Please!! ได้โปรด...ปล่อยผมไปเถอะครับ
10.0
เขียนโดย HimeSama
วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.26 น.
19 ตอน
5 วิจารณ์
34.32K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 21.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) ตอนที่10 [100%]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเเอร์เย็นช่ำบนรถหรูที่เคลือนตัวไปเรื่อยๆอย่างไรจุดหมายทำให้ร่างบางรู้สึกกระอักกระอ่วนเเปลกๆ เพราะตลอดทางตั้งเเต่ออกจากคอนโดคนใจร้ายก็ไม่พูดอะไรกับเขาเลยเเม้เเต่หน้ายังไม่มองเลยด้วยซ้ำ
บรรยากาศอันเเสนอึดอัดเกิดขึ้นกับเด็กหนุ่มอีกครั้ง ทำให้เขาเริ่มก่นด่าตนเองในใจอีกเเล้วว่าทำไมไม่หลับๆไปซักที
"หลับไปก่อนก็ได้...อีกไกล" เสียงทุ้มจากร่างสูงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย นัยน์ตาคมนั้นไม่เเม้เเต่จะหันมามองคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆ ตากลมโตเหลือบมองอีกฝ่ายอย่างหวาดๆก่อนจะค่อยๆปิดตาลงตามที่ร่างสูงบอก...หลับเถอะๆ...ร่างบางพาวนากับตัวเอง
++++++++++++++++++++++
"....นี่..ตื่นได้เเล้ว.." เสียงทุ้มเอ่ยข้างหูขอกเด็กหนุ่ม ลมหายใจอุ่นๆที่เเตะกับลำคอระหงทำให้คนตัวเล็กค่อยๆลืมตาอย่างไม่ยินยอม
"อ๊ะ!" เสียงหวานอุทานอย่างตกใจเมื่อลืมตามาพบกับใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าเขาในระ
ยะประชิด ทำใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อหน่อยๆ
"ลงมาได้เเล้ว" ประโยคเเกมบังคับดังขึ้นหลังจากที่ร่างสูงขยับออกไปยืนอยู่ข้างๆรถ
".." เด็กหนุ่มพยักหน้าหน่อยๆก่อนจะลงจากรถอย่างกล้าๆกลัว...นี่..คนใจร้ายคงจะไม่ได้พาเขามาค้าเเรงงาน หรือว่ามาฆ่า อะไรเเบบนั้นหรอกนะ? คิดได้อย่างนั้นร่างบางก็หลับตาปี๋พลางคิดไปต่างๆนาๆในขณะที่เดินตามร่างสูงที่จูงมือเขาเดินไปด้วย
"เป็นอะไรไป?" ร่างสูงเอ่ยถามทำให้ร่างบางลืมตาขึ้นมอง...เเละสิ่งที่ปรากฎตรงหน้าทำให้ร่างบางอดนึกไม่ได้ว่านี่เขากำลังฝันกลางวันอยู่หรืออย่างไร...ภาพตรงหน้าของเขาคือบรรดาเด็กๆที่วิ่งเล่นกันไปมาอย่างสนุกสนาน คุณกระต่ายสีชมพูหวานเเหววในชุดเอี้ยมที่เเจกลูกโป่งให้กลุ่มเด็กๆ...ซุ้มดอกไม้หลากสีสันตระการตารวมไปถึงพระราชวัง เเละเมื่อมองเลยไปก็เห็นกับเครื่องเล่นหลากชนิด....ที่นี่...สวนสนุก??
"ชอบ..มั้ย?" เสียงทุ้มเอ่ยยถามกระท่อนกระเเท่น มือหนาที่กุมมือของเด็กหนุ่มอยู่บีบเเน่นกว่าเดิมในขณะเดียวกันใบหน้าคมสนก็มองไปทางอื่น...เขา..กำลังอาย..อยู่งั้นหรอ?
"ฮะ.." เด็กหนุ่มตอบสั้นๆ...รู้สึกหน้าร้อนๆเเปลกๆ..ว่าเเต่..คนใจร้าย..วันนี้น่ะกินยาไม่เขย่าขวดรึไงนะ..??
"อืม" ร่างสูงตอบห้วนๆก่อนจะเดินนำเด็กหนุ่มไปโดยไม่หันกลับมามองทำให้คนตัวเล็กต้องวิ่งตาม วันนี้เด็กหนุ่มเเต่งตัวสบายๆเรียบง่ายถึงอย่างนั้นเมื่อชุดนั้นมาอยู่บนตัวร่างบางกลับดูน่ารักเเละน่าเอ็นดูอย่างบฮกไม่ถูก ทำให้ระหว่างช่วงเวลาทั้งวันคิล
เลอร์ได้หมายคนไว้หลายสิบคน...บังอาจมามองกระต่ายน้อยของเขาด้วยสายตาหื่นกระหายอย่างนั้น...เตรียมตัวโดนฆ่าหั่นศพได้เลย..!!
++++++++++++++++++++
[ตกเย็น]
วันนี้พวกเขาทั้งสองได้ทำอะไรหลายๆอย่างร่วมกัน ต่อให้ร่างบางจะรู้สึกถึงจิตสังหาร(?)อยู่เเทบจะตลอดเวลาก็เถอะ ตอนนี้พวกเขากำลังนั่งพักกันอยู่เเถวๆน้ำพุ"ไฮ่ๆ โมชิๆ คุณกระต่ายให้นะคะ" เสียงหวานเล็กเเหลมดังขึ้นพร้อมกับหญิงสาวในชุดกระโปรงสีชมพูฟูฟ่องถือตระตร้าที่มีของสีหวานเต็มไปหมด เธอยื่นบางสิ่งสีขาวชมพูให้ร่างบางพร้อมยิ้มหวาน
"รับไปนะคะ ถ้าไม่รับไป คุณกระต่ายเสียใจนะคะ" เธอพูดอ้อนพลางทำท่าจะร้องให้ทำให้ร่างบางยื่นมือไปรับของจากเธอ
"ใส่สิคะ><" เธอพูดพลางมองอ้อนเด็กหนุ่มอีกครั้ง บทสนทนาของสองคนเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆทำให้ร่างสูงหันมามอง
"อ่ะเอ่อ..." เด็กหนุ่มมอง..หูกระต่ายในมือของตนอย่างชั่งใจ..จะให้ใส่จริงๆเหรอ??
"ใส่สิ ที่นี่สวนสนุกนะ หูกระต่ายไม่เเปลกหรอก" ร่างสูงพูดพลางใช้นัยน์ตาคมจ้องอีกฝ่ายเชิงบังคับหากเเต่รู้สึกได้ถึงการอ้อนวอน..นิดหน่อย..นิดหน่อยจริงๆ
"..." ร่างบางถอนหายใจก่อนจะใส่หูกระต่ายนั่น
"อ๊า น่ารักจังค่าา" คุณกระต่ายพูดพลางส่ายตัวไปมาอย่างชอบใจ เช่นเดียวกันกับร่างสูงที่มองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจเต้นเเรง..
"จุ๊ฟ.." ฉับพลันเด็กหนุ่มถูกร่างสูงโน้มตัวเข้าไปหาก่อนจะประกบริมฝีปาก
"อ๊ะ.." ร่างบางร้องอย่างตกใจเมื่อร่างสูงไม่เพียงเเค่จูบเบาๆ ลิ้นร้อนยังไล้เลียเเละรุกเล้าเข้ามาภายในปากของเด็กหนุ่ม กระต่ายสาวมองภาพตรงหน้าด้วยความตกใจ ราวกับปฎิกริยาอัตโนมัติ กระต่ายสาวยกโทรศัพท์ขึ้นถ่ายทันที
"อื๊อ..อื๊อ" ร่างบางพยายามขัดขืนเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายสอดมือเข้ามาลูบบริเวณเเผ่นหลังของตน
"อื๊อ..คุณคิลฮะ..อย่านะฮะ" เมื่อร่างบางผลักอีกฝ่ายออกได้สำเร็จก็เอ่ยห้ามปรามทันที
"...! อื้มม" หากเเต่ร่างสูงเพียงเเต่มองเขาอยู่ชั่วอึดใจเเล้วครอบครองริมฝีปากของเขาต่อ
"อื้ออออออออ" ร่างบางร้องครางขัดขืนก่อนจะผลักคนตรงหน้าสุดเเรงอีกครั้งเเละดูเหมือนว่ามันจะได้ผลร่างสูงผละออกจากเขาไปเเต่นัยน์ตาคมยังคงมองมาที่เด็กหนุ่มราวกับจะจูบเขาอีกครั้ง
ใบหน้าหวานมองอีกฝ่ายด้วยใบหน้าเเดงจัดเหมือนยังไม่ได้สติจากรสจูบเมื่อครู่ ในขณะที่ร่างสูงก็มองมาที่ร่างบางราวกับจะกลืนกินเช่นกัน...บางทีคงต้องย้ำคนใจร้ายซักหน่อยล่ะมั้งมว่าพวกเขาอยู่ที่สวนสนุก..เเถมยังมีสาวชุดกระต่ายยืนมองในระยะประชิดอีก...
"อ๊ะ คะ คุณกระต่ายขอตัวก่อนดีกว่านะคะ!" เสียงหวานเอ่ยขึ้นขัดจังหวะที่เริ่มมีสีม่วงรำไร...ก่อนจะวิ่งตัวปลิวหายไปเลย ปล่อยให้เด็กหนุ่มมองผมพริ้วไหวจากด้านหลังอย่างสลด...รูปเมื่อกี้เธอถ่ายรูปไปนี่..อยากสลายตัวหายไปซะจริงๆ!
"เอ่อ โทดที.." ราวกับเป็นปฎิกริยาอัตโนมัติร่างสูงบอกขอโทษหนุ่มหน้าหานเสียงค่อย เกือบเสียเเผนเเล้วมั้ยล่ะ! เฮ้อ...ให้ตายสิ นายจะน่ารักไปไหนเนี่ยห๊ะ!
"อ่ะ.." เด็กหนุ่มโบกมือไปมาเชิงปฎิเสษ ถึงเเม้ว่าในใจจะโมโหร่างสูงหน่อยๆที่ทำรุ่มร่ามอย่างนี้ในที่สาธารณะก็เถอะ
"งั้นเรากลับกันเลยดีกว่า" คิลเลอร์พูดพลางลุกขึ้นก่อนจะเดินไปจากตรงนั้นช้าๆรอให้คนตัวเล็กเดินตาม ไม่รอช้าเด็กหนุ่มก็ลุกขึ้นวิ่งตามอีกฝ่าย
+ +++++++++++++++++++
ภายในรถหรูที่มีเเอร์เย็นจัดอยู่ในบรรยากาศเงียบงันอีกครั้ง ไม่ต่างอะไรกับตอนมาต่างเเค่ว่าเด็กหนุ่มรู้สึกเหนื่อยๆเหมือนจะหลับเเต่ก็ไม่ยอมหลับ ต้องมาสู้กับบรรยากาศน่าอึดอัดอย่างนี้ เเละเพราะอย่างนั้นเด็กหนุ่มเลยคิดจะชวนคนใจร้าย(ที่วันนี้ เกือบ จะดี)คุยดู
"คือว่า.../เอ่อคือ" เเต่ทัั้งสองคนดันพูดออกมาพร้อมๆกัน คิลเลอร์เลยหันไปมองทางด้วยความรู้สึกร้อนผ่าวๆที่ใบหน้าต่อให้ภายในรถจะเย็นจัด
ร่างเล็กเองก็ใบหน้าเเดงจัด...ทำไมบรรยากาศอึมครึมเมื่อกี้ถึงไดดูกลายเป็นสีชมพูเรื่อๆกันนะ?
"เรื่องวันนี้/คือว่าวันนี้" ทั้งสองคนพูดพร้อมกันอีกครั้ง คราวนี้เด็กหนุ่มหน้าหวานหน้าเเดงจัดขึ้นไปอีก..นี่มันดีกว่าบรรยากาศอึดอัดเมื่อกี้รึเปล่านะ?...เด็กหนุ่มครุ่นคิด
"เรื่องงวันนี้ ยังไง..ก็ขอโทษจริงๆนะ" ร่างสูงพูดเสียงค่อยๆขาดๆหายๆ สาบานเท่าที่เขาจำความได้เขาไม่เคยขอโทษใครก่อนเลยนะ เเต่กับคนตัวเล็กนี่เขากลับเป็นห่วงเเปลกๆกลัวว่าตัวเองจะถูกมองเเย่กว่าเก่า
"มะ..ไม่เป็นไรฮะ.." เด็กหนุ่มพูดตะกุกตะกัก ถึงเเม้ว่าเจ้าตัวจะหมายความว่าไม่โกรธอะไรเเต่อีกด้านมันก็หมายความได้ว่า...จูบได้ไม่เป็นไร...เเละอสูรร้ายเลือกที่จะคิดว่าเป็นอย่างหลัง!
"เอ่อ...คะ..คือ.วันนี้..ผะ ผมสนุกมากเลย..ขะขอบคุณนะฮะ" ร่างบางพูดเสียงตะกุกตะกัก ใบหน้าหวานขึ้นสีเรื่อ...เอาล่ะ อสูรร้ายรู้สึกอยากจะลืมเรื่องที่ว่าจำทำไว้ซะ!
"อ๊ะ!" เเต่เพราะขับรถอยู่เลยลำบากร่างสูงเลยกุมมือเล็กมาจูบหนักๆก่อนจะยิ้ม
"ดีใจ" คำพูดสั้นๆที่เอ่ยขึ้นดูไม่ค่อยได้ใจความเท่าไหร่นัก เเต่เมื่อรวมถึงบรรยากาศรอบข้างทำให้เด็กหนุ่มหัวใจเต้นเเรงเเปลกๆ
"ฮะ.." เด็กหนุ่มตอบเสียงค่อย ก่อนจะหันไปยิ้มให้ร่างสูง...ใบหน้าหวานที่ขึ้นสีเรื่อ ตากลมโตที่ดูหวานขึ้นกว่าปกติ ริมฝีปากบางสีอ่อนที่เผยรอยยิ้ม
"เอี๊ยด! พลั่ก อ๊ะ อื้ม!!" เร็วกว่าความคิดร่างสูงเลี้ยวรถเข้าข้างทางก่อนจะโน้มตัวกดจูบริมฝีปากสีชมพูอ่อนอย่างดูดดื่ม ลิ้นร้อนไล้เลียพลางดูดเม้มสลับกันอยู่พักใหญ่จนร่างบางเหมือนจะหายใจไม่ทันเขาจึงผละออกอย่างไม่ยินยอม
"อ่ะ.." เด็กหนุ่มอื้งกับเหติการตรงหน้า ตากลมเเลดูหยายเยิ้มเพราะยังไม่ได้สติจากรสจูบที่ราวกับดูดวิิณญานเเละสติของเขาไปจนสมองขาวโพลน
"..นายนี่มัน..." ร่างสูงพูดผ่านไรฟันอย่างอดกลั้นอารมณ์...เเต่คิดหรอว่าเขาจะทนไหว?
"อ๊ะ อื้มมม" รสจูบร้อนเเรงดำเนินขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่มือหนาจะสอดเข้าไปใต้เสื้อของร่างเล็กเเล้วลูบวนบริเวณช่วงท้องก่อนจะเลื่อนขึ้นไปหยอกล้อกับยอกดอกของร่างบาง.....
.......ไม่ขัดขืน?
"!!!!!" พระเจ้า!ภาพตรงหน้าทำอสูรร้ายเเทบลมจับ หลับ!คนตัวเล็กหลับไปซะเเล้ว!นี่จูบเขามันเเย่ขนาดหลับเอาดื้อๆอย่างนี้เลยหรอ??? จำไว้เลยนะชานมนายโดนลงโทษเเน่!!!....ร่างสูงคำรามในใจ
บรรยากาศอันเเสนอึดอัดเกิดขึ้นกับเด็กหนุ่มอีกครั้ง ทำให้เขาเริ่มก่นด่าตนเองในใจอีกเเล้วว่าทำไมไม่หลับๆไปซักที
"หลับไปก่อนก็ได้...อีกไกล" เสียงทุ้มจากร่างสูงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย นัยน์ตาคมนั้นไม่เเม้เเต่จะหันมามองคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆ ตากลมโตเหลือบมองอีกฝ่ายอย่างหวาดๆก่อนจะค่อยๆปิดตาลงตามที่ร่างสูงบอก...หลับเถอะๆ...ร่างบางพาวนากับตัวเอง
++++++++++++++++++++++
"....นี่..ตื่นได้เเล้ว.." เสียงทุ้มเอ่ยข้างหูขอกเด็กหนุ่ม ลมหายใจอุ่นๆที่เเตะกับลำคอระหงทำให้คนตัวเล็กค่อยๆลืมตาอย่างไม่ยินยอม
"อ๊ะ!" เสียงหวานอุทานอย่างตกใจเมื่อลืมตามาพบกับใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าเขาในระ
ยะประชิด ทำใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อหน่อยๆ
"ลงมาได้เเล้ว" ประโยคเเกมบังคับดังขึ้นหลังจากที่ร่างสูงขยับออกไปยืนอยู่ข้างๆรถ
".." เด็กหนุ่มพยักหน้าหน่อยๆก่อนจะลงจากรถอย่างกล้าๆกลัว...นี่..คนใจร้ายคงจะไม่ได้พาเขามาค้าเเรงงาน หรือว่ามาฆ่า อะไรเเบบนั้นหรอกนะ? คิดได้อย่างนั้นร่างบางก็หลับตาปี๋พลางคิดไปต่างๆนาๆในขณะที่เดินตามร่างสูงที่จูงมือเขาเดินไปด้วย
"เป็นอะไรไป?" ร่างสูงเอ่ยถามทำให้ร่างบางลืมตาขึ้นมอง...เเละสิ่งที่ปรากฎตรงหน้าทำให้ร่างบางอดนึกไม่ได้ว่านี่เขากำลังฝันกลางวันอยู่หรืออย่างไร...ภาพตรงหน้าของเขาคือบรรดาเด็กๆที่วิ่งเล่นกันไปมาอย่างสนุกสนาน คุณกระต่ายสีชมพูหวานเเหววในชุดเอี้ยมที่เเจกลูกโป่งให้กลุ่มเด็กๆ...ซุ้มดอกไม้หลากสีสันตระการตารวมไปถึงพระราชวัง เเละเมื่อมองเลยไปก็เห็นกับเครื่องเล่นหลากชนิด....ที่นี่...สวนสนุก??
"ชอบ..มั้ย?" เสียงทุ้มเอ่ยยถามกระท่อนกระเเท่น มือหนาที่กุมมือของเด็กหนุ่มอยู่บีบเเน่นกว่าเดิมในขณะเดียวกันใบหน้าคมสนก็มองไปทางอื่น...เขา..กำลังอาย..อยู่งั้นหรอ?
"ฮะ.." เด็กหนุ่มตอบสั้นๆ...รู้สึกหน้าร้อนๆเเปลกๆ..ว่าเเต่..คนใจร้าย..วันนี้น่ะกินยาไม่เขย่าขวดรึไงนะ..??
"อืม" ร่างสูงตอบห้วนๆก่อนจะเดินนำเด็กหนุ่มไปโดยไม่หันกลับมามองทำให้คนตัวเล็กต้องวิ่งตาม วันนี้เด็กหนุ่มเเต่งตัวสบายๆเรียบง่ายถึงอย่างนั้นเมื่อชุดนั้นมาอยู่บนตัวร่างบางกลับดูน่ารักเเละน่าเอ็นดูอย่างบฮกไม่ถูก ทำให้ระหว่างช่วงเวลาทั้งวันคิล
เลอร์ได้หมายคนไว้หลายสิบคน...บังอาจมามองกระต่ายน้อยของเขาด้วยสายตาหื่นกระหายอย่างนั้น...เตรียมตัวโดนฆ่าหั่นศพได้เลย..!!
++++++++++++++++++++
[ตกเย็น]
วันนี้พวกเขาทั้งสองได้ทำอะไรหลายๆอย่างร่วมกัน ต่อให้ร่างบางจะรู้สึกถึงจิตสังหาร(?)อยู่เเทบจะตลอดเวลาก็เถอะ ตอนนี้พวกเขากำลังนั่งพักกันอยู่เเถวๆน้ำพุ"ไฮ่ๆ โมชิๆ คุณกระต่ายให้นะคะ" เสียงหวานเล็กเเหลมดังขึ้นพร้อมกับหญิงสาวในชุดกระโปรงสีชมพูฟูฟ่องถือตระตร้าที่มีของสีหวานเต็มไปหมด เธอยื่นบางสิ่งสีขาวชมพูให้ร่างบางพร้อมยิ้มหวาน
"รับไปนะคะ ถ้าไม่รับไป คุณกระต่ายเสียใจนะคะ" เธอพูดอ้อนพลางทำท่าจะร้องให้ทำให้ร่างบางยื่นมือไปรับของจากเธอ
"ใส่สิคะ><" เธอพูดพลางมองอ้อนเด็กหนุ่มอีกครั้ง บทสนทนาของสองคนเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆทำให้ร่างสูงหันมามอง
"อ่ะเอ่อ..." เด็กหนุ่มมอง..หูกระต่ายในมือของตนอย่างชั่งใจ..จะให้ใส่จริงๆเหรอ??
"ใส่สิ ที่นี่สวนสนุกนะ หูกระต่ายไม่เเปลกหรอก" ร่างสูงพูดพลางใช้นัยน์ตาคมจ้องอีกฝ่ายเชิงบังคับหากเเต่รู้สึกได้ถึงการอ้อนวอน..นิดหน่อย..นิดหน่อยจริงๆ
"..." ร่างบางถอนหายใจก่อนจะใส่หูกระต่ายนั่น
"อ๊า น่ารักจังค่าา" คุณกระต่ายพูดพลางส่ายตัวไปมาอย่างชอบใจ เช่นเดียวกันกับร่างสูงที่มองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจเต้นเเรง..
"จุ๊ฟ.." ฉับพลันเด็กหนุ่มถูกร่างสูงโน้มตัวเข้าไปหาก่อนจะประกบริมฝีปาก
"อ๊ะ.." ร่างบางร้องอย่างตกใจเมื่อร่างสูงไม่เพียงเเค่จูบเบาๆ ลิ้นร้อนยังไล้เลียเเละรุกเล้าเข้ามาภายในปากของเด็กหนุ่ม กระต่ายสาวมองภาพตรงหน้าด้วยความตกใจ ราวกับปฎิกริยาอัตโนมัติ กระต่ายสาวยกโทรศัพท์ขึ้นถ่ายทันที
"อื๊อ..อื๊อ" ร่างบางพยายามขัดขืนเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายสอดมือเข้ามาลูบบริเวณเเผ่นหลังของตน
"อื๊อ..คุณคิลฮะ..อย่านะฮะ" เมื่อร่างบางผลักอีกฝ่ายออกได้สำเร็จก็เอ่ยห้ามปรามทันที
"...! อื้มม" หากเเต่ร่างสูงเพียงเเต่มองเขาอยู่ชั่วอึดใจเเล้วครอบครองริมฝีปากของเขาต่อ
"อื้ออออออออ" ร่างบางร้องครางขัดขืนก่อนจะผลักคนตรงหน้าสุดเเรงอีกครั้งเเละดูเหมือนว่ามันจะได้ผลร่างสูงผละออกจากเขาไปเเต่นัยน์ตาคมยังคงมองมาที่เด็กหนุ่มราวกับจะจูบเขาอีกครั้ง
ใบหน้าหวานมองอีกฝ่ายด้วยใบหน้าเเดงจัดเหมือนยังไม่ได้สติจากรสจูบเมื่อครู่ ในขณะที่ร่างสูงก็มองมาที่ร่างบางราวกับจะกลืนกินเช่นกัน...บางทีคงต้องย้ำคนใจร้ายซักหน่อยล่ะมั้งมว่าพวกเขาอยู่ที่สวนสนุก..เเถมยังมีสาวชุดกระต่ายยืนมองในระยะประชิดอีก...
