รักหรือหลง กลหรือลวง เธอกับฉัน

10.0

เขียนโดย Fertasia

วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.28 น.

  5 ตอน
  0 วิจารณ์
  7,992 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2557 20.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ลางสังหรณ์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

16.00น. หลังเลิกเรียน

"เห้อ..เหนื่อยจังวันนี้ ยูกิ กลับบ้านกัน"เธอพลางหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับเหงื่อ

"จ้ะ เอ่อ..โมโมะ พรุ่งนี้มีงานโรงเรียนหรอ"ฉันถามเธอระหว่างที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋า

"จริงสิ ฉันลืมสนิทเลย รู้สึกจะจัดขึ้นเพื่อต้อนรับนักเรียนใหม่อย่างพวกเรา"

"แล้วมันเป็นงานยังไงหรอ"ฉันเก็บของเสร็จก็ไปยืนรอโมโมะเก็บของ

"โรงเรียนนี้มันเป็นโรงเรียนระดับผู้ดีเรียนกัน ฉันคิดว่าก็คงไม่ปกติเหมือนโรงเรียนอื่นหรอก"

ไม่ปกติ! มันจะมีเรื่องแปลกๆใช่ไหมเนี้ย แต่คงไม่เว่อเกินไปหรอกมั้ง

ก็คงจัดงานโรงเรียนธรรมดาๆ แล้วก็มีผู้อำนวยการมากล่าวอวยพรกับนักเรียน

มีประธานนักเรียนมาอ่านสุทรพจน์ให้ฟัง แค่คิดก็น่าเบื่อจะแย่แล้ว

"เสร็จแล้ว ไปกันเถอะ"โมโมะจูงมือฉันระหว่างเดินกลับบ้านพร้อมกัน

 

ณ บ้านฮานามิกะ

"กลับมาแล้วค่าาาา..."ฉันเดินเข้ามาในบ้านแล้วถอดรองเท้าออก

จากนั้นก็เดินขึ้นไปบนห้อง

ตุ๊บ!

ฉันวางกระเป๋า ถอดเสื้อผ้าออก แล้วเอาผ้าเช็ดตัวมาพันตัวกำลังเดินไปที่ห้องน้ำ

จะไปชำระร่างกายที่อ่อนล้าจากการเรียนวันแรก

ครืน..

ฉันค่อยๆถอดผ้าเช็ดตัวออก แล้วลงไปในอ่างอาบน้ำ เปิดน้ำจนเต็มอ่างแล้วแช่

ให้ผ่อนคลาย แล้วค่อยๆเอาสบู่เหลวชโลมลงมาบนเรือนร่างที่เปียก 

ค่อยๆถูทุกซอกทุกมุม จากนั้นก้เปิดน้ำมาล้างร่างกายให้สะอาด 

แล้วฉันก็ดึงผ้าเช็ดตัวมาพันตัวเช่นเดิมก่อนออกจากห้องน้ำ ฉันเทโลชั่นมาลูบไล่

ให้ทั่วร่างกาย ตามด้วยทาแป้ง เมื่อเสร็จแล้วฉันจึงใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย

ฉันเดินไปที่โต๊ะเขียนหนังสือ หยิดไดอารี่เล่มโปรดขึ้นมาเขียนเรื่องราวต่างๆมากมาย

"ข้าวเย็นเสร็จแล้วนะลูก"เสียงของแม่เรียกฉันให้ไปกินข้าวเย็น ฉันเลยเดินลงไป

กินข้าวให้เรียบร้อย จากนั้นฉันก็ขึ้นนอน

 

"ผมน่ะ...รักเธอตั้งแต่แรกเจอ"

"ห้ะ...นายเป็นใคร"ใบหน้าของเขามืดมัวจนดูไม่ออกว่าเป็นใคร

"ได้โปรด..."

"..."

"..."

"มาเป็นแฟนผมเถอะ.."

เหือก!

ฉันสะดุ้งตืนด้วยความตกใจ หายใจไไม่เป็นจังหวะ

"แค่ฝันสินะ เห้อ..."ฉันโล่งอกที่มันเป็นแค่ฝัน ถ้าเป็นเรื่องจริงฉันคงเป็นลมแน่ๆ

ฉันเอื้อมมือไปหยิบนาฬิกามาดู นี่พึ่งตี 2 เอง นอนต่อดีกว่า ฉันโน้มตัวลงนอน

และข่มตาให้หลับอีกครั้ง

"ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดี"ฉันพรึมพรำ


เซียอยากฝันแบบนี้มั้ง แต่ดันไม่ฝันสะงั้น555+

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ รอชมตอนที่ 6ด้วยน้าาาา

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา