Key lover กุญเเจรักสื่อหัวใจ

9.1

เขียนโดย Isabella

วันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.03 น.

  32 chapter
  86 วิจารณ์
  35.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 11.03 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ความรักทำให้ฉันตาบอด2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     "..."

     อ่ะไม่ตอบ เปลี่ยนคำถามก็ได้

     "นายปลอมตัวมาเหรอ เจ๋งดีนะ"

     "ครัับ^^"

     สายสิบยิ้มให้ฉัน ย้ำว่าฉันคนเดียวเพราะตอนนี้ไม่มีใคร ฮ่ะๆๆๆๆ ฉันบิดตัวไปมาเเก้เขินอายก่อนจะจ้องไปที่เเม่กุญเเจนั่นอีกครั้ง มันก็ยังสวยเเสบตาอยู่ดี ฉันเเอบมองกุญเเจหัวใจสีสวยของฉันสลับกับเเม่กุญเเจของเขา ตอนนี้เขาจะรู้ตัวไหมน่า ว่ากุญเเจที่เขาตามหาอยู่ที่ฉัน>///<

     สายสิบค่อยๆถอดเสื้อออก เฮ้ย! ถอดเสื้อ

     "นาย จะทำอะไรน่ะ>0<" ปิดหูปิดตาไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น

     "ถอดเสื้อไงครับ"

     พูดมาได้หน้าไม่อาย หรือว่า!นี่คือตัวตนที่เเท้จริงของสายสิบ โรคจิตลามกเเต่เเสดงออกเป็นความสุภาพบุรุษ ก็เหมือนกับดอกไม้สวยๆ(หล่อ) คอยหลอกล่อให้เเมลงมากินเเล้วก็กินมันซะ!(?)

     "ร..เราจะทำตอนนี้ไม่ได้นะ ที่นี่ก็ไม่ได้"

     "คิดอะไรของคุณเนี่ย ลามกนะเรานะ" ว่าเเล้วก็หยิกเเก้ม

     สถานการณ์มันชวนให้คิดดด ไม่ได้ลามกๆ 

     "หยิบทำไมอ่ะ เจ็บนะ>0<" เเต่ก็ชอบหยิกต่อไปเถอะ

     ในที่สุดสายสิบก็ถอดเสื้อจนเห็นซิกเเพกส์หล่อๆของเขา อ้ายยยฟินเว่อร์ กล้ามเป็นมัดๆไม่มีพุงเลยดูซิกเเพกส์นี่สิ อยากจับชะมัด เเต่เขาจะให้จับใช่ไหมเหมือนเขารู้ทันความคิด สายสิบจับมือฉันเเล้วเอามาวางทาบหน้าอกของเขาอ้ายยย เลือดกำเดาไหลจะพุ่ง ทำไมฉันลามกเเบบนี้

     "ลามกนะเรา"

     ว่าเเล้วสายสิบก็กอดฉัน หน้าของฉันชิดติดกับหน้าอกของเขา ใจเต้นผิดจังหวะหน้าเเดงก่ำ เเล้วเขาก็หยีหัวฉันเล่นพลางหัวเราะเบาๆ เขาเเกล้งฉันเหรออายน่ะค่ะ>///<!(พอๆ! มันชักจะติดเรทเเล้วนิยายของฉันห้ามติดเรท!)

     "ใส่เสื้อเดี๋ยวนี้!"

     "คร้าบๆ"

     ฉันผลักเขาเองก่อนจะยืนหันหลังด้วยความเขินอายสุดๆ เเล้วก็หยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายก่อนจะออกตัวเดิน

     "จะไปไหน รอผมก่อนสิ"

     "ไปเข้าหอเเล้ว! ยังไงเราก็ต้องเเยกอยู่ดีนายอยู่หอสิบฉันอยู่หอห้า"

     "ใครว่าตอนนี้ฉันอยู่หอห้าเเล้วนะ^^"

     "ห้ะ!"

     ฉันมองหน้าเขางงๆ เเล้วก็ใช่อย่างที่เขาบอกเขาอยู่หอห้าเเล้ว! ฉันมองหน้าเขาเเบบงงงง เสื้อของนักเรียนหอห้ามีสีประจำหอคือเเดงกับสีทอง เสื้อสีเเดงกับกางเกงสีทองเหมาะกับเขามาก ส่วนผู้หญิงเสื้อสีทองกระโปรงสีเเดงฉันทพหน้าตะหงิดๆ เขาไปเเลกเสื้อมากับใครอ่ะ

     "ไม่ต้องงง ฉันเเลกห้องกับคนที่ชื่อเต๋อ"

     "อ๋อ เเว่นเต๋อ"

     เเว่นเต๋อเป็นเด็กเรียนดี เขาไม่ค่อยชอบอยู่หอห้ามากกว่าเเต่เขาอยากอยู่หอสิบเพราะเขาชอบสีฟ้ากับสีน้ำตาลมากกว่า เพราะฉะนั้นถ้าหากใครขอเปลี่ยนหอของเขากับหอสิบหรือหออะไรก็ได้ เขายินดีเพราะเขาเกลียดสีเเดงเปผ้นที่สุด เพราะมันหมายถึงเลือด!

     "เเลกได้ด้วยเหรอไม่เห็นจะรู้เลย"

     "เเน่นอน เธอคิดว่าฉันลูกใครล่ะ"

     "เเน่นอนว่าคน -_-^^"

     "กวนนะครับผม ผมลูกของท่านนายกรัฐมนตรี"

     "คนที่สนับสนุนที่นี่น่ะเหรอ"

     "ใช่!"

     เเสดงว่าเขาต้องรวยของรวยของรวยของรวยของรวยของรวยมากๆ เพราะนายกรัฐมนตรีคนใหม่นี่มันหล่อลากเขี้ยวเลย(เห้ย! ไม่เกี่ยว) รวยมากเพราะเป็นตระกูลเก่าเเก่เหมือนฉันเเหละ

     "นายล้อเล้น"

     "ไม่ใช่สักหน่อย เข้าหอเถอะยัยบ๊อง"

     ไม่ว่ายังไงก็ยังหล่ออ รักเเท้ของฉัน ขนาดว่ายังหล่อเลยยย>0<

    

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา