♥ 키스 KIDDIN'KISS วิกฤตรักคนแปลกหน้า [สนพ.อินเลิฟ]

 
 
♥키스
KIDDIN’ KISS  วิกฤตนัก ดันต้อง‘รัก’คนแปลกหน้า
 
2
KRIS KISS!
     
    
     ซวย ซวย ซวยโคตร!
     ฉันสบถขณะที่กำลังนอนแช่น้ำในอ่างพลางขัดสีฉวีวรรณทุกซอกทุกมุมล้างกลิ่นอายของหมอนั่นออกไปให้หมด! แค่ฉันเห็นร่องรอยแห่งประวัติศาสตร์ตามเนินหน้าอกและต้นขาฉันก็รู้สึกเหมือนกำลังจะเป็นบ้า! ยิ่งนึกถึงหน้ามึนสุดติ่งของหมอนั่นแล้วทำเอาไมเกรนฉันแทบขึ้น!
     พออีตานั่นออกจากห้องฉันไป ฉันก็หมดแรงทรุดฮวบลงกับพื้นทันที แถมยังรู้สึกระบมไปทั้งตัว ความรู้สึกเจ็บแล่นเข้าสู่โสตประสาทอย่างจังจนยืนไม่ไหวก็เลยคลานลงอ่างแทน ให้ตายเถอะ ทำไมครั้งแรกของฉันถึงโดนฉกชิงไปอย่างง่ายดายทั้งๆที่ปกป้องมันแทบตายแบบนี้ T_T
     “เวรเอ๊ย” ฉันถอนหายใจยาวก่อนจะดันตัวลุกขึ้น ฉันอาบน้ำนานเกินไปแล้ว ถ้าหมอนั่นมาขณะที่ฉันยังแต่งตัวไม่เสร็จคงจะเป็นเรื่องแน่! ฉันคิดพลางสวมเสื้อคลุมอาบน้ำและเดินไปเปิดประตูห้องน้ำซึ่งมีร่างสูงยืนรอหน้านิ่ง
     =O=!
     อุ่...มาตั้งแต่เมื่อไหร่
     “นายมาถึงแล้วทำไมไม่ส่งเสียงเรียกบ้าง!” ฉันพูดลอดไรฟันก่อนจะดันอีตานั่นออก
     “อ่ะ ยา” คริสว่าพลางยื่นมาแทบจะกระแทกหน้าฉัน -_-^
     “ซื้อมาถูกแน่นะ”
     “...”
     เงียบอีกแล้ว
     ฉันเหลือบสายตาไปมองก่อนที่จะเห็นว่าอีตานั่นกำลัง...จ้องหน้าอกฉัน!
         “อย่ามาทะลึ่ง” ฉันคว้าถุงยามาก่อนจะกระแทกร่างสูงไปให้พ้นทาง อีตานั่นไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรแค่เปลี่ยนมาโฟกัสที่ใบหน้าฉันแทน
         “อือ”
         ช่วยมีปฏิกิริยาอะไรหน่อยเถอะพ่อคุณ ช่วยทำให้ฉันคิดว่าคุยกับมนุษย์อยู่จะได้มั้ย หา ไอ้การที่นายเป็นแบบนี้มันขัดใจหญิงแม่มากรู้มั้ย! ฮือ! TOT!
         “ถ้างั้นนายก็ไปได้แล้ว” ฉันหันไปสบนัยน์ตาสีเฮเซลแล้วจิกเล็กน้อยด้วยความหมั่นไส้
         “...”
         ดูเหมือนฉันจะเห็นเครื่องหมายคำถามลอยออกมาจากหน้าเขาด้วยล่ะ -_-;
         “กลับบ้านไปซะ” ฉันพูดอีกรอบพร้อมโบกมือไล่
         เอ้า กลับไปได้แล้ว ชิ่วๆ อย่ามายืนทำหน้ามึนให้ฉันชอกช้ำจะได้มั้ย T^T
         “กินข้าวมั้ย?” เขาว่าพลางเอานิ้วจิ้มจึกๆที่...
