Find love! เด็กใหม่หารัก

-----------------------Ai talks---------------------------
งือออ  วันนี้ที่มาโรงเรียนเนี่ย คิรัวร์ไม่พูดกับฉันซักคำ เหลียวเเลก็ไม่มี ทำไมมันช่างน่าเศร้า..   เเต่เขามาหาว่าฉันผิดก่อนไม่ใช่เหรออ มันก็ไม่ใช่ความผิดฉันสิน่ะ  ฉันไม่ผิด ไม่ง้อ เชอะ!!
ถึงบางครั้งต้องมาเจอหน้ากันตรงๆก็เหอะ   เขาก็เลี่ยงไม่สู้หน้า ไม่สบตาฉัน  ง่าา  ทำไม้ทำไมเป็นผู้ชายอย่างงี้น้าา><
 
"เอ่อ...ไอ..."
ฉันหันหน้าไปตามเสียงเรียกนั้น เเละก็คือ อุลล่า!!
ประวัติศาสตร์น่าจารึกใส่เเผ่นศิลาเสียจริง
 
"อะไรเหรอ"
"คือ..กลางวันหลังทานข้าวเที่ยงเสร็จไปที่สวนหลังโรงเรียนได้มั๊ย ...มีเรื่องจะคุยด้วย"
"อืม..ได้สิ^^"
อุลล่าส่งยิ้มบางๆราวนางฟ้า เทพธิดา พญานางเข้าสิง   ....นางยิ้มบางๆก็จริง  เเต่หวานมากกก โลกละลายเลยอ่้ะ
น่าเสียดายรอยยิ้มละลายจักรวาล(?)ที่ไม่มีใครเหลียวเเลนี่จริงๆ
 
พักเที่ยงเเล้วค่าาา
ฉันเดินไปที่สวนหลังโรงเรียนตามที่อุลล่านัดไว้ มองซ้ายมองขวา จนเจออุลล่าที่กำลังยืนอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ต้นนึง   ก่อนขวักมือเรียกฉัน
 
"มีอะไรงั้นเหรอ?"
"....." อุลล่าหยิบสมุดเล่มใหญ่มาจากด้านหลัง
"เอ่อ..อะไรเหรอ?"  ฉันถามอุลล่าพร้อมเกาหัวเเกรกๆ
ฉันเอียงคอมองอุลล่าที่กำลังเขียนตัวอักษรลงในสมุดนั่น
 
               'คืนดีกับคิรัวร์เถอะน่ะ'  มันคือข้อความที่อุลล่าเขียนไว้  
 
ข้อความสั้นเเสดงเจตนารมณ์ชัดเจนของเธอทำให้ฉันถึงกับอ้าปากค้าง หัวเริ่มติ้วๆๆๆไปหมด อุลล่ารู้ได้ไง
"รู้ได้ไงน่ะ..." ฉันถามอุลล่าด้วยเสียงเรียบเเต่เธอกลับไม่ตอบ
"อุลล่า...คิรัวร์บอกเธอเหรอ?....เพื่ออะไรล่ะ?"  พอฉันยิงคำถามใส่อุลล่าเหมือนเธอเงิบเงียบๆเลย เเบบคิดไม่ออกว่าจะตอบยังไงดี
"ฉันรู้เอง ฉันได้ยินมาน่ะ(หรือก็คือเเอบฟังนั่นเอง)" อุลล่าตอบพลางกอดสมุดนั่นไว้
 
"เเล้วทำไมเธออยากให้ฉันกับคิรัวร์ดีกันล่ะ? เธอไม่มีส่วนได้ส่วนเสียกับเรื่องนี้น่ะ"
"ไม่รู้สิ...เหตุผมบ้าๆน่ะ ฉันเเค่อยากเห็นเะฮกับคิรัวร์มาดีกันอีกครั้ง ไม่ณู้สิฉันชอบมองพวกเธอทั้งคู่น่ะ มันมีความสุขเเบบเเปลกๆน่ะ"  เหตุผลเเปลกดีเเฮะ=-=
 
."อือ...จะลองคิดดูน่ะ  เเต่เธอคงอาจจะสนิทกับคิรัวร์น่ะตอนที่ต้องฝึกวิชาคหกรรม...ถ้าเธอไม่ว่าล่ะก็ฉันขอพูดตรงๆน่ะ  ว่าฉันไม่อยากง้อเขา ไม่อยากอ้อนใครด้วย"
 
ฉันพูดไปแบบตรงๆเรียบๆ อุลล่าไม่เเย้งอะไร  เอาเเต่เงียบๆตามประสาเค้าไป เเล้วก็พยักหน้าหงึกๆ เเล้วค่อยโบกมือลาฉัน เเละเดินไปกลับเข้าตัวโรงเรียน เเละทิ้งท้ายโดยยัดกระดาษเเผ่นนึงไว้กับมือฉัน
             
               "เธออาจจะเบื่อฉันที่เอาเเต่เงียบ ฉันอายที่พูดไปเลยขอใส่คำพูดไว้ในกระดาษใบนี้ล่ะกัน   อย่างที่บอกอยากให้คืนดีกันเพราะพอฉันเห็นเเล้วมีความสุขเเบบเเปลกๆเห็นพวกเธอหัวเราะ ยีหัวกัน  หรือเเกล้งกันฉันก็ขำอยู่ข้างหลังด้วย เเต่พอโกรธกันอย่างนี้ มันหดหู่บอกไม่ถูก  ฉันเชื่อว่าเธอสองคนชอบเเละรักกันมากด้วยเวลาเพียงน้อยนิดมันกระชับความสัมพันธ์ของเธอได้เเน่นเเฟ้น  คิรัวร์ก็ชอบเธอน่ะ....  เอาเป็นว่าคืนดีกันไวๆน่ะ"
 
อุลล่าเป็นนักเขียนก็ไม่เลวน่ะ ถึงไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ก็เถอะ
เฮ้ออออ
อยากถอนหายใจไปถึงตุรกีให้มันหายหนักใจซะให้รู้เเล้วรู้รอด
ฉันกำกระดาษนั่นไว้เเล้วมองขึ้นไปบนท้องฟ้าไร้เมฆ เป็นท้องฟ้าโปร่งๆสีฟ้า  อย่างหดหู่เเต่เเน่นอนหน้าตาตอนนี้ฉันมันดูสบายใจอย่างบอกไม่ถุก
ฉันชอบเขาจริงๆสิน่ะ...