Magic love รักใสๆของยัยสามสาวกับนายสามแสบสุดเจ๋ง

           ณ ปราสาทเมืองเวทมนตร์
     "องค์ราชินีเพค่ะ หม่อมฉันมีเรื่องจะมาทูลให้ทราบเพค่ะ"
     "เรื่องอะไรงั้นหรอ"
     "เรื่องของการทดสอบของพวกพ่อมดแม่มดฝึกหัดเพค่ะ"
     "มีอะไรงั้นหรอ"
     "องค์ราชินีจะให้การทดสอบต่อไปเป็นอะไรดีค่ะ"
     "เราเกรงว่าการทดสอบต่อไปคงจะต้องเป็นการทดสอบสุดท้ายซะแล้วหล่ะเฮนล่า"
     "ทำไมล่ะเพค่ะ"
     "ก็ดูเหมือนว่าพ่อมดลิโอก็คิดแผนการใหม่ขึ้นมาแล้วหล่ะ"
     "หมายความว่ายังไงเพค่ะ"
     "ก็มีสายของเรารายงานมาว่าแบร์กับชาล์วน้องสาวของลิโอกลับมาจากหุบเขาสายฟ้าแล้วล่ะ"
     "งั้นพวกนั้นก็คงรู้แล้วสินะเพค่ะว่าเราทำการทดสอบให้พ่อมดและแม่มดฝึกหัดแล้ว"
     "เราก็ภาวนาอย่าให้เป็นเช่นนั้นแต่ดูเหมือนจะไม่ทันเสียแล้ว"
     "เพค่ะ เดี๋ยวหม่อมฉันจะไปบอกผู้คุมสอบให้เพค่ะ"
     "รีบจัดการได้เลยเฮนล่า เราต้องส่งตัวพวกเขากลับไปดูแลโลกมนุษย์โดยเร็วที่สุดมิเช่นนั้นทุกอย่างจะสายเกินไป"
     "เพค่ะ"
           ทางด้านทิวาที่กำลังบาดเจ็บอยู่แต่ก็มีแดเนียลมังกรน้อยคอยดูแลจึงทำให้แผลไม่ค่อยอักเสบแล้ว
     "วาพรุ่งนี้ก็เริ่มทำการทดสอบต่อแล้ว แต่ดูเหมือนคงจะต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอนเลยหล่ะ"
     "นายหมายความว่ายังไงหน่ะแดเนียลที่ว่าจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงหน่ะ"
     "ก็พวกพ่อมดแม่มดเค้าเริ่มเคลื่อนไหวกันแล้วยังไงล่ะครับวาของผม"
     "พูดดีๆนะใครเป็นวาของนายกันแดเนียลเดี๋ยวก็โดนหรอกจากมังกรอยากเปลี่ยนเป็นกบไหมฮะ"
     "โห่วาของผมอย่าใจร้ายนักสิครับ ผมเป็นมังกรแหล่ะดีอยู่แล้ว"
     "งั้นหรอฉันนึกว่าอยากเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นซะอีก 555+ ^^"
     "^^; โห่วาของผมอ่ะใจร้ายมากเลย"
     "เอาอีกและใครเค้าไปเป็นวาของนายกันห่ะ"
     "หยวนๆน่าวาของผม"
     "เอาเหอะนายจะเรียกว่าอะไรก็เรียกไปเถอะฉันไม่ห้ามแล้ว ห้ามไปก็เท่านั้น"
     "ครับวาของผมเนี่ยน่ารักจริงๆเลยนะครับเนี่ย" ไม่พูดเปล่าแดเนียลมังกรน้อยก็เอื้อมมือไปจับแก้มทิวาคู่หูของตนส่ายไปมาอย่างเบามือ
     "ทำอะไรเนี่ยแดเนียลฉันไม่ใช่เด็กนะจะได้ให้นายมาจับส่ายหน้าเนี่ยเดี๋ยวก็โดนหรอก" ทิวายกมะเหงกให้แดเนียล
     "อ้าา วาแกล้งผมอ่ะ"
     "มันต้องโดนมากกว่านี้อีกนายหน่ะ"
     "ครับๆผมยอมแล้วครับ ไม่กล้าขัดขืนเลยหล่ะครับ"
     "งั้นหรอถ้าอีกทีคราวนี้นายโดนแน่แดเนียลคอยดู"
     "ครับๆไม่ทำแล้วครับ"
     "ให้มันจริงเถอะนายหน่ะ"
     "จริงๆนะครับวาของผม"
     "หรอออ"
     "ก๊าฟป๋ม^^"
     "เหอะ =_=;"
     "อ้อ วาแล้วนี่วาแผลหายอักเสบรึยังครับ"
     "ดีขึ้นเยอะเลยหล่ะ ขอบใจน่ะแดเนียล"
     "ไม่เป็นไรครับ วาดีขึ้นก็ดีแล้วหล่ะครับ"
     "เรื่องการทดสอบเค้าจะเอายังไงกันเนี่ย"
     "นั่นสินะครับ" ยังไม่ทันที่ทั้งสองจะคุยกันจบผู้คุมก็ประกาศเรียกเข้าห้องประชุมที่ห้องประชุมเวทมนตร์ทันที ทุกคนจึงไปรวมกันที่ห้องประชุมเวทมนตร์ ทิวาและแดเนียลในร่างมังกรมาถึงจึงมาหาที่นั่งและได้พบกับมิล่าและโรส
     "เป็นไงมั่งอ่ะวา ขอโทษนะที่ไม่ได้ไปเยี่ยมเลยอ่ะ" มิล่าพูด
     "ไม่เป็นไรหรอกมิล่า" โรสจึงถามทิวาอย่างเป็นห่วง
     "แผลหายดีแล้วรึยัง"
     "ดีขึ้นเยอะเลยหล่ะ"
     "วาแล้วนี่ถ้าเค้าจะให้ทำการทดสอบวาจะไหวหรอ"
     "สบายมาก ฉันว่าพวกเราไปหาที่นั่งเถอะเดี๋ยวผู้คุมก็คงจะมาแล้วหล่ะ" ทิวาพูดทั้งสามคนจึงไปหาที่นั่งพร้อมทั้งมังกรทั้งสามด้วย
     "วา มิล่า โรส มานั่งตรงนี้สิ" ริวเรียกทั้งสาม ทั้งสามจึงเดินเข้าไปและนั่งที่ที่ริวบอก
     "เป็นไงบ้างวา"
     "สบายจ๊ะ แค่นี้หน่ะจิ๊บๆ"
     "งั้นหรอ ดีแล้วหล่ะ"
     'ทุกคนมากันครบแล้วสิน่ะค่ะ ทุกคนคงจะยังไม่ทราบเรื่องที่เราเรียกมาในวันนี้ ที่วันนี้เราเรียกพวกเจ้ามาก็เพราะเรื่องของการทดสอบ เราจะให้ทุกคนทดสอบบทสุดท้ายกันเลย และเมื่อทดสอบบทนี้เสร็จเราก็จะให้พวกเจ้ากลับไปยังโลกมนุษย์ การทดสอบที่ว่าก็คือ หาเขายูนิคอนที่หุบเขาหิมะ นี่คือบททดสอบสุดท้าย ขอเชิญทุกคนเข้ารับการทดสอบได้เลยค่ะ' เมื่อผู้คุมพูดจบทุกคนจึงแยกย้ายกันไปที่หุบเขาหิมะ ทิวาและเพื่อนๆเมื่อมาถึงหุบเขาหิมะทุกคนจึงแยกย้ายกันออกตามหายูนิคอน
     "วาครับ" แดเนียลเรียก
     "มีอะไรหรอแดเนียล"
     "ผมอยากรู้ว่าถ้าเราผ่านแล้วถ้าวาต้องไปโลกมนุษย์แล้วผมล่ะครับ"
     "อันนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวเราหายูนิคอนแล้วเอาเขาไปได้แล้วค่อยถามผู้คุมแล้วกันนะ"
    "ครับ ถ้างั้นเราไปตามหายูนิคอนกันเถอะครับ"