         หน้าอก -_-^
         นายไม่มีที่อื่นให้แตะแล้วเหรอยะ! กรี๊ด! หน้าฉันขึ้นสีทันทีก่อนจะปัดมือเขาออกแรงๆ โว้ย! เกลียดหมอนี่ที่สุดเลย เกลียด เกลียด เกลียด! หน้าอกฉันเป็นของสงวนนะเฟ้ย! T^T
         “คริส ฉันจะไม่ไหวกับนายแล้วนะ! อย่ามาแตะต้องฉันอีก! เมื่อวานฉันเมาโปรดเข้าใจและยัดมันใส่มันสมองน้อยๆของนายด้วย!” ฉันขึ้นเสียงก่อนจะปรี๊ดแตกอีกรอบเมื่ออีตานั่นพยักหน้ารับด้วยใบหน้าตาย
         อ๊ากกก! นี่ฉันเป็นคนด่าเขาหรือโดนด่าวะเนี่ย ทำไมเจ็บใจขนาดนี้ -_-^^^
         “เร็วๆนะ”
         “?”
         “หิวแล้ว” อีตานั่นตีหน้ามึนไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นก่อนจะหันขวับจบบทสนทนาด้วยการไปเปิดถุงกับข้าวที่โต๊ะอาหาร
         นะ นายไม่ได้ฟังฉันเลยใช่มั้ยเนี่ย! ใครก็ได้บอกทีผู้ชายคนนี้มีหูไว้ประดับใช่มั้ย ทำไมฉันรู้สึกเหมือนเราสื่อสารกันไม่ค่อยจะรู้เรื่องเลยวะคะ TOT
         ฉันสะบัดหน้าแล้วรีบวิ่งหนีไปแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนที่ไอ้บ้านั่นเกิดคลั่งปล้ำฉันขึ้นมาอีก! ใครจะไปรู้ล่ะ เห็นนิ่งๆแต่จริงๆอาจจะหื่นตัวพ่อก็ได้ -^-! ดูจากร่องรอยแห่งประวัติศาสตร์ที่เขาฝากไว้เต็มตัวขนาดนี้ฉันว่าคงจะไม่ธรรมดาหรอก!
         โอ๊ย เห็นแล้วเครียด TOT ฉันเลือกใส่เสื้อวอร์มตัวที่มิดชิดที่สุดพร้อมรูดซิปปิดจนถึงคอ กางเกงขายาวแทบจะลากพื้น นี่ถ้าไม่เกรงใจฉันจะใส่หมวกไอ้โม่งเพื่อปกปิดใบหน้าสุดเซ็กซี่ของตัวเองไปแล้ว!  แต่บังเอิญว่าไม่มี ครั้นจะใส่หน้ากากอุลตร้าแมนก็ดูจะเกินวัยไปหน่อย เดี๋ยวอีตานั่นคิดว่าฉันจะออกไปปราบสัตว์ประหลาด -_-;; ฉันจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมก่อนจะเดินดุ่มๆออกไปที่โต๊ะด้วยสายตาหวาดระแวง พออีตานั่นเห็นฉันก็โพล่งคำถามว่า...
         “หนาวเหรอ?”
         เหอะ ยังจะถามอีก ที่ฉันใส่ชุดแบบนี้ก็เพราะกลัวจะไปกระตุ้นต่อมหื่นนายหรอกเฟ้ย! -_-^
         “นายคงไม่ได้ใส่ยาอะไรแปลกๆลงไปในกับข้าวใช่มั้ย?” ฉันหรี่ตาอย่างจับผิดกลัวว่าไอ้เวรนี่จะเกิดความคิดเลวๆแล้วมอมยาปล้ำฉัน!
         “ยา?” เขาเลิกคิ้วสูงอย่างไม่เข้าใจ
         “เหอะ ใครจะไปรู้ นายอาจจะมอมยาฉันก็ได้” ฉันเบ้ปากแล้วนั่งลงตรงข้ามเขา
         “...” เขาชายนัยน์ตาสีเฮเซลที่ประกายไปด้วยความเซ็กซี่ก่อนจะกระตุกยิ้มเล็กๆที่มุมปาก          “ไว้จะ ลองคิดดู”
         OoO!
