RED STONE WAR
9.0
เขียนโดย nemon
วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.50 น.
86 ตอน
9 วิจารณ์
74.78K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 23.26 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) CTSO
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเอี๊ยยยยยด
เสียงล้อรถยนต์หยุดลงเมื่อถึงที่หมายของมัน รถตู้สีดำทั้งคันและที่ด้านหน้าและด้านข้างของรถมีคำว่าCTSOติดอยู่ หยุดลงตรงหน้าสถานีตำรวจหมู่บ้าน ต้นขนุนเหนือพอดี มีชายสามคนสวมชุดสูท สีดำ เนคไทสีแดงเลือดหมูก้าวลงมาจากรถ ชายคนแรกที่ลงมาก่อนรูปร่างใหญ่โตสูงใหญ่เหมือนคนเล่นกล้าม ผิวขาว ไว้หนวดเคราจมูกโด่ง ไม่มีผม ลักษณะจะเป็นลูกครึ่งเอเชียกับยุโรปอายุประมาณยี่สิบแปดปี คนที่สองค่อนข้างตัวเล็กกว่าคนแรกมาก ผิวขาว ค่อนข้างผอม ไว้ผมยาวสีดำสวมแว่นสายตาสีเงินดูเป็นคนมีความรู้ คิ้วเรียวยาวสวยจมูกโด่งเป็นสัน ค่อนข้างสำอางค์ใส่แหวนต่างต่างกันทั้งสิบนิ้วใบหน้าเรียวยาวดูอายุน้อยกว่าคนแรกไม่มากนักและคนที่สามที่ลงมาคือ โตโต้ ชายไทยรูปร่างสูงโปร่งผิวสองสี คิ้วเข้ม จมูกโด่ง มีตาสองชั้น ผมสั้นรองทรง ไว้เคราแพะที่ใต้คาง เจาะหูทั้งสองข้างอายุประมาณสามสิบปี
“ที่นี่ดูบ้านนอกสุดสุด สกปรกเป็นบ้าเลยให้ตายเถอะ”ชายคนแรกรูปร่างสูงใหญ่พูดขึ้น
“ก็ที่นี่มันบ้านนอกจริงจริงนิ วากัซ ยังไม่ชินอีกเหรอ”ชายรูปร่างเล็กพูด
“ถึงจะต้องมาต่างจังหวัดบ่อยบ่อยผมก็ยังไม่ชินซักทีเลย คุณกิม”วากัซพูด
“ทำใจให้ชินแล้วสูดอากาศที่แสนจะสะอาดดีกว่านะ”กิมพูด
“ที่นี่นะรึ ที่มีรายงานว่ามีคนที่มีพลังของอักขระอยู่”โตโต้เอ่ยขึ้นมาถามทั้งสองคน
“ครับหัวหน้า ที่นี่แหล่ะครับไม่ผิดแน่”กิมรายงานต่อหัวหน้าของเค้า
จากนั้นไม่นานก็มีเจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งกำลังวิ่งมาหาชายทั้งสามคนที่ยืนรออยู่ พอตำรวจคนนั้นวิ่งมาถึงก็กล่าวรายงานตัวต่อชายทั้งสามคน
“เออ ผมจ่าสิบเอก”
“ไม่ต้องเสียเวลาจ่า ไอ้คนที่จ่าจับตัวไว้เค้าอยู่ที่ไหน”โตโต้ ชิงตัดบทพูดก่อนที่นายตำรวจจะรายงานตัว
“พวกคุณเป็นเจ้าหน้าที่พิเศษที่มาจากกรุงเทพใช่มั้ยครับ”จ่า ตำรวจถาม
“ใช่ “กิมตอบ แล้วจึงโชว์ตราของเจ้าหน้าที่พิเศษให้จ่าตำรวจดูอย่างรวดเร็ว
“คนที่ถูกจับมาอยู่ที่ไหน” โตโต้ถามย้ำอีกครั้ง
