รักใสๆวุ่นวายไสตล์ยมทูตสาว
8.8
เขียนโดย fan_loveny
วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.42 น.
9 chapter
11 วิจารณ์
14.27K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2559 17.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) สิ้นสุกการฝึกฝน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความChapter 8
สิ้นสุดการฝึกฝน
ประมาณ 3-4เดือนผ่านไปของการฝึกฝนรึเปล่าว....
หลังจากการมาฝึกของฉันและการมาอยู่ที่นี่กอผ่านมาได้สี่เดือนแล้วฝีมือการควบคุมแรงดันวิญาณ ของฉันกอดีขึ้น(นิดหนึ่งแหะๆๆ)เย้ๆๆๆวันนี้ฉันตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะอะไรนะเหรอ หึๆ..กอวันนี่เป็นการฝึกวันสุดท้ายแล้วนะสิ..55...จะได้กลับบ้านแล้ว^^
ฉันอารมณ์ดีเป็นพิเศษจนคนติดตามฉันต้องถาม
เออ...ทานนารูเอะครับทำไม่วันนี่ท่านถึงอารมณ์ดีเป็นพิเศษเลยละครับทุกทีถึงเวลาฝึกทีไรหน้าบึงทุกที..เฮ้อ..น่าเป็นห่วง...
พวกนายบ่นอะไรกันยะ..
เปล่าวครับ...
หึ..งั้นเหรอ..จะบอกให้กอได้วันนี้เป็นวันฝึกวันสุดท้ายของฉันแล้วนะสิ..
ฮื้อๆๆๆๆๆงั้นพวกผมกอจะไม่ได้เจอท่านนารูเอะอีกแล้วเหรอขอรับ....
เอาน่าๆถ้าวันไหนพวกนายว่างกอไปหาฉันกอได้หนิ...
เอาละ..ไปกันเถอะ..ไฟติ้ง..
ครับ...
ณ สถานที่ฝึก
มาแล้วสินะ..กอแน่ละสิกอวันนี้เป็นวันฝึกวันสุกท้ายแล้วหนิ..
แล้วจะทำไม่ยะ..ยึย..คนอุส่าอารมณ์ดีดันมาทำให้เสียบรรยากาศซะนี่...เอาละเริ่มการฝึกวันสุดท้ายได้...
การฝึกสุกท้ายนี้จะเป็นการประลองดาบ
หา!!!!...ประลองดาบ..กับนายเหรอ
ใช่..จะเข้ามายังไงงกอเชิญเลยถ้าชนะข้าได้นะ..ยัยเด็กอ่อนหัด
หนอยแน่...พร้อมมัยพวกเจ้าข้าสื่อสารกับดาบฟันวิญญาณทั้งสอง...(ครับ/ค่ะ/อย่าให้เขามาหยามท่านได้ว่ายัยอ่อนหัดได้นะครับท่านนารูเอะ)หน่อยแน่คาเนกิพูดให้มันดีๆนะ(ขอโทดครับ)ไปกันได้แล้ว(ครับ/ค่ะ)ย้ากฉันเริ่มจับดาบทั้งสองและฟาดฟันกับดาบของเบียคุยะไม่น่าเชื่อเลยว่าจะได้มาประลองดาบกับนายอย่างนี่...ฉันเริ่มสู้กับเบียคุยะต่างฝ่ายรุกต่างฝ่ารับบางครั้งกอใช้วิถีมารเข้าช่วยฉันกับเบียคุยะสู้มาจนถึงจุดสุดท้ายและฉันกอใช้วิถีพันธนาการใส่เบียคุยะวิถีพันธนาการที่61 ริคุโจ โคโรว พอร่ายแล้วกอเกิดเป็นกระจกหกด้านรัดที่ตัวของเบียคุยะทำให้เขาขยับตัวไม่ได้และสุดท้ายฉันกอชนะเขาจนได้...เย้..
ฉันชนะนายแล้วทีนี่กออย่ามาเรียกฉันว่ายัยอ่อนหัดอีกละ..55
หึ...ยังไงซะเจ้ากอยังเป็นยัยอ่อนหัดในสายตาข้าอยู่ดีนั้นละ..
หนอยแน่..ฉันพูดพร้อมกับหน้าแดงไปด้วย -///-
เอาละงั้นวันฝึกวันสุดท้ายขอสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้ทีนี้ข้ากอจะไม่ได้คอยปวดหัวกับยัยตัววุ่นวายอย่างเจ้าสักที....
เดี๋ยวก่อนสิ....
มีอะไร?
นี่กอเป็นวันฝึกวันสุดท้ายแล้วฉันขออะไรนายสักอย่างได้ไหม
เจ้าจะขออะไร..
กอไม่มีอะไรหรอกกอแค่ขอให้นายพาฉันไปเที่ยวชมให้ทั่วเมืองจะได้ไหม...u//u
ได้สิ...
หา!!!!=คนติดตาม
ไม่ต้องรบกวนท่านเบียคุยะกอได้นะครับให้พวกข้าพาไปเที่ยวชมกอได้หนิครับเพราะพวกข้ารู้จักทั่วทุกมุมเลย
ฉัน= =++++
คนติดตาม= O_o ขอรับ
พวกนายกลับไปก่อน
แต่ว่าท่านนารูเอะพวกข้ามีหน้าที่
==++++
ขอรับงั้นพวกข้าขอตัว
ไปกันได้รึยัง
คร้า....^^
เข้าพาฉันไปเที่ยวชมทั่วเมืองท้งร้านค้าและร้านอาหารแตกต่างจากโลกมนุษย์เยอะเลยแหะ...โหย..น่ากินจังเลย
เจ้าอยากกินเหรอ??
อืม..อยากลองกินของกินที่ที่ดูนะเพราะว่าตั้งแต่มานี่กอมีแต่ฝึกฝนไม่ได้ออกมาเที่ยวสักทีวันฝึกวันสุดท้ายฉันกอเลยชวนนายมาไง
งั้นข้าเลี้ยงเอง...
จริงเหรอ...เย้เขาเลี้ยงขนมที่ฉันจากนั้นเรากอไปดูที่อื่นต่อจนกระทั้งถึงตอนค่ำๆฉันไม่เคยรู่ฃ้สึกดีขนาดนี้มาก่อนเลย^^เราพากันเดินเที่ยวที่ต่างๆกันจนทั่วสุดท้ายเขากอมาส่งฉันที่บ้านของท่านปู่
ฉันกำลังจะเดินเข้าบ้านฉันกอไม่ลืมที่จะขอบคุนเขาเรื่องวันนี้
นี่..เบียคุยะ..เรื่องวันนี้ฉันสนุกมากเลย..ขอบคุนนะ..^^
คำพูดของฉันเมื่อกี่นี่ทำเอาเขาหน้าแดงด้วยแหะ...
ไม่เปนไร..งั้นข้าขอตัว....พรึบ..
หลังจากฉันทำธุระส่วนตัวของฉันเสดท่านปู่กอเรียกฉันมาพบที่สวน ว้าวๆๆๆบรรยากาศยามค่ำคืนใต้แสงจันทร์ที่งดงามบวกกับที่ฉันมานั่งใต้ต้นซากุระที่งดงามพร้อมกับท่านปู่นั่งจิบน้ำชาพร้อมกับนั่งทานขนมดังโงะไปด้วย
นี่คงเป็นการฝึกฝนวันสุดท้ายของหลานสินะ
ค่ะ..ท่านปู่แล้วหนุกลับโลกมนุษย์ได้ยังค่ะ
คงยังไม่ได้หรอกนะหลานปู่ยังไม่อนุญาติให้หลานกับโลกมนุษย์ตอนนี้ได้เพราะปู่ได้คุยกับแม่ของหลานแล้วว่าจะให้หลานอยู่ที่นี่ต่อแต่ไม่รุถึงเมื่อไหร่...
ว่าไงนะค่ะ!!!!(โอ้ย...บรรยากาศเสียหมดแล้วนารูเอะนะนารูเอะ(ผู้เขียนโวยวาย))ฉันตกใจกับคำพูดของท่านปู่อยู่ไม่น้อย
งั้นหนูกอจะไม่ได้เจอเพื่อนๆของหนูอีกแล้วเหรอค่ะ...ไม่รุละหนูจะโทรไปถามแม่ดู
เดี๋ยวนารูเอะ!!!เฮ้อ..หลานคนนี้เหมือนแม่ไม่มีผิด
ที่ห้องของฉันทันทีที่นั่งติดพื้นฉันกอรีบกดโทรสับหาแม่ทันที..
ตุ๊ดๆๆๆ
(ว่าไงจ๊ะนารูเอะลูกรักที่โทรมาเนี่ยคงมีเรื่องอะไรสินะจ๊ะ)
คือว่าแม่ค่ะแม่จะให้หนูอยู่ที่นี่ต่อเหรอค่ะทำไมค่ะแม่ไม่อยากให้หนูไปอยู่กับแม่แล้วเหรอหรือว่าแม่จะไม่รักหนูแล้ว...งื้อ..
(ไม่ใช่อย่างนั้นนะลูกที่แม่อยากให้หนูอยู่ต่อกอเพราะว่าแม่มีเหตุผลบางอย่างอยู่นะแล้วกอเรื่องความปลอดภัยของลูกด้วย)
ของหนู??ทำไมค่ะ
(กอที่โลกมนุษย์มีเรื่องยุ่งนิดหน่อยนะดังนั้นแม่ขอร้องให้ลูกอยู่ที่นั่นต่อนะจ๊ะ)
ค่ะแม่รักแม่ค่ะ..ตุ๊ดๆๆๆๆ
โอ้ยนี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย...อยู่ที่นี่นานๆฉันกอเบื่อเป็นนะพรุ่งนี้จะเป็นยังไงกอไม่รุ...นอนดีกว่า..ครอกzzzz
TO BE CONTINEW
สิ้นสุดการฝึกฝน
ประมาณ 3-4เดือนผ่านไปของการฝึกฝนรึเปล่าว....
หลังจากการมาฝึกของฉันและการมาอยู่ที่นี่กอผ่านมาได้สี่เดือนแล้วฝีมือการควบคุมแรงดันวิญาณ ของฉันกอดีขึ้น(นิดหนึ่งแหะๆๆ)เย้ๆๆๆวันนี้ฉันตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะอะไรนะเหรอ หึๆ..กอวันนี่เป็นการฝึกวันสุดท้ายแล้วนะสิ..55...จะได้กลับบ้านแล้ว^^
ฉันอารมณ์ดีเป็นพิเศษจนคนติดตามฉันต้องถาม
เออ...ทานนารูเอะครับทำไม่วันนี่ท่านถึงอารมณ์ดีเป็นพิเศษเลยละครับทุกทีถึงเวลาฝึกทีไรหน้าบึงทุกที..เฮ้อ..น่าเป็นห่วง...
พวกนายบ่นอะไรกันยะ..
เปล่าวครับ...
หึ..งั้นเหรอ..จะบอกให้กอได้วันนี้เป็นวันฝึกวันสุดท้ายของฉันแล้วนะสิ..
ฮื้อๆๆๆๆๆงั้นพวกผมกอจะไม่ได้เจอท่านนารูเอะอีกแล้วเหรอขอรับ....
เอาน่าๆถ้าวันไหนพวกนายว่างกอไปหาฉันกอได้หนิ...
เอาละ..ไปกันเถอะ..ไฟติ้ง..
ครับ...
ณ สถานที่ฝึก
มาแล้วสินะ..กอแน่ละสิกอวันนี้เป็นวันฝึกวันสุกท้ายแล้วหนิ..
แล้วจะทำไม่ยะ..ยึย..คนอุส่าอารมณ์ดีดันมาทำให้เสียบรรยากาศซะนี่...เอาละเริ่มการฝึกวันสุดท้ายได้...
การฝึกสุกท้ายนี้จะเป็นการประลองดาบ
หา!!!!...ประลองดาบ..กับนายเหรอ
ใช่..จะเข้ามายังไงงกอเชิญเลยถ้าชนะข้าได้นะ..ยัยเด็กอ่อนหัด
หนอยแน่...พร้อมมัยพวกเจ้าข้าสื่อสารกับดาบฟันวิญญาณทั้งสอง...(ครับ/ค่ะ/อย่าให้เขามาหยามท่านได้ว่ายัยอ่อนหัดได้นะครับท่านนารูเอะ)หน่อยแน่คาเนกิพูดให้มันดีๆนะ(ขอโทดครับ)ไปกันได้แล้ว(ครับ/ค่ะ)ย้ากฉันเริ่มจับดาบทั้งสองและฟาดฟันกับดาบของเบียคุยะไม่น่าเชื่อเลยว่าจะได้มาประลองดาบกับนายอย่างนี่...ฉันเริ่มสู้กับเบียคุยะต่างฝ่ายรุกต่างฝ่ารับบางครั้งกอใช้วิถีมารเข้าช่วยฉันกับเบียคุยะสู้มาจนถึงจุดสุดท้ายและฉันกอใช้วิถีพันธนาการใส่เบียคุยะวิถีพันธนาการที่61 ริคุโจ โคโรว พอร่ายแล้วกอเกิดเป็นกระจกหกด้านรัดที่ตัวของเบียคุยะทำให้เขาขยับตัวไม่ได้และสุดท้ายฉันกอชนะเขาจนได้...เย้..
ฉันชนะนายแล้วทีนี่กออย่ามาเรียกฉันว่ายัยอ่อนหัดอีกละ..55
หึ...ยังไงซะเจ้ากอยังเป็นยัยอ่อนหัดในสายตาข้าอยู่ดีนั้นละ..
หนอยแน่..ฉันพูดพร้อมกับหน้าแดงไปด้วย -///-
เอาละงั้นวันฝึกวันสุดท้ายขอสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้ทีนี้ข้ากอจะไม่ได้คอยปวดหัวกับยัยตัววุ่นวายอย่างเจ้าสักที....
เดี๋ยวก่อนสิ....
มีอะไร?
นี่กอเป็นวันฝึกวันสุดท้ายแล้วฉันขออะไรนายสักอย่างได้ไหม
เจ้าจะขออะไร..
กอไม่มีอะไรหรอกกอแค่ขอให้นายพาฉันไปเที่ยวชมให้ทั่วเมืองจะได้ไหม...u//u
ได้สิ...
หา!!!!=คนติดตาม
ไม่ต้องรบกวนท่านเบียคุยะกอได้นะครับให้พวกข้าพาไปเที่ยวชมกอได้หนิครับเพราะพวกข้ารู้จักทั่วทุกมุมเลย
ฉัน= =++++
คนติดตาม= O_o ขอรับ
พวกนายกลับไปก่อน
แต่ว่าท่านนารูเอะพวกข้ามีหน้าที่
==++++
ขอรับงั้นพวกข้าขอตัว
ไปกันได้รึยัง
คร้า....^^
เข้าพาฉันไปเที่ยวชมทั่วเมืองท้งร้านค้าและร้านอาหารแตกต่างจากโลกมนุษย์เยอะเลยแหะ...โหย..น่ากินจังเลย
เจ้าอยากกินเหรอ??
อืม..อยากลองกินของกินที่ที่ดูนะเพราะว่าตั้งแต่มานี่กอมีแต่ฝึกฝนไม่ได้ออกมาเที่ยวสักทีวันฝึกวันสุดท้ายฉันกอเลยชวนนายมาไง
งั้นข้าเลี้ยงเอง...
