The nearness..ความใกล้ชิด

"แกคอยดูนะ.......ฉันทำให้แกเจ็บที่สุดเจ็ยมากกว่าตอนที่ฉันเคยได้"    
เจนกัดฟันพูดกำมือแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้นมา///////แตงกวาและเจนเป็นคู่แข่งกันตั้งแต่ประถมไม่ว่าจะเป็นการแข่งขันอะไรเจนจะแพ้แตงกวาตลอด///////ที่มากกว่านั้คนที่เจนเคยชอบก็ไปชอบแตงกวาด้วยยิ่งทำให้เจนอิจฉาหนักและคอยทำร้ายแตงกวาตลอด

.
.

"เจ็บมะ"     คิมถาม
"นิดนึง"     แตงกวาตอบ
"ระวังนะ"     คิมค่อยๆประคองแตงกวานั่งลงบนเก้าอี้
"ขอบใจนะ"  แตงกวายิ้มให้คิม
"นี่มันผลักแกจนเป็นแบบนี้เลยอ๋อ"     บัวถามแตงกวาเพราะโกรธแทนเพื่อน
"ช่างมันเหอะเค้าก็ทำมันเจ็ยมาเยอะ"     แตงกวาพูดสงสารเจนหน่อยๆ
"แหม.....แต่สิ่งที่แกทำลงไปมันก็ไม่ผิดนะเว่ยมันเข้าใจผิดเอง"     บัวพูดหนักขึ้น//////แตงกวาจึงจับมือบัวแล้วส่ายหน้าและกระตุกหน้าไปทางคิม//////บัวเค้าใจว่าแตงกวาต้องการสื่ออะไรจึงพยักหน้าแล้วก็เงียบไป//////คิมมองเห็นถึงพิรุธของคนในกลุ่มทำให้เค้ารู้สึกมีอะไรบางอย่างที่เค้าไม่รู้
.
.
.
.
.วันต่อมา
คิมถามแตงกวาและคนในกลุ่มถึงเรื่องนั้นแต่ไม่มีใครพูดอะไรเลย.
.
.
คิมได้รับจดหมายฉบับนึงที่มีขอความเขียนไว้ว่า
                              "ข้องใจอะไรเย็นนี้หลังรร."
                                        คนหวังดี
คิมได้รับจดหมายก็งงอยู่เหมือนแต่คิดว่าไปคงไม่เสียหาย
.
.
.ตกเย็นคิมขออยู่ทีรร.ซักพักไม่ได้กลับบ้านพร้อมแตงกวาทำให้แตงกวางง..งงเช่นกัน