The nearness..ความใกล้ชิด

(((((((((((ในตอนเช้า))))))))))
คิมนั่งโต๊ะข้างแตงกวาแต่ไม่พูดอะไรกับแตงกวาซักกินข้าวก็ไม่ได่กินกับแตงวันวั้นเป็นวันที่แตงกวาอึดอัดมากที่สุด
(((((((((วันเข้าค่าย)))))))))))
คิมไม่นั่งท่นั่งข้างๆแตงกวาแต่กลับไปนั่งกับเพื่อนคนอื่นทำให้แตงกวาต้องนั่งกับบัว
ตลอดทั้งวันคิมไม่ปริปากพูดกับแตงกวาซักคำแม้จะอยู่หน่วยสีเดียวกันก็ตาม
.
.
.
.
.
ระหว่างเดินทางไกลบนไหล่เขาที่ชันพอสมควรแตงกวายิ่คิดยิ่งทำให้แตงกวาทนไม่ไหวเลยถามคิมไปตรงๆ
"คิม  มันเกิดอะไรขึ้นทำไม่คิมเงียบแบบนี้คิมยังเป็นคนเดิมอยู่รึเปล่า"     แตงกวาพูดน้ำคลอเบ้าหน่อยๆ
"แตงกวาก็รุ้อยู่ว่าแตงทำอะไร"     คิมตอบเงียบๆและเย็นชา
"อะไร เค้าทำอะไรคิมก็พูดมาสิ"     น้ำตาของสาวน้อยอาบแก้มทั้งสองของนองเต็มหน้าไปหมด
"ผู้ชายวันนั้นมันเป็นใครแตงอย่ามาให้ความหวังได้มั้ยออกไปจากชีวิตซะที่"   คิมพูดด้วยความโมโห
"มันไม่ไใช่แบบที่คิมคิดนะ  ฟังเค้าก่อน"   แตงกวาพูดเสียงสั่นเครือทั้งน้ำตาพร้อมจับมือคิม
"จะให้ฟังอะไรคำโกหกหรอ"   คิมพูดเสียงดังขึ้น//////แตงกวาร้องไห้น้ำตานองหน้าส่ายหน้าไปมาและเดินถอยไปเนื่อยๆจนตกไหล่เขา ฟรึ่บ!!!!!!!!!!
"ไอ้แตง!!!!!!!!!!!!!!!"   เสียงของบัวที่ตะโกนเรียกทำให้คิมหันหลังกลับมา
"แตงกวา"   คิมมาที่ริมไหล่เขาเพื่อจะช่วยแตงกวา  "แตงกวาจับมือเรานะ"  คิมพูดด้วยความตกใจ////ขณะที่แตงดึงหญ้าริมไหล่เขาไว้อยู่แลัเอื้อมมือมาจับมือคิม
แตงกวาถีบตัวสุดแรงเพื่อเอาตัวเองขึ้นมาขาของแตงกวาถูกหนามเกี่ยวทำให้เลือดออกเยอะพอสมควร/////คิมเลยอุ้มแตงกวากลับค่ายโดยไม่พูดอะไรออกไปเลยและให้ครูทำแผลให้แผลของแตงกวาไม่ลึกมากแค่เลือดออกเยอะเฉยๆ
.
.
.
.
วันนี้เป็นวันที่เด็กนักเรียนทุกคนจะได้เล่นน้ำทะเลได้เต็มที่แตงก็ลงไปเล่นกับเพื่อนในกลุ่มโดยคิมแอบมองห่างๆแบบห่วงๆเพราะทิ้งให้แตงกวาอยู้คนเดียวซึ่งเป็นสิ่งที่แตงกวากลัวมากที่สุด/////แตงกวาเล่นจนคนอื่นขึ้นมาแล้วแต่แตงกวายังอยากเล่นน้ำอยู่////แต่อยู่ดีดีก็เหมือนมีคนดึงแตงกวาลงไปใต้น้ำทำให้แตงกวาสำลักน้ำเพราะแตงกวาว่ายน้ำไม่แข็งมากนัก/////คิมเห็นแตงกวาท่าทางแปลก ผลุ่บขึ้นมาผลุ่บลงไปในน้ำเหมือนจะจมน้ำ
"เฮ้ยไอ้แตงจะจมน้ำเว่ย"   บัวตะโกนบอกและกำลังจะลงไปช่วยแต่คิมกระโดลงน้ำไปก่อนที่บัววจะไป
"ช่วยด้วย!!!!!!ช่วย-----ด้--ว----ย---"  ร่างของแตงกวาค่อยๆจมดิ่งลงไปในน้ำ//////คิมลงไปช้อนร่างของแตงกวาขึ้นมาและพาร่างแตงกวาขึ้นมาบนบกพร้อมกับเพื่อนที่ยืนเป็นกำลังใจ
"แตงกวา....แตงกวาตื่นขึ้นมาสิตื่น"    คิมปั๊มหัวใจของแตงกวาแต่ร่างของหญิงสาวยังแน่นิ่งอยู่///////คิมร้อนใจมากเลยผายปอดแตงกวาริมฝีปากทั้งสองประกบกันด้วยความเป็นห่วง
"แตงกวาตื่นขึ้นเถอะนะ....เรารักแตงกวาเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมตื่นขึ้นมานะ"   คิมเริ่มร้องไห้ที่เห็นร่างของหญิงสาวผู้เป็นที่รักนอนแน่นิ่ง
เพียงสักครู่แตงกวาก็สำลักน้ำออกมา
"คิม"    แตงกวาพูดเบาๆ/////คิมดึงหญิงสาวผู้เป็ฯที่รักมากอดแนบแน่นไว้กับตัวทั้งสองต่างร้องไห้ด้วยกันทั้งคู่
"อย่าทิ้งเค้าไว้คนเดียวได้มั้ย"   แตงกวาถามเสียงโรยๆ
"ไม่...เค้าจะไม่ทิ้งแตงกวาไปไหรอีกแล้ว...เราจะรักกันเหมือนเดิมนะ" คิมกอดแตงกวาแนบแน่นราวกับว่าโลกนีีมีเพียงเค้าสองคน