จริงเหรอ...เย้เขาเลี้ยงขนมที่ฉันจากนั้นเรากอไปดูที่อื่นต่อจนกระทั้งถึงตอนค่ำๆฉันไม่เคยรู่ฃ้สึกดีขนาดนี้มาก่อนเลย^^เราพากันเดินเที่ยวที่ต่างๆกันจนทั่วสุดท้ายเขากอมาส่งฉันที่บ้านของท่านปู่
ฉันกำลังจะเดินเข้าบ้านฉันกอไม่ลืมที่จะขอบคุนเขาเรื่องวันนี้
นี่..เบียคุยะ..เรื่องวันนี้ฉันสนุกมากเลย..ขอบคุนนะ..^^
คำพูดของฉันเมื่อกี่นี่ทำเอาเขาหน้าแดงด้วยแหะ...
ไม่เปนไร..งั้นข้าขอตัว....พรึบ..
หลังจากฉันทำธุระส่วนตัวของฉันเสดท่านปู่กอเรียกฉันมาพบที่สวน ว้าวๆๆๆบรรยากาศยามค่ำคืนใต้แสงจันทร์ที่งดงามบวกกับที่ฉันมานั่งใต้ต้นซากุระที่งดงามพร้อมกับท่านปู่นั่งจิบน้ำชาพร้อมกับนั่งทานขนมดังโงะไปด้วย
นี่คงเป็นการฝึกฝนวันสุดท้ายของหลานสินะ
ค่ะ..ท่านปู่แล้วหนุกลับโลกมนุษย์ได้ยังค่ะ
คงยังไม่ได้หรอกนะหลานปู่ยังไม่อนุญาติให้หลานกับโลกมนุษย์ตอนนี้ได้เพราะปู่ได้คุยกับแม่ของหลานแล้วว่าจะให้หลานอยู่ที่นี่ต่อแต่ไม่รุถึงเมื่อไหร่...
ว่าไงนะค่ะ!!!!(โอ้ย...บรรยากาศเสียหมดแล้วนารูเอะนะนารูเอะ(ผู้เขียนโวยวาย))ฉันตกใจกับคำพูดของท่านปู่อยู่ไม่น้อย
งั้นหนูกอจะไม่ได้เจอเพื่อนๆของหนูอีกแล้วเหรอค่ะ...ไม่รุละหนูจะโทรไปถามแม่ดู
เดี๋ยวนารูเอะ!!!เฮ้อ..หลานคนนี้เหมือนแม่ไม่มีผิด
ที่ห้องของฉันทันทีที่นั่งติดพื้นฉันกอรีบกดโทรสับหาแม่ทันที..
ตุ๊ดๆๆๆ
(ว่าไงจ๊ะนารูเอะลูกรักที่โทรมาเนี่ยคงมีเรื่องอะไรสินะจ๊ะ)
คือว่าแม่ค่ะแม่จะให้หนูอยู่ที่นี่ต่อเหรอค่ะทำไมค่ะแม่ไม่อยากให้หนูไปอยู่กับแม่แล้วเหรอหรือว่าแม่จะไม่รักหนูแล้ว...งื้อ..
(ไม่ใช่อย่างนั้นนะลูกที่แม่อยากให้หนูอยู่ต่อกอเพราะว่าแม่มีเหตุผลบางอย่างอยู่นะแล้วกอเรื่องความปลอดภัยของลูกด้วย)
ของหนู??ทำไมค่ะ
(กอที่โลกมนุษย์มีเรื่องยุ่งนิดหน่อยนะดังนั้นแม่ขอร้องให้ลูกอยู่ที่นั่นต่อนะจ๊ะ)
ค่ะแม่รักแม่ค่ะ..ตุ๊ดๆๆๆๆ
โอ้ยนี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย...อยู่ที่นี่นานๆฉันกอเบื่อเป็นนะพรุ่งนี้จะเป็นยังไงกอไม่รุ...นอนดีกว่า..ครอกzzzz
TO BE CONTINEW
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