♥ 키스 KIDDIN'KISS วิกฤตรักคนแปลกหน้า [สนพ.อินเลิฟ]

 

 

♥키스

KIDDIN’ KISS  วิกฤตนัก ดันต้อง‘รัก’คนแปลกหน้า

4

Check this video

          ฉันเกลียดไอ้เวรนั่น เกลียด เกลียดที่สุดเลย ทำแบบนี้หมายความว่าไงวะ! ดูยังไงก็ล่อลวงฉันไปเข้าถ้ำเสือชัดๆ ไม่มีทางที่ฉันจะไปแน่ๆ 1112 KNK CONDO? เหอะ! แล้วไอ้คอนโดที่ว่านั่นมันอยู่ตรงไหนวะเนี่ย -_-^

          กำ! ฉันไม่เห็นจะต้องไปใคร่รู้เลย ไม่มีทางที่ฉันจะไปหรอก T^T

          แต่ฉันอยากได้คืนจริงๆนะ! ฮึ่ม! ความจริงฉันจะตัดใจก็ได้แม้ว่าจะเสียดายก็ตามทีแต่ว่า...บราเซียตัวนั้นฉันปักชื่อนามสกุลไว้เรียบร้อยน่ะสิ! =_=^ ก็มันเป็นตัวที่ฉันชอบและหายากนี่หว่า! และไอ้นิสัยที่ชอบเขียนชื่อบนของที่ชอบกันชาวบ้านขโมยของฉันมันเลิกไม่หายสักที

          ไม่คิดเลยว่ามันจะย้อนศรกลับมาทำร้ายตัวเองจังๆแบบนี้ TOT ถ้าอีตาหน้ามึนนั่นเกิดพิเรนทร์เอาไปให้ชาวบ้านดูขึ้นมา ทุกคนก็จะตรัสรู้ทันทีว่าใครเป็นเจ้าของ

          ของที่ระลึก เฮอะ! อยากจะบ้า

          ฉันส่ายหัวอย่างอารมณ์เสียก่อนจะเดินไปดูยาที่อีตานั่นซื้อมา มันบรรจุอยู่ในถุงซิป และมีวงไว้เรียบร้อยว่ากินหลังอาหารวันละครั้ง...

          ว่าแต่ยาคุมฉุกเฉินมีหลายเม็ดจังวะ -_-?

          ถ้าฉันจำไม่ผิดมันน่าจะมีแค่เม็ดสองเม็ดไม่ใช่เหรอ...?

          ฉันขมวดคิ้วหน้าหงิกแต่เมื่อนึกถึงความมึนของอีตานั่นแล้วบางทีคงซื้อมาเผื่อไว้เยอะๆ หรือกรณีที่แย่ที่สุดก็คือซื้อมาผิด...

          ไม่มั้ง -_-;;; แค่ใช้ไปซื้อยานิดหน่อย คนปกติธรรมดาก็น่าจะซื้อได้นี่ อีตานั่นก็คงไม่บื้อขนาดนั้นหรอก

          ขณะที่ฉันยืนกุมขมับอยู่กับถุงยานี่ก็มีเสียงริงโทนที่กระตุกต่อมโกรธฉันดังขึ้น ฉันรู้ว่าเขาคือใคร... เพราะหมอนี่แหละเป็นต้นเหตุให้ฉันเจอกับเรื่องซวยๆอย่างเช่นวันนี้! ไอ้เวรคิมหันต์! ถ้าไม่ใช่เพราะนาย ฉันคงไม่เสียใจแล้วอุตริลองกินเหล้าจนเป็นเรื่องหรอก!

          ที่รักโทรมาจ้า รับสายหน่อยจ้า     ที่รักโทรมาจ้า รับสายหน่อยจ้า 

        เสียงโทรศัพท์ของฉันยังคงดังเรื่อยๆ แม้มันจะดับไปหลายสายแล้วก็ตาม

          ให้ตายเถอะ อีตานั่นจิกชะมัด ฉันเบ้หน้าอย่างอารมณ์ขุ่น ฉันเกลียดอีตามึนนั่น...และไอ้เวรนี่ด้วย! ผู้ชายก็เหมือนๆกันหมด คิดแต่จะจับฉันกดลงเตียงลูกเดียว ตลกเป็นบ้าที่ฉันหวังลมๆแล้งๆว่าจะมีเจ้าชายแบบในการ์ตูน หรือบางทีฉันคงโลกสวยไปสินะ! เพราะความเป็นจริงมันไม่ใช่แบบนั้นเลย!

