the letter of sea จดหมายรักจากทะเล
7.6
8) มาใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ครืน!!!
เสียงเปิดประตูห้องอย่างแรงโดยฉันเป็นคนเปิดเอง ฉันเดินเข้ามาในห้องและวางกระเป๋าลงประจำที่ของตัวเอง ทุกคนเเริ่มเงียบพร้อมกับนั่งที่เรียบร้อย อาจารย์สาววัย 50เศษๆ เดินอาดๆเข้ามายืนอยู่หน้าชั้นเรียน สักพักเสียงหัวหน้าห้องก็ประกาศทำความเคารพ
"นักเรียน...ทำความเคารพ"
"สวัสดีค่ะ/ครับ" นักเรียนในห้องพร้อมเพรียงกันทำความเคารพ ที่จริงโรงเรียนของฉันเป็นโรงเรียนนานาชาติอะนะแต่ ถ้าเป็นวิชาภาษาไทยก็จะทำความเคารพแบบไทยๆ
"เอาละๆ ทุกคนวันนี้นักเรียนใหม่จะมาแล้ว ขอให้ทุกคนดูแลเค้าด้วย" สิ้นเสียงอาจารย์นักเรียนชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องด้วยท่าทางสง่างาม หน้าคุ้นๆเหมือนเคยเห็นนะ - -?? ใครวะ... เห้ย!!!! นี่มันใช่คนที่ช่วยฉันใช่หรือไม่... เมอร์ไรท์เค้านั่นเองและเค้าจะนั่งตรงไหนละ...ถ้าไม่ใช่ข้างๆฉัน -v- ฮิฮิฮิ ขอคนนี้ละนะ
"สวัสดีครับ...เอนิต้า" เค้ายิ้มให้ฉัน 0///////0
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
เสียงหัวใจฉันเต้นรั่วๆและรู้สึกเหมือนร้อนๆที่หน้าเกิดอะไรขึ้นกันหัวใจของฉัน รอยยิ้มที่เค้าส่งมาให้มันเหทือนทำให้โลกทั้งใบกลายเป็นสีชมพูในชั่วพริบตา สายตาที่แสนจะคุ้นเคยมองฉันด้วยความสงสัย
"เป็นไข้หรอ เอนิต้า" เค้าเอื้อมมือมาแตะที่หน้าผากฉัน โอ๊ยยย ไม่ไหวและน่ารักอ่ะ ><
"..."
"ก็ไม่เห็นตัวร้อนเลยหนิ" เค้าไล่มือลงมาที่ข้างแก้มของฉันและหยิกมัน
"โอ๊ยยย นายทำอะไรเนี่ย!! เจ็บนะ" ฉันพยายามจะปัดมือเค้าออกแต่แรงของฉันไม่พอนะสิT^T
"ทำโทษที่เธอไม่คุยกับฉัน" จากนั้นเค้าก็หยิกไปหยิกมาจนในที่สุด...
"ว้ายยยย!!" เค้าดึงตัวฉันเข้าไปกอด กลิ่นน้ำหอมที่เค้าฉีกไปเมื่อเช้าได้ส่งกลิ่นเข้ามาในจมูก หอม...หอมมาก หอมจริง!!
"ฉันนะ คิดถึงเธอมานานแล้วนะ" นานหรอ...เพิ่งเจอกันเมื่อไม่นานมานี้เองนะ
"..."
"เธอยังจำเด็กผู้ชายตัวเล็กคนนั้นได้มั้ยที่เมื่อก่อนมาหาเธอที่เกาะบ่อยๆ" เด็กผู้ชายผมทองกับดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลนะหรอ...จำได้สิ จำแม่นเลย
"จำได้สิ"
"แล้วเธอ คิดถึงเด็กคนนั้นมั้ย"
"คิดถึงมาก ต่อให้ฉันจะมีแฟนแล้วแต่ตอนนี้เลิกแล้วฉันก็ยังคิดถึงเด็กคนนั้นอยู่ดี"
"แล้วเด็กคนนั้นชื่ออะไร เธอจำได้มั้ย"
"จำ...ไม่ได้" คุ้นๆว่าชื่อของเด็กคนนั้นจะเกี่ยวกับทะเลเนี่ยแหละ
"แล้วถ้าฉันจะบอกว่าฉัน...คือเด็กคนนั้น เธอจะเชื่อมั้ย" เค้ายื่นหน้าเค้ามาใกล้ฉันอีก
ตึกตัก ตึกตัก
เอาอีกแล้วววว >< เต้นแรงจังเลยห้ามก็ห้ามไม่ได้ แล้วถ้าเค้าคือเด็กคนนั้นจริง...ก็คงจะดีนะสิ ฉันนะชอบเด็กคนนั้นมาก มากกว่าแฟนเก่าที่เคยรักกันอีกนะ แต่ถ้าใช่เค้าจริงๆฉันคงจะดีใจมากๆๆ...
เสียงเปิดประตูห้องอย่างแรงโดยฉันเป็นคนเปิดเอง ฉันเดินเข้ามาในห้องและวางกระเป๋าลงประจำที่ของตัวเอง ทุกคนเเริ่มเงียบพร้อมกับนั่งที่เรียบร้อย อาจารย์สาววัย 50เศษๆ เดินอาดๆเข้ามายืนอยู่หน้าชั้นเรียน สักพักเสียงหัวหน้าห้องก็ประกาศทำความเคารพ
"นักเรียน...ทำความเคารพ"
"สวัสดีค่ะ/ครับ" นักเรียนในห้องพร้อมเพรียงกันทำความเคารพ ที่จริงโรงเรียนของฉันเป็นโรงเรียนนานาชาติอะนะแต่ ถ้าเป็นวิชาภาษาไทยก็จะทำความเคารพแบบไทยๆ
"เอาละๆ ทุกคนวันนี้นักเรียนใหม่จะมาแล้ว ขอให้ทุกคนดูแลเค้าด้วย" สิ้นเสียงอาจารย์นักเรียนชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องด้วยท่าทางสง่างาม หน้าคุ้นๆเหมือนเคยเห็นนะ - -?? ใครวะ... เห้ย!!!! นี่มันใช่คนที่ช่วยฉันใช่หรือไม่... เมอร์ไรท์เค้านั่นเองและเค้าจะนั่งตรงไหนละ...ถ้าไม่ใช่ข้างๆฉัน -v- ฮิฮิฮิ ขอคนนี้ละนะ
"สวัสดีครับ...เอนิต้า" เค้ายิ้มให้ฉัน 0///////0
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
เสียงหัวใจฉันเต้นรั่วๆและรู้สึกเหมือนร้อนๆที่หน้าเกิดอะไรขึ้นกันหัวใจของฉัน รอยยิ้มที่เค้าส่งมาให้มันเหทือนทำให้โลกทั้งใบกลายเป็นสีชมพูในชั่วพริบตา สายตาที่แสนจะคุ้นเคยมองฉันด้วยความสงสัย
"เป็นไข้หรอ เอนิต้า" เค้าเอื้อมมือมาแตะที่หน้าผากฉัน โอ๊ยยย ไม่ไหวและน่ารักอ่ะ ><
"..."
"ก็ไม่เห็นตัวร้อนเลยหนิ" เค้าไล่มือลงมาที่ข้างแก้มของฉันและหยิกมัน
"โอ๊ยยย นายทำอะไรเนี่ย!! เจ็บนะ" ฉันพยายามจะปัดมือเค้าออกแต่แรงของฉันไม่พอนะสิT^T
"ทำโทษที่เธอไม่คุยกับฉัน" จากนั้นเค้าก็หยิกไปหยิกมาจนในที่สุด...
"ว้ายยยย!!" เค้าดึงตัวฉันเข้าไปกอด กลิ่นน้ำหอมที่เค้าฉีกไปเมื่อเช้าได้ส่งกลิ่นเข้ามาในจมูก หอม...หอมมาก หอมจริง!!
"ฉันนะ คิดถึงเธอมานานแล้วนะ" นานหรอ...เพิ่งเจอกันเมื่อไม่นานมานี้เองนะ
"..."
"เธอยังจำเด็กผู้ชายตัวเล็กคนนั้นได้มั้ยที่เมื่อก่อนมาหาเธอที่เกาะบ่อยๆ" เด็กผู้ชายผมทองกับดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลนะหรอ...จำได้สิ จำแม่นเลย
"จำได้สิ"
"แล้วเธอ คิดถึงเด็กคนนั้นมั้ย"
"คิดถึงมาก ต่อให้ฉันจะมีแฟนแล้วแต่ตอนนี้เลิกแล้วฉันก็ยังคิดถึงเด็กคนนั้นอยู่ดี"
"แล้วเด็กคนนั้นชื่ออะไร เธอจำได้มั้ย"
"จำ...ไม่ได้" คุ้นๆว่าชื่อของเด็กคนนั้นจะเกี่ยวกับทะเลเนี่ยแหละ
"แล้วถ้าฉันจะบอกว่าฉัน...คือเด็กคนนั้น เธอจะเชื่อมั้ย" เค้ายื่นหน้าเค้ามาใกล้ฉันอีก
ตึกตัก ตึกตัก
เอาอีกแล้วววว >< เต้นแรงจังเลยห้ามก็ห้ามไม่ได้ แล้วถ้าเค้าคือเด็กคนนั้นจริง...ก็คงจะดีนะสิ ฉันนะชอบเด็กคนนั้นมาก มากกว่าแฟนเก่าที่เคยรักกันอีกนะ แต่ถ้าใช่เค้าจริงๆฉันคงจะดีใจมากๆๆ...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