Is you my girlพลิกล็อคสุดเพี้ยนเขียนหัวใจหนุ่มTOP5
8.8
เขียนโดย Aum_Aim
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.12 น.
7 บท
2 วิจารณ์
10.85K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 7
“เฮ้อ นี่จริงหรอเนี่ที่ว่าคู่หมั้นที่พ่อเลือกให้เป็นอ๊อกฟอร์ด นึกไม่ถึงเลย” ฉันสบถกับตัวเองอย่างหัวเสีย
แกรกๆๆ
เสียงอะไรอะ ฉันมองไปยังทางหน้าต่างที่มาของเสียงงประหลาด
“เจ้าชาย” ฉันเอียงคอพูดอย่างสงสัย ทำอะไรของเขาน่ะ ฉันเดินไปเปิดหน้าต่าง ก่อนที่เขาจะกระโดดเข้ามาให้ห้องของฉัน
“นี่”
“ทำอะไรของเจ้าชายน่ะ ประตูก็มีทำไมไม่เข้าน่ะ” ฉันบ่นอุ๊บ
“อ๊อกฟอร์ดกำลังจะมาหาเธอที่นี่ ไปกันเถอะ”เขาไม่รอฟังคำตอบจากฉัน เขาดันหลังให้ฉันลงจากหน้าต่าง
“ดะ เดี๋ยวก่อนสิค่ะ” ฉันรั้งมือไว้พยายามขัดขืน
“ไปเร็ว ไม่ทันละ”
“ไปไหนค่ะ” ฉัน สงสัย
“คุณหนู” ฉันและเจ้าชายหันขวับไปทางต้นเสียง เฮ้ย!! นั่นไง ถูกเห็นซะแล้ว เวรละ
“ช่วยด้วย!!! คุณหนูกำลังจะหนี” ยัยคุณป้าเสียงดังเอะอะ
“ไปเร็ว” ฉันรับลงหน้าต่างตามที่เขาบอก - -"เอิ่มนะ ชีวิต
“นี่แก จะพาว่าที่คู่หมั้นฉันไปไหนน่ะ จังเกอร์” อ๊อกฟอร์ดเข้ามาก่อนตะโกนตามหลังด้วยความหงุดหงิด
“ไอ้จังเกอร์ ” อ๊อกฟอร์ดพูดแล้วรีบวิ่งตามพวกเรามา (ลงหน้าต่างเช่นกัน)
เจ้าชายจัดการยัดฉันใส่รถคันสีดำสุดหรูคันหนึ่งแล้วขับออกไปอย่างไม่แยแสคนที่วิ่งตามมาอย่างอ๊อกฟอร์ดเลย
“เฮ้ย ไอ้จังเกอร์” แล้วรถสุดหรูก็เคลื่อนที่ออกมาจากโรงเก็บรถ อ๊อกฟอร์ดยัดตัวเข้าไปในรถ ก่อนรถคันนั้นจะเคลื่อนตัวมาตามรถที่ฉันนั่งอย่างรวดเร็ว
“บ้าเอ้ย จะตามมาทำไมกันว่ะ” ฉันหันหลังกลับไปมองปรากฏว่ามีรถตามมาอีกเป็นสาย - -" จะรอดไหมว่ะ
“นี่เธอ เกาะไว้แน่นๆละ” TOT จะรอดปลอดภัยไหมวันนี้
“โธ่เอ้ย มาเบียดทำไมฟ่ะ” เขาสบถกับตัวเองอย่างหงุดหงิด เจ้าชายตอนนี้ มีวิญญาณนักแข่งรถสิงไปแล้วจ้า ส่วนฉันก็ กลัวจนหน้าจะเขียวอยู่แล้วเนี่ย
“จอดรถนะเว้ย ไอ้จังเกอร์” รถข้างๆ เปิดกระจกรถก่อนจะตามมาด้วยเสียงสั่ง
“จอดก็ไม่ใช่ฉันสิ งั้นเอางี้ ถ้าแกขับชนะฉันได้จะคืนยัยนี่ให้ แต่ถ้าแกแพ้ แกต้องกลับไปนะ” เฮ้ย ฉันไม่ใช่สก๊อยนะ เอ๊ะ แต่ไม่มีรอยท่อที่น่อง ไม่ได้ซ้อนมอเตอร์ไซต์นี่หว่า แบบนี้ไม่จัดว่าเป็นใช่ไหม TOT
ฮูเร่ ฮูเร่ เจ้าชายพาแครมบรูเล่หนีแล้วจ้า ทำอย่างกับหนังไทยแนะ ขึ้นหน้าต่าง แล้วจะหนีรอดไหมน๊าา เฮ้อ!!
“เฮ้อ นี่จริงหรอเนี่ที่ว่าคู่หมั้นที่พ่อเลือกให้เป็นอ๊อกฟอร์ด นึกไม่ถึงเลย” ฉันสบถกับตัวเองอย่างหัวเสีย
แกรกๆๆ
เสียงอะไรอะ ฉันมองไปยังทางหน้าต่างที่มาของเสียงงประหลาด
“เจ้าชาย” ฉันเอียงคอพูดอย่างสงสัย ทำอะไรของเขาน่ะ ฉันเดินไปเปิดหน้าต่าง ก่อนที่เขาจะกระโดดเข้ามาให้ห้องของฉัน
“นี่”
“ทำอะไรของเจ้าชายน่ะ ประตูก็มีทำไมไม่เข้าน่ะ” ฉันบ่นอุ๊บ
“อ๊อกฟอร์ดกำลังจะมาหาเธอที่นี่ ไปกันเถอะ”เขาไม่รอฟังคำตอบจากฉัน เขาดันหลังให้ฉันลงจากหน้าต่าง
“ดะ เดี๋ยวก่อนสิค่ะ” ฉันรั้งมือไว้พยายามขัดขืน
“ไปเร็ว ไม่ทันละ”
“ไปไหนค่ะ” ฉัน สงสัย
“คุณหนู” ฉันและเจ้าชายหันขวับไปทางต้นเสียง เฮ้ย!! นั่นไง ถูกเห็นซะแล้ว เวรละ
“ช่วยด้วย!!! คุณหนูกำลังจะหนี” ยัยคุณป้าเสียงดังเอะอะ
“ไปเร็ว” ฉันรับลงหน้าต่างตามที่เขาบอก - -"เอิ่มนะ ชีวิต
“นี่แก จะพาว่าที่คู่หมั้นฉันไปไหนน่ะ จังเกอร์” อ๊อกฟอร์ดเข้ามาก่อนตะโกนตามหลังด้วยความหงุดหงิด
“ไอ้จังเกอร์ ” อ๊อกฟอร์ดพูดแล้วรีบวิ่งตามพวกเรามา (ลงหน้าต่างเช่นกัน)
เจ้าชายจัดการยัดฉันใส่รถคันสีดำสุดหรูคันหนึ่งแล้วขับออกไปอย่างไม่แยแสคนที่วิ่งตามมาอย่างอ๊อกฟอร์ดเลย
“เฮ้ย ไอ้จังเกอร์” แล้วรถสุดหรูก็เคลื่อนที่ออกมาจากโรงเก็บรถ อ๊อกฟอร์ดยัดตัวเข้าไปในรถ ก่อนรถคันนั้นจะเคลื่อนตัวมาตามรถที่ฉันนั่งอย่างรวดเร็ว
“บ้าเอ้ย จะตามมาทำไมกันว่ะ” ฉันหันหลังกลับไปมองปรากฏว่ามีรถตามมาอีกเป็นสาย - -" จะรอดไหมว่ะ
“นี่เธอ เกาะไว้แน่นๆละ” TOT จะรอดปลอดภัยไหมวันนี้
“โธ่เอ้ย มาเบียดทำไมฟ่ะ” เขาสบถกับตัวเองอย่างหงุดหงิด เจ้าชายตอนนี้ มีวิญญาณนักแข่งรถสิงไปแล้วจ้า ส่วนฉันก็ กลัวจนหน้าจะเขียวอยู่แล้วเนี่ย
“จอดรถนะเว้ย ไอ้จังเกอร์” รถข้างๆ เปิดกระจกรถก่อนจะตามมาด้วยเสียงสั่ง
“จอดก็ไม่ใช่ฉันสิ งั้นเอางี้ ถ้าแกขับชนะฉันได้จะคืนยัยนี่ให้ แต่ถ้าแกแพ้ แกต้องกลับไปนะ” เฮ้ย ฉันไม่ใช่สก๊อยนะ เอ๊ะ แต่ไม่มีรอยท่อที่น่อง ไม่ได้ซ้อนมอเตอร์ไซต์นี่หว่า แบบนี้ไม่จัดว่าเป็นใช่ไหม TOT
ฮูเร่ ฮูเร่ เจ้าชายพาแครมบรูเล่หนีแล้วจ้า ทำอย่างกับหนังไทยแนะ ขึ้นหน้าต่าง แล้วจะหนีรอดไหมน๊าา เฮ้อ!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