ความรักของตุ๊กตา

ณ บ้านของศาสตร์ตราจารย์เรน
         เมื่อเรนได้ไปเจอกับตุ๊กตาผมยาวสีม่วง นัยต์ตาสีม่วงอ่อนใส่ชุดคนอังกฤษสมัยก่อนก็ตั้งชื่อให้มันว่า''แพนโดร่า''แล้วก็อุ้มตุ๊กตาแพนโดร่ากลับบ้านทันทีที่ไปถึงก็เอาตุ๊กตาแพนโดร่าไปวางใกล้ๆรูปของเรนในรูปภาพนั้นมีรูปเรนกับเพื่อนของเขาที่จากไปซึ่งตุ๊กตาแพนโดร่าหน้าตาเหมือนเพื่อนของเรนมาก
   ''เหมือนมากจริงๆ''เรนพูดด้วยน้ำเสียงที่คิดถึงเพื่อนแล้วลูบหัวตุ๊กตาแพนโดร่าไปด้วย
   ''เจ้านาย...เรามีเจ้านายแล้ว''ตุ๊กตาแพนโดร่าพูดในใจอย่างดีใจ
         หลังจากนั้นเรนก็กลับไปที่โต๊ะทำงานซึ่งอยู่ใกล้กับโต๊ะที่ไว้รูปและตุ๊กตาแพนโดร่าไว้งานที่อยู่บนโต๊ะนั้นมีแต่เอกสารเกี่ยวกับโรคที่เป็นสาเหตุทำให้เพื่อนของเรนตายซึ่งโรคนั้นคือโรคหัวใจนั้นเองเจ้าตุ๊กตาแพนโดร่าก็ได้แต่เฝ้ามองเรนโดยที่ไม่ได้ทำอะไรให้เลยพอตกกลางคืนตุ๊กตาแพนโดร่าก็จะคอยแอบเอาผ้าห่มมาห่มให้เรนเสมอเวลาเรนหลับคาโต๊ะทำงานโดยที่เรนไม่รู้ตัว
ณ เช้าของวันต่อมา
          ในเวลานั้นเรนยังไม่ตื่นตุ๊กตาแพนโดร่านั้นก็แอบไปเตรียมกาแฟมาวางไว้ให้เรนตอนเช้าและกลับไปนั่งที่เดิมเมื่อเรนตื่นขึ้นมาก็พบกาแฟวางใกล้ๆตัวเองแล้วก็หันไปมองแพนโดร่าและยิ้มให้แล้วพูดว่า''ขอบคุณนะ''
    ''เจ้านายยิ้มผมก็ดีใจครับ''แพนโดร่าพูดในใจแล้วแอบยิ้มให้
    ''เอาละวันนี้ก็ไปทำงานดีกว่า ฉันไปก่อนนะแพนโดร่า''เดินไปสะพายกระเป๋าแล้วส่งยิ้มให้ตุ๊กตาแพนโดร่าและเดินออกจากบ้านไป
          เจ้าตุ๊กตาแพนโดร่านั้นได้แต่เฝ้าคอยการกลับมาของเรนในระหว่างที่เรนออกไปทำแพนโดร่าก็ทำความสะอาดบ้านให้สะอาดทั้งบ้าน
    งานที่เรนไปทำคืองานเป้นผู้ช่วยหมอที่เมื่องข้างๆซึ่งห่างไปจากเมืองไวโอเล็ตประมาณ10กิโลเมตร