"อ๊ะ คะ คุณกระต่ายขอตัวก่อนดีกว่านะคะ!" เสียงหวานเอ่ยขึ้นขัดจังหวะที่เริ่มมีสีม่วงรำไร...ก่อนจะวิ่งตัวปลิวหายไปเลย ปล่อยให้เด็กหนุ่มมองผมพริ้วไหวจากด้านหลังอย่างสลด...รูปเมื่อกี้เธอถ่ายรูปไปนี่..อยากสลายตัวหายไปซะจริงๆ!
"เอ่อ โทดที.." ราวกับเป็นปฎิกริยาอัตโนมัติร่างสูงบอกขอโทษหนุ่มหน้าหานเสียงค่อย เกือบเสียเเผนเเล้วมั้ยล่ะ! เฮ้อ...ให้ตายสิ นายจะน่ารักไปไหนเนี่ยห๊ะ!
"อ่ะ.." เด็กหนุ่มโบกมือไปมาเชิงปฎิเสษ ถึงเเม้ว่าในใจจะโมโหร่างสูงหน่อยๆที่ทำรุ่มร่ามอย่างนี้ในที่สาธารณะก็เถอะ
"งั้นเรากลับกันเลยดีกว่า" คิลเลอร์พูดพลางลุกขึ้นก่อนจะเดินไปจากตรงนั้นช้าๆรอให้คนตัวเล็กเดินตาม ไม่รอช้าเด็กหนุ่มก็ลุกขึ้นวิ่งตามอีกฝ่าย
+ +++++++++++++++++++
ภายในรถหรูที่มีเเอร์เย็นจัดอยู่ในบรรยากาศเงียบงันอีกครั้ง ไม่ต่างอะไรกับตอนมาต่างเเค่ว่าเด็กหนุ่มรู้สึกเหนื่อยๆเหมือนจะหลับเเต่ก็ไม่ยอมหลับ ต้องมาสู้กับบรรยากาศน่าอึดอัดอย่างนี้ เเละเพราะอย่างนั้นเด็กหนุ่มเลยคิดจะชวนคนใจร้าย(ที่วันนี้ เกือบ จะดี)คุยดู
"คือว่า.../เอ่อคือ" เเต่ทัั้งสองคนดันพูดออกมาพร้อมๆกัน คิลเลอร์เลยหันไปมองทางด้วยความรู้สึกร้อนผ่าวๆที่ใบหน้าต่อให้ภายในรถจะเย็นจัด
ร่างเล็กเองก็ใบหน้าเเดงจัด...ทำไมบรรยากาศอึมครึมเมื่อกี้ถึงไดดูกลายเป็นสีชมพูเรื่อๆกันนะ?
