Gomen ne! ฉันเลิกรักนายไม่ได้จริงๆ

     บทที่3 ซีรี่ย์ VS หม่อมหญิง

วันศุกร์ เวลา 17:30

ณ คฤหาสน์อินทราบดินทรนัครสิทธิ์

“นังซีรี่ย์!”

“หืม-_- อะไรอีกวะเมียน้อยพ่อฉัน” ฉันพูดกับแม่เลี้ยงที่ฉันไม่นับถือเป็นแม่ ทำไมนะเหรอ แย่งทุกอย่างไปจากฉันยังไงล่ะ ยอมรับว่าอิจฉา พ่อเอาแต่คอยดูแลนังนี่- - และดูนังนี่เรียกฉันสิ ฉันเป็นถึงลูกนายก แกเป็นแค่คนใช้ชอบเอาใจพ่อฉันแล้วเลื่อนมาเป็นภรรยาในวังหลังนี้ ส่วนแม่ฉันก็ถูกนิรเทศโดนใส่ร้ายและตัดออกจากคนในวังหลังนี้ ฉันเกลียดนังนี่- -

“เอ๊ะ! ฉันเป็นแม่แกนะเรียกฉันดีๆเป็นมั้ยยัยโง่!”

“.....”ฉันไม่พูดอะไรนั่งดูทีวี60นิ้วอันสุดหรู มันกำลังเล่นหนังญี่ปุ่นที่ฉันชอบพอดีเลย พระเอกหล่อมากก>W<

“วันนี้หม่อมหญิงมยุราจะมาดินเนอร์วังฉันเพราะฉะนั้นแกไปแต่งตัวดีๆ ทำตัวดีๆ อย่ามาแรดใส่หม่อมหญิง”

“ทำไมต้องเป็นหม่อมหญิงมยุรา ท่านคงไม่พาลูกชายมาหรอกนะ”

“ก็นี่ยังไงฉันจะให้แกแต่งกับลูกชายคนสุดท้องของขะ.......”

“ฉัน ไม่ แต่ง!!!!!”

“ไม่ได้นะแก! แกไม่อยากให้ตระกูลเราดังหรือไง!!”ตระกูลพ่อฉันไม่ใช่ตระกูลแกเว้ยอีโง่- -

“ไม่เว้ย! ได้ฉันนั่งดินเนอร์กับหม่อมหญิงได้แต่ฉันไม่แต่งจบมั้ย!!”

“แล้วแต่แกแล้วกัน- พูดกับหม่อมหญิงเองนะ ฉันไม่ช่วย”

“เออย่ะ- -!”

หลังจากนั้นฉันก็ขึ้นไปบนห้องเพื่ออาบน้ำแต่งตัวเพื่อดินเนอร์กับหม่อมหญิงมยุรา นี่ฉันเป็นความหวังของตระกูลใช่หรือไม่บอกฉันที ชุดนี้ก็ได้วะ แต่ก็คงเหมาะกับฉันล่ะนะ เสื้อสีขาวแขนพองๆ กระโปรงสั้นเหนือเข่า 1คืบสีครีม ใส่ๆไปเถอะ- - ผมก็ปล่อยยาวละกัน รองเท้าส้นสูงสีขาว สะพายกระเป๋าสีครีม

“เสร็จรึยังนังซีรี่ย์- - อย่าสวยเกินหน้าเกินตาฉันนะยะ”

“แกจะสวยได้ไง แก30แล้วนี่นังหลอด - -”ฉันเปิดประตูห้องเผชิญหน้ากับยัยเมียน้อยของพ่อ ถึงฉันจะเกลียดยัยนี่ก็เถอะ แต่คนในวังบอกว่าพวกเราเหมือนกันปากดีเหมือนกัน ก็จริงฉันถูกชะตากับยัยนี่แค่แกล้งและไม่ชอบเฉยๆ

“ฉัน30ยังสวยย่ะ ไปได้แล้วไป”

ณ ภัตตาคารญี่ปุ่น

“อุ้ย!คุณหญิงจีน คุณหนูซีรี่ย์มาพร้อมกันเลยนะคะ”

“อ้าว สวัสดีค่ะหม่อมหญิง”นังจีนยกมือไหว้ให้กับหม่อมหญิง ซึ่งฉันก็มองไปรอบๆร้านอาหาร ซึ่งนังจีนใช้ศอกกระทุ้งพุงฉันเบาๆ เพื่อเป็นการกระตุ้น บอกกี่ทีแล้วว่าฉันไม่ถูกกับยัยแก่นี่- -

“อุ้ย สวัสดีค่ะคุณนาย!”ฉันยกมือไหว้แล้วเน้นคำหลังด้วยการกระแทกเสียงแบบดัดจริต

“เรื่องการหมั้นจะตกลงหรือเปล่าคะคุณจีน”

“ไม่โว้ย! ยังไงฉันก็ไม่หมั้นกับลูกชายป้าหรอกโว้ย!”ฉันตอบแทนยัยคุณแม่เลี้ยงจีนที่กำลังจะเอ่ยปากอย่างช้าๆ

“หน็อย! นังเด็กนี่พ่อแม่ไม่สั่งไม่สอนหรือไร”ยัยป้าแก่เริ่มออกลายความชั่ว นางเริ่มเงื้อมมือจะตบหน้าอันสุดสวยของฉัน ฉันคิดว่าคงสนุกแน่ๆ-.3.-*

“นี่นะเหรอ...หม่อมหญิงมยุราที่เงียบสงบไม่ทำพิษใคร ไม่เห็นจะจริงเลยว่าไหม ยัยจีน”ฉันทำหน้าเยาะเย้ยใส่อย่างไม่แคร์คนรอบข้าง

“เอ๊ะ แกนี่มันจะมากเกินไปแล้วนะไว้หน้าตระกูลเรามั่งสิยะ ยัยซีรี่ย์”ยัยจีนสะกิดฉันเบาๆก่อนจะลากฉันออกมาจากร้านอาหาร

“แกจะกลัวอะไรยะ ยัยป้านั่นมันแก่กว่าแกตั้งหลายปี”

“ยัยซีรี่ย์พูดอะไรหัดขึ้นมั่งสื ตกลงจะยกเลิกการหมั้นใช่ไหม?”

“ใช่”

22:04 น.

คฤหาสน์อินทราบดินทรนัครสิทธิ์

ห้องนอนซีรี่ย์

ฉันล่ะไม่ชอบขี้หน้ายัยป้าแก่พูดจาอวดดีโอหังคนนั้นเลยจริงๆ 1ปีก่อนมันทำกับพ่อฉันได้แสบมาก มันไปป่าวประกาศว่าพ่อฉันโกงเงินมันเป็นพันล้าน พออีก4เดือนมันก็หาว่าฉันไปทำให้หลานชายสุดที่รักพีคเกอร์ของมันเสื่อมเสียตระกูล อยากจะกระทืบหน้ามันจริงๆ

ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องนอนอันคลาสสิคของฉัน ซึ่งฉันเป็นคนชอบสีดำ สีขาว และสีเทา พ่อฉันเลยสั่งทำให้เป็นพิเศษ เตียงขนาดคิงไซท์นิ่มๆสีขาว ที่ขัดกับพื้นซึ่งเป็นสีดำ ผนังห้องสีเทา โซฟาสุดหรูประกอบด้วยผ้ากำมะหยี่สีแดงนุ่มๆ สอบเป็นสีทอง ข้างหน้าโซฟาเป็นทีวีซัมซุงขนาด42.6นิ้ว ผนังประดับด้วยรูปภาพราคาแพง และมีคอมพิวเตอร์รุ่น แอปเปิลสีขาว มีชั้นหนังสือเยอะแยะเต็มไปหมด แล้วฉันจะบรรยายห้องตัวเองทำไม

ฉันรีบเดินไปส่องกระจกเพื่อดูลักษณะตัวเองก็พบกับผู้หญิงที่สูงประมาณ155-160 ซม. ตัวเล็กๆ ผิวขาวอมชมพู หน้าอกไข่ดาว = = ดวงตากลมโตสีน้ำตาล ผมถูกย้อมด้วยสีทอง ปากชมพูธรรมชาติ แก้มตุ้ยนุ้ย ขาสั้น = =เหมือนเด็กจริงๆ ฉันมันไม่มีเสน่ห์จริงๆขนาดตัวเล็กยังมีกำลังกว่าคนตัวใหญ่เลยT^T ฉันมันหญิงร่างเล็กแต่ถึกสินะ จงภูมิใจเสีย-3- เอาเถอะ อย่าเสวนาเลยไปนอนดีกว่า

.

.

.

.