[KuroAbell] เจ้าชายแสนดี&นินจาสาวแสนเย็นชา
เขียนโดย Ryoko
วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.55 น.
แก้ไขเมื่อ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2558 07.55 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ความมืดที่ซึมซับ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอาเบล:อะไรหรอ?
คุโระ:คือ ... ฉันบอกไม่ได้จริงๆ (คุโระพูดแล้วน้ำตาก็คลอ)
อาเบล:คุ .. คุโระ ธ เธอร้องไห้ทำไม? (อาเบลเดินเข้าไปหาคุโระทันที)
คุโระ:ฉ .. ฉัน .. ฮือๆ T__T
อาเบล:คุโระเธอเป็นอะไร?
คุโระ:ฉ .. ฉัน .. ฉัน ช ..
ยูกิ:คุโระ!!
คุโระ:ม มีอะไรหรอค่ะพี่ (คุโระค่อยๆ ปาดน้ำตาออก)
ยูกิ:ท่านอีทินใหเเราแบ่งกลุ่มเพื่อตามหาคนที่คิดจะทำลายเทลแลนด์ เลยเรียกให้เราไปพบด่วนเพื่อแบ่งกลุ่ม!
คุโระ:ค ค่ะ (คุโระยื่นขึ้นและเดินมาหายูกิ)
ยูกิ:อาเบลนายก็ต้องไปด้วยนะ
อาเบล:คับ
ณ ปราสาท
ยูกิ:พวกเรามาแล้วค่ะท่านอีทิน
อีกทิน:มากันแล้วรึ ดี งั้นข้าจะแข่งกลุ่มและบอกหน้าที่ของพวกเจ้าให้ ยูกิเจ้ามากับข้า ส่วนคุโระเจ้าไปกับอาเบลที่ หุบเขามรณะ ไปดูว่าที่นั้นมีอะไรผิดปกติรึเปล่า ข้าสงสัยว่าที่นั้นจะต้องมีอะไรแน่ๆ เข้าใจไหม?
คุโระ/อาเบล:ค่ะ/คับ
ณ หุบเขามรณะ
อาเบล:เรื่องที่เธอจะบอกเมื่อกี้น่ะ อะไรหรอ?
คุโระ:อ อ่อ ก็เปล่านิ ไม่มีอะไรหรอก ^^"
อาเบล:คุโระ! เธออยากโดนปล้ำมากใช่มั้ย!!?
คุโระ:ม ไม่อยาก! อย่าทำอะไรฉันเลยนะ TT^TT
อาเบล:หึ! งั้นก็บอกมา
คุโระ:ก็แบบว่า ..
??:มีผู้บุกรุกๆๆๆ
คุโระ:แย่ล่ะสิ!
อาเบล:จะเอายังไงต่อดีล่ะ?
คุโระ:ก็คงต้องลุยอย่างเดียวล่ะนะ!
อาเบล:งั้นก็จัดไป!
และทั้งคู่ก็ต่อคู่กับ ... (ตัวอะไรก็ไม่รู้ - -") อย่างดุเดือด
อาเบล:คุโระ! ระวังข้างหลัง
คุโระ:ห่ะ!! (คุโระหันหลังไปจัดการแต่ก็โดนตัวข้างหน้าใช้ไฟฟ้าช็อตเข้า) อึก! .. อ๊ายยย ยย ... ย
อาเบล:คุโระ!! (อาเบลหันหลังมามองคุโระและกำลังจะวิ่งมาหาแต่ทว่า...)
คุโระ:อาเบลระวัง!
อาเบล:ห่ะ! (อาเบลหันไปมองหันหลังก็พบว่ามีตัวหนึ่งกำลังจะเล่นงานเขา และทันใดนั้น!)
คุโระ:อึก! อ๊ายยย .. ยย .. ย (คุโระวิ่งเอาตัวมาบังอาเบลไว้)
อาเบล:คุโระ!! (อาเบลรับคุโระที่ล้มลงเพราะหมดสติ)
อาเบล(คิด):ช่วยไม่ได้ ถอยก่อนแล้วกัน! (อาเบลอุ้มคุโระแล้วกระโดหนีไปหลังภูมิเขา ตรงนั้นมีแหล้งน้ำเล็กๆ มีก้อนหินที่ใหญ่พอที่จะใช้ซ่อนตัวได้ อาเบลไปยังตรงนั้นและวางคุโระลงช้าๆ)
5 นาทีผ่านไป...
คุโระ:อื้อออ ... อืมมมมม
อาเบล:คุโระตื่นแล้วหรอ
คุโระ:อ .. อาเบล ก เกิดอะไรขึ้น แล้วที่นี่ที่ไหน?
อาเบล:นี่ที่คือหลังภูมิเขาน่ะ เธอหมดสติไปฉันเลยต้องพาเธอหนีออกมาซ่อนเพราะถ้าถูกเจอตัวเข้าคงแย่
คุโระ:ขอโทษนะเพราะฉันทำตัวเป็นภาระเลยกลายเป็นตัวถ่วงของนายซะได้
อาเบล:ไม่หรอก ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษที่ทำให้เธอต้องเจ็บตัว
คุโระ:ไม่หรอก ... ฉันไม่อยากให้นายต้องเจ็บตัวเพราะฉัน นายช่วยฉันมาเยอะแล้วฉันก็อยากจะช่วยนายบ้าง
อาเบล:คุโระ ... (อาเบลดึงคุโระมากอดไว้แน่น)
คุโระ:อ อาเบล ... นาย
อาเบล:คุโระ จริงๆ แล้ว ฉัน ... ฉัน ช ..
??:เจอตัวผู้บุกรุกแล้วๆ! จ้ดการมันๆ!
อาเบล:รีบหนีจัดเถอะ!
คุโระ:ไม่ไหวหรอก ... ฉันไม่มีแรงเลย
อาเบล:ไม่เป็นไร (อาเบลอถ้มคุโระและพาวิ่งหนีออกมาจนสำเร็จ)
คุโระ:ข ขอบคุณนะ -///-
อาเบล:อ อืม ไม่เป็นไร ^^
คุโระ:อาเบล .. ฉัน อึก! .. อ๊ายยย ยยย ... ย (คุโระถูกไฟฟ้าช็อตและสลบไป)
อาเบล:คุโระ! คุโระ!! นี่มันเกิดอะไนขึ้นเนี่ย อ๊ะ!! นั้นมัน ... (อาเบลสังเกตุเห็นรอยที่เอวของคุโระมีรอยเหมือนพลังความมือมันค่อยๆซึมเข้าไปในตัวคุโระและหายไปในที่สุด) บ้าเอ๊ยยย!! เพราะเจ้าพวกนั้นแน่เลย!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