    "^^ อืมๆไปกันเถอะ"ทั้งคู่จึงไปตามหายูนิคอนกันต่อ ทางด้านผู้คุม
     "ผู้คุมเฮนล่าค่ะทำไมวายังไม่มาอีกล่ะค่ะ"
     "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันแต่บททดสอบของทิวาคงจะยากกว่าของคนอื่น"
     ' เท่าที่จำได้ทุกๆครั้งก็ได้รับแต่บททดสอบที่เสี่ยงอันตรายกว่าทุกคนเลยนี่หน่า ' เฮนล่าคิด
     "แล้วจะเอายังไงดีล่ะค่ะคุณเฮนล่า"
     "เราทำได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้นแหล่ะโรส มิล่านั่นก็คือเชื่อใจทิวายังไงล่ะ"
           ด้านทิวาและแดเนียล
     "หิมะแรงชะมัดเลย"
     "นั่นสิครับ จะเอายังไงต่อดีล่ะครับวา"
     "ยังไงพวกเราก็ต้องหายูนิคอนให้พบให้ได้เลยหล่ะ อดทนหน่อยนะแดเนียล"
     "พวกเธอหน่ะมีความอดทนมากเลยนะเพื่อที่จะตามหาฉันหน่ะ ยอมทนมาถึงขนาดนี้เลยงั้นหรอ สำหรับเด็กอย่างพวกเธอทำได้ถึงขนาดนี้ก็เยี่ยมมากแล้วหล่ะ"ยูนิคอนพูด
     "ฉันต้องการเขาของนาย ขอเถอะนะพวกเรามาไกลกันถึงขนาดนี้ก็เพราะว่าพวกเราต้องการที่จะมานำเขายูนิคอนของนายกลับไปนะ"
     "ว้า ขอกันง่ายๆอย่างนี้เลยงั้นหรอ"
     "แล้วจะให้พวกเราทำยังไงห่ะ!"
     "ใจเย็นสิมังกรน้อย เราไม่ได้หมายความว่าจะไม่ให้พวกเจ้าซะหน่อยเพียงแต่เราต้องการของแลกเปลี่ยนเท่านั้น"
     "ของแลกเปลี่ยนงั้นหรอ แล้วอะไรล่ะคือของแลกเปลี่ยนที่ว่าหน่ะ"
     "ของสิ่งนั้นพวกเจ้ามีอยู่แล้วหล่ะ ของสิ่งนั้นก็คือลูกกวาดสีรุ้งยังไงล่ะ"
     "อย่างนี้นี่เอง นี่สินะเป็นเหตุผลที่การตามหาลูกกวาดสีรุ้งเป็นสิ่งจำเป็นที่ไม่อาจตัดออกไปได้"
     "ใช่แล้วหล่ะ เจ้าเข้าใจถูกแล้วหล่ะ ตามจริงก็ไม่ค่อยจำเป็นหรอก แต่เพราะมันเป็นสิ่งที่หาง่ายที่สุดมันจึงจำเป็น"
     "อย่างนี้นี่เอง"
     "ถ้างั้นแค่ต้องการลูกกวาดสีรุ้งอย่างเดียวใช่มั้ย" ยูนิคอนพยักหน้า ทิวาจึงหยิบลูกกวาดสีรุ้งให้กับยูนิคอน
      "ขอบใจพวกเจ้านะ"
     "ไม่เป็นไรหรอกมันเป็นหน้าที่"
     "งั้นหรอ ^^"
     "อืม"
     "อ่ะนี่เขาของฉันเอง" พูดจบยูนิคอนจึงส่งเขาให้ทิวา
     "ขอบคุณนะ"
     "มีอีกเรื่องที่พวกเจ้าต้องรู้นะ"
     "มีอะไรงั้นหรอ"
     "เรื่องของเขายูนิคอนที่เธอได้ไปเมื่อกี้นี้หน่ะ"
     "ทำไมหรอ"
     "ก็มันจะสามารถกลายเป็นอาวุธคู่ตามแต่ใจพวกเจ้าต้องการ แค่นึกอาวุธมาตามที่ใจปรารถนาแต่อาวุธนั้นจะไม่สามารถกลับมาเป็นเขาได้อีกและก็ไม่อาจกลายเป็นอาวุธอื่นได้เช่นกัน"      
     "อืมเข้าใจแล้วหล่ะ"
     "แล้ววาอยากได้อาวุธแบบไหนหรอ"
     "นั่นสินะ ถ้างั้นครั้งนี้ฉันให้นายเลือกแล้วกันนะ"
     "จริงหรอ วาให้ผมเลือกจริงๆหรอ"
     "อืม ^^"
     "ถ้างั้นก็ต้องเอาแบบที่วาของผมใช้ได้ด้วย อ๋อ นึกออกแล้วหล่ะครับ ถ้างั้นก็เอาล่ะนะ" พูดจบแดเนียลจึงกลายร่างเป็นมนุษย์และร่ายเวทตามที่ยูนิคอนบอกพร้อมกับนึกอาวุธ พร้อมๆกับที่ร่ายคาถา เมื่อร่ายเวทเสร็จทิวาก็ต้องอึ้งกับอาวุธที่แดเนียลนึก
     "ธนูกับดาวกระจายเวทมนตร์งั้นหรอ มาเป็นคู่เลยแฮะ"
     "ผมนึกเอาอันที่วาของผมสามารถใช้ได้ง่ายๆแล้วก็อาวุธที่ผมอ่านใจวาได้หน่ะ วาหน่ะชอบธนูใช่มั้ยล่ะ" ทิวายิ้มให้แดเนียล
     "อืม ^//^ ขอบใจนะ"
     "ครับผม"
     "ถ้างั้นพวกเราต้องขอตัวก่อนนะ แล้วก็นะ การทดสอบของที่นี่ง่ายที่สุดเลยหล่ะ"
     "งั้นหรอสงสัยต้องทำให้มันยากกว่านี้แล้วหล่ะมั้งครับ"
     "แบบนี้อาจจะดีแล้วก็ได้ค่ะ"
     "อืม"
     "ถ้าอย่างงั้นพวกเราขอตัวก่อนนะ" ทิวาพูด
     "บ๊ายๆแล้วเจอกัน" แดเนียลกล่าวลา
     "อืม โชคดีนะ ยังไงเราต้องได้เจอกันอีกแน่" ทิวาและแดเนียลจึงกลับไปหาผู้คุม
           ด้านของผู้คุม
     "ทำไมยังไม่มากันอีกนะหนูรู้สึกเป็นห่วงยังไงก็ไม่รู้ค่ะคุณเฮนล่า" มิล่าถาม
     "มาแล้วค่ะ ผู้คุมวามาแล้วหล่ะค่ะ"โรสพูด ทุกคนจึงหันไปมอง
     "วาเป็นไงบ้าง"
     "ไม่เป็นไรเลยสบายมากง่ายสุดๆเลยหล่ะ"
     "อืมดีแล้วหล่ะ ว่าแต่ของวาเลือกอาวุธแบบไหนมาหรอ ขอดูหน่อยสิ"
     "ได้สิ"
     "ว้าว ยอดไปเลย มีทั้งธนูทั้งดาวกระจายเลย ว่าแต่เข็มขัดอันนี้มันคนละอันกับที่ใส่มารึเปล่าวา"
     "อืม เข็มขัดอันนี้คุณยูนิคอนให้มาหน่ะ พร้อมกับกระเป๋าใส่ดาวกระจาย ส่วนธนูอันนี้ถ้าไม่ได้ใช้มันก็จะกลายเป็นเหมือนกระบองอ่ะแต่แค่อันมันเล็กกว่า"
     "งั้นหรอ วาเนี่ยเข้าใจคิดเนอะ"
     "อันที่จริงฉันก็ไม่ได้คิดหรอกนะ แดเนียลคิดหน่ะ"
     "งั้นหรอสุดยอดไปเลยนะเนี่ย ของฉันให้ซาโต้คิดให้เหมือนกัน นี่ไงดาบของฉัน ตรงที่จับเป็นรูปมังกรด้วยหล่ะ แล้วก็นะมีอีกอย่างนึงนะนี่ไงแซ่ของฉัน"
     "สุดยอดเลย"
     "ของฉันก็มีนะมิล่า ทิวา นี่ไงมีดพกแล้วก็เข็มอาบยาพิษ"
