ลุ้นรักครั้งใหม่....กับหัวใจดวงเดิม

NAME: วันนี้ฉันถูกพี่ไนท์ห้ามไปโรงเรียน คงเพราะเรื่องเมื่อวานที่มีรูปฉันและเลย์จูบกัน ฉัมไม่รู้หรอกว่ารู้พวกนั้นมันมาได้ยังไงแต่ในตรงๆ นั้นมีแค่ฉันและเขา ฉันน่ะ ทั้งๆที่ยังไม่รู้ตัวคนร้ายที่แท้จริงด้วยซ้ำแต่กลับไปว่าเขา ฉันมันสมองช้าจริงๆ ฮือๆ แทนที่จะคิดก่อนทำ ดันไปทำแล้วค่อยมาคิด

ปังงง..... ฉันหันไปดูประตูที่กระเดนออกอย่างแรง 0....0

'เนม พี่อยากให้เนมพูดความจริงกับพี่มาว่าไปอยู่กับหมอนั่นได้ยังไง'

'พี่ไปทำอะไรมา ทำไมหน้าบวม แถมมีเหลือดไหลด้วยล่ะไปทำอะไรมา'

'ตอบคำถามพี่มา' 0x0 จะตะโกนทำไมพูดธรรมดาฉี่ก็แทบราดแล้ว

'ก็ที่งานน่ะเนมไม่รู้จักใครเลย เนมก็เลยออกมานั่งเล่นหน้าระเบียง แล้วเขาก็มาเขาเลยชวนเนมไปเดินเล่น แค่นั้นเอง'

'เดินเล่นแล้วทำไม- -*'

'คะ...คือมันมีเหตุบังเอิญนิดนึงไง ก็เค้าจะล้มแล้วเลย์เขาดึงแขนเนมไม่ให้ล้มแต่ดันดึงแรงไปเนมเลยไปชนกับเขา นี่ๆเดี๋ยวหาว่าโกหก ปากยังแตกอยู่เลย'ฉันเดินเข้าไปใกล้พี่ไนท์แล้วเอาแผลที่ปากให้พี่เขาดู กลัวพี่เขาไม่เชื่อ

'จริงๆน่ะเหรอ'

'อืมจริงๆ พี่ลองคิดดูนะถ้าเนมและเลย์เราสองคนจะจูบกันจริงๆ ปากเราสองคนไม่แตกแบบนี้หรอก'

'อืมม เชื่อก็ได้ แต่พี่ขอนะอย่าไปยุ้งกับมันอีก'

'อืม แล้วจะบอกได้รึยังล่ะว่าไปทำอะไรทำไมหน้าตาเป็นแบบนั้น'

'ไม่บอก....'

'แล้วให้ทำแผลให้ไหม'

'ไม่แกมือหนักให้แม่ทำดีกว่า'-....-*

พี่ไนท์เดินไปเช็คประตูก่อนออกไป แหมๆทีเข้ามา เข้ามาสะดังทีออกไปมีการเช็คก่อนว่ามันพังรึปล่าว นี่แหละความน่ารักพี่ชายฉัน

แล้วเย็นวันนี้ฉันก็ได้การบ้านจากยัยอายะที่ฝากพี่ไนท์มาให้ฉันทำ ชิ หนังสือกองเท่าภูเขา ไม่ได้ไปเรียนแค่วันเดียวทำไมมันเยอะจังฟ๊ะ

ฉันนั่งทำรายงานจนดึกตอนนี้ก็23.10นาทีแล้ว อีกวิชาเดียวก็จะเสร็จแล้วฉันจะได้นอนสักทีรีบทำดีกว่า

ฉันยังนั่งทำรายงานต่อไป แม่ของฉันเห็นทำงานดึกเลยเราขนมและนมอุ่นมาให้อยู่เสมอๆ

ตืดดด.....ตืด..เบอร์ใครนะไม่คุ้นเลย

/เนมพูดค่ะ/

/ฉันเอง/ -...-*ฟังเสียงก็รู้

/มีอะไรเหรอ แล้วรู้เบอร์ของฉันได้ยังไงอะ/

/ทำอะไรอยู่เหรอ/

/งาน/

/งานอะไร/

/การบ้าน/

/ฉันแค่จะโทรมาบอกว่าเรื่องเมื่อวาน ฉันไม่ได้เป็นคนทำนะ/

/เหรอ จะพยายามเชื่อแล้วกันนะ แค่นี้ใช่ไหม/

/สบายดีใช่ไหม/

/อืม/

/งั้นฝันดี/

ตูดดดด......ตูดดดด...

'ชิ ถามมาแต่จะให้เราตอบ ทีเราถามไปไม่อยากจะตอบอิตาบ้าเลย์เอ๋ย

 

เช้านี้ฉันตื่นมาไม่ค่อยสดใสเท่าไหร่เนื่องจากนอนน้อย ขอบตาดำเป็นหมีแพนด้าอยู่แล้วเนี้ยหมดสวยก็วันนี้แหละ

'เนมทำไมหน้าเป็นแบบนั้น'อายะเดินเข้ามาถามฉัน

'นั่นสิไม่สบายรึปล่าว'อากาเนะตามมาติดๆ

'ปล่าวแค่นอนดึกน่ะ อะนี่รายงานที่ให้ไปทำฝากส่งให้หน่อยได้ไหม'

'อืมได้ๆ'อายะหยิบหนังสือจากมือของฉันไปถือ

'เราว่าขึ้นห้องกันเถอะอาจารย์คงกำลังเข้าห้องแล้ว'

'อืมไปสิ'

ทั้งคาบเรียนภาคเช้าฉันไม่ได้สนใจในการเรียนเลยแม้แต่นอน คอยหาเวลาครูเผลอแล้วแอบงีบ ^^(เด็กๆห้ามทำตาม)

'เนมไปหาที่นั่งกินข้าวกัน'

'อืมมม อายะเราขอไปนอนพักก่อนนะไม่ไหวแล้วอะรู้สึกปวดหัวด้วยพวกแกสองคนไปกินกันก่อนเลย เราจะไปพักที่ห้องพักครู พอถึงเวลาเข้าเรียนก็มาเรียกได้เลยนะ'

'อืมๆได้พักผ่อนเถอะ'

ฉันกับเพื่อนๆแยกทางคนเพราะฉันจะไปที่ห้องพยาบาล จะไปขอยืมเตียงนอนสักแปป

'นี่ไงๆเธอ ยัยคนนี้แหละที่จับปลาหลายมือน่ะ'

'ใช่ๆ พี่ไนท์ยังไม่พอหล่อนเล่นเอาทั้งกลุ่มเลยนะ'

'จริงเหรอ แต่ฉันได้ยินมาว่าหล่อยจูบกับพี่เลย์แล้วนะ'

'ยัยนี่ร่านจริงๆเลือกไม่ถูกเลยสินะว่าจะเอาใคร หรือจะเอาทุกคนเลยก็ไม่รู้'

ตลอดทางที่ฉันเดินไปที่ห้องพยาบาลก็ได้ยินเสียงนินทาฉันต่างๆนาๆ ตอนนี้ฉันไม่มีแรงจะสู้กับใครทั้งนั้น หรืออาจเพราะยังมีความอดทนอยู่ แต่ถ้ายังมากกว่านี้ความอดทนของฉันอาจจะขาดไปโดยสิ้นเชิง

'ไงจ๊ะเป็นอะไรเหรอให้ครูตรวจไหม'อาจารย์ห้องพยาบาลถามฉัน

'ไม่เป็นไรค่ะ หนูแค่รู้สึกปวดหัวเพลียๆขอนอนพักสักครู่ได้ไหมค่ะ'

'อ่อๆได้จ๊ะเตียงสุดท้ายว่า เธอไปนอนพักเตียงนั้นนะ'

ฉันเดินไปหาเตียงที่อาจารย์บอก ขอพักสายตาสักแปปล่ะกัน บางทีตื่นมาอาจจะมีเรื่องให้คิดมากกว่านี้

'เธอแน่ใจนะว่ายัยนั่นมาห้องนี้น่ะ'ฉันได้ยินเสียงโวยวายในห้องพยาบาลที่ฉันนอนพักอยู่

'จริงๆนะค่ะรุ่นพี่ เราเห็นยัยนั่นเดินเข้ามาในนี้แหละยังไม่ได้ออกไปเลยค่ะ'0...0หมายถึงฉันรึปล่าวหว่า

'ถ้างั้นก็เปิดหาให้หมดทุกเตียง หาตัวยัยนั่นให้เจอก่อนอาจารย์ห้องพยาบาลจะกลับมา'

ฉันได้ยินเสียงผ้าม่านที่กั้นระหว่างเตียงถูกเปิดออกมาเรื่อยๆจนเกือบจะถึงเตียงที่ฉันนอน แล้วนี่จะทำยังไงดี ตอนนี้ฉันไม่มีเรี่ยวแรงจะสู้ใครหรอกนะ พี่ไนท์ๆ โทรศัพท์ ฮือออ อยู่ที่โต๊ะเรียน ทำไมฉันถึงเบลอได้ขนาดนี้นะ

'แควกกก พี่ค่ะมันอยู่นี่ค่ะ'

'ไหน ชิ หลบอยู่นี่เองเหรอแก ออกมาสะ'ยัยผู้หญิงร่างใหญ่ๆ เข้ามาดึงแขนฉันลากออกไปจากเตียง ฉันมองพวกของยัยนั่นก็น่าจะเกือบสิบคนได้ แต่ว่ามีแต่ตัวบิ๊กๆ T_T

'ไงๆ ไม่สบายเหรอแก ฉันช่วยสงเคราะให้ตายไวๆเอาไหม ทุกคนจัดการ'

พวกมันทั้งหมดวิ่งเข้ามาหาฉัน ฉันพยายามหลบตีนและมือของพวกเขาแต่ก็โดนบ้างเป็นบางครั้ง 

'หน่อยแก อย่าอยู่เลย' ฉันรู้สึกเจ็บที่หัวอย่างบอกไม่ถูก ตาของฉันมันค่อยๆมืดลง มืดลง 

'ฉันว่าแกทำเกินไป ปล่อยมันนอนตายตรงนี้แหละ'

'ถึงฉันจะรู้สึกดีกับแกนิดๆ แต่สำหรับฉันพี่ไนท์คือคนที่ฉันรักที่สุด'

สิ้นสุดเสียงทุดอย่างก็มืดสนิท

Night: 'หมอครับน้องของผมเป็นยังไงบ้างครับหมอ'

'คนไข่ได้รับการกระทบกระเทือนที่ศีรษะอย่างแรง ตอนนี้หมอยังบอกอะไรไม่ได้หมอต้องเอ็กซเรย์ดูก่อน ญาติผู้ป่วยนั่งรอก่อนนะครับ ถ้ายังไงหมอจะมาแจ้งอีกที'

'ใครกัน ทำไมถึงกล้าทำกับเนมได้ถึงขนาดนี้ มันกะเอาให้ถึงตายเลยเหรอ ฉันจะไปจัดการมัน'

'เห้ยไอ้ไนท์ กูว่าเรื่องนี้ให้เนมเขาจัดการเองดีกว่า เพราะมันเป็นเรื่องของผู้หญิง อีกอย่างฉันว่านะเนมคงอยากจะทำอะไรด้วยตัวเองมากกว่า ขืนเราเข้าไปยุ้งมันจะไม่ดี เพราะเราเป็นผู้ชาย' ไอ้ริกิเข้ามาห้ามผม

'รอเนมฟื้นก่อนแล้วเนมจะเอายังไงเราค่อยว่าตามกัน'ไอ้เรียวสมทบอีกแรง

ผมยอมนั่งตามคำขอของเพื่อน

ตอนนั้นผมนั่งคุยกับเพื่อนผมบนดาดฟ้าของตึกเรียน ผมก็ได้ยินเสียงรถโรงพยาบาลขับเข้ามาในโรงเรียน ตอนแรกผมไม่ได้คิดอะไรเลยสักนิด จนผมมองเห็นร่างผมบางที่ หน้าเธอเต็มไปด้วยเลือด ตอนนั้นสมองของผมมันไม่สั่งการอะไรเลย สั่งแต่ว่าให้รีบตามรถพยาบาลไป 

และตอนนี้ผมก็รอให้เธอออกจากห้องไอซียู ผมได้แต่หวังว่าน้องของผมจะปลอดภัย

ติ๊ดด...ติ๊ด....

