Tomorrow (พรุ่งนี้ยังไงก็รักเธอ)

 
วันนี้เป็นวันสงกรานต์ ฉันและเพื่อนๆไปเที่ยวทะเลกัน ท้องฟ้าปลอดโปร่ง ทะเลแจ่มใส แต่เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย เราก็ได้แต่นอนเล่นริมชายหาด
 
“พวกแกๆเราเหมาเรือข้ามไปเกาะฝั่งนู๊นนนกันไหม คนแถวนี้เค้าบอกนะว่าเกาะซันตามิลันถ้ากลุ่มหญิงล้วนที่มีจำนวน7คนได้ไปที่เกาะนั่นจะเจอเนื้อคู่ที่รักกันมากๆๆๆ”
 
ยัยกุ้งพูดซะทำให้เพื่อนๆตื่นเต้นกันหมด
 
“เฮ้ยจริงหรอ พวกเราก็มีแต่ผู้หญิงแถมมี7คนพอดีเลย”
 
“ไปกันๆๆๆๆ”
 
อะไรนะ ฉันไม่ไปอะ ฉันไม่ชอบนั่งเรือ อีกอย่างฉันดูหนังจนกลัวแล้ว กลัวไปแล้วติดฝนกลับมาลำบากอีก
 
“ไม่ฉันไม่ไปนะ”
 
“อ่าวทำไมหละ น้ำตาลแกไม่ไปไม่ได้นะ แกไม่ได้ยินหรอ ต้อง7คนนะแก”
 
“แกก็ไปชวนคนอื่นไปดิ”
 
“ไม่เอาอะ พวกเราจะได้แต่งงานพร้อมๆกันไง ไปเหอะนะๆๆๆ” ยัยน้ำเพื่อนสนิทฉันอ้อนขึ้น
 
“ไปเหอะแก ถ้าแกไม่ไปน้ำมันก็ไม่ไปนะ มันรอแกนะแก”
 
“ก็ได้ๆ”
 
ทุกคนดีใจกันใหญ่ แล้วพวกเราก็เดินกึ่งวิ่งๆไปทีเรือ
 
“ลุงไปเลยคะ”
 
“รีบไปแล้วรีบกลับมาหละ พระอาทิตย์ตกดินแล้วจะกลับลำบาก”ลุงคนขับเรือพูดขึ้น
 
“คะ”
 
จากนั้นเราก็นั่งเรือมาจนครบชั่วโมง ก็มาถึงเกาะซันตามิลันจนได้
 
“ว้าวสวยจังเลย กุ้งแล้วเค้าบอกไหมว่าต้องทำอะไรบ้าง”
 
“บอกสิให้เราไปที่ถ้ำ”
 
“ไปๆๆๆๆ”
 
โคร่ม!!!!!!
 
“กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส”
 
ฟ้าร้อง อะไร ฝนจะตกหรอ
 
“กลับกันเหอะพวกเรา”
 
ฉันพูดด้วยความกลัวสุดๆ
 
“กลับไม่ได้แล้วหนู ฝนตกแล้วเนี่ย หาที่หลบก่อนดีกว่า ท่าทางจะตกหนัก”
 
ไม่น่ามาเลย โอ๊ยย
 
โคร่มๆๆๆๆ
 
ฟ้าร้องคราวนี้ทุกคนกระจัดกระจายไปคนละทิศ ฉันวิ่งไปสุดแรงเกิดจนมาถึงถ้ำแห่งหนึ่ง
 
หลบในนี้แล้วกันฝนตกหนักมากเลย หนาวสุดๆ ฉันเข้าไปนั่งด้านใน ป่านนี้พวกนั้นไปอยู่ไหนกันนะหวังว่ายังอยู่ในเกาะนี้นะ ฉันนั่งคิดไปพรางๆจนกระทั่ง หลับ......
 
น้ำตาลเผลอหลับในถ้ำคนเดียว แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ โปรดติดตามตอนต่อไป