รักหรือหลง กลหรือลวง เธอกับฉัน

"ยูกิจางงง...ทางนี้"พอถึงโรงอาหาร ฉันก็รีบไปซื้อข้าวมาทาน แล้วก็เจอโมโมะ
กำลังทานอาหารกับเพื่อนๆร่วมชั้นแล้วหันมาเห็นฉัน เธอเลยโบกมือให้ฉัน ไม่ทันไร
เพื่อนคนนี้ก็กลายเป็นสาวป็อปปูล่าประจำห้อง แต่ดูแล้วเธอก็มีความสุขดี ฉันก็พลอยดีใจไปด้วย
นอกจากโมโมะแล้วฉันก็ไม่มีเพื่อนที่แสนดีอย่างนี้เลย ว่าแต่ว่ารีบไปนั่งกับโมโมะดีกว่า
 
กริ๊ง...กริ๊ง
หมดเวลาพักกลางวันละ พวกเราจะต้องไปเปลี่ยนชุดที่ห้องเรียน เพราะวิชาต่อไป
เป็นภาคปฏิบัติ และแน่นอนว่าเวลาเปลี่ยนชุดเนี้ย พวกผู้หญิงก็ชอบอวดชุดชั้นในกัน
"อาร๊ายย..ของเธอน่ารักจัง"
"ของเธอก็เหมือนกัน ลายเซ็กซี่เชียว"
"ดูคุณยูคิมูระสิ ว๊ายย! น่าร๊ากกกกก!!"
"เห้อ...ผู้หญิงก็เงี้ย"ฉันพูดพลางถอนหายใจ2-3ครั้ง แต่โมโมะน่ะ ฉันยอมรับ
ว่าเธอน่ารักจริงๆ
"อ้าว! ยูกิ ไม่เปลี่ยนหรอ เดี๋ยวหมดเวลาหรอก"หลังจากที่โมโมะเปลี่ยนชุดเสร็จ
(เปลี่ยนชุดด้วยความเร็วเหนือเสียงหรือไง เร็วชะมัด)เธอที่เห็นฉันยืนนิ่ง แล้วหันมาถามฉัน
ด้วยความเป็นห่วง
"อ่ะ...อ่อ เดี๋ยวก็เปลี่ยนแล้วล่ะ"ฉันรีบตอบคำถามของเธอ จริงๆฉันไม่ชอบเปลี่ยนในที่ๆคนเยอะ
สรุปก็อายนั่นแหละ,;,3,;,
"งั้นเร็วๆนะ เดี๋ยวฉันไปรอข้างนอก"ฉันพยักหน้าให้โมโมะ
 
ครืน....ปัง!
"เห้อ...เราก็รีบเปลี่ยนจะดีกว่า"
.....
.....
"ว๊ายยยย!!!..."ฉันรีบหาของมาบังเรือนร่างของฉัน หลังจากที่มีบุคคลเข้ามาในห้อง
"เอ่อ..."ฉันหันไปมองเจ้าของเสียง โคบายาชิ! เขาหน้าแดง มีทีท่าว่าเขินอาย
"นิ! หันหลังไปก่อนเลยนะ"หน้าอายจริงๆ ฉันรีบเปลี่ยนชุดให้เสร็จ
"ฉัน...ขอโทษนะ ฉันไม่รู้ว่ามีคนอยู่ แล้วยิ่งเป็นเธออีก"เป็นฉันแล้วมันยังไงล่ะ
พูดอย่างกะนัดคนอื่นไว้แน่ะ
"สะ..เสร็จแล้ว"ฉันหันไปบอกเขา ด้วยอาการแปลกๆ รู้สึกร้อนๆบริเวณใบหน้า
แล้วเขาก็หันมาแล้วเดินไปที่โต๊ะของเขา
"นายไม่เปลี่ยนชุดหรอ วิชาต่อไปกำลังจะเริ่มนะ"ขณะที่ฉันกำลังจะเดินออกจากห้อง
เลยหยุดเดินแล้วหันไปเอ่ยปากถามเขาด้วยความสงสัย
"อะ..อืม คงงั้นแหละ"เขาตอบด้วยน้ำเสียงเบาๆ
"งั้น ฉันไปก่อนนะ บาย"หลังจากพูดจบ ฉันรีบปิดประตูห้อง แล้ววิ่งไปที่สนามกีฬา
โคบายาชิ เรียว นายเป็นคนที่แปลกจริงๆ

ก็ต้องมีบางนะ เรื่องเล็กๆ คงไม่เรทเกินไป
ก็ขอบคุณที่ติดตามและก็มาต่อกันด้วยตอนที่ 5 
ขอบคุณค้าบบบบ#coming soon