เรื่องสั้น

แซด : ยางกาบม้ายด้ายพี่ซีกาบพี่เจ อ๊อก

ไอ : พาไปคอมโดมึงเถอะ พี่มัน... // ยิ้มกรุ่มกริ่มให้เพื่อน

แอล : เออ กูรู้มึงคิดอะไรอยู่ // มองคนในแขน

ไอ : บายเพื่อน // อุ้มคนตัวเล็กในท่าเจ้าหญิง

แอล : บาย

เช้าวันต่อมา

แซด : ที่นี้ที่ไหน // มองไปรอบๆ

แอล : คอนโดกู // เดินออกจากห้องน้ำ

แซด : อือ // ก้มมองตัวเอง

แอล : ไปอาบน้ำเถอะ // เดินไปทำอาหาร

แซด : อือ // เดินไปอาบน้ำ

แอล : เสื้อผ้าอยู่ในตู้หาเอาเองนะ // ตะโกนบอกจากห้องครัว

แซด : อือ // ใส่เสื้อเชิตตัวยาว

แอล : ข้าวเสร็จแล้วนะ แต่งตัวเสร็จก็ออกมากินได้แล้วนะ // ตะโกนบอกคนตัวเล็ก

แซด : อือ เสร็จละ // เดินออกมาจากห้อง

แอล : กินข้าวซะเดี๋ยวไปส่งบ้าน // ก้มหน้าก้มตากินข้าว // อดทนไว้แอลน้อย วันไปเกาะค่อยจัดการอดทนไว้ // คิดในใจ

แซด : ขอบคุณนะที่มาส่ง // ยิ้ม // เดินเข้าบ้านด้วยเสื้อเชิตตัวเดียว

หนึ่งอาทิตย์หลังสอบเสร็จ

แซด : พี่ซีครับ แซดไปทำงานพิเศษนะครับ // ยิ้ม

ซี : งานอะไรเหรอ? // ถามงงๆ

แซด : งานดูแลคนน่ะครับ // ยิ้มให้อย่างอ่อนโยน

ซี : ไม่ไปไม่ได้เหรอ พี่เจว่าจะพาพวกเราไปเที่ยวเกาะอ่า // ทำหน้างอลๆ

แซด : ถ้าผมไปผมก็ตาร้อนสิ...อิจฉาอะ // ยิ้มขำๆ

เจ : ถ้าแซดไม่ไปซีก็ไม่ไปสิ // ก้มหน้า

แซด : พี่ซีไปแน่นอนครับ เชื่อผม // ยิ้มให้ // ผมไปนะครับ // โบกมือลา

ซี & เจ : โบกมือลา

ซี : แซดจะรอดไหม? // ถามอย่างห่วงๆ     

เจ : รอดสิ แซดดูแลซีมาได้ แซดก็ต้องดูแลเขาได้แน่นอน // ยิ้ม // หอมแก้ม

ซี : ครับ // ยิ้มร่าเริงขึ้น //โดนหอมแก้ม

ณ บ้านอัครวัฒน์พิพัฒน์นิเวศ

แซด : สวัสดีครับ //ยิ้ม

เอ็ม : เชิญครับ เราจะออกเดินทางกันพรุ่งนี้นะครับ วันนี้พักผ่อนตามสบายนะครับ // ยิ้ม // เดินนำไปเรือนกระจก

แซด : ขอบคุณครับ // ยิ้ม // เราจะต้องดูแลใครหว่า // พึมพำ

แอล : ฉัน...นายจะต้องดูแลฉัน // บอกหน้านิ่ง

แซด : ครับ?...ครับไม่ได้ดูแลที่นี้เหรอครับ // ทำหน้างงๆ

แอล : มานี้สิ // ยิ้ม

แซด : ครับ // เดินไปหา

แอล : นายจะต้องดูแลฉันที่เกาะส่วนตัวนะ // ดึงคนตัวเล็กลงมานั่งตัก