         จะ-ลอง-คิด-ดู!!!
         ที่พูดเนี่ย ฉันไม่ได้เสนอนายนะยะ! ฉันแค่ตั้งข้อสงสัยเฉยๆย่ะ อย่าคิดอะไรที่ตรงข้ามกันนักจะได้มั้ยฮะ -_-^โอ๊ย เพลีย แค่นั่งหายใจใกล้อีตาบ้านี่หนึ่งนาทีก็ทำให้ฉันประสาทเสียไปหลายตลบแล้วนะ!
         “หุบปากไปเลย ไอ้บ้า -_-^” ฉันเบ้หน้าใส่อีตานั่นทันทีก่อนจะยกถุงยาที่เขาเอามาให้ขึ้นมาบนโต๊ะอาหาร “ว่าแต่ว่า ไอ้เนี่ยกินยังไง นายได้ถามมารึเปล่า?”
         “กิน...” หมอนั่นปรายสายตามามองแล้วทำท่าคิดไม่ตก
         เฮ้ยๆๆ ดีๆนะเฟ้ย ถ้ากินผิดมันเป็นอันตรายต่อชีวิตสุดสวยนะเออ –O-
         “กับน้ำ”
         “...” ฉันเลิกคิ้วสูงแล้วกระพริบตาปริบๆอย่างไม่เข้าใจ เออ ฉันรู้แล้วว่าต้องกินกับน้ำ ที่ฉันหมายถึงคือกินก่อนอาหาร หลังอาหาร เมื่อไหร่ยังไงต่างหากเฟ้ย! ฉันคงไม่บ้ากินยาพร้อมโอวันตินหรอกย่ะ –O-!
         “นายไม่ได้ถามเค้ามาหรือนายไม่ได้ฟัง?” ฉันพูดเสียงต่ำทำให้อีตานั่นเหลือบสายตาไปมองทางอื่นอย่างเนียนๆ และถ้าให้ฉันเดาคงเป็นอย่างหลังซะมากกว่า!
         หนอย! อีตาบ้านี่! เรื่องแค่นี้ต้องให้ฉันสั่งด้วยเหรอฟ่ะ ฉันเริ่มจะสงสัยแล้วนะว่าเขาใช้ชีวิตมาบนโลกได้จนโตเป็นควายขนาดนี้ได้ยังไงน่ะ!
         “ปวดหัวเป็นบ้า!”
         “หาหมอมั้ย?” หมอนั่นพูดเสียงอ่อนแล้วช้อนสายตาที่ประกายวาววับกลับมาทำให้ลมหายใจฉันสะดุดเล็กน้อย
         เวรเอ๊ย ความเซ็กซี่ของอีตานี่เป็นภัยจริงๆให้ตายสิ! ถ้าตัดความมึนๆของนายออกไปได้จะเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคมาก บอกเลย!
         “ไม่ล่ะ” ฉันโบกมือปฏิเสธ ความจริงแค่นายรีบๆออกไปฉันคงจะดีขึ้นทันตาเห็นเลยล่ะ -_-^
         “ก็ดี” อีตานั่นยักไหล่อย่างไม่สนใจก่อนจะตักข้าวเข้าปากเคี้ยวกรุบๆอย่างไม่สนใจ ฉันถอนหายใจยาวพลางเท้าคางพิจารณาคนตรงหน้าอย่างละเอียด ใบหน้านิ่งนั่นก็เลยมองกลับด้วยสายตาที่บ่งชัดว่ามองทำไมทันที
         “ถามจริงๆนะ” ฉันโพล่งขึ้นแล้วเอาส้อมเขี่ยข้าวเล่น “เมื่อวานนายเมารึเปล่า?”
         ถ้าตอบว่าไม่เมา มีเฮค่ะ -_-+
         “ไม่...”
         “นาย!” ฉันลุกพรวดก่อนจะจ้องตาเขาถลึง
         ถ้านายไม่เมาแสดงว่านายฉวยโอกาสกับฉันใช่มั้ย หา! เลวที่สุด! อ๊าก ฉันจะฆ่านายคริส! นายมาทำลายความบริสุทธิ์และจิตใจของหญิงสาวคนนี้ได้ยังไงยะ จิตใจทำด้วยอะไร ฮือ TOT
         “ไม่กินเหรอ?” เขาถามเสียงเรียบก่อนจะตักแกงใส่จานข้าวฉันด้วยท่าทีไม่รู้ร้อนรู้หนาว
         “นายฟังฉันอยู่มั้ยเนี่ยฮะ?”
         “?” อีตานั่นทำตาแป๋วทำให้ฉันเดือดปุดๆจนควันแทบจะออกหู เอาส้อมทิ่มตาให้ตายเลยซะดีมั้ยเนี่ย อีตาบ้าเอ๊ย! –O-^
         “เมื่อวานนายเมารึเปล่า?” ฉันถามทวนอีกครั้ง
         “อร่อยดีนะ”
         ย๊ากกก! คริส! ไอ้บ้า ไอ้งี่เง่า นายช่วยดึงสติตัวเองออกมาจากจักรวาลเล็กๆในมันสมองเม็ดถั่วน้อยของนายก่อนจะได้มั้ยฟ่ะ! ฟังฉันบ้างสิโว้ย! โอ๊ย ปั้นหยาเครียด จะคุยกับอีตานี่แต่ละทีสูญเสียพลังงานมหาศาลเหลือเกิน =^=
         “ฉันคุยกับคนอยู่จริงๆใช่มั้ยเนี่ย พระเจ้า –O-”
         “อือ” เขาพยักหน้ารับ
         เมื่อกี้ไม่ใช่คำถามเฟ้ย! ทีถามล่ะไม่ตอบ ฉันจะทำยังไงกับหมอนี่ดีวะเนี่ย หงุดหงิดที่สุด
         “เฮ้อ ชาตินี้จะคุยกับนายรู้เรื่องมั้ยเนี่ย” ฉันถอนหายใจออกมายาวเหยียดด้วยความละเหี่ยใจ ใครก็ได้บอกปั้นหยาที หมอนี่สร่างเมารึยัง -_-;;
         “ฉัน?” เขาเลิกคิ้วสูงก่อนจะวางช้อนส้อมแล้วชี้นิ้วไปที่ตัวเอง
         เออ นายนั่นแหละ ก็ตอนนี้มีกันอยู่สองคนนี่เฟ้ย –O-
         “ใช่น่ะสิ ฉันถามอะไรนายก็ไปคนละเรื่องตลอด ฉันเหนื่อยแล้วนะ”
         “...”
         “ต้องทำยังไงนายถึงจะเข้าใจที่ฉันพูดเนี่ย เฮ้อ” ฉันกุมขมับก่อนจะชำเลืองตาไปมองอีตานั่นที่ยังคงกระพริบตาปริบๆ เออ ที่บ่นๆไปเมื่อกี้ก็ไม่รู้จะออสโมซิสเข้ามันสมองเขาบ้างรึเปล่า เพลียเว่อร์เจ้าค่ะ -_-^
         “ไม่ยากหรอก”
         หือ O-O?
         ฉันเบิกตาโตเมื่อจู่ๆหมอนั่นก็ลุกพรวดแล้วเดินดุ่มๆมาทางฉันพร้อมด้วยออร่าไม่น่าไว้วางใจ
         “อะ อะไร ลุกมาทำไม จะกลับแล้วใช่มั้ย –O-;;” ฉันถอยกรูดแล้วตั้งท่ามวยไทยไว้ป้องกันตัว จริงๆแล้วฉันก็ตั้งท่าขู่ไปงั้นแหละ แต่ถ้าหมอนั่นเข้ามา ฉันวิ่งจริงๆด้วย -_-;;
         “ยัง” เขาว่าก่อนจะกดมือที่กำหมัดของฉันลงและตามด้วยการช้อนตัวฉันขึ้นแบบไม่ให้ทันตั้งตัว
         พรึ่บ
         เฮ้ย! อะไรวะเนี่ย! O[]o! จู่ๆก็เข้ามาอุ้ม ฉันนอนตัวเกร็งในวงแขนแข็งแรงแล้วอ้าปากพะงาบๆมองหน้าเรียวที่ชายนัยน์ตาสีเฮเซลสุดเซ็กซี่นั่นลงมาอย่างเจ้าเล่ห์
         “...”