     "เล่นแรงนี่หน่าโรส" มิล่าพูด
     "พวกเธอหน่ะเลือกอาวุธกันได้ยอดมากเลยนะ"
     "ริว" ทั้งสามพูดพร้อมกัน
     "แล้วอาวุธนายล่ะ"
     "ของฉันหรอ กรงจักรแล้วก็ดาบหน่ะ"
     "ยอดเลยพวกเธอทุกคนหน่ะ"
     "ผู้คุมเฮนล่า"
     "ทุกคนช่วยมารวมกันตรงนี้หน่อยนะจ๊ะ ฉันจะขอชี้แจงเรื่องนี้อีกเรื่องก่อนที่ทุกคนจะต้องไปรวมตัวกันที่ห้องประชุมเวทมนตร์ เรื่องที่ฉันจะแจ้งนั่นก็คือในวันพรุ่งนี้ทุกคนจะต้องกลับไปที่โลกมนุษย์ซึ่งที่ห้องประชุมเขาก็จะแจ้งเรื่องนี้อยู่แล้วนั่นก็คือทุกคนจะต้องช่วยกันปกป้องมนุษย์ให้ปลอดภัยจากพ่อมดลิโอและเมื่อเรื่องนี้จบเมื่อไหร่เราก็จะเรียกพวกเธอกลับมาหรือหากว่ามีเหตุสุดวิสัยอะไรเราถึงจะเรียกแต่หากว่าจะมาที่นี่ก็ต้องได้รับอนุญาตก่อนและที่สำคัญคือมังกรของพวกเธอต้องอยู่ฝึกที่นี่สองวันแล้วจึงจะไปที่โลกมนุษย์ได้ แค่นี้แหล่ะที่ฉันจะคุย เชิญทุกคนไปที่ห้องประชุมเวทมนตร์ได้เลยค่ะ" ทุกคนจึงไปรอที่ห้องประชุมเวทมนตร์
     "วาครับ" แดเนียลในร่างชายหนุ่มพูด
     "มีอะไรหรอแดเนียล"
     "คือผมหน่ะอยากไปพร้อมกับวานี่หน่า"
     "ไม่เป็นไรหรอกน่า เดี๋ยวค่อยไปก็ได้"
     "แต่ว่าผมอยากไปพร้อมกับวาของผมจริงๆนะ"
     "นายเนี่ยชอบทำตัวเหมือนเด็กจริงๆนะ"
     "ก็ได้ผมจะตั้งใจฝึกจะได้ไปหาวาได้แบบภาคภูมิใจสุดๆเลย"
     "อืม ดีแล้ว"
     "ครับ" ทิวาและแดเนียลจึงตามทุกคนไปที่ห้องประชุมเวทมนตร์
     'ทุกคนมากันแล้วน่ะค่ะ ถ้างั้นพวกเราจะขอแจกคทาและกำไลให้กับทุกคนเลยน่ะค่ะ' เมื่อพูดจบทุกคนจึงไปรับคทาและกำไลรูปหัวใจ
     "วาของวาได้คทารูปอะไร"
     "ของฉันหรอรูปหัวใจสีชมพูหน่ะ"
     "ของฉันรูปดาว"
     "ของฉันรูปดอกกุหลาบ"
     "ของผมรูปหัวใจสีขาว"
     "พวกเราคงต้องกลับโลกมนุษย์แล้วหล่ะ ไปเหอะมิล่า โรส ไปก่อนนะริว"
     "เดี๋ยววา"
     "มีอะไรหรอริว"
     "เออคือว่าไว้ว่างๆผมขอไปเที่ยวบ้านวาได้มั้ย"
     "อืมได้สิ"
     "ขอบคุณนะ"
     "จ๊ะๆถ้างั้นวาขอตัวก่อนนะริวไม่ได้ไปโรงเรียนนานแล้วคิดถึง"
     "คิดถึงโรงเรียนหรือว่าคิดถึงคนที่อยู่โรงเรียนกันแน่"
     "0//0 บ้าหรอชั้นจะไปคิดถึงใครกันเล่า ไปได้แล้ว ไปก่อนนะริว"
     "ครับ"
     "ไปนะริว" โรสและมิล่าพูด ริวจึงพยักหน้าให้ทั้งคู่