ตูดดดด ตูดดดดด

/บ้านมิซูคิค่ะ ต้องการขอสายใครค่ะ/

/ป้าครับผมไนท์นะขอสายแม่หน่อยครับ/

/ค่ะๆรอสักครู่นะค่ะ/

/ไงลูกมีอะไรเหรอ/

/แม่ครับตอนนี้เนมอยู่ที่โรงพยาบาลครับ/

/ห๊ะ....อะ...อะไรนะ เนมน่ะเหรออยู่โรงพยาบาล/

/ครับตอนนี้หมอยังไม่ออกมาเลยครับ/

/โอ๊ยย...แม่จะเป็นลม งั้นเดี๋ยวแม่จะรีบไปเดี๋ยวนี้/

/ครับ/

ตูดดดดด..........

'แม่แกว่าไงมั้งวะ'

'บอกจะรีบมา เขาคงจะตกใจมาก ยัยเปี๊ยกที่เขาเลี้ยงมาตอนนี้นอนจมกองเลือดอยู่ห้องไอซียู ทั้งๆทีผู้เป็นแม่หรือพ่อ หรือแม้แต่ฉันไม่เคยจะทำร้ายให้เธอเจ็บตัวเลยสักนิด แต่พวกนั้นเป็นใครทำไมถึงได้ใจคอโหดเหี้ยมแบบนี้'

'ใจเย็นเพื่อนกูว่าเนมต้องปลอดภัย'

ผมและเพื่อนนั่งรอให้หมออกมาจากห้องไอซียู อยู่พักใหญ่แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะออกจนแม่ของผมมา

'ไนท์ น้องเป็นไงบ้างลูก'

'หมอยังไม่ออกมาครับ'

'แม่รู้สึกเหมือน หัวใจจะสลายเลย แล้วเนมไปทำอะไรทำไมถึงเจ็บหนักแบบนั้น'

'ลื่นห้องน้ำน่ะครับ พอดีห้องน้ำมันลื่นมากแล้วพอเนมล้มหัวก็เลยไปฟาดกับขอบอางอย่างจัง' ไม่อยากให้แม่รู้ว่าเนมมีเรื่อง เพราะแม่อาจจะหวงเนมมากว่านี้

'งั้นเหรอ แล้วนี่ไนท์กับเพื่อนจะกลับไปพักกันก่อนไหมเดี๋ยวทางนี้แม่เฝ้าเอง'

'ผมไม่ไปครับ ส่วนพวกแกกลับไปก่อนก็ได้เดี๋ยวมีเรื่องอะไรจะโทรหา'

'เอิ่มงั้นพวกเราของกลับก่อนนะครับ คุณแม่ครับเชื่อเถอะครับว่าเนมจะไม่เป็นไร เนมจะต้องหายครับ'ไอ้เรียวและริกิกราบลาแม่ผม

'จ๊ะเดินทางกลับดีๆลูก'

หลังจากไอ้ริกิและเรียวกลับไปหมอก็ยังไม่ออกมา ผมกับแม่ได้แต่นั่งรอ

'คุณลูกเป็นยังไงบ้าง'พ่อของผมเดินเข้ามาคุยกับ ผมไม่ได้ฟังหรอกว่าท่านคุยอะไรกัน

'ไนท์ เดี๋ยวลูกกลับไปพร้อมพ่อนะแล้วไปอาบน้ำแต่งตัวมานอนเฝ้าน้องคืนนี้ ส่วนตอนนี้แม่เฝ้าให้ก่อนไว้พรุ้งนี้แม่จะมานอนเฝ้าเอง'

'คุณผมว่าจ้าพยาบาลไม่ดีกว่าเหรอ'

'ไม่ค่ะ ฉันจะดูลูกเอง เขาใจนะไนท์'

'ครับ แล้วผมจะรีบกลับมา'

ผมขับรถกลับบ้านพร้อมพ่อของผม.......................

 

Name:ฉันรู้สึกตัวตืนขึ้นมาก็เจอพี่ไนท์และเพื่อนพี่ไนท์นอนกองกันอยู่

'พี่ไนท์ เค้าหิวน้ำ' พี่ไนท์ได้ยินเสียงฉันก็รีบลุกไปหยิบแก้วน้ำมาป้อนฉันทันที ส่วนเพื่อนๆพี่เขาก็ลุกตามๆกัน

'ไงยัยตัวแสบ นอนไปสองวันติดๆ ไอ้เรียวมึงไปเรียกหมอมาดิ่อกว่าเนมฟื้นแล้ว'พี่ริกิหันไปสั่งพี่เรียวที่นั่งขยี้ขี้ตาอยู่

พี่เรียวออกไปไม่นานก็กลับมาพร้อมกับหมอ

'รู้สึกยังไงบ้างครับ'

'ก็ปวดหัวนิดๆ ค่ะ หนูเป็นอะไรมากรึปล่าวค่ะ'

'ไม่หรอกครับ หัวคุณอาจจะได้รับแรงกระแทกเยอะก็จริงแต่ ก็ไม่เกิดความเสียหายใดๆ ช่วงแรกนี้อาจจะยังปวดนะครับพยายามอย่าใช้สมองมากเดี๋ยวอาการปวดหัวจะกำเริ่บ'

'ค่ะขอบคุณค่ะ เอ่อแล้วจะกลับบ้านได้เมื่อไหร่ค่ะ'

'หมอขอดูอาการก่อนนะครับจะกลับได้เมื่อไหร่เดี๋ยวหมอจะแจ้งอีกที'

'ค่ะ ขอบคุณค่ะ'

'เนมหิวไหม พี่ไปซื้ออะไรมาให้กินเอาป่าว'

'ไม่อะเค้าขอนอนพักละกันนะ'

'อืมพักผ่อนเยอะๆ'

 

หลังจากวันที่ฉันโดนทำร้ายจนถึงวันนี้ก็เกือบ2อาทิตย์ ความจริงฉันออกจากโรงพยาาตั้งแต่8วันแรกแล้ว แต่แม่และพี่ชายของฉันยังไม่ยอมให้ไปโรงเรียน แต่ยังไงสะวันนี้ฉันก็ต้องไปให้ได้ฮี่ๆ

'เนมแม่ยังไม่อยากให้ไปนะลูกยังไม่หายดี'

'แม่ค่ะเนมอยากไปเรียนแล้วอยู่แต่บ้านน่าเบื่อ อีกอย่างเนมก็หายดีแล้ว'

'พี่ว่าเนมน่าจะพักอีกสัก2-3วันนะ'

'ไม่เอาเนมจะไปอะ น่านะสัญญาว่าจะดูแลตัวเองดีๆ จะไม่ลื่นห้องน้ำอีก'ลื่นห้องน้ำ -....-* พี่ไนท์หาอะไรแก้ตัวให้ดีกว่านี้ไม่ได้รึไงกัน นี่ดีนะที่ยังบอกว่าหัวฟาดอางน้ำถ้าบอกว่าฟาดชักโครกละก็ เนมขอโดดลงถังขี้ตายดีกว่า

'สรุปยังไงก็จะไปใช่ไหม'

'ค่ะ'

'งั้นแม่งอล'

'พี่ไนท์ออกรถเลย'

'เนมไม่ง้อแม่หน่อยเหรอ'

'ไว้ตอนเย็นจะมาง้อนะค่ะแม่'

'เนมนะเนม อย่าจะฟังแม่เขาบ้าง'

'พี่ไนท์เนมฟังมาหลายวันแล้วนะ ถึงเวลาที่เนมจะไปตามล่าตัวคนร้ายแล้ว'

'อืมๆตามใจ'

'นี่ มีเบอร์ลุงปาร์คยูป่าวอะ'

'มี จะเอาไปทำอะไร'

'ใบ้หวย เมื่อคืนฝันว่าลุงปาร์คยูเขาจะนำโชคมาให้น่ะ'

'ตลก อะนี่กดหาเอา'พี่ไนท์โยนมือถือของพี่เขามาให้ฉัน

'ขอบคุณคร๊าบบบบ อะคืน'

ฉันนั่งเงียบมาจนถึงโรงเรียน 

'พี่ไนท์ส่งเค้าตรงนี้ เดี๋ยวเดินไปเอง'

'จะดีเหรอ เดี๋ยวก็มีคนมาดักตีหัวอีกหรอก'

'ไม่มีแล้วเชื่อเนมสิ'

'ตามใจแต่จำเอาไว้นะมีอะไรให้กดเลข1ค้างเอาไว้มะนจะโทรหาพี่อัตโนมัต'

'ครับจะจำไว้'

พี่ไนท์จอดให้ฉันลงข้างๆรั่วโรงเรียน

ตืดดดด.....ตืดดดดด......

/ใครวะ/ 0....0โหดแท้

/คุณลุงปาร์ยูรึปล่าวค่ะ/

/อืมใช่ทำไม มีธุระอะไร/

/นะ...นะ...นี่เนมนะค่ะ/

/อุ้ย ขอโทษทีครับคุณหนู/

/ไม่เป็นไรค่ะ คือว่าคุณลงพอจะมีเวลาว่างบ้างไหมค่ะเนมอยากให้คุณลุงช่วยอะไรหน่อยน่ะค่ะ/

/ว่างเสมอครับว่ามาเลยครับ/

/คือ เนมมีเว็บๆนึงอยากให้คุณลุงช่วยหาคนสร้างเว็นี้ให้หน่อยน่ะค่ะและก็ช่วยสือประวัติของนักเรียนทั้งหมดของโรงเรียนเนมได้ไหมค่ะ/

/โหคนไม่ใช่น้อยๆเลยนะครับนั่น/

/ถ้างั้นเอาแค่สมาชิคของเว็บนั้นก็พอค่ะ มีใครบ้างและหาประวัติมาให้ด้วยได้ไหมค่ะ/

/ได้ๆ ครับผมจะรีบตามสืบให้ครับ/

/ขอบคุณมากค่ะ ถ้ามีอะไรคืบหน้าโทรหาเนมเบอร์นี้นะค่ะ ห้ามบอกพ่อพี่ไนท์และแม่นะค่ะเรื่องนี้มีแค่เราสองคนที่รู้ นะค่ะเนมขอ/

/ครับผมจะทำตามคำขอของคุณหนูอย่างเคร่งครัดครับ/

/ขอบคุณค่ะ แค่นี้แหละค่ะทำงานต่อเถอะค่ะ/

ตูดดดด.....

ฉันเดินขึ้นชั้นเรียนมาก็เจออายะและอากาเนะนั่งคุยกันอยู่

'เอ้าเนมหายดีแล้วเหรอ'

'อืมหายดีแล้ว'

'พวกเราคิดถึงเธอมากเลยนะ เป็นยังไงบ้างยังเจ็บอยู่ไหม'

'ไม่หายดีแล้วล่ะไม่ต้องหวง นั่งเรียนเถอะดี๋ยวาจารย์ก็เข้าแล้ว'

คาบเรียนภาคเช้าฉันไม่ได้สนใจในการเรียนเลยแม้แต่น้อย เพราะฉันมีเรื่องอืนที่หนักใจมากกว่าให้คิด และได้แต่หวังว่าสิ่งที่ฉันคิดนั้นมันผิด เพราะถ้าสิ่งที่ฉันคิดมันถูกล่ะก็ ฉันคงจะรู้สึกแย่มาก......................