So love ซ่าแล้วรักป่ะ♥?

"งื้อๆ~O.<"ฉันค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น เอะที่นี้คุ้นๆนะ เอ๋บ้านฉันนิ ฉันลังจะลุกขึ้นไปดื่มน้ำแต่ดันสลุดอัไรบางอย่าง...

กึก!

เอะ อะไรอ่ะ ทันทีที่ฉันก้มลงไปดูฉันตกใจมากเพราะภาพที่ฉันเห็นคือ...ยูริกับฟูจิ ฟูจินอนอยู่ที่โซฟาส่วนยูรินอนอยู่ข้างๆเตียงของฉัน ซึ่งพวกเธอหลับไปด้วยท่าท่างเหนือยล้าทำไมนะ ทำไมกัน นึกสินามิ นึกๆๆ>< เอะ จำได้แล้วเมื่อวาน ใช่ ใช่แล้ว ฉันไม่สบาย และหลับไป ก่อนจะหลับไปนั้นฟูจิและยูริพูดว่าอะไรนะ >< อ้อๆ ใช่แล้วพวกเธอพูดว่า'เธอหลับไปเถอะนะ พวกเราจะอยู่กับเธอ'อะไรประมาณนี้แหละ 

อึก ฮึก T^T พอนึกย้อยกลับไปทำให้ฉันเข่าแทบซุด พวกเธออยู่กับฉันตลอด... ซึ่งนั้นทำให้ฉันรู้สึกผิดอย่างมาก

"พะ พวกเธอ"ฉันเผลอพูดออกไปด้วยเสียงเบาๆสั่นๆ

"อื้อ~~ เอะ ยูริจังๆ ตื่นเร็วนามิจังตื่นแล้ว"

"หือ~  เอะ นามิเธอไม่เป็นอะไรมากนะนามิ"เอ๋ พูดจบยูริก็ขึ้นมาจับบ่าฉันแลัวเขย่าๆ-..-

"อึก พะพวกเธอ..."

"เธอเป็นอะไรย่ะนามิ ร้องไห้ทำไม?"

"ปะ ป่าวหรอก ขอบคุณนะ^^;"พวกนั้นดูแลฉันตลอดเลนหรอ รู้สึกผิดอ่ะT^T

 "อ้อนี้ อน่าลืมหล่ะพรุ่งนี้ไปเรียนตามปรกตินะ"ยูริพูดขึ้น

"หะ หา!?"้เอะ พรุ่งนี้มีเรียนหรอ ไม่เห็นรู้แฮะ= =

"อ่าว นี้เธอไม่รู้หรอย่ะ"ยูริตวัดสายตามองอย่างคาดโทษ

"แงะT^T เก๋าไม่รุ้><"

"^^ งั้นๆ วันนี้เราไปกินข้าวกันป่าวฉันหิวแล้วอ่ะ"สวรรค์มาโปรดฟูจิพูดตัดบทขึ้นมาทำให้ฉันรอดตายT/\Tไหว้เยย><

"วะ ว่าแต่จะไปที่ไหนดีหล่ะ^^;"ฉันถามขึ้นต่อ

"ไม่รู้อ่ะ ฉันก็ขี้เกียจไปไกลเหมือนกัน เมื่อยอ่ะ"

"งั้น กินแถวๆนี้ไหมละ " ฟูจิถามขึ้น

"ก็ดีนะ กินที่ไหนดีหล่ะ"คราวรี้ยูริเป็นฝ่ายถามบ้าง

"ต้องตามเจ้าของบ้านสิจ้ะ^^  อยู่แถวนี้นิ"ฟูจิพูดขึ้น

ขวับบ!

ตามคาดพวกนั้นหันมาหาฉันซึ่งเป็นเจ้าของบ้าน=.=++

"อ่า งั้นแถวหน้าปากซอยอ่ะมีร้านอาหารอยู่ไปกินไหมละ ไม่อยากไปไกลด้วย"

ตามจริงฉันก็ไม่เคยไปร้านที่ว่าหรอกT^T เคยผ่านเฉยๆหน่ะ