รักใสใสของยายเฉิ่มเบ๊อะ

     "ฉันพูดเล่น ห้ามเธอถามฉัน เทจินายด้วยห้ามถามพัตเตอร์ไม่อย่างนั้นฉันจะพายัยเบอร์รี่ไปมีกิ๊ก" -__-  ทุกคนพยักหน้ารับ จากนั้นแต่ละคนก็พากันเข้าไปในห้อง ห้องของฉันมองเห็นวิวทะเล ท้องฟ้าสีคราม หาดทรายสีขาว บรรยากาศราบรื่น เหมะกับการนั่งเล่นปิกนิค ><

     ฉันมองดูนาฬิกา ตอนนี้ก็เป็นเวลา 20.00 น.

    ตอนนี้ฉันอยู่ห้องคนเดียวนะ ยัยเบอร์รี่ไปช้อปปิ้งกับเทจิ

ติงตะละลิงติงติ่งติ่งติ้งติ้งงงงงง ฮือฮาเห้ (เมื่อไหร่ยัยนักเขียนจะเปลี่ยนเสียงโทรศัพท์ให้ฉันสักทีเนี่ย ) -0-

     "เอลิน่าฉันฝ้าย ชะช่วยฉันด้วย เอลิน่า อ๊ายยยยยยยยย!! "   อะไรของยัยนี่นะ เอาเบอร์ฉันมาจากไหนนะ

     "เธออยู่ที่ไหน เดี๋ยวฉันไปช่วย"

     "หลังโขดหินใหญ่ที่มีท่าเรือจอดอยู่พวกขี้เมามันจะปล้ำฉันฮือ ฉันโทรหาพัตเตอร์ไม่ได้ ช่วยฉันด้วย ว้ายยยยยยยยยยยยย!!!!!"  

     "รอฉันก่อน ฉันจะรีบไปช่วยนะ"   ถึงหล่อนจะไม่ชอบฉันแต่เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้เพื่อนมนุษย์ต้องช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

                                                ฝ้าย ตอนชั่วร้าย

หึหึ นางเอลิน่าแกอยากลองดีกับฉันใช่ไหมได้เลย แกได้ไปสนุกอยู่บนเกาะอื่นคนเดียวแน่ นังโง่!!!!!!!

                                                จบตอนชั่วร้ายฝ้าย              

ฉันเดินมาตามทางที่ฝ้ายบอก แต่ก็ไม่เห็นเจอเลยนิ ฉันเเดินมาบนเรือเพื่อส่องดูว่าฝ้ายอยู่ในนั้นหรือเปล่า แต่สักพัก

 ฟึ้บบบ

    "อี่ แอ เอ็น ไอ อะ (นี่แกเป็นใครอ่ะ)"  ฉันพูดได้แค่นั้นแล้วก็หมดสติเพราะยาสลบจากฝีมือฝ้าย

     "ขอให้แก ไปเที่ยวเกาะอื่นให้สนุกนะ"  เรือกำลังจะออกแล้ว แต่แล้วจู่ๆ

     "ฝ้ายเธอทำอะไรเอลิน่า เดี๋ยวฉันจะจัดกลับมาจัดการกับเธอ!!"  แล้วพัตเตอร์ก็กระโดดขึ้นเรือที่เอลิน่าอยู่ได้ทัน

    "พัตเตอร์...เธอชอบยัยนั่นจริงๆสินะ" 

     "เอลิน่า เอลิน่า ตื่นสิเอลิน่า"  พัตเตอร์โอบกอดร่างบางขึ้นด้วยความเป็นห่วง พร้อมเรียกชื่อคนที่เค้าห่วงมากที่สุดในตอนนี้ 

     "เธอจะรู้ไหม ว่าฉันเป็นห่วงเธอมากแค่ไหน...เอลิน่า"

   เรือแล่นออกมาเรื่อยๆจนกระทั่งถึงเกาะแห่งหนึ่ง

     "ผมทำตามคำสั่งคุณฝ้าย อย่าเอาเรื่องผมเลยเรือนี่รับพวกคุณไม่ไหวแล้ว ผมจะขับเรือกลับไปก่อนแล้วพรุ่งนี้จะมารับพวกคุณ"

     "อืม"

 พัตเตอร์ตอนพิเศษ

     ผมเห็นเอลิน่าทำท่ารีบร้อนเดินออกจากห้องมา ผมสังหรไม่ดีเลยตามเธอไป ผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าเพื่อนสนิทของผม จะทำร้ายเอลิน่า ผมเห็นเรือใกล้จะออกเลยวิ่งและกระโดดขึ้นไปจนตอนนี้เรามาถึงเกาะแห่งหนึ่งดูแล้วมีแค่เราสองคน ไม่ต้องห่วงนะเอลิน่า ฉันจะดูแลเธอเอง 

     "อะ อืม โอยยยยย ที่นี่ที่ไหน"  ฉันพึ่งจะตื่น รู้สึกมึนหัวนิดๆ ฉันมาที่นี่ได้ยังไงเนี่ย

     "ฟื้นแล้วหรอ เอลิน่าเธอหิวไหม นี่อ่ะฉันไปจับปลามาปิ้งให้เธอ ระวังๆนะมันร้อน"  พัตเตอร์ ฉันได้แต่นั่งมองการกระทำของเค้าทำไมเค้าถึงดีกับฉันขนาดนี้ในเวลาที่ฉันอ่อนแอ แต่เวลาที่ฉันเข้มแข็งทำไมนายถึงเย็นชาใส่ฉันนักนะ

     "นายเป็นห่วงฉันหรอ"

     "ก็ใช่นะสิ่"  0_0 พะพัตเตอร์ นะนายเป็นห่วงฉันจริงๆหรอ ตึ้บ ตึ้บ หัวใจของฉันเต้นแรงอีกแล้ว ><

     "จริงหรอพัตเตอร์"  ฉันถามในขณะที่ใจฉันมันเต้นผิดจังหวะตลอด >-<

     "เธอกินนี่สะ เดี๋ยวฉันจะไปหาฟืนก่อน"  เค้าเบี่ยงเบนชัดๆแต่ถ้าเค้าเบี่ยงเบนขนาดนี้ฉันก็ไม่กล้าถามต่อแล้วล่ะ ความรู้สึกฉันในตอนนี้มันบอกว่ารู้สึกดีกับนายมากๆ แต่นายจะเป็นเหมือนคนก่อนๆหรือเปล่า ฉันกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นอีก 

   ที่รีสอร์ท

     "อะไรนะ !!!!! เอลิน่ากับพัตเตอร์ติดเกาะอยู่หรอ" ยัยเบอร์รี่โวยยยย

     "ใช่ เบอร์รี่ เทจิฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันรู้สึกผิดมากตอนนี้ "

     "ไม่รู้ป่านนี้ไอพัตเตอร์กับเอลิน่าจะเป็นยังไงบ้าง"

ตอนนี้ฉันเพียงแต่รอพัตเตอร์ไม่รู้หมอนี่หายไปไหน ฉันกลัวนะเนี่ย

  แกร็ก 0_0 

    เสียงคนเหยียบกิ่งไม้ ใครอ่ะ พัตเตอร์นายช่วยกลับมาเร็วๆจะได้ไหม

   บับ 

     "ว้ายยยยยยยยยยยยย นี่แน่ๆไอผีบ้าว้ายยยยยยย"   ฉันตบตีอย่างเต็มที่

     "โอ้ยยยยย นี่ เธอจะฆ่าฉันหรือไงกัน"  

     "พัตเตอร์ ฉันขอโทษนะ"  ก็ไม่รู้นิมาเงียบๆ

     "เธอต้องโดนลงโทษ"

   หมับ

     "ว้ายย นายจะทำอะไรนะพัตเตอร์"  ตาบ้านี่ก็มาอุ้มฉันเลยเลย

     "ก็ลงโทษเธอไงยัยตัวเฉิ่มเบ๊อะ หึหึ"  จั้กจี้อ่ะเข้าหน้ามาใกล้ๆจนจมูกเราชนกันเลย 

จากนั้นเค้าก็พาฉันไปที่ทะเลเค้าโอบกอดฉันแน่น อุ้มฉันหมุนรอบๆทะเลวางฉันลงบนหาดทรายขาว ฉันกับเค้าก็สาดน้ำเล่นกัน แล้วเค้าก็มาอุ้มฉันขึ้นอีกครั้ง แล้วเราสบตากันด้วยแววตาที่บ่งบอกว่ามีความสุขเหลือเกิน เค้าโน้มลงมาที่ข้างหูแล้วพูดกับฉันว่า

     "ฉันอยากหยุดเวลาแบบนี้ไว้ตลอดไปเลย เธอรู้ไหมฉันไม่เคยมีความสุขเท่านี้มาก่อนเลย"

 ฉันได้แต่ยิ้มพูดไม่ออก พูดจบเค้าก็ทาบริมฝีปากลงมามันเป็นสัมผัสที่อ่อนโยน จริงใจ และฉันเองก็จูบตอบเค้าด้วยความเต็มใจ  ฉันก็อยากจะบอกกับนายว่าฉันก็อยากจะหยุดเวลาเอาไว้แค่นี้เหมือนกัน