Please!! ได้โปรด...ปล่อยผมไปเถอะครับ

เเอร์เย็นช่ำบนรถหรูที่เคลือนตัวไปเรื่อยๆอย่างไรจุดหมายทำให้ร่างบางรู้สึกกระอักกระอ่วนเเปลกๆ เพราะตลอดทางตั้งเเต่ออกจากคอนโดคนใจร้ายก็ไม่พูดอะไรกับเขาเลยเเม้เเต่หน้ายังไม่มองเลยด้วยซ้ำ

บรรยากาศอันเเสนอึดอัดเกิดขึ้นกับเด็กหนุ่มอีกครั้ง ทำให้เขาเริ่มก่นด่าตนเองในใจอีกเเล้วว่าทำไมไม่หลับๆไปซักที

"หลับไปก่อนก็ได้...อีกไกล" เสียงทุ้มจากร่างสูงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย นัยน์ตาคมนั้นไม่เเม้เเต่จะหันมามองคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆ ตากลมโตเหลือบมองอีกฝ่ายอย่างหวาดๆก่อนจะค่อยๆปิดตาลงตามที่ร่างสูงบอก...หลับเถอะๆ...ร่างบางพาวนากับตัวเอง

                ++++++++++++++++++++++

"....นี่..ตื่นได้เเล้ว.." เสียงทุ้มเอ่ยข้างหูขอกเด็กหนุ่ม ลมหายใจอุ่นๆที่เเตะกับลำคอระหงทำให้คนตัวเล็กค่อยๆลืมตาอย่างไม่ยินยอม

"อ๊ะ!" เสียงหวานอุทานอย่างตกใจเมื่อลืมตามาพบกับใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าเขาในระ

ยะประชิด ทำใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อหน่อยๆ

"ลงมาได้เเล้ว" ประโยคเเกมบังคับดังขึ้นหลังจากที่ร่างสูงขยับออกไปยืนอยู่ข้างๆรถ

".." เด็กหนุ่มพยักหน้าหน่อยๆก่อนจะลงจากรถอย่างกล้าๆกลัว...นี่..คนใจร้ายคงจะไม่ได้พาเขามาค้าเเรงงาน หรือว่ามาฆ่า อะไรเเบบนั้นหรอกนะ? คิดได้อย่างนั้นร่างบางก็หลับตาปี๋พลางคิดไปต่างๆนาๆในขณะที่เดินตามร่างสูงที่จูงมือเขาเดินไปด้วย

"เป็นอะไรไป?" ร่างสูงเอ่ยถามทำให้ร่างบางลืมตาขึ้นมอง...เเละสิ่งที่ปรากฎตรงหน้าทำให้ร่างบางอดนึกไม่ได้ว่านี่เขากำลังฝันกลางวันอยู่หรืออย่างไร...ภาพตรงหน้าของเขาคือบรรดาเด็กๆที่วิ่งเล่นกันไปมาอย่างสนุกสนาน คุณกระต่ายสีชมพูหวานเเหววในชุดเอี้ยมที่เเจกลูกโป่งให้กลุ่มเด็กๆ...ซุ้มดอกไม้หลากสีสันตระการตารวมไปถึงพระราชวัง เเละเมื่อมองเลยไปก็เห็นกับเครื่องเล่นหลากชนิด....ที่นี่...สวนสนุก??

"ชอบ..มั้ย?" เสียงทุ้มเอ่ยยถามกระท่อนกระเเท่น มือหนาที่กุมมือของเด็กหนุ่มอยู่บีบเเน่นกว่าเดิมในขณะเดียวกันใบหน้าคมสนก็มองไปทางอื่น...เขา..กำลังอาย..อยู่งั้นหรอ?

"ฮะ.." เด็กหนุ่มตอบสั้นๆ...รู้สึกหน้าร้อนๆเเปลกๆ..ว่าเเต่..คนใจร้าย..วันนี้น่ะกินยาไม่เขย่าขวดรึไงนะ..??

"อืม" ร่างสูงตอบห้วนๆก่อนจะเดินนำเด็กหนุ่มไปโดยไม่หันกลับมามองทำให้คนตัวเล็กต้องวิ่งตาม วันนี้เด็กหนุ่มเเต่งตัวสบายๆเรียบง่ายถึงอย่างนั้นเมื่อชุดนั้นมาอยู่บนตัวร่างบางกลับดูน่ารักเเละน่าเอ็นดูอย่างบฮกไม่ถูก ทำให้ระหว่างช่วงเวลาทั้งวันคิล

เลอร์ได้หมายคนไว้หลายสิบคน...บังอาจมามองกระต่ายน้อยของเขาด้วยสายตาหื่นกระหายอย่างนั้น...เตรียมตัวโดนฆ่าหั่นศพได้เลย..!!

                   ++++++++++++++++++++

[ตกเย็น]

วันนี้พวกเขาทั้งสองได้ทำอะไรหลายๆอย่างร่วมกัน ต่อให้ร่างบางจะรู้สึกถึงจิตสังหาร(?)อยู่เเทบจะตลอดเวลาก็เถอะ ตอนนี้พวกเขากำลังนั่งพักกันอยู่เเถวๆน้ำพุ"ไฮ่ๆ โมชิๆ คุณกระต่ายให้นะคะ" เสียงหวานเล็กเเหลมดังขึ้นพร้อมกับหญิงสาวในชุดกระโปรงสีชมพูฟูฟ่องถือตระตร้าที่มีของสีหวานเต็มไปหมด เธอยื่นบางสิ่งสีขาวชมพูให้ร่างบางพร้อมยิ้มหวาน

"รับไปนะคะ ถ้าไม่รับไป คุณกระต่ายเสียใจนะคะ" เธอพูดอ้อนพลางทำท่าจะร้องให้ทำให้ร่างบางยื่นมือไปรับของจากเธอ

"ใส่สิคะ><" เธอพูดพลางมองอ้อนเด็กหนุ่มอีกครั้ง บทสนทนาของสองคนเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆทำให้ร่างสูงหันมามอง

"อ่ะเอ่อ..." เด็กหนุ่มมอง..หูกระต่ายในมือของตนอย่างชั่งใจ..จะให้ใส่จริงๆเหรอ??

"ใส่สิ ที่นี่สวนสนุกนะ หูกระต่ายไม่เเปลกหรอก" ร่างสูงพูดพลางใช้นัยน์ตาคมจ้องอีกฝ่ายเชิงบังคับหากเเต่รู้สึกได้ถึงการอ้อนวอน..นิดหน่อย..นิดหน่อยจริงๆ

"..." ร่างบางถอนหายใจก่อนจะใส่หูกระต่ายนั่น

"อ๊า น่ารักจังค่าา" คุณกระต่ายพูดพลางส่ายตัวไปมาอย่างชอบใจ เช่นเดียวกันกับร่างสูงที่มองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจเต้นเเรง..

"จุ๊ฟ.." ฉับพลันเด็กหนุ่มถูกร่างสูงโน้มตัวเข้าไปหาก่อนจะประกบริมฝีปาก

"อ๊ะ.." ร่างบางร้องอย่างตกใจเมื่อร่างสูงไม่เพียงเเค่จูบเบาๆ ลิ้นร้อนยังไล้เลียเเละรุกเล้าเข้ามาภายในปากของเด็กหนุ่ม กระต่ายสาวมองภาพตรงหน้าด้วยความตกใจ ราวกับปฎิกริยาอัตโนมัติ กระต่ายสาวยกโทรศัพท์ขึ้นถ่ายทันที

"อื๊อ..อื๊อ" ร่างบางพยายามขัดขืนเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายสอดมือเข้ามาลูบบริเวณเเผ่นหลังของตน

"อื๊อ..คุณคิลฮะ..อย่านะฮะ" เมื่อร่างบางผลักอีกฝ่ายออกได้สำเร็จก็เอ่ยห้ามปรามทันที

"...! อื้มม" หากเเต่ร่างสูงเพียงเเต่มองเขาอยู่ชั่วอึดใจเเล้วครอบครองริมฝีปากของเขาต่อ

"อื้ออออออออ" ร่างบางร้องครางขัดขืนก่อนจะผลักคนตรงหน้าสุดเเรงอีกครั้งเเละดูเหมือนว่ามันจะได้ผลร่างสูงผละออกจากเขาไปเเต่นัยน์ตาคมยังคงมองมาที่เด็กหนุ่มราวกับจะจูบเขาอีกครั้ง

 ใบหน้าหวานมองอีกฝ่ายด้วยใบหน้าเเดงจัดเหมือนยังไม่ได้สติจากรสจูบเมื่อครู่ ในขณะที่ร่างสูงก็มองมาที่ร่างบางราวกับจะกลืนกินเช่นกัน...บางทีคงต้องย้ำคนใจร้ายซักหน่อยล่ะมั้งมว่าพวกเขาอยู่ที่สวนสนุก..เเถมยังมีสาวชุดกระต่ายยืนมองในระยะประชิดอีก...

"อ๊ะ คะ คุณกระต่ายขอตัวก่อนดีกว่านะคะ!" เสียงหวานเอ่ยขึ้นขัดจังหวะที่เริ่มมีสีม่วงรำไร...ก่อนจะวิ่งตัวปลิวหายไปเลย ปล่อยให้เด็กหนุ่มมองผมพริ้วไหวจากด้านหลังอย่างสลด...รูปเมื่อกี้เธอถ่ายรูปไปนี่..อยากสลายตัวหายไปซะจริงๆ!

"เอ่อ โทดที.." ราวกับเป็นปฎิกริยาอัตโนมัติร่างสูงบอกขอโทษหนุ่มหน้าหานเสียงค่อย เกือบเสียเเผนเเล้วมั้ยล่ะ! เฮ้อ...ให้ตายสิ นายจะน่ารักไปไหนเนี่ยห๊ะ!

"อ่ะ.." เด็กหนุ่มโบกมือไปมาเชิงปฎิเสษ ถึงเเม้ว่าในใจจะโมโหร่างสูงหน่อยๆที่ทำรุ่มร่ามอย่างนี้ในที่สาธารณะก็เถอะ

"งั้นเรากลับกันเลยดีกว่า" คิลเลอร์พูดพลางลุกขึ้นก่อนจะเดินไปจากตรงนั้นช้าๆรอให้คนตัวเล็กเดินตาม ไม่รอช้าเด็กหนุ่มก็ลุกขึ้นวิ่งตามอีกฝ่าย

                 + +++++++++++++++++++

ภายในรถหรูที่มีเเอร์เย็นจัดอยู่ในบรรยากาศเงียบงันอีกครั้ง ไม่ต่างอะไรกับตอนมาต่างเเค่ว่าเด็กหนุ่มรู้สึกเหนื่อยๆเหมือนจะหลับเเต่ก็ไม่ยอมหลับ ต้องมาสู้กับบรรยากาศน่าอึดอัดอย่างนี้ เเละเพราะอย่างนั้นเด็กหนุ่มเลยคิดจะชวนคนใจร้าย(ที่วันนี้ เกือบ จะดี)คุยดู

"คือว่า.../เอ่อคือ" เเต่ทัั้งสองคนดันพูดออกมาพร้อมๆกัน คิลเลอร์เลยหันไปมองทางด้วยความรู้สึกร้อนผ่าวๆที่ใบหน้าต่อให้ภายในรถจะเย็นจัด

 ร่างเล็กเองก็ใบหน้าเเดงจัด...ทำไมบรรยากาศอึมครึมเมื่อกี้ถึงไดดูกลายเป็นสีชมพูเรื่อๆกันนะ?

"เรื่องวันนี้/คือว่าวันนี้" ทั้งสองคนพูดพร้อมกันอีกครั้ง คราวนี้เด็กหนุ่มหน้าหวานหน้าเเดงจัดขึ้นไปอีก..นี่มันดีกว่าบรรยากาศอึดอัดเมื่อกี้รึเปล่านะ?...เด็กหนุ่มครุ่นคิด

"เรื่องงวันนี้ ยังไง..ก็ขอโทษจริงๆนะ" ร่างสูงพูดเสียงค่อยๆขาดๆหายๆ สาบานเท่าที่เขาจำความได้เขาไม่เคยขอโทษใครก่อนเลยนะ เเต่กับคนตัวเล็กนี่เขากลับเป็นห่วงเเปลกๆกลัวว่าตัวเองจะถูกมองเเย่กว่าเก่า

"มะ..ไม่เป็นไรฮะ.." เด็กหนุ่มพูดตะกุกตะกัก ถึงเเม้ว่าเจ้าตัวจะหมายความว่าไม่โกรธอะไรเเต่อีกด้านมันก็หมายความได้ว่า...จูบได้ไม่เป็นไร...เเละอสูรร้ายเลือกที่จะคิดว่าเป็นอย่างหลัง!

"เอ่อ...คะ..คือ.วันนี้..ผะ ผมสนุกมากเลย..ขะขอบคุณนะฮะ" ร่างบางพูดเสียงตะกุกตะกัก ใบหน้าหวานขึ้นสีเรื่อ...เอาล่ะ อสูรร้ายรู้สึกอยากจะลืมเรื่องที่ว่าจำทำไว้ซะ!

"อ๊ะ!" เเต่เพราะขับรถอยู่เลยลำบากร่างสูงเลยกุมมือเล็กมาจูบหนักๆก่อนจะยิ้ม

"ดีใจ" คำพูดสั้นๆที่เอ่ยขึ้นดูไม่ค่อยได้ใจความเท่าไหร่นัก เเต่เมื่อรวมถึงบรรยากาศรอบข้างทำให้เด็กหนุ่มหัวใจเต้นเเรงเเปลกๆ

"ฮะ.." เด็กหนุ่มตอบเสียงค่อย ก่อนจะหันไปยิ้มให้ร่างสูง...ใบหน้าหวานที่ขึ้นสีเรื่อ ตากลมโตที่ดูหวานขึ้นกว่าปกติ ริมฝีปากบางสีอ่อนที่เผยรอยยิ้ม

"เอี๊ยด! พลั่ก อ๊ะ อื้ม!!" เร็วกว่าความคิดร่างสูงเลี้ยวรถเข้าข้างทางก่อนจะโน้มตัวกดจูบริมฝีปากสีชมพูอ่อนอย่างดูดดื่ม ลิ้นร้อนไล้เลียพลางดูดเม้มสลับกันอยู่พักใหญ่จนร่างบางเหมือนจะหายใจไม่ทันเขาจึงผละออกอย่างไม่ยินยอม

"อ่ะ.." เด็กหนุ่มอื้งกับเหติการตรงหน้า ตากลมเเลดูหยายเยิ้มเพราะยังไม่ได้สติจากรสจูบที่ราวกับดูดวิิณญานเเละสติของเขาไปจนสมองขาวโพลน

"..นายนี่มัน..." ร่างสูงพูดผ่านไรฟันอย่างอดกลั้นอารมณ์...เเต่คิดหรอว่าเขาจะทนไหว?

"อ๊ะ อื้มมม" รสจูบร้อนเเรงดำเนินขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่มือหนาจะสอดเข้าไปใต้เสื้อของร่างเล็กเเล้วลูบวนบริเวณช่วงท้องก่อนจะเลื่อนขึ้นไปหยอกล้อกับยอกดอกของร่างบาง.....

.......ไม่ขัดขืน?

"!!!!!" พระเจ้า!ภาพตรงหน้าทำอสูรร้ายเเทบลมจับ  หลับ!คนตัวเล็กหลับไปซะเเล้ว!นี่จูบเขามันเเย่ขนาดหลับเอาดื้อๆอย่างนี้เลยหรอ??? จำไว้เลยนะชานมนายโดนลงโทษเเน่!!!....ร่างสูงคำรามในใจ