          ที่รักโทรมาจ้า รับสายหน่อยจ้า     ที่รักโทรมาจ้า รับสายหน่อยจ้า 

      รำคาญชิบ -_-^

          ฉันพ่นลมหายใจอย่างอารมณ์เสียแล้วนั่งลงกินข้าวที่อีตาบ้านั่นซื้อมา บางทีฉันคิดว่าฉันควรจะเปลี่ยนริงโทนเฉพาะของคิมหันต์ได้แล้ว ยิ่งฟังยิ่งเจ็บ เฮอะ ความรักที่บริสุทธิ์อะไรกัน โกหกหลอกลวงชัดๆ ไอ้เวรนั่นพอเห็นว่าฉันไม่ยอมก็หนีไปตึ่ง ตึ่ง โป๊ะกับยัยนมลูกแตงโมซะเฉยๆ แถมยังตอกหน้าว่าฉันน่าเบื่ออีกต่างหาก

          เออ งั้นก็อย่ามาคบกับคนน่าเบื่ออย่างฉันเลย!

          สักพัก เสียงโทรศัพท์ก็เงียบหายและมีเสียงแมสเสจจากไลน์เข้ามาแทน ฉันขมวดคิ้วก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดและเปิดอ่าน

        KIMHUN: ปั้นหยา ฉันขอโทษ

        เฮอะ! ขอโทษเหรอ? อยากจะหัวเราะให้ลั่นโลก นายสำนึกช้าไปรึเปล่าคิม? ทิ้งให้ฉันเสียใจอยู่ตั้งหลายวันพึ่งมาขอโทษเนี่ยนะ! ฉันจิ๊ปากอยากจะกดพิมพ์ด่าให้มือหงิกและไอ้เวรนั่นอ่านจนตาแฉะแต่ว่าไม่เอาหรอก...

          เพราะฉันรู้ว่ามีอะไรที่สะใจกว่านั้น...

มันคือ การอ่านแล้วไม่ตอบไง J

กระวนกระวายเข้าไปเถอะ คนอย่างปั้นหยาไม่ง่ายหรอกนะจะบอกให้! (ถ้าไม่เมา -_-^)

          KIMHUN: อ่านแล้วไม่ตอบหมายความว่าไงวะ

        ฮูเร่ อีตานั่นเริ่มขึ้นแล้วค่า สะใจเป็นบ้า ฉันหัวเราะคิก เมื่อนึกถึงวันที่ฉันต้องร้องไห้แทบตายเพราะการทรยศของหมอนั่นแล้ว แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ! และนายยังต้องรับผิดชอบครึ่งหนึ่งกับเรื่องวันนี้ด้วย T^T

          KIMHUN: ขอโทษ ขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว ฉันมันแย่

        นายไม่ได้แย่หรอกคิม...แต่นายเลวว่ะ!  

          KIMHUN: อ่านแล้วอย่าเงียบดิ

          ฉันแค่นหัวเราะแล้วปล่อยอีตาบ้านั่นพร่ำเพ้อและคุยอยู่คนเดียว ต่อให้ตอนนี้นายจะขอโทษฉันสักล้านครั้ง ฉันก็ไม่สนใจหรอกนะ เพราะว่าคนอย่างฉันเจ็บแล้วจำ! ถ้าเราแค่ทะเลาะกันฉันยังพออภัยให้นายได้...

          แต่นี่นายทรยศฉัน...

          ฉันกัดฟันกรอดก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อนอกจากแมจเสจของอีตาคิมเวรนั่นแล้วยังมีจากบุคคลปริศนาอีกหนึ่ง...

          ใครวะเนี่ย? ฉันขมวดคิ้วหงิกเพราะรูปประจำตัวในไลน์ของบุคคลนิรนามดันตั้งเป็นรูปหมาน้อยหน้าตามึนๆแถมชื่อประจำตัวก็มีแค่>> (- -)

          ถ้าจะขี้เกียจตั้งชื่อขนาดนี้นะ -_-^

          ตอนแรกฉันก็ไม่อะไรกับบุคคลนิรนามคนนี้หรอกนะ...

แต่พอกดเข้าไปเท่านั้นแหละ…

          (-_-) (o_-) (O[]O!!!!)

          บัดโซ้บบบ!!! เพอร์ซี่ แจ็กเสินของฉันกับหน้ามึนๆที่ไร้รอยยิ้มของอีตานั่นถูกส่งมาแถมยังชูสองนิ้วอีกต่างหาก! ไอ้เวรนี่ได้ไลน์ฉันมาจากไหนวะคะ –O-!!

          หรือว่าตอนที่ฉันอาบน้ำเขามาเจ๊าะแจ๊ะกับโทรศัพท์ฉันงั้นเหรอ?!?

ความดันฉันพุ่งปรี๊ดจนถึงขีดสุด โมโหจนอยากจะลงไปนอนดิ้นพราดๆกับพื้นเมื่อนึกถึงใบหน้ามึนๆของอีตาบ้านั่น!

          PUNYA : นายบ้าไปแล้วเหรอ! ลบออกเดี๋ยวนี้นะ

(- -): 1112 KNK CONDO

กรี๊ดดด! ไอ้บ้านี่ ขนาดไปแล้วยังตามมาหลอกหลอนฉันอีกเหรอ! แค่อ่านข้อความฉันก็รู้สึกเหมือนเห็นหน้ามึนๆนั่นลอยมาเลยอ่ะ TOT

          PUNYA : ไม่มีทาง ฉันบอกแล้วว่าเราไม่รู้จักกัน โอเค จบมั้ย? อยากได้ก็เอาไปเลย เหอะ!

        ฉันทุบโต๊ะระบายอารมณ์หงุดหงิด ถ้าอีตานั่นอยู่สาบานได้เลยว่าแหลกคามือฉันแน่ๆ!

          ตือ ดือ ดึ้ด

          เสียงไลน์ดังขึ้นอีกครั้งฉันยกมือถือขึ้นมาหน้าหงิกก่อนจะแทบปาทิ้ง! เพราะอีตานั่นดัน...

          ถ่ายซูมชื่อฉันที่ปักอยู่บนบราเซียรุ่นลิมิตเต็ด!!!

          อ้ากกก! ไอ้เจ้าบ้านั่นร้ายกาจที่สุด TOT ฉันพิมพ์ตอบกลับไปด้วยความเร็วขั้นเซียนและกำหมัดรอหมอนั่นอย่างหงุดหงิดจนเผลอจิกเล็บเข้าไปในเนื้อจนเลือดซิบ

          PUNYA : นาย!! ฉันโกรธแล้วนะ นายต้องการอะไรกันแน่เนี่ย!!

(- -): 1112 KNK CONDO

...จะให้ฉันไปให้ได้สินะ -_-^

ตือ ดือ ดึ้ด

เสียงไลน์ดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้ฉันเบ้หน้าและกดดูว่าอีตานี่จะส่งรูปอะไรมากวนประสาทอีก...และคราวนี้มันคือ...

แผนที่จ้า! แผนที่ไปคอนโดอีตานั่นแบบละเอียด บอกสายรถเมล์รถประจำทางที่ผ่านแถมมาด้วยอีกต่างหาก

          PUNYA : ฉันไม่ไป

          และแล้วมันก็วนลูปเดิม...รูปชูสองนิ้วของอีตานั่นถูกส่งมาอีกแล้ว -_-^

          ย้ากกก! ไอ้มึน ไอ้บ้า ไอ้คนกวนประสาท TOT ฉันไปทำอะไรให้นายหา ตื้อชิบหายเลยโว้ย! ฉันสบถด่าอีตาบ้านั่นอีกหลายร้อยคำและพยายามไม่ใส่ใจกับโทรศัพท์เพราะถ้าฉันหยิบมันขึ้นมาทีไร หงุดหงิดทุกที ให้ตายเถอะ!

          เพราะเหตุการณ์วันนี้ทำให้ฉันสำนึกและไม่มีทางจะแตะเหล้าอีกแน่ๆตลอดชีวิต! สาบานได้เลย!

          มีคนเคยบอกว่าดื่มแล้วจะลืมเรื่องที่แย่ๆ ใช่สิ...มันลืมแน่ๆ เพราะมันเจอเรื่องที่แย่กว่าแบบฉันนี่ไง T^T!

          หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ฉันก็พยายามอยู่อย่างปกติสุขเสมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ถึงแม้จะมีผู้ชายสองตัวป่วนเข้ามาวนเวียนในชีวิตสักเท่าไหร่ ฉันก็พยายามสงบใจและมองข้ามมันไปซะ ทำเหมือนพวกเขาเป็นแมลงหวี่แมลงวันที่ไม่มีค่าพอให้สนใจ

          ฉันก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมแฟนเก่าฉันถึงพึ่งจะมาสำนึกและขอโทษเอาป่านนี้ และที่ไม่เข้าใจยิ่งกว่าคืออีตามึนนั่นติดใจอะไรฉันนักหนา แถมส่งมาทีไรเนื้อหามันก็...

(- -): 1112 KNK CONDO

          โอเค บ้านนายขาดความอบอุ่นหรืออะไรคริส -_-^ ทำไมถึงทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโตแบบนี้ฟ่ะ!  ฉันอุตส่าห์ย้ำชัดขนาดนั้นแล้วแท้ๆ หมอนี่ก็ยังไม่เข้าใจหรือแกล้งไม่เข้าใจก็ไม่รู้! ถึงฉันจะเสียดายบราเซียตัวนั้นขนาดไหนแต่ฉันไม่มีทางเอาตัวเองไปขึ้นเขียงถึงเตียงเขาแน่ๆ

          “หยา เราจะกินอะไรกันดี” ยัยซีเพื่อนสุดเนิร์ดแต่ไม่เนิร์ดของฉันถามขึ้นขณะที่เรากำลังนั่งทานข้าวที่ร้านตามสั่งเจ้าประจำ ที่มีอาซิ้มแก่ๆเป็นเจ้าของร้าน ซึ่งพยายามจะยัดเยียดลูกชายให้ฉันอย่างออกนอกหน้า และแน่นอนว่าคำถามแรกที่เจอหน้าฉันก็มักจะ...

          “หนูปั้น วันนี้ มีผัวรึยังอ่า อาเฮงเฮงลูกชายฉันฝากมาถามน่อ”

          แง แง แง ทำไมอาซิ้มแกตรงซะจนขวานผ่าซากขนาดนี้ฟ่ะ T[]T ฉันเป็นสาวเป็นแส้นะเฟ้ย! ถามว่ามีแฟนรึยังอะไรแบบนี้ก็พอมั้ง นี่ถ้าไม่ติดว่าเคารพเนื่องจากเบ้าหน้าที่มีริ้วรอยบ่งบอกว่าอาซิ้มแกผ่านสมรภูมิมาหลายชั่วอายุคนแล้วละก็ ฉันอาจจะโวยกลับไปแล้วก็ได้ข้อหาละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัว!

          “ยังค่ะยัง T_T”

          “โอ้ ดีๆๆๆ ไหนอั๊วขอเบอร์หนูหน่อยสิ” ว่าแล้วอาซิ้มก็ควักมือถือรุ่นสงครามโลกขึ้นมาถือพร้อมรอยยิ้มกว้างมองฉันอย่างคาดหวัง

          นั่นมือถือหรืออาวุธ ดูจากขนาดเท่าลำแขนแล้ว ถ้าฉันไม่ให้ อาซิ้มคงตีหัวฉันแตกตายแหงๆ T^T

          “เอ่อ...” ฉันอึกอักพลางนึกถึงหน้าอาเฮงเฮงของอาซิ้มที่ตัวอ้วนปุหน้ามันแผล่บแถมยังชอบมองฉันจนน้ำลายเยิ้มพร้อมตาตี่ๆที่หรี่มามองแบบหิวกระหายนั่นทำให้ฉันอยากจะบอกทันทีเลยว่า บร๊ายส์ -_-^

          โอเค คนเราไม่ควรตัดสินคนที่ภายนอกใช่มั้ย? แต่สายตาที่อาเฮงเฮงนั่นทอดมามันดูโรคจิตสุดๆอ่ะ คือมันน่าสะพรึงจนปั้นหยารับไม่ได้

          ฉันหันไปขอความช่วยเหลือจากซี ที่ทำหน้าแหยๆ แต่ก่อนฉันมักจะมากับคิมหันต์ อาซิ้มแกเลยไม่อะไร แต่พักนี้ฉันมาคนเดียวหรือไม่ก็มากับยัยซีบ่อยๆทำให้อาซิ้มแกรู้ว่าฉันเลิกกับคิมแล้ว และได้ใจรุกแทนลูกชายทันที

          โอเค ฉันไม่น่าซื่อตอบตามความจริงไปเลย บางทีฉันควรจะตอบว่ามีผัวไปแล้วมากกว่า เอ๊ะ หรือจะบอกว่าฉันไม่พิศวาสผู้ชายดี เป็นชะนีที่รักในดนตรีไทยดีมั้ย? –O-;; ฉันกลอกตาไปมาก่อนจะดีดนิ้วเปาะเมื่อคิดไอเดียอะไรออก

          หึหึหึ *_* ช่วยไม่ได้นะ...

งั้นก็....

       “0826978xxx J”        

     ฉันกรีดยิ้มร้ายนัยน์ตาประกายแพรวพราวไปด้วยความเจ้าเล่ห์พลางกลั้นขำไว้อย่างเต็มที่เมื่อนึกถึงสีหน้าของอีตานั่น...

     อุตส่าห์ให้เบอร์มา ไม่โทรไปก็เสียมารยาทใช่มั้ยล่ะ คริส \^O^/

     ก๊ากกก! อยากจะหัวเราะให้ก้องโลก สมน้ำหน้าอีตาบ้า เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับปั้นหยา! ฉันร้ายกว่าที่นายคิดนะจะบอกให้ ฮิฮิ คราวนี้ไอ้หื่นสองตัวอย่างอาเฮงเฮงกับอีตาหน้ามึนนั่นก็เชิญคุยโทรศัพท์จีบกันเจ๊าะแจ๊ะไปเลยละกัน ได้ทองแบบไม่ต้องลุ้นโชคกับอิชิเตินไง! \>O</

     “ว้าย อั๊วดีใจจังเลย ในที่สุดก็ได้เบอร์” อาซิ้มดี๊ด๊าอย่างสะดีดดิ้งก่อนจะกดมือถือรุ่นสงครามโลกนั่นยิกๆแล้วเก็บเข้ากระเป๋าและวิ่งไปทำกับข้าวต่อ ยัยซีเขม่นสายตามาทางฉันเล็กๆก่อนจะพูดเบาๆราวกับกระซิบ

     “นั่นไม่ใช่เบอร์แกนี่?”

     “แหงล่ะ แกคิดว่าฉันจะให้จริงๆเหรอ” ฉันแค่นหัวเราะแล้วนึกสะใจเล็กๆ

      โอเค ฉันว่าฉันนึกอะไรสนุกๆออกแล้วล่ะ การแก้แค้นอีตานั่นด้วยการเอาเบอร์เขาไปโพสเว็บเกย์ก็ฟังเป็นเรื่องที่น่าสนและสาสมกับที่หมอนั่นจิ๊กแจ็คเสินฉันไป T^T

     แต่ไหนๆก็ไหนๆ เอาไปขู่เล่นๆก่อนดีกว่า ดีไม่ดีอีตาบ้านั่นอาจจะรีบวิ่งแจ้นเอามาคืนฉันก็ได้ใครจะไปรู้ >O<! ฉันหัวเราะก๊ากอย่างอารมณ์ดีเมื่อคิดแผนเด็ดๆได้ก่อนที่ยัยซีจะขมวดคิ้วงงหนักเข้าไปอีก

     “นี่แกขำอะไร?” ยัยซีมองหน้าฉันพร้อมกับม้วนผมสีดำสนิทของตัวเองเล่น ยัยนี่เป็นคนที่จัดอยู่ในระดับว่าหน้าตาดี ผิวขาวละเอียดและเบ้าหน้าออกไปทางญี่ปุ่น ตัวเล็ก บ้องแบ๊ว ใส่แว่น ลุคเด็กเรียนอะไรประมาณนั้น

     แต่ถึงจะสวยขนาดไหน ก็สู้ฉันคนนี้ไม่ได้หรอกนะ ฮิฮิ >O<!

     “เปล่า” ฉันอมยิ้มก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งไลน์ไปหาอีตามึนทันที

     PUNYA : ฉันว่านายควรจะเอานั่นมาคืนฉันนะ ไม่งั้นนายจะโดนหนักแน่ๆ

     ฉันนั่งจ้องจอสักพักก่อนที่มันจะขึ้นว่าอ่านแล้ว...แต่เขาไม่ตอบ -_-^อ๊ากกก! ไอ้คนชั่วช้า นี่นายกำลังเล่นสงครามจิตวิทยากับฉันใช่มั้ยฮะ?!? นิสัยแย่ที่สุด -^-(ถึงฉันจะเคยทำก็เถอะ!)

     PUNYA : เฮอะ ไม่รู้ล่ะ ถ้านายไม่เอามาคืนฉันภายในอาทิตย์นี้ละก็! เตรียมตัวรับสายจากพวกโรคจิตได้เลย!

     ฉันพิมพ์พร้อมหัวเราะหึหึหึไปด้วยจนยัยซีเกาหัวแกรกๆและคิดว่าฉันประสาทไปแล้ว ฉันนั่งรอคำขอร้องอ้อนวอนอีตานั่นแต่เขากลับ...

     (- -): 1112 KNK CONDO

     กรี๊ดดด! ไอ้ผู้ชายงี่เง่า นายไม่เข้าใจเลยใช่มั้ยว่าฉันกำลังขู่อยู่นะเฟ้ย! ช่วยออกจากจักรวาลเล็กๆของนายแล้วมาสนใจสิ่งที่ฉันต้องการสื่อหน่อยได้มั้ยฮะ T^T เอ๊ะ หรือฉันต้องใช้ภาษามนุษย์ต่างดาวคุยกับนายรึเปล่าถึงจะรู้เรื่อง!

     PUNYA : ฉันขู่นายอยู่นะ!!

     (- -): ขู่?

     ดูเหมือนเจ้าบ้านี่จะทำความเข้าใจภาษามนุษย์ยากซะเหลือเกิน ชะนีเพลียค่ะ -_-^

     PUNYA : ใช่! ฉันจะเอาของของฉันคืน ถ้าฉันไม่ได้นายก็เตรียมวุ่นวายไว้ได้เลย

     (- -): 1112 KNK CONDO

     PUNYA : -_-^

     (- -): มาเอาสิ

     ฉันแทบจะทุบโต๊ะเพราะความโมโหที่อีตานี่ไม่ได้สนใจเรื่องที่ฉันขู่เลยแม้แต่นิด แถมยังดึงดันที่จะให้ฉันไปอีกต่างหาก!

     “นี่แกคุยกับใครอยู่น่ะ คิมเหรอ” ยัยซีทำหน้าเหวอๆเมื่อเห็นอารมณ์พลุ้งพล่านของฉันที่เริ่มจะเดือดขึ้นทุกที ดูได้จากเส้นเลือดที่ปูดโปนขึ้นที่ขมับ

     “เปล่าหรอก” ฉันส่ายหัวปฏิเสธแล้วเบ้หน้าเมื่ออีตานั่นยังทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ก่อนจะกดด่าต่อ สาบานได้ว่าตอนนี้ฉันประสาทเสียกับหมอนี่ทุกสามเวลาหลังอาหาร เป็นบทสนทนาที่สั้นๆแต่จุดประกายอารมณ์โกรธได้หลายเปอร์เซ็นต์เลยล่ะ -_-^

     PUNYA : ไม่มีทาง และถ้านายยังดื้อไม่เอามาคืนฉัน ฉันจะโพสเบอร์นายในเว็บเกย์จริงๆด้วย

     (- -): อือ

     ดู ดู๊ ดูเขาตอบ ไม่ได้เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรสักกะนิด เหมือนชีวิตอะไรยังไงก็ได้ น่าโมโหจริงๆ -_-^

     (- -): งั้นฉันโพสนี่

     ฉันเบิกตาโตเมื่อได้รับประโยคที่เกินสองคำจากอีตาหน้ามึน ซึ่งเป็นอะไรที่หายากมาก นี่ถ้าฉันได้ประโยคยาวๆๆจากเขาสักประโยคฉันอาจจะนับตัวอักษรเอาไปซื้อเลขท้ายสองตัวก็เป็นได้ –O-;;

     อีตานั่นส่งไฟล์อะไรสักอย่างมาให้ฉัน ทำให้ฉันเลิกคิ้วสูงและกดเปิดดูอย่างไม่สู้ดีนัก...

