รักใสๆวุ่นวายไสตล์ยมทูตสาว

8.8

เขียนโดย fan_loveny

วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.42 น.

  9 chapter
  11 วิจารณ์
  14.28K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2559 17.23 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) สิ้นสุกการฝึกฝน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Chapter 8

สิ้นสุดการฝึกฝน

                                   ประมาณ 3-4เดือนผ่านไปของการฝึกฝนรึเปล่าว....

     หลังจากการมาฝึกของฉันและการมาอยู่ที่นี่กอผ่านมาได้สี่เดือนแล้วฝีมือการควบคุมแรงดันวิญาณ                ของฉันกอดีขึ้น(นิดหนึ่งแหะๆๆ)เย้ๆๆๆวันนี้ฉันตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะอะไรนะเหรอ หึๆ..กอวันนี่เป็นการฝึกวันสุดท้ายแล้วนะสิ..55...จะได้กลับบ้านแล้ว^^

ฉันอารมณ์ดีเป็นพิเศษจนคนติดตามฉันต้องถาม

เออ...ทานนารูเอะครับทำไม่วันนี่ท่านถึงอารมณ์ดีเป็นพิเศษเลยละครับทุกทีถึงเวลาฝึกทีไรหน้าบึงทุกที..เฮ้อ..น่าเป็นห่วง...

พวกนายบ่นอะไรกันยะ..

เปล่าวครับ...

หึ..งั้นเหรอ..จะบอกให้กอได้วันนี้เป็นวันฝึกวันสุดท้ายของฉันแล้วนะสิ..

ฮื้อๆๆๆๆๆงั้นพวกผมกอจะไม่ได้เจอท่านนารูเอะอีกแล้วเหรอขอรับ....

เอาน่าๆถ้าวันไหนพวกนายว่างกอไปหาฉันกอได้หนิ...

เอาละ..ไปกันเถอะ..ไฟติ้ง..

ครับ...

ณ สถานที่ฝึก

มาแล้วสินะ..กอแน่ละสิกอวันนี้เป็นวันฝึกวันสุกท้ายแล้วหนิ..

แล้วจะทำไม่ยะ..ยึย..คนอุส่าอารมณ์ดีดันมาทำให้เสียบรรยากาศซะนี่...เอาละเริ่มการฝึกวันสุดท้ายได้...

การฝึกสุกท้ายนี้จะเป็นการประลองดาบ

หา!!!!...ประลองดาบ..กับนายเหรอ

ใช่..จะเข้ามายังไงงกอเชิญเลยถ้าชนะข้าได้นะ..ยัยเด็กอ่อนหัด

หนอยแน่...พร้อมมัยพวกเจ้าข้าสื่อสารกับดาบฟันวิญญาณทั้งสอง...(ครับ/ค่ะ/อย่าให้เขามาหยามท่านได้ว่ายัยอ่อนหัดได้นะครับท่านนารูเอะ)หน่อยแน่คาเนกิพูดให้มันดีๆนะ(ขอโทดครับ)ไปกันได้แล้ว(ครับ/ค่ะ)ย้ากฉันเริ่มจับดาบทั้งสองและฟาดฟันกับดาบของเบียคุยะไม่น่าเชื่อเลยว่าจะได้มาประลองดาบกับนายอย่างนี่...ฉันเริ่มสู้กับเบียคุยะต่างฝ่ายรุกต่างฝ่ารับบางครั้งกอใช้วิถีมารเข้าช่วยฉันกับเบียคุยะสู้มาจนถึงจุดสุดท้ายและฉันกอใช้วิถีพันธนาการใส่เบียคุยะวิถีพันธนาการที่61 ริคุโจ โคโรว พอร่ายแล้วกอเกิดเป็นกระจกหกด้านรัดที่ตัวของเบียคุยะทำให้เขาขยับตัวไม่ได้และสุดท้ายฉันกอชนะเขาจนได้...เย้..

ฉันชนะนายแล้วทีนี่กออย่ามาเรียกฉันว่ายัยอ่อนหัดอีกละ..55

หึ...ยังไงซะเจ้ากอยังเป็นยัยอ่อนหัดในสายตาข้าอยู่ดีนั้นละ..

หนอยแน่..ฉันพูดพร้อมกับหน้าแดงไปด้วย -///-

เอาละงั้นวันฝึกวันสุดท้ายขอสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้ทีนี้ข้ากอจะไม่ได้คอยปวดหัวกับยัยตัววุ่นวายอย่างเจ้าสักที....

เดี๋ยวก่อนสิ....

มีอะไร?

นี่กอเป็นวันฝึกวันสุดท้ายแล้วฉันขออะไรนายสักอย่างได้ไหม

เจ้าจะขออะไร..

กอไม่มีอะไรหรอกกอแค่ขอให้นายพาฉันไปเที่ยวชมให้ทั่วเมืองจะได้ไหม...u//u

ได้สิ...

หา!!!!=คนติดตาม

ไม่ต้องรบกวนท่านเบียคุยะกอได้นะครับให้พวกข้าพาไปเที่ยวชมกอได้หนิครับเพราะพวกข้ารู้จักทั่วทุกมุมเลย

ฉัน= =++++

คนติดตาม= O_o ขอรับ

พวกนายกลับไปก่อน

แต่ว่าท่านนารูเอะพวกข้ามีหน้าที่ 

==++++

ขอรับงั้นพวกข้าขอตัว

ไปกันได้รึยัง

คร้า....^^

เข้าพาฉันไปเที่ยวชมทั่วเมืองท้งร้านค้าและร้านอาหารแตกต่างจากโลกมนุษย์เยอะเลยแหะ...โหย..น่ากินจังเลย

เจ้าอยากกินเหรอ??

อืม..อยากลองกินของกินที่ที่ดูนะเพราะว่าตั้งแต่มานี่กอมีแต่ฝึกฝนไม่ได้ออกมาเที่ยวสักทีวันฝึกวันสุดท้ายฉันกอเลยชวนนายมาไง

งั้นข้าเลี้ยงเอง...

จริงเหรอ...เย้เขาเลี้ยงขนมที่ฉันจากนั้นเรากอไปดูที่อื่นต่อจนกระทั้งถึงตอนค่ำๆฉันไม่เคยรู่ฃ้สึกดีขนาดนี้มาก่อนเลย^^เราพากันเดินเที่ยวที่ต่างๆกันจนทั่วสุดท้ายเขากอมาส่งฉันที่บ้านของท่านปู่

ฉันกำลังจะเดินเข้าบ้านฉันกอไม่ลืมที่จะขอบคุนเขาเรื่องวันนี้

นี่..เบียคุยะ..เรื่องวันนี้ฉันสนุกมากเลย..ขอบคุนนะ..^^

คำพูดของฉันเมื่อกี่นี่ทำเอาเขาหน้าแดงด้วยแหะ...

ไม่เปนไร..งั้นข้าขอตัว....พรึบ..

หลังจากฉันทำธุระส่วนตัวของฉันเสดท่านปู่กอเรียกฉันมาพบที่สวน ว้าวๆๆๆบรรยากาศยามค่ำคืนใต้แสงจันทร์ที่งดงามบวกกับที่ฉันมานั่งใต้ต้นซากุระที่งดงามพร้อมกับท่านปู่นั่งจิบน้ำชาพร้อมกับนั่งทานขนมดังโงะไปด้วย

นี่คงเป็นการฝึกฝนวันสุดท้ายของหลานสินะ

ค่ะ..ท่านปู่แล้วหนุกลับโลกมนุษย์ได้ยังค่ะ

คงยังไม่ได้หรอกนะหลานปู่ยังไม่อนุญาติให้หลานกับโลกมนุษย์ตอนนี้ได้เพราะปู่ได้คุยกับแม่ของหลานแล้วว่าจะให้หลานอยู่ที่นี่ต่อแต่ไม่รุถึงเมื่อไหร่...

ว่าไงนะค่ะ!!!!(โอ้ย...บรรยากาศเสียหมดแล้วนารูเอะนะนารูเอะ(ผู้เขียนโวยวาย))ฉันตกใจกับคำพูดของท่านปู่อยู่ไม่น้อย

งั้นหนูกอจะไม่ได้เจอเพื่อนๆของหนูอีกแล้วเหรอค่ะ...ไม่รุละหนูจะโทรไปถามแม่ดู

เดี๋ยวนารูเอะ!!!เฮ้อ..หลานคนนี้เหมือนแม่ไม่มีผิด

ที่ห้องของฉันทันทีที่นั่งติดพื้นฉันกอรีบกดโทรสับหาแม่ทันที..

ตุ๊ดๆๆๆ

(ว่าไงจ๊ะนารูเอะลูกรักที่โทรมาเนี่ยคงมีเรื่องอะไรสินะจ๊ะ)

คือว่าแม่ค่ะแม่จะให้หนูอยู่ที่นี่ต่อเหรอค่ะทำไมค่ะแม่ไม่อยากให้หนูไปอยู่กับแม่แล้วเหรอหรือว่าแม่จะไม่รักหนูแล้ว...งื้อ..

(ไม่ใช่อย่างนั้นนะลูกที่แม่อยากให้หนูอยู่ต่อกอเพราะว่าแม่มีเหตุผลบางอย่างอยู่นะแล้วกอเรื่องความปลอดภัยของลูกด้วย)

ของหนู??ทำไมค่ะ

(กอที่โลกมนุษย์มีเรื่องยุ่งนิดหน่อยนะดังนั้นแม่ขอร้องให้ลูกอยู่ที่นั่นต่อนะจ๊ะ)

ค่ะแม่รักแม่ค่ะ..ตุ๊ดๆๆๆๆ

โอ้ยนี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย...อยู่ที่นี่นานๆฉันกอเบื่อเป็นนะพรุ่งนี้จะเป็นยังไงกอไม่รุ...นอนดีกว่า..ครอกzzzz

TO BE CONTINEW

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา