[KuroAbell] เจ้าชายแสนดี&นินจาสาวแสนเย็นชา

6.7

เขียนโดย Ryoko

วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.55 น.

9 ตอน

0 วิจารณ์

13.72K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2558 07.55 น. โดย เจ้าของนิยาย

4) กลัวความจริง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 4 นี้ เป็นเนื้อความที่ไม่เหมาะสมกับผู้ชมที่มีอายุต่ำกว่า 15 ปี(?) เนื้อหาใจความค่อนข้างที่จะติดเรทไม่เหมาะสมต่อพวกโลกสวย(?) ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 15 ปีหรืออายุใดๆ ก็ตาม ควรอย่าให้ผู้ปกครองดู (อีฟยังไม่อยากโดนด่าค่าาาาาาาาา TOT!)

-----------------------------------------------------------------------------

อาเบล:ฉันไม่ปล่อย เธอเป็นอะไร หลบฉันทำไม จะบอกได้รึยังคุโระ!!?

คุโระ:ไม่! ฉันไม่บอก ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลย!!

อาเบล:ได้! ไม่บอกใช่มั้ย!!?

คุโระ:ใช่!!

อาเบลก้มลงไปสไล้คอคุโระอย่างดูดดื่มและเลื่อนลงไปที่หน้าอกคุโระ อาเบลรวมมือของคุโระไว้ในมือข้างซ้ายของอาเบล ส่วนมาข้างขวาก็ล่วงไปปลดตะขอเสื้อ..ของคุโระ (เรทเกินไปอีฟขอโทษนะคะ TT^TT)

คุโระ:หยุดนะอาเบล!

อาเบล:ไม่!

คุโระ:หยุดเดี๋ยวนะอาเบล!!

อาเบล:ไม่หยุด!

คุโระ:อาเบล! หยุดเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันฆ่านายแน่!

อาเบล:ก่อนถึงตอนนั้นเธอก็คงกลายเป็นผุ้หญิงของฉันแล้วล่ะคุโระ!!

คุโระ:ปล่อยนะ!!!!

อาเบลไม่สนใจคำพูดของคุโระเมื่ออาเบลปลดตะขอเสื้อในของคุโระได้อาเบลก็จัดการสไล้หน้าอกของคุโระ และไม่นานเนสสึ (เพื่อนของคุโระรู้จักกันเพราะเดินชนกัน) ก็เดินผ่านมาพอดี เพื่อคุโระเนสสึจึงตะโกนขอความช่วยเหลือ

คุโระ:เนสสึ! ช่วยฉันด้วย!!

เนสสึ:ห หา! คุโระ!! (เนสสึวิ่งเข้าไปกระชากอาเบลออกจากคุโระทันที)

เนสสึ:หน็อยแก! คิดว่าหล่อแล้วจะทำได้ทุกอย่างรึไง!! (พูดเสร็จเนสสึก็ต่อยอาเบลแรงๆ หนึ่งทีทำให้อาเบลล้มลง)

เนสสึ:คุโระ ใส่ชุดผ้าเร็ว

คุโระ:อ อืม ขอบใจนายมากนะเนสสึ ^^ (คุโระยิ้มบางๆ)

เนสสึ:ไม่เป็นไร เรียกฉันเนสเฉยๆ ก็ได้

คุโระ:อืม เนส (และคุโระก็ใส่เสื้อผ้าจนเสร็จ)

อาเบล:ฉันไม่ให้เธอไปหรอกคุโระ! เรายังคุยกันไม่จบเลยนะ!

คุโระ:แล้วไง! ฉันไม่อยู่ให้นายทำมิดีมิร้ายหรอก!

อาเบล:คุโระ!!

เนสสึ:ไปกันเถอะคุโระ

คุโระ:อืม ..

และทั้งสองคนก็เดินออกไปจากห้องเรียนทิ้งให้อาเบลอยู่ในห้องเพียงคนเดียว

อาเบล:หน็อย! เจ้าเนสสึ ฝากไว้ก่อนเถอะ! (อาเบลพูดพร้อมกับต่อยกำแพงแรงๆ หนึ่งที)

ณ บ้านคุโระ

คุโระ:ขอบใจนะเนสที่มาส่ง และก็ขอบใจที่ช่วยฉันไว้ด้วยนะ

เนสสึ:ไม่เป้ฯไรก็เราเป็นเพื่อนกัน ว่าแต่ว่าเธอไม่เจ็บตรงไหนใช่มั้ย?

คุโระ:อืม ฉันไม่เป็นไร ขอบใจนะที่เป็นห่วง ^^

เนสสึ:ไม่เป็นไรๆ งั้นฉันไปก่อนนะ บาย ^^

คุโระ:อืม บาย กลับบ้านดีๆ นะ ^^ (หลังจากส่งเนสสึเสร็จคุโระก็เดินเข้ามาในบ้านมานั่งที่โทฟาสักพักเพื่อให้หายเหนื่อย)

ก็อกๆๆ...

คุโระ(คิด):เอ๋ใครน่ะ เนสรึเปล่านะ

คุโระ:ค่าๆ จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ (แล้วคุโระก็เดินไปเปิดประตูพร้อมพูดว่า) มีอะไรหรอเนส ... อ .. อาเบล O_O

อาเบล:ใช่! ฉันเอง เรายังคุยกันไม่จบนะ ...

คุโระ:ฉันไม่อยากคุยกับอีก!

ตึ่บ!!

คุโระจะปิดประตูแต่อาเบลเอามือดันไว้ไม่ให้ปิด

คุโระ:ปล่อยมือเดี๋ยวนี้

อาเบล:ไม่ปล่อย!

คุโระ:ได้!! (คุโระปล่อยมือทำให้อาเบลหน้าทิ่มและคุโระก็วิ่งหนีขึ้นไปบนชั้นสองแล้วอาเบลก็ตามมาติดๆ)

อาเบล:คุโระหยุดนะ!

คุโระ:ไม่! อ๊ะ! (คุโระสะดุดขาตัวเองแล้วเผลอไปเหยียบปุ่มกันขโมยทำให้พื้นเปิดออกและมีหลามแหลมอยู่ด้านล่าง)

คุโระ:ว๊ายยยยยยยยย! >[]<!

อาเบล:คุโระ! ฮึบ! (อาเบลกระโดดไปอุ้มคุโระและข้ามไปอีกฝั่ง) ไม่เป็นไรนะคุโระ!

คุโระ:ม ไม่ ... ไม่เป็น .. ไร ___ ___ //สลบ

อาเบล:อ่าว! สลบไปซะล่ะ ห้องคุโระอยู่ไหนนะ . . . ห้องนี้ไง! (อาเบลเข้าไปในห้องของคุโระและวางคุโระลงบนเตียงช้าๆ)

อาเบล(คิด):เวลานอนหลับก็น่ารักดีแฮะ ... เฮ้อออ~ ยัยนี้จะใจแข็งอะไรปานนี้นะ หัวแข็งจริงๆเลยนะยัยบ๊อง! (อาเบลเอาจิ้มหน้าผากคุโระ ... และค่อยๆเลื่อนต่ำลงมาที่ปากของคุโระ และอาเบลก็จูบคุโระช้าๆ อย่างอ่อนโยนและถนุนถนอม และอาเบลก็ขึ้นไปบนเตียงและนอนกอดคุโระเบาๆ แล้วก็หลับไปในที่สุด)

ตกเย็น

คุโระ:อื้อออ ... อืมมมม

อาเบล:ตื่นแล้วหรอ?

คุโระ:อืมมมม ... อ๊ะ! นายมากอดฉันทำไม และฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง?

อาเบล:เธอสลบไปฉันเลยพามาที่ห้องของเธอ

คุโระ:งั้นก็ปล่อยเลย

อาเบล:ก็ได้ (อาเบลปล่อยคุโระและไปนั่งที่เก้าอี้แทน)

คุโระ:ทำไมนายยังไม่กลับไปอีก?

อาเบล:เรายังคุยกันไม่จบ

คุโระ:ฉันไม่อยากคุยกับนาย

อาเบล:คุโระ เธอเป็นอะไร?

คุโระ: เปล่า ...