The magic magic

7.9

เขียนโดย aumnoi

วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.20 น.

  36 ตอน
  29 วิจารณ์
  40.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 10.21 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

26) การประชด...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

              "พี่!เดินช้าๆก็ได้ หนูเหนื่อยนะพี่"ฉันตะโกนจากด้านหลังพี่บัค

              "..."เขาไม่พูดอะไรแล้วเขาก็ให้ฉันเดินช้าๆ

              "พี่ขออะไรบางอย่างจะได้รึเปล่า?"พี่บัคถามฉันพลางมองหน้าฉันไม่คลาดสายตา

              "?"ฉันทำสีหน้างง

              "อย่ายุ่งกับบาทหลวงเดวิทอะไรนั่นซะ พี่ขอร้องหล่ะ พี่หล่ะเกลียดคนแบบนี้ที่สุด"เขา

พูดให้ฉันฟัง

              "แต่ว่า-"ฉันยังพูดไม่ทันจบพี่บัคก็พูดแทรกขึ้นทันที

              "พี่ขอร้อง..."เสียงพี่บัคขอร้องอ้อนวอนสุดชีวิต จนทำให้ฉันต้องจำใจยอม

              "ก็ได้ค่ะ แต่ว่าหนูมีข้อแม้ว่าถ้าพี่จะทำร้ายบาทหลวงเดวิท ให้มาทำร้ายที่หนูจะดีกว่า"

ฉันพูดให้พี่ฟัง ทำให้สีหน้าจองพี่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

              "ทะ...ทำไมหล่ะ!?"เสียงพี่บัคพูดออกมาด้วยความตกใจ

              "ก็เพราะว่าหนูเป็นฝ่ายที่เข้าไปยุ่งกับเขาเอง เขาไม่ได้มายุ่งกับหนูเพราะฉะนั้นอย่า

ทำร้ายเขาเลยจะดีกว่านะคะ"ฉันพูดอ้อนวอนพี่บัค

              "...."พี่บัคไม่พูดอะไรได้แต่มองฉันด้วยสีหน้าที่หนักใจสุดๆ

              "งั้นเรากลับกันเถอะค่ะ ถ้าคุณยายมาเห็นพี่คุณยายจะต้องดีใจมากเลยค่ะ"ฉันพูดพลาง

ฝืนยิ้มให้พี่บัค ยิ่งทำให้เขาหนักใจเข้าไปใหญ่

              ณ บ้านเบอรี่

              "คุณยาย อยู่รึเปล่าคะ?"ฉันถามคุณยายเผื่อว่าเธออาจจะกลับมาบ้านแล้ว

              "ฉันอยู่นี่! มีอะไร!?"เสียงคุณยายตะโกนมาจากด้านหลังหลังครัว

              "วันนี้มีคนมาหาค่ะ! และเป็นคนสำคัญด้วย!"ฉันตะโกนบอกคุณยาย จึงทำให้เธอรีบเดิน

ออกมาจากหลังห้องครัวทันที

              "สวัสดีครับ คุณยาย"เสียงพี่บัคทักทายคุณยายทำให้สีหน้าของเธอตื่นเต้นมากๆ

              "บัค!"คุณยายจะโกนเรียกชื่อพี่บัคพลางวิ่งเข้าไปกอดพี่บัคแน่น

              "ครับ ผมกลับมาแล้ว ว่าแต่คุณยายอยู่คนเดียวหรอครับ?"พี่บัคถามคุณยายที่กำลังกอด

เขาแน่น

              "ก็ใช่หน่ะสิ น้องเธอไม่เฝ้าบ้านหน่ะสิฉันก็เลยต้องกลับมาเฝ้าบ้าน"คุณยายธิบายเชิง

ประชดให้พี่บัคฟัง

              "ขอโทษนะคะ งั้นหนูกลับขึ้นห้องก่อนนะคะ"ฉันพูดเสร็จก็เดินกลับเข้าห้องพร้อมกับเจ้า

แบรนด์ ซึ่งพี่บัคก็ขึ้นห้องตามฉันด้วย

              ห้องนอนเบอรี่...

              "นี่พี่บัค แล้วพี่จะนอนที่ห้องไหนหล่ะ?"ฉันถามเขาทันทีที่ฉันเข้าห้องก่อนเป็นคนแรก

              "พี่ก็นอนกับเบอรี่นั่นแหละ"พี่บัคตอบเสียงแข็ง

              "มีห้องแม่อยู่นี่นา...งั้นพี่ก็ไปนอนห้องแม่สิ"ฉันพูดพลางเก็บอาหารที่ซื้อไว้วางไว้บน

โต๊ะทำงาน

              "ไม่ดีกว่า พี่เหงาที่อยู่คนเดียวและอีกอย่างถ้ามีใครเข้ามาในบ้านแล้วทำมิดีมิร้ายเธอพี่

จะได้ช่วยเธอทันไงหล่ะ"เขาพูดอย่างมั่นใจ

              "ก็มีแต่พี่นั่นแหละที่จะทำมิดีมิร้ายกับหนูอ่ะ หนูถึงได้บอกว่าให้พี่ไปนอนที่ห้องแม่ไง

หล่ะ"ฉันพูดเชิงประชดใส่พี่บัค

              "นี่เธอจะบ้าหรอ พี่ตัวเองแท้ๆยังคิดได้ว่าพี่จะทำอะไรเธอ"พี่พูดพลางถอนหายใจเล็ก

น้อย

              "แต่ว่าพี่เป็นผู้ชายนี่ ถึงแม้ว่าพี่จะเป็นพี่ชายแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพี่จะไม่ได้ทำมิดีมิ

