กว่าจะมองเห็น

     ค่ำคืนนี้ช่างเป็นค่ำคืนที่ใครหลายคนเห็นแล้วก็แทบจะไม่อยากเงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้าเอาซะเลย เพราะค่ำคืนนี้ท้องฟ้าในค่ำคืนนี้ช่างมืดสนิทไม่มีแม้แต่แสงสว่างของดวงดาวดวงใด และไม่มีแม้แต่แสงสว่างของดวงจันทร์ผู้สง่างามให้เห็น มีแต่เพียงสายลมที่โชยแผ่วเบาพัดใบไม้ให้ไหวเอนไปตามจังหวะเสียงจิ้งหวีดที่กำลังร้องระงม      เอ...ดึกป่านนี้แล้วนะ ทำไมดวงจันทร์ยังไม่ออกมาอีกนะ เสียงของสายลมที่เกิดอาการสงสัยว่าเพื่อนรักของตนหายไปไหนเพราะในเมื่อคืนนี้ก็เป็นอีกหนึ่งคืนที่ดวงจันทร์ต้องออกมาทำหน้าที่ของเขา      สายลมพยายามมองหาดวงจันทร์เพื่อรักของตนที่หายไปโดยที่ใครรู้เลยว่าเขาหายไปไหน เอ๊ะ!!!..เสียงของสายลมที่ตกใจอย่างมาก นั่น...นั่นใครน่ะ ไม่มีเสียงตอบรับจากอีกฝ่าย ยังคงมีเพียงความเงียบสงบเท่านั้น สักพักบุคคลปริศนาก็ออกมาจากเงาเมฆด้วยใบหน้าที่เศร้างหมอง เราเอง....สายลม ดวงจันทร์ นี่นายมาทำอะไรตรงนี้เพื่อน ทำไมไม่ออกไปทำหน้าที่ของนาย มันเกิดอะไรขึ้นเล่าให้เราฟังได้มั้ย      ดวงจันทร์ได้แต่เงียบและไม่พูดอะไร และเขาก็ออกมาทำหน้าที่ด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง ไร้ซึ่งรอยยิ้มและความสดใสร่าเริงเหมือนที่เคย และก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้มนุษย์อย่างเราเห็นท้องฟ้ามืดมิดมองเห็นดวงจันทร์เพียงเลือนลางเท่านั้น

     และค่ำคืนนี้ก็มีเพียงดวงจันทร์ที่ออกมาทำหน้าที่ของเขาเท่านั้น ซึ่งบนท้องฟ้าไม่มีแม้แต่เงาของดวงดาวดวงใดเลยสักดวง หรือแม้แต่ดวงดาวสาวก็ไม่มี คงเป็นค่ำคืนที่ทรมานและยากที่จะพูดไปทำได้เพียงแค่ยอมรับความจริงที่ได้เจอและยินดีกับเธอด้วยใจ

     จะมีใครเล่าที่เข้าใจความรักของดวงจันทร์ที่ไม่อาจบอกให้ใครรับรู้ได้และจะมีใครเล่าที่จะสามารถเปิดเผยความในใจให้ดวงดาวได้รับรู้เพื่อความสุขและการกลับมาสวยงามของท้องฟ้าในยามราตรี ไม่เลยสินะ ไม่มีใครสามารถช่วยให้ความรักครั้งนี้ของเขาสวยงามได้เลย