“เออ พวกคุณหมายถึงปีศาจตัวนั้นใช่มั้ยครับ”จ่าตำรวจกล่าว
“ถ้าคุณหมายถึงคนที่มีรอยสักประหลาดนั่นก็ใช่ แล้วตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหนล่ะ”โตโต้ถาม
“เออะ คือว่า ไม่อยู่แล้วครับหนีไปเมื่อวานครับ”จ่าตำรวจกล่าว
“หนีไปเหรอ หนีไปยังไง”โตโต้สอบถามด้วยเสียงราบเรียบ
“คือ… ว่า….เออะ”จ่าตำรวจ
“เอาล่ะไม่เป็นไรครับพาผมไปดูที่คุมขังนักโทษหน่อยสิคุณตำรวจ”โตโต้พูดด้วยเสียงราบเรียบ หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจจึงพาเจ้าหน้าที่พิเศษทั้งสามคนไปยังลานกว้างตรงที่กักขังไคและจัมพ์ทันทีพอไปถึงสิ่งที่โตโต้ กิม และวากัซเห็นก็คือ คนในหมู่บ้านจำนวนมากกำลังมุงดูที่เกิดเหตุ จากการหลบหนีของไคและจัมพ์ภาพที่เห็นคือร่องรอยของกรงขังถูกตัดออกทางด้านหน้าของลูกกรงเหล็กเป็นช่องสี่เหลี่ยมพอดีที่คนสามารถลอดผ่านช่องไปได้พอดี กิมเดินไปสังเกตุดูรอบรอบกรงก็มองออกภายในทันทีว่าเกิดจากการฟันด้วยของมีคมเพียงสองครั้งเท่านั้น
“เกิดจากการฟันด้วยของมีคมเพียงแค่สองครั้งเท่านั้นครับหัวหน้า”กิมพูด
“มีรอยเท้าของคนสองคนครับหัวหน้า สงสัยว่าคนที่หนีไปไม่ได้มีแค่คนเดียวครับ” วากัซพูด
“และดูจากเศษขวดน้ำ ท่อนไม้และยังมีก้อนหินอีกหลายก้อนบ่งบอกถึงมีการทำร้ายร่างกายของผู้ถูกคุมขังด้วยครับ”กิมพูดเสริม
“มีการทำร้ายผู้ถูกคุมขังด้วยรึ คุณตำรวจ”โตโต้ถาม
“ก็มันเป็นปีศาจนี่ครับพวกชาวบ้านเลยรังเกียจและทำร้ายมัน คือพวกพวกชาวบ้านอยากขับไล่มันออกไปครับ แต่พวกคุณบอกให้เก็บมันไว้ก่อน ก็เลยเป็นอย่างที่เห็นล่ะครับ”จ่าที่อยู่ในที่เกิดเหตุกล่าว
“แล้วอีกคนที่หนีไปด้วยกันเป็นใครรึ คุณตำรวจเป็นปีศาจด้วยรึเปล่า”โตโต้ถามอีก
“เป็นคนธรรมดาครับ แต่มันน่าจะรู้จักกัน”จ่าตอบ
“มีรูปถ่ายของสองคนที่หนีไปมั้ย” โตโต้ถาม
“มีครับ พอดีชาวบ้านถ่ายรูปไว้ด้วย”จ่าตอบ พอจ่าพูดจบก็นำโทรศัพท์มือถือที่ถ่ายรูปของไคและจัมพ์มาให้โตโต้ดู
“ไอ้คนไหนที่เป็นปีศาจรึ คุณตำรวจ”โตโต้
“คนผมสั้นครับ”จ่าตอบแต่พอโตโต้เห็นรูปของไค
“ไอ้คนผมยาวนี่คุ้นหน้าคุ้นตาจังแฮะ เหมือนเคยเห็นที่ไหน” โตโต้พูด
“ไหนครับหัวหน้า ขอผมดูหน่อย” วากัซ ขอดูรูปจากโตโต้พอวากัซได้เห็นรูปของไคก็จำได้ทันที
“ไอ้คนนี้ผมจำได้ครับหัวหน้า มันคือคนเดียวกันกับไอ้หนุ่มที่อยู่กับเรนโบว์ตอนนั้นไงครับ ที่ผมทำให้มันหลับไปในตอนนั้น”วากัซพูด
