Find love! เด็กใหม่หารัก

--------------ในตอนเย็น Killua talks---------------

เย็นนี้พอเข้าบ้านมาปั๊บ อุลล่าก็เข้ามาหลังผม5นาที รีบนำวิธีทำพุดดิ้งให้ผมทันที   ใช่!เราจะทำพุดดิ้งกัน เเล้วก็มาลองฝึกทำที่บ้านผมเพราะมีห้องครัวที่ใหญ่ เครื่องมือครบครัน...

"เธอน่าจะเอามาให้ฉันตั้งเเต่ที่โรงเรียนน่ะ จะได้ทำความเข้าใจซะก่อน"

"โทดทีน่ะ ฉันลืมอ่ะ" อุลล่าพูดเเก้เเล้วนำกระเป๋าวางที่โซฟา

"ฉันทำไม่เก่งอ่า ขอช่วยอะไรง่ายๆได้ป่าว"ผมถามอุลล่าเเล้วเกาหัวเเกรกๆ ทำไงได้ ผมมันผู้ชายน่ะไม่สนใจเรื่องเเบบนี้อยู่เเล้ว ถ้าทำห้องคหกรรมระเบิดจะทำไงล่ะ

''อืม ..ได้อยู่เเล้วล่ะ" อุลล่าตอบเเละหันมายิ้มกับผม "เมื่อกลางวัน ไอเค้าบอกว่าเค้าไม่อยากง้อเธอน่ะ เพราะเค้าไม่ผิด" เเค่อุลล่าพูดต่อเเค่นั้นเเหละ ผมนี่จุกเลย "พยายามเข้าล่ะ บัดดี้!! ฉันเอาใจช่วย^^" อุลล่ากำมือเเน่นเเล้วยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาระกดับอก เหมือนจะเตรียมตัวชกใครยังไงไม่รู้

"โอ้ ยังไงซะ ไอก็มาชอบฉันเเน่ เธอคอยดูล่ะกัน"พูดอวดงั้นเเหละ เอาจริงๆก็ไม่มั่นใจหรอก เเต่ถ้าเป็นไปได้มันก็ไม่เลวน้าา

"จะค่อยดูล่ะกัน" 

ผมกับอุลล่าจึงฝึกทำพุดดิ้งนั่นต่อไป...

.....ไอ้นี่มันทำยังไงหว่า?  สมควรให้อุลล่าทำจริงๆเเหละ ไม่งั้นพังเเน่งานนี้

--------------คาเฟ่ในเมือง-------------

ซึ่งคิริโกะเเละไอฝึกทำคัพเค้กน่ารักๆอยู่ โดยมีญาติของคิริโกะที่ทำงานอยู่ร้านนั้นคอยเเนะนำ

เเน่นอนไอเองก็กังวลเรื่องคิรัวร์ไม่หาย จนเหม่อๆลอยๆบ้างบางครั้ง จนคิริโกะเริ่มสงสัย พอคิริโกะถามเเต่ก็ยังตอบว่า 'ไม่มีอะไร' ถึงคิริโกะจะอยากรู้ก็พยายามไม่ถามต่อไป  .....

"เป็นไงบ้างค่ะ?" ไอถามคุณน้าของคิริโกะที่กำลังชิมคัพเค้กฝีมือพวกเขาอยู่

"อืม...ก็ใช้ได้เเล้วเเหละ ถือว่าดีในระดับมือใหม่น่ะ^^"

"ขอบคุณครับคุณน้าที่คอยเเนะนำ" คิริโกะผู้เป็นคนมารยาทดีกล่าวขอบคุณไอซะอีก นี่เเหละน่ะ คนดีจริงๆๆๆๆ

เมื่อทั้งคู่ออกจากร้านก็ประมาณ 1ทุ่มได้เเล้ว

"ให้ผมไปส่งดีมั๊ย?"

"ไม่เป็นไรหรอก.."จากนั้นไอก็เดินจากคิริโกะมาอย่างเร็ว เเต่พอวิ่งมา2นาทีก็กลับมาเดินปกติ จนเมื่อเจอ..

"เมจิ!!" 

"ฉันดูเหมือนผีรึไง ตะโกนดังซะจริง" เมจิออกมาจากความมืดตรงซอยเเคบๆนั่น  มาเผชิญเเสงสว่างจากเสาไฟจนผิดดูขาวราวน้ำนมนั่นเปล่งประกายทันที

"มีอะไรงั้นเหรอ?" 

"โกรธกับคิรัวร์อยู่เหรอ เห็นชอบหลบตากันบ่อยๆ" เมจิยื่นหน้ามาใกล้ขึ้น

"...." ไอทำอะไรไม่ได้นอกซะจากพยักหน้าหงึกๆ

หมับ

เมจิที่เหมือนจะวิ่งผ่านไปเฉยๆ มาจับไหล่ด้านซ้ายของไอ ทำไอสะดุ้ง

"พยายามเข้าล่ะ เธอสองคนน่ะ เข้ากันได้ดีเเล้ว" เมจิขยับมากระซิบใกล้ๆหูของไอ เเล้วเผยยิ้มเศร้าๆมาให้ก่อนวิ่งจากไป

พยายามงั้นเหรอ?

เข้ากันได้ดี?

ไอทบทวนประโยคสั้นๆที่เมจิพูดอีกครั้ง ก่อนยิ้มบางๆมาให้กับตัวเองที่กำลังสับสนมึนงงอยู่

"เราชอบเค้า ใช่!! ฉันชอบคิรัวร์!!"

ไอตะโกนดังขึ้นเหมือนเป็นการให้กำลังใจตัวเองเเล้วออกวิ่งเเบบไม่หันหลังกลับมามองทันทีเมื่อได้ยินเสียงหมาเห่าอยู่ข้างหลังเธอ.....