My cat boy รักนี้ให้นายเย็นชา

"พวกเธอรู้หรือป่าว ว่ามีคนเห็นเสือดำอะ"

"เสือดำหรอ มีด้วยหรอไม่เห็นจะรู้เรื่องเลยอะ"

"เธอไปอยู่ที่ไหนมาเนีย เขาได้ยินกันเกือบทั้งโรงเรียน"

"จริงหรอ"

"จริงสิ"

"เธอเคยเห็นไง"

"ฉันไม่เคยเห็นอะ แต่ฉันเคยอ่านเจอในห้องสมุดตำนานเสือดำ เขาว่ากันว่าเวลาพระจันทร์เต็มดวงเสือดำจะปรากฎตัว"

"จริงอะ น่ากลัวจัง"

"เธอได้ข่าวนี้มาจากไหนอะ"

"ทำไมหรอ"

"ก็ป้าข้างบ้านฉันนะสิ แกเห็น"

"จริงหรอ เป็นยังไงอะ"

"จริงสิ แกบอกว่า แกกลับมาจากกินข้าวนอกบ้านพอกลับมาก็ประมาณ 4-5 ทุ่ม แกเห็นมันเดินข้ามถนน พอมันเห็นแสงไฟรถมันก็กระโดดหนีไป ป้าแกเกือบใจวายตายอยู่บนรถแนะ"

ฉันได้ยินพวกเพื่อนในห้องเล่าเรื่องนี้ขึ้น ฉันก็คิดถึงเรื่องที่แม่เล่าให้ฟังที่ว่าคนแปลงร่างเป็นเสือดำ เฉพาะวันเพ็ญ แต่ช่วงนี้มีคนเห็นบ่อยมาก เรื่องนี้ฉันก็ไม่คอยเชื่อเท่าไรนักหรอก

"พวกเธอมัวหรือปล่าวเนีย สมัยนี้แล้วจะมีเสือดำได้ไงว่าไหม พราว"

ฉันพูดขึ้นแล้วก็พูดส่งมาต่อให้กับยัยพราว

"ฉันว่ามันก็น่าจะมีนะ ต้นน้ำเพราะว่า ลุงข้างบ้านฉันแกชอบมานั่งดูดาวนอกบ้านทุกวัน หลังจากแกได้เห็นแกก็ไม่ออกมาดูดาวอีกเลย ฉันได้ยินเรื่องนี้ ฉันชักจะกลัวแล้วสิ"

"เธอก็ไปอีกคน งมงายกับเรื่องอะไรที่ไม่เป็นเรื่อง">

"ไม่แน่ก็ได้ เวลาเธอกลับบ้านดึกมันอาจจะโพลมาก็ได้ ใครจะไปรู้ว่าไหม"

"จริงของเธอ แล้วนี่ฉันจะกล้ากลับบ้านคนเดียวด้วยจะเจอไม่เนีย"

"ไม่มีหรอกน่า เธอก็พูดอยู่ได้"

คนในห้องพูด ฉันก็แทรกขึ้น

พูดจนทำให้คนใจแข็งอย่างฉันต้องกลัว ฉันเดินกลับบ้านเดียวด้วยอยู่ด้วย

ดิ่งดอง!!

08.30 น.

อ่าวขึ้นเรียนแล้วหรอพึ่งมาถึงโรงเรียนเมื่อกี้เองนะ ขึ้นเรียนเร็วจัง ยังไม่แนะนำ

ตัวเองให้คุณผู้อ่านทุกท่านรู้เลยว่าตัวเองเป็นคัยอยู่ๆก็โพลมากลางเรื่องเล่าตำนานเสือดำ 

สวัสดี ฉันชื่อ เอ่อจำชื่อตัวเองไม่ได้อะ(อะไรเนีย ชื่อตัวเองก็จำไม่ได้) ผ่านไปก่อนแล้วกันนะ ฉันมีเพื่อน อยู่คนหนึ่งชื่อพราวเรียนมาด้วยกันตั้งแต่ประถม เธอเป็นคนสวยเรียบร้อย เวลามีเรื่องกับคัยไม่เคยยอมใคร ไม่ถูกกับไอร์ เป็นนักบาส มือสองรองจากจีแอล ไอร์กับพราว สองคนนี้เจอกันที่ไรต้องมีปากเสียงกันทุกครั้ง ส่วนฉันสวย (หลงตัวเอง)บอกยังไม่หมด ฉัน สวยก็ไม่สวย ยังไม่พอซุ่มซ่ามอีกตั้งหาก

 "อ่าวนักเรียนนั่งที่จ๊ะ วันนี้เราจะเรียน การหาพจน์ทั่วไปของลำดับกันนะค่ะ วันนี้ครูนัดส่งสมุดนะค่ะ"

"ค่ะ/ครับ"

อ่าว! ครูมาตอนไหนเนีย 

ฉันหันไปด้านหลังเพื่อจะหยิบหนังสือในกระเป๋า แต่ เอ๋! หนังสือสมุดอยู่ไหนเนีย

อ่าว! ฉันลืมเอาสมุดคณิตมาหรอกเนีย โอ้แม่เจ้าอะม่ารับไม่ได้ โอ้ย! ฉันอยากร้องให้ร้อยรอบ(ร้องสิไม่มีคัยห้าม)จริงๆเลยลืมได้ไงเนีย ครูนัดส่งวันนี้ด้วยสิ อยากร้องให้ที่สุ๊ดดดดด

----------------------------------------------------------------

 มือใหม่หัดเขียน ฝากคอมเมนด้วยนะค่ะ