ลุ้นรักครั้งใหม่....กับหัวใจดวงเดิม

LAY:ผมชื่อเลย์ อายุ18 เรียนอยู่Harmonious Highscool ผมไม่โสดเพราะมีคู่หมั้นอยู่แล้ว ผมรอเรียนจบอีกปีนึงผมก็ะได้รับงานต่อจากพ่อ ความจริงผมไม่ได้อยากรับเลยแต่เพราะบ้านเรามีกันแค่3คน พ่อ แม่ และผม พ่อของผมทำงานให้กับตะกูลใหญ่ตะกูลนึง ซึ้งผมก็ไม่เคยไปก้าวก่ายเรื่องงานของพวกท่านเลยแม้แต่น้อย เพียงแต่ท่านสั่งผมมา ผมก็ต้องทำตามแค่นั้นเอง หรือแม้กระทั่งเรื่องหัวใจ ผมพึ่งมารู้ตอนอายุ15ปีนี้เองว่าผมมีคู่หมั้นแล้ว และมั้นก็ทำให้ผมต้องทิ้งเนมไป ผู้หญิงตัวเล็กๆน่าปกป้อง ถึงจะปากเก่งและพูดตรงไปนิดแต่นั่นแหละครับคนที่ผมรัก ผมจำใจต้องบอกเลิกเธอไปเพราะผมไม่อยากให้เธอเสียใจเกียวกับเรื่องคู่หมั้น วันที่ผมบอกเลิกเธอจนมาถึงวันนี้ก็2ปีกว่า

และวันนั้นที่ผมได้เจอเธอที่ญี่ปุ่นนี่ ไม่รู้นะว่าบังเอิญหรือว่าฟ้ามันแกล้งผม ถามว่าดีใจไหมที่เจอผมดีใจมากครับ แต่ถ้าเกิดเธอรู่ว่าที่ผมทิ้งเธอมาเพราะเหตุผลอะไรนั้น เธอต้องเสียใจมากๆแน่ 

ผมไม่รู้หรอกว่าเนมมาที่ญี่ปุ่นนี่ได้ไง และเธอไปสนิทกับไอ้ไนท์ได้ยังไง ผมรู้จักเนมที่ไทยนานแล้วก็จริงแต่เรื่องของเธอ เธอไม่เคยพูดถึง เธอบอกเพียงแต่ว่า เธออยู่กับแม่เพียงสองคน พอผมถามหาผู้เป็นพ่อเธอกลับบอกว่าไม่อยู่แล้ว ผมว่าเขาอาจจะขึ้นสวรรค์ไปแล้วก็เป็นได้เพราะเธอไม่อยากพูดถึง

ทุกวันนี้ไม่รู้ว่าทำไมไอ้ชุนมันถึงคอยถามหาแต่เรื่องของเนมผมก็ได้แต่บอกไม่รู้ๆแต่มันก็ยังถาม หรืออาจจะเพราะมันเริ่มชอบเนมแล้วก็ได้เพราะดูจากท่าทางของมัน 

วันที่เราไม่เที่ยวสวนสนุกผมได้เห็นรอยยิ้มและความน่ารักของเนมมากขึ้น มันยิ้งทำให้ผมไม่อยากเสียรอยยิ้มนั้นไป ผมไม่อยากให้น้ำตามาบดบังรอยยิ้มนั้น

เรื่องบ้านผีสิงผมรู้ว่าเนมเป็นคนกลัวผีเข้าใส้ถึงปากจะบอกไม่ได้กลัวก็ตาม 

ตอนกลับไอ้ชุนได้ถามที่พักของเนมแต่เธอกลับบอกพักอยู่กับไอ้ไนท์และนั่นมันยิ้งทำให้ผมสงสัยเข้าไปอีก สมองของผมมันไม่คิดเรื่องอะไรเลยนับตั้งแต่เจอเนมที่นี่ ผมคิดแต่เรื่องของเธอและเธอเป็นอะไรกับไอ้ไนท์กันแน่

และคืนนี้ผมจำได้ว่าเนมจะไปงานวันเกิดของไอ้ริกิ ผมเลยตั้งใจไปดักรอเธอที่หน้าโรงแรม เธอลงรถมาก็สะกดตาผมไม่ให้มองใครได้เลย แต่มันกลับทำให้ผมโมโหมากกว่า ว่าทำไมเธอต้องโชว์ขนาดนั้น 

เนมเดินเข้าไปในงานไม่นานเท่าไหร่เธอก็ออกมานั่งที่หน้าระเบียงของงานผมเลยถือโอกาสเข้าไปทัก และชวนเธอออกไปเดินเล่น

ผมเล่าเรื่องทั้งหมดที่เป็นของผมและเธอให้เธอฟังแต่ยัยบ๊องนั่นกลับไม่คิดอะไรเลยคิดเพียงแค่ว่ามันก็คือนิทานจริงๆนั่นเองผมหมั้นใส้เลยกระชากแขนเธอไว้แล้วจูบ บอกตรงๆฟันผมและฟันเธอกระทบกันจนปากผมแตก ผมเจ็บนะแต่อยากทำต่อ ^^ เนมพยายามดิ้นแต่ผมไม่ปล่อย ใครจะปล่อยล่ะกว่าจะจับตัวได้น่ะยากนะ 

ส่วนตอนนี้ผมก็ยังต้องมานั่งคิดถึงเรื่อเนมอีกอยู่ดี 

ตืดดดด.......ตืด.....

/ครับ/

/ตื่นรึยังอะ/

/ตื่นแล้วครับ/

/พอดีพ่อแกบอกว่าคู่หมั้นแกน่ะเขามาที่ญี่ปุ่นแล้วนะ/

/เหรอครับแล้วผมจะได้เจอเธอตอนไหน/

/ทางพ่อของฝ่ายหญิงเขาบอกว่ารอจนกว่าลูกเขาจะเรียนจบน่ะ/

/เหรอครัแต่ผมอยากเจอเธอก่อนไม่ได้เหรอผมแค่อยากรู้จักเธอ/

/ไม่ได้หรอกลูก อย่าลืมสิขืนทำอะไรไม่คิดพ่อของลูกอาจจะโดนเขาว่าเอาได้นะ/

/แม่ครับถ้าเกิดผมไม่อยากหมั้นล่ะครับ/

/เลย์ลูกพูดอะไรน่ะ เรื่องนี้มันสำคัญมากเลยนะรู้ไหมถ้าเกิดไม่หมั้น พ่ออาจจะโดนตัดจากงานก็ได้นะ แล้วธุระกิจบ้านเราจะเป็นยังไงล่ะ/

/แต่เราก็รวยอยู่แล้วนี่น่า/

/เอาเถอะนะลูก อ๋ะ หรือว่าลูกมีคนที่รักอยู่แล้ว/

/แม่ครับผมปวดเข้าห้องน้ำน่ะแค่นี้นะครับบายครับ/

ติ๊ดดด.........

จะให้พูดกับพ่อ และแม่คงไม่ยอม แต่ถ้าเป็นยัยคู่หมั้นนั่นอาจจะยอม

ติ๊ดดด......ตูดด....ตูด....

/ครับคุณเลย์/

/คุณจางครับผมอยากได้รูปคู่หมั้นของผมคุณช่วยสืบให้หน่อยได้ไหมครับว่าเธอคือใครและหน้าตาเป็นยังไง/

/มันจะดีเหรอครับ/

/ถ้ามีอะไรผิดพลาด ผมรับผิดชอบเอง/

/ครับ ผมจะรีบตามสืบให้ครับ/

ตู๊ดดด.....

เมื่อวานผมได้แต่นอนคิดไปคิดมาอยู่บนเตียงว่าจะเอายังไงกับคู่หมั้นดี จนตอนนี้ก็คิดยังไม่ตก

'ทำหน้าซีเรียสเชียว มีอะไรรึปล่าวเลย์'ไอ้ไคถามผม

'ปล่าว แล้วนี่ไอ้ชุนไปไหน'

'ไปตามยัยเปียกล่ะมั้งเห็นมันบอกคนนี้คิดจริง'เห้ยย แต่นั่นมัน แฟนฉันนะ

'เลย์แล้วเมื่อคืนมึงไปไหนอะพวกกูไปหามึงที่ห้องแต่ไม่เจอ'

'ไปหาอะไรกินแล้วก็ขับรถร่อน'

'เหรอแน่ใจว่าไม่ได้ไปม่อสาวโดยไม่ชวนกู'

'เออ แน่ใจ'

ผมกับไอ้ไคเดินกะจะขึ้นตึกเรียนแต่ก็ต้องตกใจเพราะมีรูปที่ผมจูบกับเนมติดไว้ทั่วโรงเรียน

'ไอ้เลย์ นี่มันอะไรกัน มึงจูบเนมงั้นเหรอ มึงเป็นอะไรกับเนมกันแน่'ไอ้ชุนกางแขนกะจะชกผมแต่ไอ้อิลฮุลและไอ้ไคห้ามทัน

'กูเคยบอกมึงแล้วว่าอย่ายุ้งกับเนม'

'ทำไม ห๊ะทำไมมึงไม่บอกเหตุผลกู'

'หยุดทั้งสองคนแหละ นายเลย์นี่มันอะไรกัน ทำไมนายทำกับฉันแบบนี้ ตรงนั้นมีแค่ฉันและนาย และนายเป็นคนชวนฉันไปเดินเล่น ที่แท้ก็จะแกล้งฉันนี่เอง คนอย่างนายมันเลวไม่สิ้นสุดเลยจริงๆ' ป่าวนะ ฉันไม่ได้ทำ ผมอยากจะบอกแบบนี้กับเธอ แต่เห็นน้ำตาของเนมแล้วผมพูดไม่ออก

'เนม เรื่องนี่มีเคลียร์ กูขอเตือนพวกมึงไว้เลยนะ อย่ามายุ่งกับเนมอีก ไปเนม'

ไอ้ไนท์ลากแขนเนมออกไปตอนนี้ผมกลายเป็นตัวเลวร้ายสำหรับเพื่อนและเนมไปแล้ว

ผมและไอ้ไคเดินฉีกกระดาษทั่วโรงเรียน พอหมดแล้วพวกเราก็รวมกลุ่มกันเช่นเคยส่วนไอ้ชุนแน่นอนมันโกรธผม

'เนมเป็นแฟนกู เราสองคนคบกันตั้งแต่อยู่ที่ไทย กูต้องบอกเลิกเนมเพราะกูมีคู่หมั้นอยู่แล้ว และต้องกลับมาที่นี่ ความจริงกูน่าจะอกมึงก่อน ก่อนที่มึงจะชอบเนม'

'เหอะๆ ถึงว่ามึงไม่เคยคบใครเลย เพราะเนม หรือคู่หมั้น'ไอ้ชุนริ่มพูดกับผม

'เพราะเนม กูรักเนม ส่วนคู่หมั้นกูหาทางยกเลิกอยู่ แต่แค่ตามตัวยัยนั่นยังไม่เจอ'

'นี่มันรักกี่เศร้าวะ แต่ยัยนั่นอยู่กับไอ้ไนท์ และแน่นอนไอ้ไนท์รักยัยนั่นหยังกับไข่ในหิน หวงชิบ ตั้งแต่มีข่าวกลุ่มเกลียจเนม ข้างๆตัวเนมก็มีพวกห้องDคอยคุม และยิ้งมามีเรื่องกับมึง กูว่านะเดี๋ยวจับเนมย้ายโรงเรียนแน่'ไอ้ไคพูดถูก ผมเริ่มจะเป็นหวงเนมแล้วสิ

'ทางที่ดีเราว่าอยู่หางๆเนมเหอะถึงจะรักยังไงก็ตาม มีเนมอยู่ใกล้ๆสายตาให้มองเห็นดีกว่าไปไกลสายตานะ บอกไว้ก่อน'อิลฮุลก็พูดถูก T_T

'แต่ที่แน่ๆพวกมึงสองตัวจะมาแตกกันเองไม่ได้'

'โอเคกูยอมหลีก ยังไงสะกูก็หล่อหาได้อีกเยอะ และอีกอย่างกูมาทีหลัง'

'ส่วนกู ยังไม่รู้'

'เห้ย จะยังไม่รู้ได้ไงวะกูอุส่าหลบให้แล้วนะเนี้ย'

'ก็เรื่องคู่หมั้น'

'ก็รีบตามหาเช้'

'ก็รีบอยู่แต่ยัยนั่นมันตะกูลเก่าแก่และรวยเวอร์จะตามหามันก็ยากนิดนึง'

'เอาเป็นว่าช่วงนี้หลบๆสายตาเนมก่อนดีกว่า'

'อืม ถูก เนมตอนโกรธน่ากลัวจุงเบย'แต่ผมอยากกอดปลอบเธอมากกว่า

วันทั้งวันผมไม่ได้เจอเนมเลยอาจจะคงเพราะไอ้ไนท์ไม่ปล่อยหรือพวกผมหลบหน้าด้วยล่ะมั้ง

หวังว่าเธอคงจะยังไม่โดนไอ้ไนท์ฆ่าหมกถังขี้นะ....................