ร้ายกับหนูซักหน่อยหนิ ถ้าพี่อยากจะอยู่ห้องนี้พี่ต้องทำตัวให้เหมือนสาวประเภทสองซะสิ หนูจะได้

ไว้วางใจได้"ฉันพูดแซวพี่เล่นจนทำให้สีหน้าพี่กลับมาอารมณ์ดีขึ้นอีกครั้ง

              "เฮ้อ!...นี่เธอบ้าไปแล้วเรอะ! สงสัยเธอคงจะเพี้ยนไปซะแล้ว เธอคิดได้ไงให้พี่เป็นสาว

ประเภทสอง"พี่บัคพูดพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่

              "งั้นก็จงเป็นซะสิ หนูจะได้ไว้ใจพี่มากขึ้น"ฉันพูดเสียงแข็ง

              "ชิ!"พี่บัคสบถใส่ฉัน

              ยามพลบค่ำต่อมา...

              "เมี้ยวว"เสียงเจ้าแบรนด์ร้องออกมาเพราะว่าตอนนี้มันกำลังหิวและหิวมากด้วย

              "งั้นเดี๋ยวยายไปก่อนนะ พอดีว่าที่บ้านเพื่อนยายมีงานเลี้ยง บัคฝากดูแลตัวแสบหน่อยก็

แล้วกัน เดี๋ยวยายมา"คุณยายพูดเสร็จก็เดินออกจากบ้านไปโดยมีพี่บัคไปส่งที่หน้าบ้าน

              "เมี้ยวว"เสียงเจ้าแบรนด์ร้องขึ้นอีกครั้ง

              "อ่ะนี่ แล้วอย่างร้องอีกนะ ฉันมีให้แค่นี้แหละ"ฉันสพูดเสร็จก็ยื่นคุ้กกี้ชิ้นเล็กให้แบรนด์

กิน

              "นี่เบอรี่ เธอรู้จักไอ้หมอนั่นตั้งแต่เมื่อไหร่?"เสียงพี่บัคถามฉัรพลางนั่งข้างๆฉันที่กำลัง

หยิบคุ้กกี้ใส่เข้าปาก

              "..."ฉันไม่พูดอะไรได้แต่นั่งเคี้ยวคุ้กกี้อยู่

              "ตอบพี่หน่อยสิ"

              "..."

              "นี่เธอเป็นใบ้หรืออะไรเนี่ย"

              "หนูไม่ได้เป็นใบ้ และหนูกำลังกินอยู่หัดไปเรียนเรื่องมารยาทบ้างนะ"ฉันพูดประชดใส่พี่

              "โห ถ้าจะพูดอย่างนี้อย่าพูดเลยดีกว่า"พี่บัคพูดพลางมองหน้าฉันแล้วก็แสยะยิ้มให้

อย่างเป็นมิตร

              "ช่างมันเถอะ หนูเจอเขาเมื่อสองวันที่แล้ว"ฉันตอบเสียงแข็ง

              "แล้วเขามาที่นี่ทำไม?"พี่บัคถามฉันด้วยความอยากรู้อยากเห็น

              "ไม่รู้สิ เขาบอกว่า'ความสงบสุข'หล่ะมั้ง"ฉันฑุดอย่างไม่มั่นใจซักเท่าไหร่พลางหยิบน้ำ

ขึ้นมาดื่ม

              "ความสงบสุข?"พี่บัคพูดพลางทำสีหน้ามึนงง

              "หนูก็ไม่รู้อะไรมากหรอกนะคะ แต่หนูว่าอย่าไปยุ่งกับเขาจะดีกว่าค่ะ ไม่งั้นเรื่องเกิดแน่"

ฉันพูดเชิงประชดให้พี่ฟัง

              "..."เขาไม่พูดอะไรได้แต่นั่งครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

              "ตอนนี้หนูอิ่มแล้วค่ะ งั้นหนูขอตัวขึ้นไปที่ห้องก่อนนะคะ"ฉันพูดเสร็จก็รีบเดินขึ้นห้อง

พร้อมกับเจ้าแบรนด์

              ห้องเบอรี่...

              "เมี้ยวว"เสียงเจ้าแบรนด์ร้องพลางนั่งบนตักฉัน

              "ทำไมพี่ถึงได้คิดร้ายกับบาทหลวงเดวิทนะ นายรู้รึเปล่า"ฉันบ่นพึมพำพลางลูบหัวเจ้า

แบรนด์หลายครั้งจนทำให้ขนเจ้าแบรนด์ติดมือเต็มไปหมด

              "..."แบรนด์ไม่พูดอะไรได้แต่นั่งเคลิ้มที่ฉันกำลังลูบหัวมันอยู่

              แอ้ด...

              เสียงเปิดประตูที่ห้องฉันดังขึ้น ซึ่งคนที่เปิดก็คือพี่บัคนั่นเอง

              "เฮ้อ...พี่ง่วงแล้วอ่า งั้นพี่ขอตัวนอนก่อนนะ ฝันดี"พี่พูดเสร็จก็ล้มตัวนอนบนเตียงฉัน

โดยที่ยังไม่ได้รับอนญาตเลยซักนิด

              "พี่ชายบ้าบออะไรเค้าทำแบบนี้เล่า..."ฉันบ่นพึมพำพลางลูบหัวเจ้าแบรนด์

              ....

             

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา