แลกเปลี่ยนหัวใจกับนายตัวร้ายสุดฮอต

“ปากบอกว่ารักไอ้คลาสแต่ไหนกลับไปยืนจูบกับไอ้เด็กนั่นล่ะ คิดถึงกันมากขนาดต้องให้เด็กนั่นมาหาเลยเหรอ”

หลังจากที่ส่งแกรปเปอร์ขึ้นรถเสร็จฉันก็เดินออกมาเพื่อที่จะเข้าไปในงาน แต่เสียงหมอนั่นดังขึ้นซะก่อนฉันหยุดเดินและหันไปมองหมอนั่นกำลังยืนกอดอกพิงกับต้นมะพร้าวอย่างเก๊กๆ

“มันก็แล้วแต่นายจะคิด”ฉันตัดบทเดินออก เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีปากมีเสียงกัน ฉันเบื่อเต็มทนแล้ว

“แล้วถ้าคลาสมันเห็นรูปเธอกับเด็กนั่นยืนจูบกันล่ะมันจะว่ายังไง”ฉันหันขวับเดินเข้าไปหาหมอนั่นทันที

“นายจะแบล็กเมล์ฉันงั้นเหรอ!! เอามานี่นะฉันไม่ได้จูบกับแกรปเปอร์นะ”

“เธอเก็บคำพูดของเธอไปอธิบายไอ้คลาสมันเถอะ”หมอนั่นพูดก่อนจะกดโทรศัพท์

“ปริ้นซ์ ฉันขอร้องล่ะอย่าทำแบบนี้”

“ดูท่าทางเธอจะแคร์ไอ้คลาสมากสินะ ถึงได้ยอมเรียกชื่อฉันและก็ขอร้องฉัน แต่ฉันจะไม่ยอมให้เพื่อนฉันถูกเธอหลอกเด็ดขาด มันหมดเวลาสนุกของเธอแล้ว”

“นายต้องการอะไร”

“ต้องการให้เธอเลิกยุ่งกับไอ้คลาสซะ!!”

“นายจะตามรังควานฉันอีกทำไม เราเลิกกันไปแล้วทำไมถึงไม่ปล่อยฉันสักที!! ฉันไปทำอะไรให้นายนักหนานายถึงได้ตามรังควานฉันแบบนี้ ฮะนายบอกมาสิแล้วฉันจะทำทุกอย่างเรื่องจะได้จบๆสักที”

“ตามรังควานงั้นเหรอ!!หึ เธอมองฉันแบบนี้ใช่ไหม!!!”หมอนี่กระชากแขนฉันก่อนจะมองฉันอย่างโกรธๆ

“ปล่อยฉันไปเถอะ นายต้องการอะไรฉันจะทำให้แต่จะให้ฉันเลิกยุ่งกับคลาสฉันทำไม่ได้”

“บอกกับฉันว่าเธอเกลียดฉันตะโกนดังๆใส่หน้าฉันแล้วฉันจะปล่อยเธอไป”                                                                                      

ถึงฉันจะไม่ชอบหมอนี่ยังไง แต่ในใจลึกๆฉันก็ไม่ได้เกลียดเขาเลยสักนิด……..

“ฉันเกลียดนาย”ฉันพูดเบาๆ ฉันจำเป็นต้องพูดเพื่ออิสระของฉัน

“ตะโกนบอกฉันเส่!! พูดแค่นี้มันไม่เข้าไปในหัวสมองฉันหรอก”

“ฉันเกลียดนาย ฉัน!!เกลียด!!นาย!!”ฉันตะโกนใส่หน้าเขา ก่อนที่น้ำตาจะล่วงพรูออกมาเขามองหน้าฉันด้วยแววตาเศร้าๆ

“เพลงที่ฉันร้องบนเวที ฉันร้องให้เธอ”เขาพูดแค่นี้ก่อนจะปล่อยมือออกจากแขนฉันแล้วเดินออกไป