Room Mate (ที่รัก)

    ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
เสียงนาฬิกาปลุกของร่างบางที่นอนหลับตาสนิทได้ยินเพียงเสียงหายใจที่สม่ำเสมอ
 
winner
ผมตื่นเพราะเสียงนาฬิกาปลุกของคนที่นอนเตียงข้างๆอย่างหงุดหงิดเนื่องจากวันนี้วันหยุดไม่รู้ว่าร่างบางที่นอนหลับสนิทนั้นจะตั้งปลุกทำไมตั้งแต่เช้าเป็นเหตุที่ทำให้ผมต้องตื่นผมหันไปมองเจ้าของเสียนาฬิกาปลุกที่นอนหลับอย่างสบายอารมณ์ผมค่อยๆสำรวจร่างบางอย่างละเอียด ปากอมชมพูได้รูป ผิวขาวใสจนน่าสัมผัส รูปร่างเล็กมินิอย่างกะหมากระเป๋าผมมองอิริยาบทในการนอนของเค้าอย่างเพลิดเพลิน
 
"ฮืออออออออ  มาม๊า ฮึกมาม๊า มาม๊ารอตอมด้วย ฮึกม๊าอย่าทิ้งตอมรอตอมด้วยฮึก ฮึก "(ร่างบางละเมอถึงคนเป็นแม่น้ำตาที่ไหบอาบแก้มพร้อมกับเสียงสะอื้นทำให้ร่างสูงถึงกับงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นวินค่อยๆลุกขึ้นไปนั่งข้างๆอะตอมแล้วค่อยๆลูบตัวเพื่อให้เป็นการปลอบให้อะตอมเคลิ้มหลับต่อเมื่อเห็นว่าอะตอมค่อยๆหายใจสม่ำเสมอวินจึงลุกขึ้นไปหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป)
 
เมื่ออกมาจากห้องน้ำวินมองไปที่เตียงนอนก็ไม่เห็นอะตอมนอนอยู่จึงมองหารอบๆก็เห็นร่างบางกำลังจัดตู้เสื้อผ้าของตัวเองยุกยิกอยุ่
 
"อะตอม" (วินไม่รู้ว่าตัวเองเรียกร่างบางทำไมทั้งๆที่ไม่มีเรื่องอะไรจะคุยด้วย)
 
"ฮะ พี่วินมีไรรึป่าวฮะ" (อะตอมงงว่าวินเรียกเข้าทำไม)
 
"เปล่ากูแค่จะถามว่าวันนี้มึงจะออกไปไหนมั้ย"(ผมก็ถามไปงั้นไม่รู้จะถามไรมันมันทำหน้างงก่อนที่จะตอบผม)
 
"วันนี้ตอมนัดเพื่อนจะให้เพื่อนพาไปสถานที่ใกล้มหาวิทยาลัยฮะตอมไม่ค่อยรู้ทางเลยอยากศึกษาทางไว้บ้าง ^^"
 
"อืมแม่งกูถามนิดเดียวเสือกตอบสะยาวเชียวนะมึง"
 
"ฮะ "(แม่งพอจะสั้นก็สั้นสะ)
 
ผมนั่งมองร่างบางจัดของเข้าตู้นึกแปลกใจว่าทำไมเหมือนโดนมนต์สะกดจากร่างบางแต่ก็ต้องผละสายตาเมื่อร่างบางหยิบผ้าขนหนูกำลังจะตรงไปห้องน้ำแล้วหันมามองหน้าตนอย่างงง
 
"แม่งไมหวิวๆที่อกด้านซ้ายหวะ เหี้ยแหละไม่หรอกมั้งจะชอบเด็กนั้นได้งั้ยมันก็ผู้ชายเหมือนกุนิหว่า"
(ผมพึมพำกับตัวเองสักพักร่างบางเดินออกมาทำเอาผทอึ่งแม่งเสื้อมึงจะรัดรูปไปไหนแถมยังสีขาวกางเกงก็สั้นเกินไปป่าวเมื่อมันใส่กางเกงสีแดงอิฐทำให้ร่างบางๆที่ดูขาวอยู่แล้วกลับผ่องขึ้นทันตาผมมัวแต่อึ้งกับคนตรงหน้าจนต้องสะดุ้งเมื่อร่างบางเอ๋ยถามตน)
 
"พี่วินตอมใส่ชุดนี้ตลกหรอฮะ เฮ้อออว่าแล้วกางเกงสีนี้ไม่สวยจริงๆด้วยขนาดใส่กับเสื้อสีขาวยังดูไม่ได้เลยใช่มั้ยฮะ" (ร่างบางพูดเองเออเองยาวเป็นมหากาพย์)
 
"เปล่ากูก็ว่ามันเข้ากันดีนิมึงจะออกไปยังจะได้ออกพร้อมกูเลย"(อะตอมพยักหน้าให้ผมก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋า)
 
ครืดดดดด  ครืดดดดดดดดด ระหว่างรอผมปิดห้องโทรศัพร่างบางดันขึ้น
 
"ฮัลโหลลล สไมล์อยู่ไหนลงไปยังเค้าอยู่หน้าห้องแล้ว"
 
[อะตอมพอดีวันนี้พี่ชายเรากลับมาจากต่างประเทศม๊าเลยให้เค้าไปรับที่สนามบินหนะ]
 
"อ๋อ ไม่เป็นไรไว้วันหลังก็ได้ ไม่โกดๆดีนะยังไม่ลงไปข้างล่างงัยเดียวไว้วันหลังก็ได้"
 
[ขอโทดนะอะตอม]
 
"จ๊ะไม่เป็นไร บายยยยยยยย"
 
ผมเอียงหูฟังร่างบางคุยกับเพื่อนจึงพอจับใจความได้ว่าเพื่อนคงไม่ว่างพาตอมไปสำรวจแถวๆนี้แล้วสินะ
 
"พี่วินงั้นพี่วินลงไปคนเดียวนะฮะพอดีเพื่อนตอมไม่ว่างเลยเปลี่ยนใจไปกันวันหลังฮะ"
(ผมมองหน้าร่างบางที่ส่งยิ้มมาให้แแบบเจือๆก่อนจะตัดสินใจ)
 
"ไปกับกูไหมละเดี๋ยวกูคุยธุระกับเพื่อนเสร็จจะพามึงเที่ยวก่อนกลับ "
 
"ไปฮะ ไปฮะ "(ร่างบาวงรีบตอบทันที)
 
รถผมมาจอดที่จอดรถหน้าผับที่เพื่อนผมเป็นเจ้าของกิจการตอนนี้กลางวันร้านยังไม่เปิด
 
"จะรอที่รถรึไปกับกุห๊ะ??"
 
"ไปด้วยได้หรอฮะ??"
 
"ไปก็ลงมาห้ามเดินห่างจากกูเข้าใจมั้ย "(ผมบอกเสร็จก็เดินนำเข้ามาในร้านร่างบางรีบเดินตามหลังผมมาติดๆ)
 
"เฮ้ ไอ้วินทางนี้มึง "(ไอ้คิงตะโกนเรียกผมมาแต่ไกล)
 
"เออแม่งเรียกกูสะเสียงดังเชียวนะมึง"(ผมบอกไอ้คิงแต่แม่งกลับเงียบไม่ตอบตามองเลยผมไปจบที่อะตอม อ่าวไอ้เหี้ยเพื่อนพูดด้วยแม่งเสือกไม่สนใจ)
 
"เอิ่มม มึง ใคร ใครวะ?" (มันถามทั้งๆไม่มองหน้าผมเลย)
 
"อะตอม เมทกูเหี้ยเลิกมองสะที่มองมันจนมันเขิลแล้ว"
 
"สวัสดีครับพี่ชื่อพี่คิงน้องชื่ออะตอมหรอน่ารักเชียว" (มันยิ้มหยาดเยิ้มให้อะตอม)
 
"ฮะผมชื่ออะตอมยินดีที่ได้รู้จักฮะ:))"
 
