Key lover กุญเเจรักสื่อหัวใจ

      "บอดสนิทเว้ยเฮ้ย=0='"

      "บอดรายเเกว่ะ ไอ้เเพท งืมมม-0-z"

      "สีมันบอดตามากว่ะเเก=0='"

      "ฉันนึกว่าเเกตาบอดไอ้บ้า! เสียเวลานอนหมด นอนเเล้ว!"

      "ไอ้บ้า ตีห้าเเล้วเว้ยตื่นๆๆๆๆ"

     ไอ้เพื่อนเลว บ้าชะมัดมันจะมีเหรอความรักทำให้คนตาบอด เเง่มๆ เมื่อคืนพอทำการบ้านเสร็จเเล้วก็กลิ้งปายยกลิ้งมา เเล้วนึกขึ้นไปมาถ้าพูดถึงความรักมันก็ต้องคิดถึงคำๆนี้ 'ความรักทำให้คนตาบอด' บอดเเบบนี้ป่าว>0< มึนงงคนจวย(สวย)ไม่เข้าจ๋ายยย จริงด้วย!มีห้องสมุดอยู่เดินไปอ่านดีกว่า

      "อืมๆ-0-'"
      ไม่เข้าใจเลยเฟ้ย! ถูกตีพิมพ์ออกมาได้ไงว่ะ **'สูตรสอนรัก เรื่องเลิฟๆเเบบนี้ใครๆก็ต้องอ่าน'(หนังสือสมมติไม่มีจริง(มั้ง) เเค่ชื่อเรื่องก็ติ้งต้องสุดๆเเล้วฉันหยิบมาอ่านได้ไง สรุป!คือมันบอกว่า 'ความรักน่ะค่ะ ต้องใช้ความเข้าใจมีทั้งรักเเรกพบเเรกตายเเรกเกิดเเรกเสมอมา เเละเเรกกว่าจะรู้ตัว' มึนว่ะเฮ้ย! มันมีจริงเหรอไอ้รักเเรกพบนี่พอใจอยู่น่ะอย่างฉันไง เเล้วรักเเรกตายเนี่ยมันเกี่ยว??? ไอ้หนังสือนี่มันก็มีอยู่เเค่เล่มเดียวในโลกด้วยเซ็ง!

     ฟิ้วว~
     **'ความรัก สิ่งที่ต้องใช้ความเข้าใจมากที่สุด'(หนังสือสมมติ ไม่มีจริง)(ติดตามได้ในเรื่องสั้น let it go ปล่อยมันไปความรักจอมปลอม)
     ฉันเอมิลิ่วัยรุ่นซึ่งกำลังก้าวสู่การเป็นผู้ใหญ่อายุสิบเก้าปีปี อยู่มหาวิทยาลัยปีสองมีเเฟนเเล้วเเละเป็นคนที่ 'ตาบอดเพราะความรัก'
     ฉันอาศัยอยู่คนเดียวในหอพักนักศึกษาหญิง มีเเฟนหนุ่มที่รักมากที่สุดรักเเละเชื่อใจเขาจนไม่ได้มองเห็นตัวจริงของ เขาคนนั้น
     ตาบอดเพราะความรัก ความรับทำให้ตาบอด???
     เด็กผู้หญิงคนนี้เอ้ย!พี่คนนี้คงจะเจอเรื่องอะไรเลวร้ายเยอะนะเนี่ย เขียนคำนำยังเศร้าเชียวToT???
     อืมๆๆๆๆ เข้าใจล่ะๆ ฉันเป็นอย่างนั้นจริงเหยอ หลงรักเขาหัวปรักหัวปรำเเล้วในที่สุดเขาก็จะเดินๆๆๆเเล้วก็จากไป ฉันกำลังพิจราณาคดีของคุณสายเส้นอยู่!(พอเถอะ ยิ่งอยู่ยิ่งบ้ากลับห้องเธอไปเตอะ)
     ปัง!(เสียงปิดประตู)
     ฟิ้ววว~
     'เอมิลิ่ รัก จาคอป'

     หลังจากนั้นฉันก็กลับมาอยู่ในห้อง รู้สึกว่าเหมือนมีคนไล่ให้มา เเล้วลองมานั่งทบทวนดูดีๆกับประโยคนั่น(ฉันว่าหนังสือนี่ดีกว่าไอ้หนังสือสูตรสอนรักบ้าบอนั่น-0-)
     'อย่าหลงรักเขามากเกินไปหากยังไม่ได้มองตัวตนที่เเท้จริงของเขา'
     เขาก็ออกจะเป็นคนดี เรียนเก่ง กีฬาดี เเถมยังมีไอ้นั่นด้วย(เเม่กุญเเจ) คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง ช่างเหอะ เรื่องสั้นนั่นก็พูดโอเวอร์ไปล่ะมั้ง(นี่ฉันเป็นคนคิดน่ะย่ะ! เดี๊ยะตัดบท)
     สรุป! อาบน้ำเเปรงฟันจัดกระเป๋าเเล้วก็ชิ่งหนียัยนั่นดีกว่า! เขียนโน๊ตไว้

     -ถึง มิวสิค
     ฉันจะไปตามหารักเเท้ เจอกันที่โรงเรียนน่ะ^////^ 

                                                       -เเพทเทิ่น

     อีกฝั่งหนึ่ง

     กุญเเจนั่นหรือว่าจะใช่เธอจริงๆ

     เด็กผู้หญิงคนนั้นน่ะ

     ณ ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ที่สวนของนักเรียนหญิง เเต่ทว่ากลับไม่มีคน นี่มันตีห้าครึ่งนะโว้ยย>0< เจ๋ง! สวนนี่เป็นของฉันคนเดียว โฮะๆกลิ้งไปกลิ้งมาดีกว่า ว่าเเล้วก็โยนกระเป๋าไปบนเก้าอี้นั่งเเล้ว(สูด)ดมมดอกไม้ให้เต็มปอด จะได้เเจ่มใสเวลาเรียนไง เห็น(ฉัน)เขาว่ากัน

     ปั้ก!

     "ขอโทษฮะ รู้จักคนที่ชื่อเเพทเทิ่นหอห้าo_0"

     ไหงมีคนมาสวนนี้ได้ ทำไมไม่ใช่ฉันคนเดียวที่ยึดสวนนี้!

     "สายสิบ อะไรหอบนายมานี่o_0!"

     "ฉันมาตามหาเธอ"

     "เพื่อ..."

     ตึ้กตั้ก ตึ้กตัก

     หัวใจเจ้ากรรมเอ้ยย หยุดเต้นสักทีสิยะ เเต่ไม่เป็นไรฉันจะปล่อยให้มันเต้นไป เพราะฉันกำลังมองหาตัวตนที่เเท้จริงของเขาอีกนอกจากจะสุภาพบุรุษเเล้วยังเท่อีกต่่างหาย กรี๊ดๆๆๆ

>0<