เรื่องสั้น

แซด : ยางกาบม้ายด้ายพี่ซีกาบพี่เจ อ๊อก
ไอ : พาไปคอมโดมึงเถอะ พี่มัน... // ยิ้มกรุ่มกริ่มให้เพื่อน
แอล : เออ กูรู้มึงคิดอะไรอยู่ // มองคนในแขน
ไอ : บายเพื่อน // อุ้มคนตัวเล็กในท่าเจ้าหญิง
แอล : บาย
 
เช้าวันต่อมา
 
แซด : ที่นี้ที่ไหน // มองไปรอบๆ
แอล : คอนโดกู // เดินออกจากห้องน้ำ
แซด : อือ // ก้มมองตัวเอง
แอล : ไปอาบน้ำเถอะ // เดินไปทำอาหาร
แซด : อือ // เดินไปอาบน้ำ
แอล : เสื้อผ้าอยู่ในตู้หาเอาเองนะ // ตะโกนบอกจากห้องครัว
แซด : อือ // ใส่เสื้อเชิตตัวยาว
แอล : ข้าวเสร็จแล้วนะ แต่งตัวเสร็จก็ออกมากินได้แล้วนะ // ตะโกนบอกคนตัวเล็ก
แซด : อือ เสร็จละ // เดินออกมาจากห้อง
แอล : กินข้าวซะเดี๋ยวไปส่งบ้าน // ก้มหน้าก้มตากินข้าว // อดทนไว้แอลน้อย วันไปเกาะค่อยจัดการอดทนไว้ // คิดในใจ
 
แซด : ขอบคุณนะที่มาส่ง // ยิ้ม // เดินเข้าบ้านด้วยเสื้อเชิตตัวเดียว
 
หนึ่งอาทิตย์หลังสอบเสร็จ
 
แซด : พี่ซีครับ แซดไปทำงานพิเศษนะครับ // ยิ้ม
ซี : งานอะไรเหรอ? // ถามงงๆ
แซด : งานดูแลคนน่ะครับ // ยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
ซี : ไม่ไปไม่ได้เหรอ พี่เจว่าจะพาพวกเราไปเที่ยวเกาะอ่า // ทำหน้างอลๆ
แซด : ถ้าผมไปผมก็ตาร้อนสิ...อิจฉาอะ // ยิ้มขำๆ
เจ : ถ้าแซดไม่ไปซีก็ไม่ไปสิ // ก้มหน้า
แซด : พี่ซีไปแน่นอนครับ เชื่อผม // ยิ้มให้ // ผมไปนะครับ // โบกมือลา
ซี & เจ : โบกมือลา
ซี : แซดจะรอดไหม? // ถามอย่างห่วงๆ     
เจ : รอดสิ แซดดูแลซีมาได้ แซดก็ต้องดูแลเขาได้แน่นอน // ยิ้ม // หอมแก้ม
ซี : ครับ // ยิ้มร่าเริงขึ้น //โดนหอมแก้ม
 
ณ บ้านอัครวัฒน์พิพัฒน์นิเวศ
 
แซด : สวัสดีครับ //ยิ้ม
เอ็ม : เชิญครับ เราจะออกเดินทางกันพรุ่งนี้นะครับ วันนี้พักผ่อนตามสบายนะครับ // ยิ้ม // เดินนำไปเรือนกระจก
แซด : ขอบคุณครับ // ยิ้ม // เราจะต้องดูแลใครหว่า // พึมพำ
แอล : ฉัน...นายจะต้องดูแลฉัน // บอกหน้านิ่ง
แซด : ครับ?...ครับไม่ได้ดูแลที่นี้เหรอครับ // ทำหน้างงๆ
แอล : มานี้สิ // ยิ้ม
แซด : ครับ // เดินไปหา
แอล : นายจะต้องดูแลฉันที่เกาะส่วนตัวนะ // ดึงคนตัวเล็กลงมานั่งตัก