         หล่อสะพรึงมากค่า
         เวร! ไม่ใช่เวลาจะมาตื่นเต้นซะหน่อย อีตาบ้านี่กำลังลวนลามฉันอยู่นะ >O<//
         “คะ คริส! ปล่อยฉันลงนะ!”
         “อือ”
         ...แต่ไม่ปล่อย
         แล้วนายจะตอบรับฉันทำแป๊ะอะไรฮะ TOT
         “ถ้าไม่ปล่อยฉันจะร้องลั่นห้องจริงๆด้วย!” ฉันว่าพร้อมกับพยายามหยิกไปที่ท้องของอีตานั่นแต่กลับปรากฏว่ามันแน่นและแข็งยิ่งกว่าปูนซีเมนต์
         ขอเดาว่ามันคือกล้ามซิกแพ็ก -.,-
         “เมื่อวานก็ร้อง” อีตานั่นพูดเสียงนิ่งแต่กลับเสียดแทงจิตใจฉันอย่างรุนแรง
         ...ร้อง? ร้องอะไรเฮ้ย OoO! พูดดีๆนะ ใครร้อง บ้า ไม่ใช่ฉ๊านนน! ม่ายจริ๊งงง! ใส่ร้ายค่า ข่าวโคมลอย ไม่มีหลักฐานอย่ามาปรักปรำฉันจะได้มั้ย TOT
         “ดังมาก”
         OoO! ดังมาก! คะ คุณพระ!
         “ระ ร้องอะไร ใครร้อง พูดให้เคลียร์นะ!” ฉันโวยวายแล้วตีหน้าอกอีตานั่นตุบๆแต่ก็ดูเหมือนจะไม่สะเทือนเพราะใบหน้าของเขาก็ยังคงนิ่งเหมือนเดิมแถมยังตบท้ายด้วยการใช้สายตามองหน้าฉันเพื่อบอกว่าใครร้องแทนคำพูด
         นี่สินะ ที่เค้าเรียกว่า มองตาก็รู้ใจ ฮือๆ แล้วข้างๆห้องจะมองฉันเป็นคนยังไงเนี่ย หมดกัน ปั้นหยาY_Y
         “ว่าแต่...ที่นายรู้เนี่ย” ฉันหรี่ตาอย่างจับผิด “นายไม่ได้เมาใช่มั้ย!!”
         “...” อีตานั่นอมยิ้มแล้วยักไหล่ไม่ยอมรับและไม่ปฏิเสธทำให้ฉันเบิกตาโพลงและปรี๊ดสุดๆ
         ไอ้ท่าทีแบบนั้นมันคืออะไรยะ! กรี๊ดดด! TOT
         “ตอบมาเดี๋ยวนี้นะ! ตอบๆๆๆ” ฉันทั้งจิกทั้งข่วนทั้งตีแขนเขาแล้วโวยวายดีดดิ้นแต่อีตานั่นก็ไม่ตอบสักแอะแถมยังอุ้มฉันเดินฉาดๆไปที่...
         O_O
         เอ๊ะ นั่น...
         ห้องนอนฉันนี่หว่า!!
         “น่ะ นายจะทำอะไรเนี่ย ฉันไม่ได้ง่วงนะ ปล่อยๆๆๆ ปล่อยโว้ย!” ฉันแผดเสียงดังลั่นก่อนจะพยายามดิ้นสุดแรงแต่ก็ไม่สามารถทำให้นายตอหม้อคริสสะเทือนหรืออ่อนแรงลงแต่อย่างใด
         แฮ่กๆๆ ขอพักเหนื่อยแปป ใช้แรงเยอะเกิน -_-;;
         “ปล่อยช้านนน!”
         ตุบ!
         คราวนี้ได้ผล อีตานั่นปล่อยฉันลงทันที แต่ฉันคงจะดีใจมากกว่านี้ถ้ามันไม่ใช่...เตียง!!
         “นาย...อย่าบอกนะว่า...” ฉันกลืนน้ำลายเอื๊อกพร้อมๆกับหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะชะชะช่า
         “ว่า?” อีตานั้นยิ้มกว้างจนดวงตาเป็นรูปพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว แต่การที่คนตรงหน้ายิ้มแบบนั้นมันทำให้ฉันสังหรณ์ถึงอันตรายที่คืบคลานเข้ามาอย่างสุดๆ
         ปั้นหยาว่ามันอาจมีพลังงานบางอย่างก็เป็นได้ –O-;;
         “ฉันจะไปกินข้าวแล้ว!” ฉันว่าก่อนจะพยายามเบี่ยงตัวออกแต่ถูกเรียวแขนขาวมาบังทางไว้ก่อน
         “...”
          เอื๊อก! ฉันกลืนน้ำลายแล้วหันไปมองอีตานั่นที่ยังคงยิ้มอยู่
          พระเจ้า เจ้าตอหม้อคริสมันยิ้มกว้างกว่าเดิมอีก TOT
          “นายกำลังทำอะไรเนี่ย? ฉันจะไปกินข้าวแล้ว!” ฉันดันแขนเขาออกทำให้อีตานั่นเปลี่ยนเป็นคว้าเอวฉันและกดน้ำหนักตัวทับลงมาจนฉันล้มลงไปนอนกับผ้านวมนุ่มๆบนเตียง นัยน์ตาสีเฮเซลพราวประกายไปด้วยความหิวกระหายทอดลงมาพร้อมกับรอยยิ้มร้ายกาจ
          ปีศาจ เจ้าตอหม้อกลายเป็นปีศาจไปแล้วเจ้าข้าเอ๊ย TOT
          “ถ้าไม่หยุดฉันฆ่านายแน่!” ฉันขู่พร้อมสายตาคาดโทษพร้อมกับใช้ฝ่ามือดันแผงอกหมอนั่นออก ก่อนจะถูกมือใหญ่ของเขารวบแขนเอาไว้ในข้างเดียวพร้อมกดมันลงกับที่นอนนุ่มจนจมลงกับเตียงไม่ให้ขัดขืน
          “ตอบคำถามเธอไง” ลมหายใจอุ่นๆนั่นเป่ารดหน้าฉันเล็กน้อยทำเอาไรขนอ่อนลุกชันอย่างประหลาด
          “...”
          ถามอะไรทำไมมันจบลงแบบนี้? งงไปหมดแล้ว –O-
          “ด้วยร่างกายน่ะ...”
          สาบานได้ว่าฉันเห็นเจ้าบ้านี่กระตุกยิ้มชั่วๆขณะพูดด้วย! ฉันหรี่ตาพร้อมเบ้ปากอย่างอารมณ์เสียทันที หมอนี่กำลังเล่นตลกอะไรกับฉันอยู่แน่ๆเลยใช่มั้ย? ฉันว่าฉันย้ำชัดมากแล้วนะว่าเมื่อวานมันเกิดขึ้นเพราะฉันเมาและห้ามเขาแตะต้องฉันอีก!
          “ถ้าจะตอบคำถามก็แค่พูดออกมาก็พอแล้วย่ะ! นายมีปากไว้ดูเล่นเหรอ -_-^”
          “เปล่า ^_^”
          ยิ้มมม! ยิ้มอีกแล้ว! ไอ้รอยยิ้มหวานเคลือบน้ำตาลแฝงยาพิษแบบนั้นมันคืออะไรวะคะ
          “ไว้ทำแบบนี้...”
          “?” ไม่มีรีรอให้ตอบคำถาม ริมฝีปากสีแดงสดก็ทาบทับลงมาช่วงชิงอย่างรวดเร็ว หยุดทุกถ้อยคำพูดของฉันได้สนิท ลมหายใจอุ่นๆที่รดรินอยู่บนผิวหนังพร้อมนัยน์ตาเปี่ยมเสน่ห์นั่นสะกดให้ฉันยอมโอนอ่อนผ่อนตามอย่างว่าง่าย...
          ขอเคลิ้มสักครู่...
          ย๊ากกก! ปล่อยยยโว้ย!!
          ฉันดึงสติกลับมาก่อนจะพยายามดิ้นและหันหน้าหนี ขืนปั้นหยาเคลิ้มมีหวังไม่จบแค่จูบแน่! ต่อให้ฉันดิ้นเป็นปลากระดี่อีตาตอหม้อนั่นก็ไม่มีท่าทีว่าจะละริมฝีปากออกไปแต่กลับเร่งจังหวะและบดขยี้ริมฝีปากชาวบ้านอย่างเอาแต่ใจราวกับว่ายิ่งขัดขืนยิ่งชอบ          ไอ้คนซาดิสก์ โฮก TOT
        ...ตึก ตัก
          อุณหภูมิร่างกายฉันสูงขึ้นพรวดพราด ยิ่งดิ้นแรงเท่าไหร่ เขาก็กอดรัดแน่นขึ้นเท่านั้น เวรเอ๊ย หมอนี่จูบเก่งเป็นบ้า!
          ...ตึก ตัก ตึก ตัก
        เสียงอะไรวะเนี่ย น่ารำคาญจริงโว้ย!!
          ...ตึก ตัก ตึก ตัก
        เสียงนั้นมันยังคงดังแรงแล้วถี่ขึ้นเรื่อยๆก้องอยู่ในโสตประสาทจนฉันมึนเมาไปหมด ร่างกายฉันอ่อนยวบและหมดแรงจนกระทั่งเขาละริมฝีปากออกไป
          “คุยกับคริส” เสียงแหบต่ำแต่เซ็กซี่นั่นกระซิบข้างหูกระตุ้นให้ไอ้เสียงน่ารำคาญนั่นดังขึ้นอีก
          ...ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก
        “ต้องบนเตียง”
          ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก!
        และดังขึ้นอีก...
        “...”
          นัยน์ตาสีเฮเซลภายใต้ขนตาแพยาวนั่นสบตาฉันพร้อมกับยักคิ้วยียวนราวกับผู้ชนะ
          “ถึงจะเข้าใจ”
          พะ พูดบ้าอะไรวะเนี่ย! ฉันเบิกตาโพลงก่อนจะนึกย้อนไปถึงบทสนทนาก่อนหน้า
          “ต้องทำยังไงนายถึงจะเข้าใจที่ฉันพูดเนี่ย เฮ้อ”
        “ไม่ยากหรอก...”
        ฮะ ฮะ ฮะ ตกลงนี่ฉันพูดล่อเป้าให้เขาทำแบบนี้เหรอ! คุยบ้าอะไรบนเตียง แบบนี้ไม่เรียกว่าคุยแล้วเฟ้ย! แถวบ้านฉันเรียกซัมบาเดเฮ้ โป๊ะโป๊ะชึ่ง ไม่ใช่คุย! ฮือ! ไม่เข้าใจเลยโว้ย! TOT
แต่ไอ้ที่ไม่เข้าใจยิ่งกว่าคือไอ้เสียงที่ดังหนวกหูนี่...
ตึก ตัก ตึก ตัก  ตึก ตัก ตึก ตัก!
          เสียงอะไรวะเนี่ย…!
        เดี๋ยวนะ... นี่มัน เสียงหัวใจฉันเองนี่หว่า! 
-----------------------------------------------
 
ขอโทษที่อัพช้านะค้าาาาา
คืออ่านบทนี้แล้วอีไรท์บอกคำเดียวว่าเฮียคริสขาาา เค้าคุยด้วยคนสิ
55555555555555+เราควรจะคุยกันเยอะๆนะคะ
เราจะได้รู้จักกันเยอะๆ (คุคุคุคุ)ภาพนี้อีเฮียมึนอ่อยเรียกเม้นนนนนเซ็กซี่พอมั้ยยย 555555
+ใครอยากติดตามข่าวสารคลิกที่ลิ้งเพจด้านล่างเลยจ้าาhttps://www.facebook.com/jennyrenger01