     ก็อะไรที่ได้จากอีตาบ้านี่ มันต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ เชื่อฉันสิ -..-

     ฉันคลิกเข้าไปก่อนจะกลืนน้ำลายอึกพร้อมกับเหงื่อเม็ดโตที่ผุดขึ้นมาที่หน้าผาก

     หือ ไฟล์วิดีโอ? ฉันขมวดคิ้วก่อนจะเสียบหูฟังไว้เพื่อไม่ให้เสียงดังรบกวนชาวบ้าน

     “...อื้อ”

     OoO! ชิบ! ไอ้เวรนี่ส่งวิดีโออะไรมาให้ฉันวะเนี่ย ฉันหันรีหันขวางมองรอบตัวอย่างจิตตกทำให้ยัยซีเท้าคางมองฉันอย่างงงๆ

     “นี่แกวุ่นวายกับโทรศัพท์พักนึงแล้วนะ มีอะไรรึเปล่า?” เสียงยัยนั่นดังพอที่จะลอดเข้ามาให้คนที่ใส่หูฟังอย่างฉันได้ยิน ฉันจึงยิ้มแหยๆแล้วโบกมือปัดไปว่าไม่มีอะไรและหันมาสนใจกับคลิปนั่นต่อ

     ฉันไม่ได้อยากทะลึ่งมานั่งดูวิดีโอโป๊กลางวันแสกๆกลางที่สาธารณะหรอกนะ แต่ฉันว่าไอ้บรรยากาศที่เห็นมันคุ้นๆทะแม่งๆ แถมดูจากวิดีโอก็เหมือนว่าเขาจะตั้งถ่ายไว้ข้างๆเตียงจึงทำให้มองเห็นทั้งผู้หญิงผู้ชายที่กำลังกอดก่ายกันรื่นรมย์อีกต่างหาก

     “...คริส”

     เสียงหวานๆนั่นพูดกระเส่าอย่างประหลาดแถมยังเป็นชื่อไอ้เวรนั่นด้วย OoO!

     อะไรเนี่ย นายส่งคลิปโป๊ตัวเองมาให้ฉันดูทำไมวะ! โรคจิตเป็นบ้า!

     หือ เดี๋ยวนะ ผู้หญิงคนนี้แม่งเซ็กซี่โคตรๆ ขนาดแสงไฟสลัวๆฉันยังดูออกเลยว่าเป๊ะสุดๆ เฮอะ อีตาบ้านี่เห็นนิ่งๆจริงๆก็ร้ายกาจเหมือนกันนะเนี่ย ไอ้เสือผู้หญิง -^-!

     โอเค ฉันว่าฉันดูมาพอแล้วกับคลิปอุบาทว์ๆนี่ ฉันเบะปากอย่างอารมณ์เสียแต่ว่าก่อนที่ฉันจะกดปิดมัน หัวใจฉันก็กระตุกวูบหล่นไปถึงตาตุ่ม เมื่อผู้หญิงสุดเอ็กซ์นั่นมาทางกล้อง...

     O[]o!!!

     เฮ้ย!!

     คุณพระ! ชะนีช็อก!

     นั่น...

     หน้าสวยๆแบบนั้น...

     ฉันหายใจไม่เป็นจังหวะก่อนจะกดหยุดคลิปและมองอีกทีให้ชัดๆ ว่ามันใช่อย่างที่ฉันคิดจริงๆรึเปล่า...การตรวจสายตาครั้งล่าสุดฉันปกติดี ไม่เอียง ไม่บอด ไม่เป็นต้อหรืออะไรแน่ๆ แต่ไม่อยากจะเชื่อเลย...

     ถ้าตาฉันยังดีอยู่...

     ไม่ผิดแน่...

     ยัยหุ่นเอ็กซ์สุดเซ็กซี่ในคลิปของอีตาบ้านั่นมัน...ฉันเองนี่หว่า!!!

 

 

 

 

-----------------LOADING 100 PERCENT---------------------

 

 

หัวเราะสะใจหนูปั้นว่าชั่วแล้วอีเฮียชั่วกว่าา 5555+

กรี๊ดดดดด หลงแล้วนะ >O<

อัพอ่อยเจ้าแล้ว

เม้นโหวตเฮียซะไม่งั้นเฮียงอนล้านชาติ

1 เม้นแลก 1 จุ๊บ 1 โหวตแลก 1กอด1 แชร์เฟสบุ๊ค

ให้ยื้มเฮียไปนอนกกหนึ่งคืน (55555+ เปลืองตัวมาก)ม๊วฟๆๆๆ

ใครอยากติดตามข่าวสารคลิกที่ลิ้งเพจด้านล่างเลยจ้าาhttps://www.facebook.com/jennyrenger01