The nearness..ความใกล้ชิด

"แกคอยดูนะ.......ฉันทำให้แกเจ็บที่สุดเจ็ยมากกว่าตอนที่ฉันเคยได้"    

เจนกัดฟันพูดกำมือแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้นมา///////แตงกวาและเจนเป็นคู่แข่งกันตั้งแต่ประถมไม่ว่าจะเป็นการแข่งขันอะไรเจนจะแพ้แตงกวาตลอด///////ที่มากกว่านั้คนที่เจนเคยชอบก็ไปชอบแตงกวาด้วยยิ่งทำให้เจนอิจฉาหนักและคอยทำร้ายแตงกวาตลอด

.

.

"เจ็บมะ"     คิมถาม

"นิดนึง"     แตงกวาตอบ

"ระวังนะ"     คิมค่อยๆประคองแตงกวานั่งลงบนเก้าอี้

"ขอบใจนะ"  แตงกวายิ้มให้คิม

"นี่มันผลักแกจนเป็นแบบนี้เลยอ๋อ"     บัวถามแตงกวาเพราะโกรธแทนเพื่อน

"ช่างมันเหอะเค้าก็ทำมันเจ็ยมาเยอะ"     แตงกวาพูดสงสารเจนหน่อยๆ

"แหม.....แต่สิ่งที่แกทำลงไปมันก็ไม่ผิดนะเว่ยมันเข้าใจผิดเอง"     บัวพูดหนักขึ้น//////แตงกวาจึงจับมือบัวแล้วส่ายหน้าและกระตุกหน้าไปทางคิม//////บัวเค้าใจว่าแตงกวาต้องการสื่ออะไรจึงพยักหน้าแล้วก็เงียบไป//////คิมมองเห็นถึงพิรุธของคนในกลุ่มทำให้เค้ารู้สึกมีอะไรบางอย่างที่เค้าไม่รู้

.

.

.

.

.วันต่อมา

คิมถามแตงกวาและคนในกลุ่มถึงเรื่องนั้นแต่ไม่มีใครพูดอะไรเลย.

.

.

คิมได้รับจดหมายฉบับนึงที่มีขอความเขียนไว้ว่า

                              "ข้องใจอะไรเย็นนี้หลังรร."

                                        คนหวังดี

คิมได้รับจดหมายก็งงอยู่เหมือนแต่คิดว่าไปคงไม่เสียหาย

.

.

.ตกเย็นคิมขออยู่ทีรร.ซักพักไม่ได้กลับบ้านพร้อมแตงกวาทำให้แตงกวางง..งงเช่นกัน