"เรื่องวันนี้/คือว่าวันนี้" ทั้งสองคนพูดพร้อมกันอีกครั้ง คราวนี้เด็กหนุ่มหน้าหวานหน้าเเดงจัดขึ้นไปอีก..นี่มันดีกว่าบรรยากาศอึดอัดเมื่อกี้รึเปล่านะ?...เด็กหนุ่มครุ่นคิด
"เรื่องงวันนี้ ยังไง..ก็ขอโทษจริงๆนะ" ร่างสูงพูดเสียงค่อยๆขาดๆหายๆ สาบานเท่าที่เขาจำความได้เขาไม่เคยขอโทษใครก่อนเลยนะ เเต่กับคนตัวเล็กนี่เขากลับเป็นห่วงเเปลกๆกลัวว่าตัวเองจะถูกมองเเย่กว่าเก่า
"มะ..ไม่เป็นไรฮะ.." เด็กหนุ่มพูดตะกุกตะกัก ถึงเเม้ว่าเจ้าตัวจะหมายความว่าไม่โกรธอะไรเเต่อีกด้านมันก็หมายความได้ว่า...จูบได้ไม่เป็นไร...เเละอสูรร้ายเลือกที่จะคิดว่าเป็นอย่างหลัง!
"เอ่อ...คะ..คือ.วันนี้..ผะ ผมสนุกมากเลย..ขะขอบคุณนะฮะ" ร่างบางพูดเสียงตะกุกตะกัก ใบหน้าหวานขึ้นสีเรื่อ...เอาล่ะ อสูรร้ายรู้สึกอยากจะลืมเรื่องที่ว่าจำทำไว้ซะ!
"อ๊ะ!" เเต่เพราะขับรถอยู่เลยลำบากร่างสูงเลยกุมมือเล็กมาจูบหนักๆก่อนจะยิ้ม
"ดีใจ" คำพูดสั้นๆที่เอ่ยขึ้นดูไม่ค่อยได้ใจความเท่าไหร่นัก เเต่เมื่อรวมถึงบรรยากาศรอบข้างทำให้เด็กหนุ่มหัวใจเต้นเเรงเเปลกๆ
"ฮะ.." เด็กหนุ่มตอบเสียงค่อย ก่อนจะหันไปยิ้มให้ร่างสูง...ใบหน้าหวานที่ขึ้นสีเรื่อ ตากลมโตที่ดูหวานขึ้นกว่าปกติ ริมฝีปากบางสีอ่อนที่เผยรอยยิ้ม
"เอี๊ยด! พลั่ก อ๊ะ อื้ม!!" เร็วกว่าความคิดร่างสูงเลี้ยวรถเข้าข้างทางก่อนจะโน้มตัวกดจูบริมฝีปากสีชมพูอ่อนอย่างดูดดื่ม ลิ้นร้อนไล้เลียพลางดูดเม้มสลับกันอยู่พักใหญ่จนร่างบางเหมือนจะหายใจไม่ทันเขาจึงผละออกอย่างไม่ยินยอม
"อ่ะ.." เด็กหนุ่มอื้งกับเหติการตรงหน้า ตากลมเเลดูหยายเยิ้มเพราะยังไม่ได้สติจากรสจูบที่ราวกับดูดวิิณญานเเละสติของเขาไปจนสมองขาวโพลน
"..นายนี่มัน..." ร่างสูงพูดผ่านไรฟันอย่างอดกลั้นอารมณ์...เเต่คิดหรอว่าเขาจะทนไหว?
"อ๊ะ อื้มมม" รสจูบร้อนเเรงดำเนินขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่มือหนาจะสอดเข้าไปใต้เสื้อของร่างเล็กเเล้วลูบวนบริเวณช่วงท้องก่อนจะเลื่อนขึ้นไปหยอกล้อกับยอกดอกของร่างบาง.....
.......ไม่ขัดขืน?
"!!!!!" พระเจ้า!ภาพตรงหน้าทำอสูรร้ายเเทบลมจับ หลับ!คนตัวเล็กหลับไปซะเเล้ว!นี่จูบเขามันเเย่ขนาดหลับเอาดื้อๆอย่างนี้เลยหรอ??? จำไว้เลยนะชานมนายโดนลงโทษเเน่!!!....ร่างสูงคำรามในใจ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