the letter of sea จดหมายรักจากทะเล

         6.00 AM

"แม่หนูเสร็จแล้วคะ"

"ไปกันเถอะจ้ะ ^^ เออเรานั่งรถของพ่อไปน้ะ"

"ค่ะ ^^" ฉันเดินลากกระเป๋าเดินทางที่จัดไปเมื่อคืนไปหลังรถก่อนจะเก็บเข้าไป เมื่อรถสีเทาเคลื่อนตัวออกไปฉันค่อยๆหยิบหูฟังกับ I pod ขึ้นมาฟังเพลงและร้องเพลงไปเบาเบา ใบหน้าฉันมองออกไปยังทุ่งหญ้าเขียวที่มีวัวและแกะตัวน้อยๆ จะว่าไปนะฉันยังลืมเรื่องของไมโคลไม่ลงเลยสิ เครียดอะ T^T อยากจะหาแฟนใหม่อะนะแต่ทำไม่ได้อะ เสียใจเจรงงงงงง!

      #เกาะส่วนตัว

"ห้าาาาา ถึงสักทีเมื่อยมากอะ" ฉันบ่นกับตัวเองเบาพรางมองไปที่ตัวบ้านที่ฉันชอบมาเล่นตอนเด็กๆ แต่พอโตมาก็ไม่ค่อยได้มาที่นี่ มันยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ ฉันอมยิ้มเวลาที่มองบ้านหลังนี้ แต่เหมือนฉันจะลืมเหตุการณ์สำคัญบางอย่างไปนะ...ช่างเหอะเลิกคิด

  ฉันลากกระเป๋าขึ้นไปเก็บบนห้องนอนของตัวเองที่ติดริมทะเล เหมือนเคยเล่นกับเด็กคนนึงที่ชอบ พายเรือมาเล่นแถวๆนี้กับฉัน ฉันจำได้ว่าเด็กคนนั้นเป็นรักแรกของฉันแต่เป็นรักแบบเด็กๆ และตอนนี้ คงจะไม่ได้เจอกันอีกแน่ๆ   ฉันล้มตัวลงนอนที่เตียงอันแสนนุ่ม อ่าสสสสส์ สบายสบาย ไม่ค่อยได้สบายอย่างนี้มาสักพักแล้วอะ ไปเดินแถวริมชายหาดหน่อยดีกว่า

       ฉันเดินไปที่โขดหินก้อนหนึ่งที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากบ้านของฉันนัก เสียงลมพัดใบไม้จากต้นมะพร้าวสลับกับเสียงน้ำทะเลที่ซัดเข้าฝั่งพร้อมกับวัตถุใสๆลองมาติดที่โขดหินที่ฉันนั่งอยู่  ฉันจึงหยิบขึ้นมาพบว่า...จดหมายขวดนิ เดี๋ยวนี้เค้ายังส่งจดหมายขวดกันอีกหรอ- - แปลกแหะ แต่...ขออ่านหน่อยละกัล ฮิฮิฮิ

        'ถึงเพื่อนสมัยเด็กคนนึง...

               ผมคืดว่าคุณคงจำชื่อผมไม่ได้หรอกนะ เดี๋ยวผมจะบอกอีกที ผมชื่อเมอร์ไรท์ ที่ใน

        ภาษาฝรั่งเศษแปลว่าทะเล ส่วนคำว่าไรท์ในภาษาอังกฤษแปลว่าสว่าง ถ้ารวมกัลก็แปลว่า

          ทะเลแห่งแสงสว่าง คุณคงจะชื่อ เอนิต้าสินะ...'