the letter of sea จดหมายรักจากทะเล

                กริ๊ง...

          ฉันเปิดประตูเข้ามาในร้านค่าเฟ่ชื่อดังแห่งหนึ่ง

     "เอนิต้า ทางนี้ครับ" ไมโคลแฟนหนุ่มสุดหล่อของฉัน >0< โบกมือเรียกฉันเราทั้งสองคบกีนตั้งแต่ม.3 จนถึงตอนนี้เราทั้งสองก็อยู่ม.6แล้วหล่ะ เค้าแทคแคร์ฉันเป็นอย่างดี ซื้อนู้นซื้อนี่ให้ฉันเอากลับบ้าน พาไปเที่ยวไปนู้นไปนี่ตลอด อย่างที่ว่าเค้าดีจริงๆ                                   "ทำไมวันนี้นายถึงพาฉันมากินที่ร้านอาหารดังๆอย่างนี้หรอ" เค้าหันมายิ้มแห้งๆให้ฉันหล่ออออะ  เอ๊ะ!...เดี๋ยวนะยิ้มแห้งๆให้ฉัน "นายมีเรื่องอะไรหรอ" เค้าหันมากุมมือฉันพร้อมจ้องตาฉัน          "เอนิต้าฉัน คิดว่า...เราควรเลิกกันเถอะนะ"

                 ฉึก...!

        มันเหมือนฟ้าผ่าลงมากลางหัวใจของฉันทำให้หัวใจแตกเป็นเสี่ยงๆไม่เหลือชิ้นดีเลย จากนั้นฉันรู้สึกได้มาว่ามีน้ำใสๆไหลออกจากตาของฉัน น้ำตาหนิ...ไม่เข้าใจเลยว่าฉันไม่ดีตรงไหนอะ ฉันไม่สวยใช่มั้ย

   "ทำไมละ...ฉันมันไม่ดีตรงไหนหรอ เราถึงเลิกกัน ฮึก ฮึก"

   "ฉันว่าเธอดีเกินไป เราไม่ควรพบกันอีก"  ฉันดีเกินไป นี่คือเหตุผลที่เค้าคิดได้แค่นี้ใช่มั้ย    

   "ถ้านายคิดว่าจะบอกเลิกฉันนะ ควรหาเหตุผลที่มันดีกว่านี้ จำไว้!" ฉันประกาศเสียงแข็งให้คนในร้านมันรู้ไว้เลยว่าผู้ชาย คิดได้แค่นี้!!!!

    #ที่บ้าน

 "เอนิต้า เป็นไรหรึป่าวตาดูบวมๆนะ" แม่ของฉันเดินเข้ามาพร้อมกับลูบหัวฉันเบาๆ               

 "หนูโดนแฟนทิ้งคะแม่ แต่ตอนนี้หนูไม่เป็นอะไรหรอคะ แค่เจ็บใจนิดหน่อย" และจากนั้นฉัน็เล่าเรื่องราวต่างๆให้แม่ฟัง แม่ฉันก็รับฟังไปแต่โดยดี ช่างเป็นแม่ที่ดีเหลือเกิน

 "ลูกดูต้องการที่สงบสงบนะ" แม่ฉันเข้าใจถูกเลยแหละ

 "ไปที่เกาะส่วนตัวได้มั้ยคะ และอีกอย่างตอนนี้หนูก็กำลังปิดเทอมจะขึ้น ม.6 แล้วด้วย"

 แม่ฉันพยักหน้ารับเบาก่อนจะจุ๊บลงที่หน้าผากของฉัน >0< ช่างเป็นแม่ที่น่ารักอะไรอย่างนี้น้ะเข้าใจลูกและทำตามใจลูกด้วย (ลูกเอาแต่ใจ)  เอาละพรุ่งนี้ฉันต้องไปที่เกาะแล้วละ