The nearness..ความใกล้ชิด

เย็นนั้นคิมเดินไปที่หลังรร. คิมพบกับผู้หญิงตนหนึ่งยืนหันหลังอยู่ในความมืดและเงียบ

"นั่นใครอ่ะ"     คิมตะโกนถามด้วยความไม่แน่ใจซักเท่าไหร่

ผู้หญิงคนนั้นหันหน้ามาทำให้คิมตกใจเล็กน้อยเพราะ!!!!!!!คนคนนนั้นคือ เจน อริของแตงกวานั่นเอง

"เธอคงข้องใจสินะที่พวกนั้นไม่ยอมบอกเรื่องที่มันทำไว้กับฉัน"    เจนเริ่มบทสนทนาอย่างน่าค้นหา

"แล้วเธอรู้ได้ไง"    คิมถามอย่างสงสัย

"ฮึ  สิ่งที่มันทำกับฉันมันทำให้ฉันแทบจะเป็นบ้า______เอาไปดูซะ"  

เจนยื่นรูปใบหนึ่งให้คิมดูมันเป็นรูปของแตงกวาและเจนคู่กันด้วยแววตาที่ยิ้มสดใส/////หน้าตาแตงกวาสะสวยแต่น้อยกว่าตอนนี้ที่ยิ่งโตขึ้นแตงกวาก็ยิ่งสวยในรูปนั้นแตงกวากำลังนั่งเล่นเปียโนอยู่////และผู้หญิงข้างๆที่ผอมแห้ง ผิวคล้ำ ใส่แว่นออกแนวเนิร์ดหน่อยนั่งอยู่ข้างๆแตงกวา//////เจนเปลี่ยนไปมากจริงๆเธอเปลี่ยนจากคนที่แทบดูไม่ได้เป็นผู้หญิงมั่นและดูกล้าขึ้น

"นี่มัน......"  คิมพูดไม่ออก

"ฉันเปลี่ยนตัวเองทำทุกอย่างให้เหนือกว่ามัน ฮึ แล้วไงฉันก็นสู้มันไม่ได้แต่ฉันก็ได้แค่เก็บความรู้สึกเอาไว้ลึกๆ ____แล้วรู้มั้ยเรื่องมันจบยังไง"   เจนพูดให้คิมสงสัยอีกครั้ง

"ยังไง"   คิมถาม....?

เจนยื่นรูปอีกใบให้คิมดูเป็นรูปของเด็กผู้ชายที่ถือว่าหน้าตาดีคนนึงที่ยืนจับมืออยู่กับแตงกวาในรูปคนทั้งสองนั้นดูว่าเหมือนว่าจะเป็นมากกว่าเพื่อน

"ผู้ชายคนนั้นเค้าคือคนคนเดียวที่เป็นแรงผลักดันฉันในการที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง______เค้าคือที่รักแต่เค้ากลับไปชอบมันทั้งไที่มันก็รู้ว่าฉันชอบเค้าแต่มันก็ยังคบกับเค้า___มันแย่งทุกอย่างไปจากฉันฉันเกลียดมันได้ยินมั้ย!!!!!!ฉันเกลียดมัน"    

เจนไล่อารมณ์ขึ้นไปเรื่อยๆอย่างเก็บกดมานานเธอร้องไห้ฟูมฟายและตะคอกเสียงดังเพราะความแค้นและเกลียดชังแตงกวา/////คิมเดินกลับบ้านพร้อมกับความคิดที่อยู่เต็มสมองว่าสิ่งที่เจนพูดเป็นความจริงรึเปล่าแต่เค้าก็ต้องชะงักกับเหตุการณ้ในสวนสาธาณะที่กำลังจะถึงบ้านเค้ายืนดูเหตุการณ์อยู่ไกลเลยทำให้คิมไม่ได้ยินเสียง

ผุ้ชายในรูปกำลังกอดขาและร้องไห้ต่อหน้าของแตงกวา-//////-ดูเหมือนว่าแตงกวากำลังพูดบางอย่างที่ทำให้ผูุ้ชายคนนั้นยิ้มขึ้นมาและโผกอดแตงกวาทั้งน้ำ

คิมคิดว่าแตงกวากลับไปคบกับผู้ชายคนนั้นเค้าจึงเดินกลับบ้านพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้มอย่างหมดหวัง