"เออมึงมีไรว่ามาเรียกกูมาเนี๊ยมีเหี้ยไร?" (ผมรีบตัดบททันที)
 
"อ๋อเออกูแค่จะชวนมึงไปงานวันเกิดไอ้เหี้ยซันมึงว่างป่าวอาทิตหน้านี้แล้ว"
 
"เออๆกูว่างแม่งถ้าแค่นี้โทมาก็ได้นะมึงเสียดายน้ำมันกูเปล่า" (ผมบ่นๆมันไป)
 
"เปล่าคืนนี้กูกะจะชวนมึงแดกด้วยโอเคนะมึง"
 
"เฮ้ยยวันนี้กูไม่ว่างวันหลังละกัน"(ผมรีบตอบมันทันทีเพราะผมบอกอะตอมว่าจะพาเที่ยวก่อนกลับ)
 
"พี่วินฮะพี่อยู่กลับเพื่อนก็ได้เดี่ยวตอมกลับเลยดีกว่า"
 
"ไม่ต้องวันนี้กูบอกจะพาเที่ยวก็คือจะพามึงอย่ามาเรื่องมากได้มั้ยฮะ "(ร่างบางหน้าหงอยเมื่อโดนผมบ่น)
 
"เออกุไปก่อนนะไอ้คิงไว้วันหลังละกัลนะมึง"
 
"เออๆ วันหลังเชิญน้องอะตอมด้วยนะครับ" (อะตอมไม่ตอบแค่ยิ้มบางๆให้ไอ้คิง)
 
ผมขับรถพาร่างบางชมวิวไปเรื่อยก่อนจะแวะหาไรกินก่อนกลับหอผมเลือกร้านอาหารริมทางธรรมดาพอจอดรถผมก็หาที่นั่งทันที
 
"อะจะกินไรสั่งเดี่ยวกูเลี้ยงเอง"(ผมบอกร่างบางทันที)
 
"พี่วินสั่งเลยฮะแล้วแต่พี่วินเลย"
 
ผมจึงหันไปสั่ง "กระเพรากุ้ง ต้มยำทะเล แกงส้มชะอม และปุผัดผงกระหลี่ เอาไรอีกป่าวมึง"(ผมหันไปถามอะตอมเหมือนมันจะคิดแปปนึงแล้วก็ส่ายหัวไปมา)
 
(สักพักกับข้าวมาเสริฟผมก็ลงมือกินทันทีผมสังเกตุเห็นอะตอมตักแต่แกงส้มสงใสจะเกลงใจผมเลยเอื้อมมไปตักระเพรากุ้งให้แต่อะตอมรีบดึงจานหนี)
 
"เอ้ากูตักให้มึงนี่ไงอย่าเรื่องมากได้ปะอร่อยนักรึไงแกงส้มกินแม่งอย่างเดียวกูสั้งอย่างอื่นมาตั้งเยอะจะเหลือทิ้งรึไงฮะ เอ้ากินเข้าไป" (ผมบ่นจนอะตอมยอมวางจานให้ผมตักกระเพรากุ้งใส่จานอย่างดี)
"กินสะเดี่ยวจะได้กลับ"(ผมบอกก่อนที่อะตอมจะค่อยๆตักข้าวเข้าปากอย่างช้าๆ)
 
ผมขับรถมาเรื่อยเพื่อกลับหอสั่งเกตุเห็นอะตอมนั่งยุกยิกจนรำถาญ
 
"เป็นไรนั่งไม่นิ่งเลยฮะ"
 
"เปล่าฮะพี่วินขับเร็วหน่อยได้มั้ยตอมปวดเข้าห้องน้ำ"
 
"เออแล้วไม่บอกเดี่ยวแวะปั๊มข้างหน้าให้"
 
"ไม่ฮะๆตอมจะเข้าที่หอ นะฮะ นะฮะ"
 
"เออ เออ เออ"  (แม่งเรื่องมากจริงๆ)
 
พอผมจอดรถอะตอมรีบลงจากรถแล้ววิ่งขึ้นหอทันทีจะรีบอะไรขนาดนั้นวะผมเดินตามมาทีหลังเปิดประตูเข้าไปในห้องเห็นอะตอมนอนคลุมโปงอยู่แม่งสกปรกไม่อาบน้ำมองดูนาฬิกาเพิ่งจะ2ทุ่มผมเลยเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำออกมาได้ยินเสียงอะตอมไอเบาๆอยู่ใต้ผ้าห่มแม่งไม่ร้อนรึไงผมเลยเดินไปปิดไฟแล้วมานอน
 
23:30น
 
"แค๊ก แคก แค๊ก อืออออออออ"  (เสียงไออะตอมดังขึ้นจนผมตื่น)
 
"ฮือม๊าาาาา ตอมคันน เจ เจ็บคอ ฮะม๊า ฮึกๆ แคกๆๆ"(ละเมอหรอวะ?)
 
"อะตอม ตอม มึงได้ยินกูเรียกมั้ยเนี๊ย" (ผมค่อยๆเปิดไฟหัวเตียงมองไปยังเตียงข้างๆก็เงียบไม่ยอมตอบผมเลยลุกไปเปิดไฟห้องแล้วเดินมาที่เตียงอะตอมมัยมันสั่นแปลกๆวะผมเลยเอื้อมมือไปดึงผ้าห่มออก)
 
"เฮ้ยยยยยยยเป็นเหี้ยรัยเนี๊ย" (ผมตกใจเมื่อเปิดผ้าห่อมออกร่างบางหลับตาน้ำตาอาบแก้มทั้งสองข้างตามตัวมีตุ่มแดงๆเต็มตัวปากเล็กบวมเจอที่คอมีรอยเกาจนช้ำเลือดผมเอื่อมมือไปเพื่อจะปลุกให้อะตอมลุกแต่เมื่อมือแตะโดนตัวถึงกลับต้องชักมือกลับแม่งตัวร้อนจี๋เลยผมยืนนิ่งทำไรไม่ถูกไม่รู้มันเป็นเหี้ยไรไข้หวัดคงไม่ใช้ผมรีบไปหยิบโทาศัพโทรหาคนที่คิดว่าจะช่วยผมได้)
 
"ครับอาหมอ โทดนะครับที่โทมารบกวนดึกๆพอดีเพื่อนผมไม่รู้เป้นอะไรฮะอาช่วยมาดูให้ผมหน่อยได้มั้ยฮะ"
 
[ไหนเล่าอากาศคราวๆให้อาฟังสิจะได้หาเตรียมยาเตรียมอะไปถูก]
(ผมเล่าอาการของร่างบางทันที่ไม่นานอาหมอก็มาถึงหอโดยมีพี่คุมหอพาขึ้นมาที่ห้องอาหมอแทบไม่ต้องตรวจมาถึงก็ฉีดยาแล้วบอกว่าเรียบร้อยแล้ว)
"อาหมอตกลงเพื่อนผมเป้นอะไรฮะอา"
 
"โรคประจำตัวนะเค้าเองก็น่าจะรู้สงสัยกินอะไรผิดสำแดงเลยเป้นหนักนี้ไข้สูงถ้าช้ากว่านี้ช็อคได้นะเจ้าวินดูเพื่อนดีๆหน่อย"
 
"ตรับอาโรคประจำตัวนี้คือโรคไรครับอาผมได้ป้องกันถูก"
 
"อ่อโรงภูมิแพ้คงแพ้อาหารที่กินแหละถึงไดเป็นหนักขนาดนี้บอกเค้าด้วยกินอะไรก็ระวังหน่อยเพราะดูแล้วแพ้หนักนะเนี๊ย"
 
"ครับอาหมอ" (ผมนั่งคิดดูวันนี้ก็กินข้าวกับผมนิแล้วแพ้อะไรวะ?? ผมก็งงไว้เช้าค่อยถามมันละกัน)
 
...............................................................................................................
 
ไม่รู้ว่าแต่งแล้วเป็นยังไงสนุกรึไม่สนุกช่วยเม้นบอกเค้าด้วย ^^