Journey of gust

ณ ภูเขาคอเคซัส

“ถ้าผ่านภูเขาลูกนี้ไปได้ก็จะถึงเบรฟซิตี้แล้วสินะ ตื่นเต้นจังเลย” กัสต์พูดขึ้นด้วยความดีใจ

“อ่า อีกนิดเดียว” เอมเพอร์เรอร์ดอลฟินที่อยู่ในครอสไลฟ์พูด

“เอาละงั้นไปกันเถอะ” กัสต์พูด จากนั้นเขาก็เริ่มออกเดินทาง

“พวกนายหน่ะจะไปที่เบรฟซิตี้สินะ’’ ชายลึกลับพูด

“ใช่แล้วหล่ะ” กัสต์พูดจากนั้นจากนั้นเขาก็หันมามองหน้าชายลึกลับ

“ชั้นชื่อ เอ็ดเวิร์ด บราวนี่ หรือเรียกสั้นๆว่าบราวก็ได้นะ ยินดีที่ได้รู้จัก” บราวพูด

“ชั้นชื่อกัสต์ ยินดีที่ได้รู้จัก” กัสต์พูด

“ชั้นมีทางลัดที่จะพานายไปยังเบรฟซิตี้หน่ะ จะไปมะ” บราวพูด

“กัสต์ระวังหน่อยนะชั้นเห็นรังสีอำมหิตที่แผ่มาจากตัวของหมอนนี่” เอมเพอร์เรอร์ดอลฟินพูด

“โอเค ชั้นตกลง” กัสต์พูด

“ว่าไงนะ!!!” เอมเพอร์เรอร์ดอลฟินพูด

“งั้นเราไปกันเลย” บราวพูด

“แต่ก่อนอื่น มาประลองกับชั้นก่อนสิ” กัสต์พูด

“ได้เลย” บราวพูด

“ให้ตายสิไอ่หมอนนี่” เอมเพอร์เรอร์ดอลฟินพูด

“เอาละนะ จงหนักแน่น จงออกมา เมทัลดราก้อน!!!”  บราวเรียกเมทัลดราก้อนออกมา เมทัลดราก้อนเป็นเพทประเภทมังกร ร่างกายนั้นแข็งดุจดั่งเหล็กกล้า

“ตาชั้นบ้าง จงแหวกว่ายผ่านอุปสรรค จงออกมา เอมเพอร์เรอร์ดอลฟิน” กัสต์เรียกเอมเพอร์เรอร์ดอลฟินออกมา

“เอาละนะ โซลครอส!!! ” บราวพูดจากนั้นเมทัลดราก้อนก็กลายเป็น ดาบเหล็กกล้า

“อะไรกันเนี่ย!!! มีคนทำได้ด้วยเหรอเนี่ย” กัสต์พูดด้วยความตกใจ

“ไม่ใช่เวลามาตะลึงนะ พวกเราก็เอาบ้างสิ” เอมเพอร์เรอร์ดอลฟินพูด

“ได้เลยโซลครอส!!!” กัสต์พูดจากนั้นเอมเพอร์เรอร์ดอลฟินก็กลายเป็นทวนสามง่าม

“เอาละนะ!!!” บราวพูด จากนั้นพวกเขาก็เริ่มประลองกันทั้งคู่สูสีกันมาก  จากนั้นกัสต์ก็หยุดโจมตี

“บอกมาได้แล้วว่านายคือใครมาหาชั้นมีจุดประสงค์อะไร” กัสต์พูด

“เหอะเรื่องอะไรชั้นจะบอก” บราวพูด

“ว่าแล้วนายต้องไม่บอก” กัสต์พูด จากนั้นกัสต์ก็ยกมือทั้งสองข้างขึ้น จู่ๆก็มีน้ำจำนวนมหาศาลมารวมกันที่มือกัสต์แล้วกลายเป็นน้ำวนขนาดยักษ์

“Whirlpool!!!” กัสต์พูดจากนั้นเขาก็โยนน้ำวนไปทางบราว

“เอมเพอร์เรอร์ดอลฟินนายเข้าไปในน้ำวน แล้วโจมตีหมอนนั่นจากทุกทิศให้หน่อยสิ” กัสต์พูด

“ได้” เอมเพอร์เรอร์ดอลฟินพูด จากนั้นเขาก็เปลี่ยนร่างเป็นเพท แล้วก็เขาไปในน้ำวน  น้ำวนใกล้จะถึงตัว  ของบราว

“ก็ได้ ชั้นบอกก็ได้” บราวพูด

“หยุดก่อน” กัสต์พูด

“หลังจากที่นายชนะชั้นนะ!!!” บราวพูดจากนั้นเขาก็วิ่งไปแทงกัสต์

“อ้าก!!!” เสียงของกัสต์ จากนั้นร่างกายของเขาก็กลายเป็นน้ำ

“ซ่า~” เสียงของน้ำที่ตกลงบน จากนั้นกัสต์ก็กระโดดลงมาจากต้นไม้แล้วไปทางบราว เขาเอาเท้าข้างขวาล็อคเข่า แล้วเอาปลายของทวนสามง่ามชี้ไปทางหน้าของบราว

“เอาละคราวนี้บอกได้รึยังว่านายเป็นใครมาจากไหน ถ้านายไม่บอกนะบอกลาร่างกายได้เลย” กัสต์พูด

“ก็ได้ คราวนี้ปล่อยได้รึยัง” บราวพูด กัสต์มองหน้าเขาแล้วเอาทวนเข้าใกล้หน้าของเขามากยิ่งขึ้น

“โอเคๆๆๆๆ บอกก็ได้ ชั้นมาจากองค์กร X พวกเรากำลังตามหา Master piece เพื่อเหตุผลบางอย่าง”  บราวพูด

“เหตุผลอะไรหล่ะ??” กัสต์ถามบราวจากนั้นก็เอาทวนชี้ไปทางหน้าของบราวมากขึ้นกว่าเดิม

“หะ หะ เหตุผลนั้นก็คือการยึดครองโลกยังไงหล่ะ” บราวพูด

“อืม งั้นเหรอ” กัสต์พูด จากนั้นเขาก็เอาทวนออกห่างจากหน้าของบราว

“หึ อ่อนหัดนักนะแก!!!” บราววิ่งไปแทงกัสต์ จู่ๆน้ำที่เขาแทงไป ไปรวมกันที่ดาบของบราวและทำให้ดาบของบราวขึ้นสนิทและกร่อนลงไปในที่สุด

“อะไรกันเนี่ย ดะ ดะ ดาบของชั้นแข็งที่สุดแล้วนี่นา” บราวพูด แล้วเขาก็นั่งลงบนพื้น กัสต์เอาทวนชี้ไปทางหน้าของบราว

“ชั้นจะบอกอะไรให้นะ ไม่มีอะไรที่แข็งที่สุดหรอกนะต่อให้เป็นเหล็กกล้ายังไงก็ขึ้นสนิมได้” กัสต์พูด

“แล้วนายทำยังไงกัน ดาบนี้หน่ะไม่มีทางขึ้นสนิมนี่นา??” บราวถามกัสต์

“เหล็กจะขึ้นสนิมง่ายถ้ามีออกซิเจนก็แค่ทำให้น้ำมีออกซิเจนเพิ่มขึ้นก็เท่านั้นเอง” กัสต์พูด

“แล้วนายทำยังไงหล่ะ??” บราวถามกัสต์

“ตอนที่ดาบปะทะกับน้ำหน่ะ น้ำของชั้นเปลี่ยนสถานะเป็นกรดเลยทำให้ดาบนายขึ้นสนิมแล้วกร่อนเลยยังไงหล่ะ” กัสต์พูด

“นายนี่มันสุดยอดจริงๆ ชั้นยอมละ” บราวพูด

“ไม่เท่าไหร่หรอก แค่เอาความรู้เรื่องวิทยาศาสตร์มาประยุกต์ใช้หน่ะ” กัสต์พูด

“เอาละชั้นชนะแล้ว บอกมาได้รึยังทางลับหน่ะ” กัสต์พูด

“ทางลับไม่มีหรอกนะ นายมาผิดที่แล้วหล่ะทางนี้ไม่ได้ไปเบรฟซิตี้หรอกนะ” บราวพูด

“อ่าว แล้วทางนี้หล่ะ??” กัสต์ถาม

“อ๋อ ทางนี้นะเหรอไปแอคโครไบท์ซิตี้หน่ะ และกว่าจะถึง แอดโครไบท์ซิตี้ก็ยังอีกนานต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 1 วันเลยหล่ะ” บราวพูด

“ไม่จริง ชั้นหลงทางงั้นเหรอ!!!” กัสต์พูด

 

ณ เมืองชิโนบิ

“เอ๋ เหมือนชั้นจะลืมอะไรไปบางอย่างนะ อืม อ๋อลืมบอกกัสต์ว่าทางไปเบรฟซิตี้มีทางไหนนี่ ช่างมันเถอะเขาอาจจะเจอคนใจดีบอกทางไปเบรฟซิตี้ก็ได้นะ” คุโนอิจิพูดขณะที่กำลังทำงาน

 

ณ ภูเขาคอเคซัส

“แล้วจะเอายังไงดีละเนี่ย รู้ละไปหาคุณคุโนอิจิดีกว่า” กัสต์พูด จากนั้นเขาก็กลับไปยังเมืองชิโนบิอีกครั้ง

 

ณ ชิโนบินิวเอ็กซ์เพรส ในเมืองชิโนบิ

หลังจากที่กัสต์ได้รู้ว่าเขาหลงทางเขาจึงตัดสินใจกลับเมืองชิโนบิอีกครั้ง เพื่อหาเส้นทางที่จไปยังเบรฟซิตี้

“คุณคุโนอิจิครับ ผมมาถามเส้นทางไปเบรฟซิตี้หน่ะครับ”  กัสต์พูด

“กัสต์มาแล้วเหรอ พี่กะว่าจะไปหาอยู่พอดี” คุโนอิจิพูด

“ขอถามทางไปเบรฟซิตี้หน่อยครับ” กัสต์พูด

“จ้านี่จ่ะแผนที่เอาอันนี้ใส่เข้าไปในครอสไลฟ์สิจ๊ะ” คุโนอิจิยื่นแผนที่ให้กัสต์ พอกัสต์ได้เขาจึงเอาใส่ใน ครอสไลฟ์

“ขอบคุณมากนะครับ ว่าแต่รู้จักองค์กร X รึเปล่าครับ” กัสต์พูด

“ออ องค์กร X นะเหรอถ้าเจออย่าไปยุ่งด้วยเด็ดขาดเลยพวกเขามีแต่คนเก่งๆทั้งนั้นเลย ว่าแต่ถามทำไมเหรอจ๊ะ??” คุโนอิจิพูด

“ผมพึ่งเจอมาเมื่อกี้นี้เองครับ” กัสต์พูด

“ออ จ่ะ ยังไงก็ระวังตัวไว้ด้วยนะ” คุโนอิจิพูด

“ครับ” กัสต์พูด

“งั้นผมไปก่อนนะครับ” กัสต์พูด

“จ้า”คุโนอิจิพูด จากนั้นกัสต์ก็ออกเดินทางไปยังเบรฟซิตี้

“กัสต์ ไปยุ่งเกี่ยวกับพวกนั้นแล้วสินะ ชักจะเป็นห่วงซะแล้วสิ” คุโนอิจิพูด จากนั้นสึนะก็เดินมาหาคุโนอิจิ

“ไม่เป็นไรหรอก หมอนนั่นต้องไปเป็นอะไรสิ” สึนะพูด

“สึนะ” คุโนอิจิพูดแล้วมองหน้าสึนะ

“นั่นสิ กัสต์ต้องไม่เป็นอะไร” คุโนอิจิพูด

ณ ทางไปเบรฟซิตี้

 

กัสต์ได้เดินทางไปยังเบรฟซิตี้เพื่อตามหาอาวุธของเขาระหว่างทางนั้นโจโซก็วิ่งหาเขา                                              “กัสต์คราวนี้ชั้นต้องชนะนายแน่ คอยดูสิ จงบินผาดโผน จงออกมาสปีดวาปส์” โจโซเรียกสปีดวาปส์อกกมา

“อ่าวโจโซไม่ใช่เหรอ นี่มาทำไมที่นี่หน่ะ” กัสต์พูด

“ชั้นนะมาสู้กับนายไง” โจโซพูด

“แล้วด็อกเตอร์หล่ะ??” กัสต์ถามโจโซ

“ก็…”โจโซพูดด้วยคล้ายกับว่าพูดไม่ออก

“มาอยู่ที่นี่นี่เองโจโซ แอบหนีมาได้นะแถมหนีมาซะไกลเชียว” ด็อกเตอร์พูดคล้ายกับว่าจะฆ่าโจโซ

“จ๊าย!!! ด็อกเตอร์!!!” โจโซอุทานด้วยความตกใจ

“กัสต์อยู่ที่นี่เหรอ??” ไนน์เทลที่อยู่ในครอสไลฟ์ของด็อกเตอร์เนลสันพูด

“ใช่แล้วเขาอยู่ที่นี่” ด็อกเตอร์เนลสันพูด จากนั้นเขาก็เอาไนน์เทลออกมา

“ชั้นจะขอแนะนำนะ นี่ไนน์เทลเพทของชั้นเอง” ด็อกเตอร์เนลสันพูด

“ชั้นไนน์เทลยินดีที่ได้รู้จัก” ไนน์เทลแนะนำตัวเอง

“อ่าๆ งั้นเอมเพอร์เรอร์ดอลฟินนายก็ออกมาสิ” กัสต์เรียกเอมเพอร์เรอร์ดอลฟิน

“ชั้นเอมเพอร์เรอร์ดอลฟินยินดีที่ได้รู้จัก”เอมเพอร์เรอร์ดอลฟินแนะนำตัวเองให้ไนน์เทลได้รู้จัก จากนั้นพวกเขาก็เอาเพทกลับเข้าครอสไลฟ์

“กัสต์ที่ชั้นตามหานายเพราะมีเรื่องอยากจะขอให้ช่วยหน่อยหน่ะ” ด็อกเตอร์เนลสันพูด

“มีเรื่องอะไรเหรอครับ” กัสต์พูด

“ตอนนี้ชั้นยังไม่มีเพทประเภทไฟเลยก็เลยจะขอให้นายช่วยจับให้หน่อยหน่ะ” ด็อกเตอร์เนลสันพูด

“ออ ได้ครับไม่มีปัญหา” กัสต์พูด

“งั้นเรื่องที่จะคุยด้วยมีเท่านี้นะ งั้นชั้นไปก่อนละนะ” ด็อกเตอร์เนลสันพูด

“ครับ” กัสต์พูด จากนั้นด็อกเตอร์เนลสันก็กลับไปยังเมืองโอคิวปัส

“เอาละงั้นไปที่เบรฟซิตี้กันเลย” กัสต์พูด จากนั้นกัสต์ก็เริ่มเดินทางไปยังเบรฟซิตี้