“สองคนนี่ มันมาเกี่ยวข้องกันได้ยังไงกันนะ น่าสนใจดี ไอ้หมอนี่”โตโต้
“พวกมันเป็นปีศาจแน่แน่ ดูที่มันตัดลูกกรงสิครับ ตัดเหล็กขาดเป็นท่อนท่อนเลย”จ่าตำรวจพูดแทรกขึ้นมา
“คุณกิม เจอคู่ปรับแล้วสินะครับเป็นพวกอักขระดาบ เหมือนคุณเลยแถมเป็นปีศาจซะด้วย หึ หึ”
วากัซบอกกับเจ้าหน้าที่พิเศษกิมพลางหัวเราะนิดนิดเหมือนยั่วโมโหกิมเล่นเล่น ในตอนนั้นเองกิมกำลังนั่งมองรอยตัดลูกกรงที่จัมพ์ทำเอาไว้แล้วเค้าก็ยืนขึ้น
“แค่นี้เองรึครับฝีมือปีศาจ ถ้าเป็นปีศาจถ้างั้นผมคงเป็นเทพปีศาจแล้วล่ะ”พอกิมพูดจบเค้าก็ยกมือขึ้นเหนือหัวแล้วก็พูดชื่ออาวุธประจำกายของเค้า
“กีเท็นเกี้ยม”
พอกิมพูดจบทันใดนั้นภายในมือของกิม มีกระบี่ผุดออกมา เป็นกรบี่จีนเรียวยาวสีเงินที่ด้ามประดับด้วยพลอยสีแดงเม็ดใหญ่ ความเงาของกระบี่มันวาว สะท้อนกับแสงอาทิตย์ มองเห็นได้อย่างชัดเจน ทันใดนั้นเค้าฟาดกระบี่ใส่กรงขังเหล็กที่ตั้งอยู่ด้านหน้าทันที กรงเหล็กที่ตั้งอยู่กับที่ขาดออกเป็นสองท่อนทันทีพังทะลายลงมาต่อหน้าต่อตาชาวบ้านที่มายืนดู ชาวบ้านต่างยืนนิ่งและตกใจกับสิ่งที่เห็นไม่มีใครกล้าพูดอะไรกับสิ่งที่เห็นต่อหน้า และได้แต่ยืนมองชายทั้งสามคนเดินจากไปอย่างเงียบเงียบ จนทั้งสามคนขึ้นรถจากไป ทิ้งไว้ให้เหลือแต่ความเงียบของผู้คน
“ปีศาจ ชัด ชัด”
เสียงล้อรถยนต์หยุดลงเมื่อถึงที่หมายของมัน รถตู้สีดำทั้งคันและที่ด้านหน้าและด้านข้างของรถมีคำว่าCTSOติดอยู่ หยุดลงตรงหน้าสถานีตำรวจหมู่บ้าน ต้นขนุนเหนือพอดี มีชายสามคนสวมชุดสูท สีดำ เนคไทสีแดงเลือดหมูก้าวลงมาจากรถ ชายคนแรกที่ลงมาก่อนรูปร่างใหญ่โตสูงใหญ่เหมือนคนเล่นกล้าม ผิวขาว ไว้หนวดเคราจมูกโด่ง ไม่มีผม ลักษณะจะเป็นลูกครึ่งเอเชียกับยุโรปอายุประมาณยี่สิบแปดปี คนที่สองค่อนข้างตัวเล็กกว่าคนแรกมาก ผิวขาว ค่อนข้างผอม ไว้ผมยาวสีดำสวมแว่นสายตาสีเงินดูเป็นคนมีความรู้ คิ้วเรียวยาวสวยจมูกโด่งเป็นสัน ค่อนข้างสำอางค์ใส่แหวนต่างต่างกันทั้งสิบนิ้วใบหน้าเรียวยาวดูอายุน้อยกว่าคนแรกไม่มากนักและคนที่สามที่ลงมาคือ โตโต้ ชายไทยรูปร่างสูงโปร่งผิวสองสี คิ้วเข้ม จมูกโด่ง มีตาสองชั้น ผมสั้นรองทรง ไว้เคราแพะที่ใต้คาง เจาะหูทั้งสองข้างอายุประมาณสามสิบปี
“ที่นี่ดูบ้านนอกสุดสุด สกปรกเป็นบ้าเลยให้ตายเถอะ”ชายคนแรกรูปร่างสูงใหญ่พูดขึ้น
“ก็ที่นี่มันบ้านนอกจริงจริงนิ วากัซ ยังไม่ชินอีกเหรอ”ชายรูปร่างเล็กพูด
“ถึงจะต้องมาต่างจังหวัดบ่อยบ่อยผมก็ยังไม่ชินซักทีเลย คุณกิม”วากัซพูด
“ทำใจให้ชินแล้วสูดอากาศที่แสนจะสะอาดดีกว่านะ”กิมพูด
“ที่นี่นะรึ ที่มีรายงานว่ามีคนที่มีพลังของอักขระอยู่”โตโต้เอ่ยขึ้นมาถามทั้งสองคน
“ครับหัวหน้า ที่นี่แหล่ะครับไม่ผิดแน่”กิมรายงานต่อหัวหน้าของเค้า
จากนั้นไม่นานก็มีเจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งกำลังวิ่งมาหาชายทั้งสามคนที่ยืนรออยู่ พอตำรวจคนนั้นวิ่งมาถึงก็กล่าวรายงานตัวต่อชายทั้งสามคน
“เออ ผมจ่าสิบเอก”
“ไม่ต้องเสียเวลาจ่า ไอ้คนที่จ่าจับตัวไว้เค้าอยู่ที่ไหน”โตโต้ ชิงตัดบทพูดก่อนที่นายตำรวจจะรายงานตัว
“พวกคุณเป็นเจ้าหน้าที่พิเศษที่มาจากกรุงเทพใช่มั้ยครับ”จ่า ตำรวจถาม
“ใช่ “กิมตอบ แล้วจึงโชว์ตราของเจ้าหน้าที่พิเศษให้จ่าตำรวจดูอย่างรวดเร็ว
“คนที่ถูกจับมาอยู่ที่ไหน” โตโต้ถามย้ำอีกครั้ง
“เออ พวกคุณหมายถึงปีศาจตัวนั้นใช่มั้ยครับ”จ่าตำรวจกล่าว
“ถ้าคุณหมายถึงคนที่มีรอยสักประหลาดนั่นก็ใช่ แล้วตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหนล่ะ”โตโต้ถาม
“เออะ คือว่า ไม่อยู่แล้วครับหนีไปเมื่อวานครับ”จ่าตำรวจกล่าว
“หนีไปเหรอ หนีไปยังไง”โตโต้สอบถามด้วยเสียงราบเรียบ
“คือ… ว่า….เออะ”จ่าตำรวจ
“เอาล่ะไม่เป็นไรครับพาผมไปดูที่คุมขังนักโทษหน่อยสิคุณตำรวจ”โตโต้พูดด้วยเสียงราบเรียบ หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจจึงพาเจ้าหน้าที่พิเศษทั้งสามคนไปยังลานกว้างตรงที่กักขังไคและจัมพ์ทันทีพอไปถึงสิ่งที่โตโต้ กิม และวากัซเห็นก็คือ คนในหมู่บ้านจำนวนมากกำลังมุงดูที่เกิดเหตุ จากการหลบหนีของไคและจัมพ์ภาพที่เห็นคือร่องรอยของกรงขังถูกตัดออกทางด้านหน้าของลูกกรงเหล็กเป็นช่องสี่เหลี่ยมพอดีที่คนสามารถลอดผ่านช่องไปได้พอดี กิมเดินไปสังเกตุดูรอบรอบกรงก็มองออกภายในทันทีว่าเกิดจากการฟันด้วยของมีคมเพียงสองครั้งเท่านั้น
“เกิดจากการฟันด้วยของมีคมเพียงแค่สองครั้งเท่านั้นครับหัวหน้า”กิมพูด
“มีรอยเท้าของคนสองคนครับหัวหน้า สงสัยว่าคนที่หนีไปไม่ได้มีแค่คนเดียวครับ” วากัซพูด
“และดูจากเศษขวดน้ำ ท่อนไม้และยังมีก้อนหินอีกหลายก้อนบ่งบอกถึงมีการทำร้ายร่างกายของผู้ถูกคุมขังด้วยครับ”กิมพูดเสริม
“มีการทำร้ายผู้ถูกคุมขังด้วยรึ คุณตำรวจ”โตโต้ถาม
“ก็มันเป็นปีศาจนี่ครับพวกชาวบ้านเลยรังเกียจและทำร้ายมัน คือพวกพวกชาวบ้านอยากขับไล่มันออกไปครับ แต่พวกคุณบอกให้เก็บมันไว้ก่อน ก็เลยเป็นอย่างที่เห็นล่ะครับ”จ่าที่อยู่ในที่เกิดเหตุกล่าว
“แล้วอีกคนที่หนีไปด้วยกันเป็นใครรึ คุณตำรวจเป็นปีศาจด้วยรึเปล่า”โตโต้ถามอีก
“เป็นคนธรรมดาครับ แต่มันน่าจะรู้จักกัน”จ่าตอบ
“มีรูปถ่ายของสองคนที่หนีไปมั้ย” โตโต้ถาม
“มีครับ พอดีชาวบ้านถ่ายรูปไว้ด้วย”จ่าตอบ พอจ่าพูดจบก็นำโทรศัพท์มือถือที่ถ่ายรูปของไคและจัมพ์มาให้โตโต้ดู
“ไอ้คนไหนที่เป็นปีศาจรึ คุณตำรวจ”โตโต้
“คนผมสั้นครับ”จ่าตอบแต่พอโตโต้เห็นรูปของไค
“ไอ้คนผมยาวนี่คุ้นหน้าคุ้นตาจังแฮะ เหมือนเคยเห็นที่ไหน” โตโต้พูด
“ไหนครับหัวหน้า ขอผมดูหน่อย” วากัซ ขอดูรูปจากโตโต้พอวากัซได้เห็นรูปของไคก็จำได้ทันที
“ไอ้คนนี้ผมจำได้ครับหัวหน้า มันคือคนเดียวกันกับไอ้หนุ่มที่อยู่กับเรนโบว์ตอนนั้นไงครับ ที่ผมทำให้มันหลับไปในตอนนั้น”วากัซพูด
“สองคนนี่ มันมาเกี่ยวข้องกันได้ยังไงกันนะ น่าสนใจดี ไอ้หมอนี่”โตโต้
“พวกมันเป็นปีศาจแน่แน่ ดูที่มันตัดลูกกรงสิครับ ตัดเหล็กขาดเป็นท่อนท่อนเลย”จ่าตำรวจพูดแทรกขึ้นมา
“คุณกิม เจอคู่ปรับแล้วสินะครับเป็นพวกอักขระดาบ เหมือนคุณเลยแถมเป็นปีศาจซะด้วย หึ หึ”
วากัซบอกกับเจ้าหน้าที่พิเศษกิมพลางหัวเราะนิดนิดเหมือนยั่วโมโหกิมเล่นเล่น ในตอนนั้นเองกิมกำลังนั่งมองรอยตัดลูกกรงที่จัมพ์ทำเอาไว้แล้วเค้าก็ยืนขึ้น
“แค่นี้เองรึครับฝีมือปีศาจ ถ้าเป็นปีศาจถ้างั้นผมคงเป็นเทพปีศาจแล้วล่ะ”พอกิมพูดจบเค้าก็ยกมือขึ้นเหนือหัวแล้วก็พูดชื่ออาวุธประจำกายของเค้า
“กีเท็นเกี้ยม”
พอกิมพูดจบทันใดนั้นภายในมือของกิม มีกระบี่ผุดออกมา เป็นกรบี่จีนเรียวยาวสีเงินที่ด้ามประดับด้วยพลอยสีแดงเม็ดใหญ่ ความเงาของกระบี่มันวาว สะท้อนกับแสงอาทิตย์ มองเห็นได้อย่างชัดเจน ทันใดนั้นเค้าฟาดกระบี่ใส่กรงขังเหล็กที่ตั้งอยู่ด้านหน้าทันที กรงเหล็กที่ตั้งอยู่กับที่ขาดออกเป็นสองท่อนทันทีพังทะลายลงมาต่อหน้าต่อตาชาวบ้านที่มายืนดู ชาวบ้านต่างยืนนิ่งและตกใจกับสิ่งที่เห็นไม่มีใครกล้าพูดอะไรกับสิ่งที่เห็นต่อหน้า และได้แต่ยืนมองชายทั้งสามคนเดินจากไปอย่างเงียบเงียบ จนทั้งสามคนขึ้นรถจากไป ทิ้งไว้ให้เหลือแต่ความเงียบของผู้คน
“ปีศาจ ชัด ชัด”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