The magic magic

              #คริสตัน#

              "คริสตันลูกรัก ตื่นได้แล้วนะ วันนี้เป็นวันสำคัญนะ"เสียงแม่ฉันเรียกขณะที่กำลังนอนอยู่

              ฉันลุกขึ้นนั่งลงกับเตียงแล้วก็หันไปหาแม่ที่กำลังตื่นเต้นพิกลๆ

              "มีอะไรหรอแม่?"ฉันถามด้วยความงัวเงีย

              "เอ้า!...นี่ยังไม่รู้อีกหรอ!? วันนี้เป็นวันแต่งงานกับเจสันนะลูก"แม่ฉันพูดเตือนสติฉัน

              "อืม...งานแต่ง...ฮะ! แม่ว่าไงนะ!?"ฉันถามแม่อีกครั้งเพื่อความแน่ใจว่าไม่ได้หูฝาด

              "แกนี่ความจำเป็นอะไรมากไปรึเปล่าเนี่ย วันนี้เป็นวันที่ลูกจะต้อง'แต่งงาน'กับเจสันนะ"

แม่พูดด้วยสีหน้าที่ดีใจสุดๆ แต่ฉัน'ไม่'และ'ไม่'เด็ดขาด! ทำไมฉันจะต้องมาแต่งงานกับคนรวยที่

เห็นแก่ตัวและอวดเก่งอีกต่างหาก

              "ไม่! สำหรับคริสตันจะไม่มีคำว่าแต่งงาน! และไม่มีเด็ดขาด!"ฉันพูดออกมาด้วยความที่

อดไม่ได้จริงๆ

              "แต่ว่าเราจะรวยล้นฟ้านะ ไม่สนใจหรอ?"แม่พูดแบบมีเล่ห์นันย์

              "ต่อให้ไอ้หมอนั่นมันรวยซักเท่าไหร่ หนูก็จะไม่แต่งกับคนนิสัยที่ชั่วๆอย่างมันหรอก!"

ฉันพูดพลางหยิบหมอนขึ้นมาอุดหูฉัน เพราะตอนนี้ไม่อยากจะฟังอะไรทั้งนั้น

              และคนที่ชื่อเจสันนั่นก็คือ'อดีต'แฟนฉันเองแหละ พึ่งมารู้ตัวว่าเขาชั่วขนาดไหนก็ตอนที่

กำลังจะแต่งงานแล้ว เจ้าเจสันมันเป็นที่อวดรวยและก็หล่อเหลาเอาการอยู่ สาวๆทุกคนรู้จักเจสัน

หมดและแต่ละคนที่จะจีบเจสัน มีแต่พวกรวยๆกันทั้งนั้น แต่ว่ากลับไม่สนใจ มาสนใจ'ฉัน'แทนซะ

งั้น!

              "แต่ว่าเราต้องแต่งงานกับเขานะ แม่ไม่อยากจะผิดสัญญากับชาลีหรอกนะ"แม่ฉันพูด

พลางจับไหล่ฉัน

              และคนที่ชื่อชาลีนั่นก็คือ พ่อของเจสันนั่นเอง ซึ่งฉันไม่ชอบเขาเลยด้วยซ้ำ เพราะว่าเขา

ว่าฉันว่า'เตี้ย'อยู่ทุกวัน!ฉันไม่ได้เตี้ยนะ! แค่ตัวเล็กเฉยๆ!

              "แต่หนูจะผิด! แม่ไม่เข้าใจอ่ะว่าไอ้เจสันมันนิสัยเป็นยังไง!"ฉันจะโกนออกมาด้วยความ

โมโหสุดๆ

              "แม่ไม่สนแล้วว่าลูกจะคิดยังไง แต่ว่าลูกต้องแต่งงานกับเจสัน เดี๋ยวนี้!"หลังจากที่แม่

พูดเสร็จก็ลากตัวฉันลงไปที่ห้องโถงใหญ่แล้วก็สั่งให้แม่บ้านสองคนจับตัวฉันพาไปแต่งชุดแต่งงาน

ซึ่งตลอดทางที่จะไปห้องแต่งตัวฉันโหวกเหวกโวยวายออกมาดังมากจนทำให้แม่บ้านทั้งหลายแหล่

ตกใจกับเสียงฉันหมด

              หลังจากนั้น แม่บ้านทั้งสองคนก็จับฉันแต่งตัวเหมือนกับตุ๊กตายังไงก็ไม่รู้ ซึ่งฉัน'เกลียด'

ที่สุด!

              "นี่ ฉันถามหน่อยสิ งานแต่งมันจัดกันตอนไหน?"ฉันถามแม่บ้านแก่ชราที่กำลังใส่ชุด

เกราะอกให้ฉันอยู่

              "ก็ตอนสายๆนั่นแหละค่ะ คุณหนู"แม่บ้านแก่ชราตอบฉัน

              "คราวหน้าก็ไม่ต้องเรียกคุณหนูก็ได้นะ รู้สึกมีคนพูดแล้วขัดใจยังไงก็ไม่รู้"ฉันตอบพลาง

สวมสร้อยไข่มุกที่วางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง

              "หรอคะ? งั้นฉันขอให้คุณคริสตันโชคดีกับการแต่งงานครั้งนี้นะคะ"พอเธอพูดเสร็จก็

ออกจากห้องไปเพราะว่าเธอหมดหน้าที่แล้ว แล้วก็มีแม่บ้านคนใหม่ซึ่งเธอพึ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก ซึ่ง

เธอก็เป็นขี้อายซะด้วย

             "ขะ...ขออนุญาตนะคะ"เธอพูดตะกุกตะกัก

             "เข้ามาเลย ไม่ต้องกลัว ฉันรู้ว่าเธอพึ่งเป็นเด็กใหม่"ฉันพูดเสร็จเธอก็เดินเข้ามาอย่าง

กล้าๆกลัวๆ

             "แล้วเธอชื่ออะไรหรอ?"ฉันถามเธอที่กำลังแต่งผมให้ฉัน

             "ชื่อโรสค่ะ"เธอตอบเสียงแข็ง

             "แล้วทำไมเธอถึงมาทำงานที่บ้านฉันหล่ะ?"ฉันถามพลางหยิบต่างหูไข่มุกขึ้นมาใส่ทั้ง

สองข้าง

             "คุณแม่ฉันสั่งมาค่ะ แล้วก็ต้องคอยรับใช้คุณอีกด้วย"เธอพูดพลางถักเปียให้ฉัน

             "อ๋อหรอ...งั้นต่อไปนี้ฉันไม่จะไม่สั่งเธอนะ"ฉันพูดพลางยิ้มเล็กน้อย

             "ทะ..ทำไมหล่ะคะ?"เธอถามด้วยความสงสัย

             "ฉันเป็นพวกที่ช่วยตัวเองได้หน่ะ และก็ไม่ค่อยชอบให้ใครมาเป็นคนใช้ฉันด้วยเพราะ

ฉะนั้น..."ฉันยังพูดไม่ทันจบประโยคก็มีใครเอาหน้ามาใกล้ๆหูฉันแล้วก็กระซิบว่า

             "แล้วไงต่อจ๊ะที่รัก..."

             เสียงนี่มัน...

             "เจสัน!"ฉันตะโกนออกมาด้วยความตกใจ

             "ว่าไงที่รัก สวยมากเลยนะวันนี้"เขาพูดพลางยิ้มอย่างเล่ห์นันย์

             "นายมาที่นี่ทำไมไม่ทราบ!?"ฉันถามพลางมองไปที่โรสอยู่ตรงหัวมุมด้านหลังห้องสุด

             "ก็อยากมาหานี่นา...หรือว่าไม่ได้?"เขาพูดพลางจับไหล่ฉัน

             "นายเป็นผู้ชายภาษาอะไรมาอยู่ในห้องแต่งตัวผู้หญิง!"ฉันตะโกนออกมาด้วยความโมโห

             "ผมมาไม่ได้หรอครับ ว้า...แต่น่าเสียดายเพราะว่าคุณแม่คุณให้ผมมาหาคุณได้"เขาพูด

แบบมีเล่ห์นันย์

             ฮะ...

             แม่ก็เป็นบ้าไปกับเค้าด้วยหรอเนี่ย!...

             ทำไมโลกนี้มันช่างโหดร้ายซะจริงๆเลย!!...