สโนไวน์กับเจ้าชายทั้ง 7

แสงตะวันยามเช้าสอดส่องมากระทบกับผิวน้ำ ฉันกำลังหมกหมุ่นอยู่กับการทำความสะอาดสระน้ำหลังคฤหาสน์ ฉันรีบเร่งงานอย่างสุดชีวิต เพื่อจะรีบไปทำอย่างอื่นก่อนที่เจ้าชายทั้ง 7 คนจะตื่นขึ้นมา   ฉันหาวปากกว้าง พรางเอามือปิดปากด้วยความอ่อนเพลีย เพราะเมื่อคืนนาย สนิซซี่ เล่นฉันนอนไม่ได้ทั้งคืน   เสียงดนตรีที่ครึกโครมจากห้องของเขาทำให้ฉันต้องนอนกึ่งหลับกึ่งตื่นตลอดเวลา
 
" อรุณสวัสดิ จูน "
 
ฉันรู้ทันทีว่าบุคคลที่ทักฉันเป็นเจ้านายฉัน และเขาเป็นคนที่เอาการเอางานที่สุดในบรรดาพี่น้องของเขา จะว่าเจ้าชายทั้ง 7 คนในคฤหาสน์นี้แย่ไปสะทุกคนก็คงไม่ใช่ ฉันขอแยกเขาออกมาสักคนละกัน
 
"อรุณสวัสดิ แฮปปี้ "
 
"ให้ฉันช่วยไหม"
 
"ไม่เป็นไร ' นี่มันงานฉัน"
ฉันชอบเขาเวลาที่โดนฉันปฏิเสธ เขามักจะแม้มปากของเขาเอาไว้แล้วมองไปทางอื่น ฉันชอบเวลาที่เขาแก้มแดง และที่สำคัญฉันชอบเวลาที่เขาพูดว่า
 
"พักบ้างนะ"
 
"อืม >////<"
 
ฉันตอบเขาพรางอมยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่ฉันจะรู้ตัวอีกทีว่า หน้าของฉันอมชมพูสะแล้ว และยิ่งไปกว่านั้น มันอาจจะแดงขึ้นเรื่อยๆ ถ้านายแฮปปี้ยังยืนยิ้มให้ฉันอยู่ตรงนี้ ฉันรู้ว่ารอยยิ้มของเขาเป็นรอยยิ้มความหวังดีจากเจ้านายคนนึงที่มีน้ำใจกับทุกคนในคฤหาสน์นี้ แต่ใครจะไปทนได้ เล่นหล่อน่าลากเข้าห้องสะขนาดเนี้ย 
 
"แล้ว ทำไมวันนี้ตื่นเช้าจัง วันนี้มันวันหยุดนี่"
 
ฉันถามเขาด้วยความสงสัยเพราะปกติเขาไม่น่าตื่นเช้าขนาดนี้ ส่วนมากเช้าสุดของเขาก้ประมาณ 8 โมง แต่นี้พึ่ง 6 โมงเอง
 
"อ้อ ' พอดีวันนี้จะมีแขกมาที่บ้านหน่ะ ฉันเลยต้องตื่นมาเตรียมตัวหน่อย"
 
"แหม ' สงสัยจะเป็นแขกคนสำคัญสินะ แต่งตัวสะดูดีเลย"
 
เขายิ้มให้ฉันแล้วหันหน้าไปรับกับแสงแดด สายตาของเขามองไปที่บ้านหลังเล็กที่อยู่ในสวนหลังคฤหาสน์ 
 
"สำคัญมากเลยเหละ"
 
"_สงสัยจะแฟน_"   ฉันพรึมพรำกับตัวเองเบาๆ ค่อนข้างจะประชิดตัวเขาไปไหมเนี่ย ' 
 
"ว่าไรนะ"
 
ทำหน้าตาอยากรู้
 
"อ่อ ' ป่าว..ไม่มีไร ฉันว่า..ฉันไปทำงานต่อดีกว่า "
.
.
.
.
.
 
คนงานในบ้านทุกคนดูตื่นตะหนก และวิ่งกันพลุกพล่าน ฉันยืนอยู่ในห้องรับแขกด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะดึงมือพ่อบ้านคนนึงของที่นี่เอาไว้
 
"ไปไหนอ่ะลุง"
 
"อย่ามาถามไม่มีเวลาแล้ว "
 
พอแกพูดเสร้จแกก็รีบวิ่งหน้าตั้งออกไป
 
"เอ้า ! ลุง.. อะไรอ่ะ "
                                                   
"ยัยไม้กระดาน!!! "
 
ฉันหันหน้าตามเสียงที่ฟังแล้ว สีหน้าเปลี่ยนทันที นายสนิซซี่ยืนอยู่ตรงบันไดมีผ้าขนหนูสีขาวมัดเอาไว้ตรงส่วนที่.... แหมเสียดายไม่ได้เห็น / เจ้ย !!
 
"อะไร!!! "
 
" น้ำไม่ไหล "
 
" บอกฉันทำไมเล่า ไปบอกพ่อบ้านโน่น "
 
" ก็ไม่มีใครว่าง มาดูให้หน่อยไม่ได้ไง๊ หรือว่ากลัว "
 
"อย่างฉันเนี่ยนะ จะกลัวนาย ฝันไปเหอะ!! "
 
พูดจบฉันรีบเดินขึ้นบันไดตรงรี่ไปห้องของนาย สนิซซี่ บานประตูของเขาเปิดออกฉันผลักเข้าไป ในห้องของเขาเต็มไปด้วยเสื้อผ้า ผ้าปูที่นอน ขนนกจากหมอน และความว่างเปล่า
 
"เอ้า !! แม่หญิงใหญ่ทั้งหลายกลับกันแล้วหรอ"
 
"ตั้งแต่เมื่อคืนละ"
 
สนิซซี่พูดพร้อมเอามือเกาที่หัวของเขา แล้วปิดประตูห้องล๊อก ฉันเริ่มตะหงิดใจเล็กน้อย จะมาไม้ไหนอีกเนี่ย -0- '
 
"ล๊อกทำไม"
 
"เอ้า ! เธอดูห้องสิ เละเทะขนาดเนี้ย จะให้คนอื่นเปิดมาเห็นหรอ "
 
"มันก็เป็นเรื่องปกติของนายอยู่แล้วนี่ ถ้าวันไหนห้องนายสะอาด ไม่ใช่นาย !!"
 
"แล้วจะไปดูห้องน้ำได้ยั้ง"
 
เขาพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ ซึ่งฉันเองก็สะใจ โห่ โห่ '
ฉันเดินตรงไปที่ห้องน้ำของเขา ทันทีที่เท้าของฉันแตะลงที่พื้นห้องที่นองไปด้วยน้ำ หูของฉันก็พลันได้ยินเสียงน้ำในอ่างอาบน้ำดังก้องขึ้นมา ฉันหันหน้ากลับไปหาเขาอีกครั้ง
 
"ไหนบอกน้ำไม่ไหล!!"
 
เขาไม่ตอบฉันกลับยิ้มให้ฉันด้วยท่าทางที่คล้ายกับเสือล่อเหยื่อมา หมายจะขย่ำ  
 
"อะไร!! " ใจดีสู้เสือไว้ ๆ // อร๊ากกก.
 
"......"
 
"มองอะไร ไม่ตลกนะ !! "
 
ทันทีที่ฉันพูดจบ ฉันเดินเบียดเขาออกไป แต่ในระยะเวลาเดียวกัน มือของเขาจับที่เอวของฉัน ฉันตกใจ เลยใช้มือคว้าที่ขอบประตูห้องน้ำอย่างแน่น
 
"จะไปไหน"
 
"ปล่อยไอ้บ้า!! ไอ้สนิซซี่ !! "
 
"จะไปไหนเล่า มาอาบน้ำด้วยกัน"
 
"ม่ายยยย !! ปล่อยเส้ ไอ้บ้า!! "
 
เขาออกแรงดึงฉัน ฉันเองก็ออกแรงจับขอบประตูเอาไว้ แต่มิวายเขาเอื้อมมือมาแกะ นิ้วฉันที่ละนิ้ว ทีละนิ้ว ฉันร้องเสียงดังด้วยความกลัว มือของฉันหลุดออก เขาอุ้มฉันขึ้นราวกับเสือคาบกระต่ายน้อยเสียงหัวเราะปนกับเรียกกรี๊ดของฉันดังก้องทั่วห้องน้ำ  เขาอุ้มฉันตรงรี่ไปที่อ่างอาบน้ำจากุสซี่ขนาดใหญ่ ฉันรู้ทันทีว่าอีตานี่คิดจะทำอะไร
 
"ไม่ ไม่ ไม่เอาปล่อย"
 
สิ้นสุดเสียงของฉัน เขาโยนฉันลงอ่างน้ำอย่างแรง ฉันกินน้ำในอ่างเข้าไปหายลิตรลิ้มรสชาติน้ำในอ่างอย่่างเต็มเปี่ยม มือของฉันคว้าขอบอ่างเอาไว้ ฉันโผล่หน้าขึ้นมาสำลักน้ำเสียงแรกที่ฉันได้ยินคือเสียงหัวเราะของนายสนิซซี่ตัวร้ายอันดับหนึ่งในบัญชีดำ 
 
" จะฆ่ากันหรือไง!!! "
 
"ก็แค่แหย่เล่นนิดหน่อยเอง"
 
"ไอ้บ้า!"
 
เขายิ้มให้ฉันด้วยความสะใจ ก่อนจะใช้มือของเขาเกะผ้าที่คลุมเขาออก ฉันรีบหันหลังให้เขาทันทีที่ผ้าหลุด
 
"จะทำอะไรไอ้บ้า "
 
"ฉันก้จะอาบน้ำไง "
 
"รอให้ฉันออกไปก่อนเส้ "
 
"ใครบอกว่าฉันจะให้เธอออก "
 
เขาปาผ้าขนหนูสีขาวใส่หัวฉัน ซึ่งฉันก็ไม่กล้าขยับซะด้วยสิ >W< ฉันฟังเสียงเขาอาบน้ำไป ร้องเพลงไปอย่างมีความสุข // ทำเหมือนฉันไม่อยู่ในนั้นเลย ไอ้บ้า ไอ้บ้า 
ผ่านไปครึ่ง ชม. ฉันนั่งแช่อยู่ในอ่างจากุสชี่ มือของเขามาแตะที่ไหล่ฉันทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อย สนิซซี่ค่อยๆเคลื่อนตัวเขามาใกล้ฉัน ฉันรู้สึกถึงไอที่อยู่ในตัวเขาและลมหายใจของเขาเริ่มชัดขึ้นเรื่อย ริมฝีปากของเขาแตะข้างใบหูของฉันอย่างเบาๆ
 
"เสร็จแล้ว "