So love ซ่าแล้วรักป่ะ♥?
8.3
เขียนโดย 
Namwan26
วันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 12.27 น.
18 ตอน
18 วิจารณ์
22.19K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.35 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
15) คำอธิบาย...และการบอกรัก...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อ้อ แกเยไปกินช่ะม่ะ งั้นไปซ์้อมาดิ๊ พวกฉันจะรออยู่นี้แหละ" ขอบใจมาก-*- พอฉันหายไข้ปุ๊ก ชีก็ใช้ฉันเลย เหอๆ เพื่อนฉันน่ารักมาก
"หรอ นามิจังจะไปซ์้อมาหรอ งั้นพวกฉันรออยู่บ้านแกน๊า"ฟูจิ -*- แกก็เป็นไปกับยูมิเรอะ= =น่ารักมาก ชิส์ช่ะ ไปซื้อมาให้ก็ได้-3-
"เออๆ! "ฮึ่ย หน้าโมโห
"งั้น ฉันเอา..."ยัย2คนนั้นพูดพร้อมกัน
"ไม่ต้องย่ะ!"ฉันตโกนแซกพวกหล่อนทันที-*-
คิกๆ ดูหน้าพวกชีสิเหวอไปเลย
"ไม่ต้องๆ เดี๋ยวฉันไปเลือกมาให้ พวกแกรอนี้แหละ"ฉันพูดไปก่อนเดี๋ยวพวกมันงอล-3-
"ชิส์ ใจร้ายอ่ะ"พวกหล่อนพูดพร้อมกัน-*-
"งอลเล่า-3-"รอบ2ที่พวกนางพูดพร้อมกัน-*-
"เออน่า...หรือจะไปกิน!"
"กะ กินสิจ้ะ^^;;"หึๆ พวงมันตอบพร้อมกัน
-----------------------------------ร้านขายของหน้าปากซอบ-*-+-------------------
:มิซากิ:
เฮ้ยย จนป่านนี้ผมยังไม่ได้บอกความจริงเธอเลยT^T ผมมาหาอะไรกินแถวๆหน้าซอย'Piggy'อะไรซักอย่างนี้แหละ ชื่อซอยตลกชะมัด ใครตั้งชื่อซอยฟร่ะเนี่ย-*- เอะนั้น ใช่นามิรึป่าวหน่ะ ที่เดินซื้อนู้นซื้อนี้อยู่หน่ะ ดีเลย ผมจะใช้โอกาสนี้บอกความจริงเธอให้ได้>M<
"เอ่อ นามิ"ผมตัดสินใจเดินไปสกิดร่างบางที่เดินเลือกซ์้อของอยู่
ขวับบ
"หือ...เอ๊ะ" เธอหันกลับมาทางผม ดูเหมือนเธอจะตกใจเล็กน้อย
"เอ่อ มีอะไร"ดูเหมือนเธอจะรู้สึกตัวแล้วเธอเลยตั้งสติ...ละมั้งแล้วหันมาถามผมด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเย็นชา
"ระ เรื่องวันนั้นเธอกำลังเข้าใจผิดพวกฉันอยู่นะ ฉันกับยัยนั้นไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนะ ยัยนั้นชอบฉัน ตามตื้อฉันตลอด แต่ฉันไม่ได้ชอบยัยนั้น"ผมพูดไปด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
"มาบอกฉํนทำไม นั้นมันเรื่องของนายนิ"เธอตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเรียบแต่มันทำร้ายจิตใจผมไม่น้อยแต่ผมไม่เสียใจหรอก วันนั้นผมทำเธอเจบกว่าผมเยอะ(ทำอย่างกับว่าเค้าชอบแกอย่างนั้นแหละ-*-) พูดจบเธอก็หันหลังกับไปเลือกซื้อของต่อ ผมจึงตัดสินจ(อีกและ-*-)
จับบ่าเธอหันหน้ามาหาผม
"เอะ.."เธออุทานขึ้นเล็กน้อย แต่เธอต้องชงะ เมื่อผมรวบเอวเธอจากด้านหลัง
"เอะ นะนี้นายจะทำอะไรหน่ะ"ผมไม่ฟังเสียงเธอแล้วตอนนี้กลับดึงเธอเข้ามากอด
"ฉันรักเธอนะ...นานามิ ฉันไม่ได้รักยัยนั้นซักนิด เพราะคนที่ฉันรักคือเธอนะ...นานามิ ฉันไม่ค่อยเก่งเรื่องบอกรักนักหรอกนะ แต่ที่ฉันรู้คือ ฉันรักเธอ ฉันไม่เคยโกหกเธอเลยนะ"
"..."
"แล้วเธอหล่ะ...รักฉันไหม"ผมไม่รู้ผมเป็นอะไรของผมเนี่ย สมองมันทำคนละอย่างกับใตผม ไม่รู้ผมกล้าถามเธอออกไปอย่างนั้นได้ไง
"..."
"..."
"..."
"..."
"ฉะ ฉัน..."
"หรอ นามิจังจะไปซ์้อมาหรอ งั้นพวกฉันรออยู่บ้านแกน๊า"ฟูจิ -*- แกก็เป็นไปกับยูมิเรอะ= =น่ารักมาก ชิส์ช่ะ ไปซื้อมาให้ก็ได้-3-
"เออๆ! "ฮึ่ย หน้าโมโห
"งั้น ฉันเอา..."ยัย2คนนั้นพูดพร้อมกัน
"ไม่ต้องย่ะ!"ฉันตโกนแซกพวกหล่อนทันที-*-
คิกๆ ดูหน้าพวกชีสิเหวอไปเลย
"ไม่ต้องๆ เดี๋ยวฉันไปเลือกมาให้ พวกแกรอนี้แหละ"ฉันพูดไปก่อนเดี๋ยวพวกมันงอล-3-
"ชิส์ ใจร้ายอ่ะ"พวกหล่อนพูดพร้อมกัน-*-
"งอลเล่า-3-"รอบ2ที่พวกนางพูดพร้อมกัน-*-
"เออน่า...หรือจะไปกิน!"
"กะ กินสิจ้ะ^^;;"หึๆ พวงมันตอบพร้อมกัน
-----------------------------------ร้านขายของหน้าปากซอบ-*-+-------------------
:มิซากิ:
เฮ้ยย จนป่านนี้ผมยังไม่ได้บอกความจริงเธอเลยT^T ผมมาหาอะไรกินแถวๆหน้าซอย'Piggy'อะไรซักอย่างนี้แหละ ชื่อซอยตลกชะมัด ใครตั้งชื่อซอยฟร่ะเนี่ย-*- เอะนั้น ใช่นามิรึป่าวหน่ะ ที่เดินซื้อนู้นซื้อนี้อยู่หน่ะ ดีเลย ผมจะใช้โอกาสนี้บอกความจริงเธอให้ได้>M<
"เอ่อ นามิ"ผมตัดสินใจเดินไปสกิดร่างบางที่เดินเลือกซ์้อของอยู่
ขวับบ
"หือ...เอ๊ะ" เธอหันกลับมาทางผม ดูเหมือนเธอจะตกใจเล็กน้อย
"เอ่อ มีอะไร"ดูเหมือนเธอจะรู้สึกตัวแล้วเธอเลยตั้งสติ...ละมั้งแล้วหันมาถามผมด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเย็นชา
"ระ เรื่องวันนั้นเธอกำลังเข้าใจผิดพวกฉันอยู่นะ ฉันกับยัยนั้นไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนะ ยัยนั้นชอบฉัน ตามตื้อฉันตลอด แต่ฉันไม่ได้ชอบยัยนั้น"ผมพูดไปด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
"มาบอกฉํนทำไม นั้นมันเรื่องของนายนิ"เธอตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเรียบแต่มันทำร้ายจิตใจผมไม่น้อยแต่ผมไม่เสียใจหรอก วันนั้นผมทำเธอเจบกว่าผมเยอะ(ทำอย่างกับว่าเค้าชอบแกอย่างนั้นแหละ-*-) พูดจบเธอก็หันหลังกับไปเลือกซื้อของต่อ ผมจึงตัดสินจ(อีกและ-*-)
จับบ่าเธอหันหน้ามาหาผม
"เอะ.."เธออุทานขึ้นเล็กน้อย แต่เธอต้องชงะ เมื่อผมรวบเอวเธอจากด้านหลัง
"เอะ นะนี้นายจะทำอะไรหน่ะ"ผมไม่ฟังเสียงเธอแล้วตอนนี้กลับดึงเธอเข้ามากอด
"ฉันรักเธอนะ...นานามิ ฉันไม่ได้รักยัยนั้นซักนิด เพราะคนที่ฉันรักคือเธอนะ...นานามิ ฉันไม่ค่อยเก่งเรื่องบอกรักนักหรอกนะ แต่ที่ฉันรู้คือ ฉันรักเธอ ฉันไม่เคยโกหกเธอเลยนะ"
"..."
"แล้วเธอหล่ะ...รักฉันไหม"ผมไม่รู้ผมเป็นอะไรของผมเนี่ย สมองมันทำคนละอย่างกับใตผม ไม่รู้ผมกล้าถามเธอออกไปอย่างนั้นได้ไง
"..."
"..."
"..."
"..."
"ฉะ ฉัน..."
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
