Magic love รักใสๆของยัยสามสาวกับนายสามแสบสุดเจ๋ง

9.0

วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.43 น.

  9 บท
  4 วิจารณ์
  13.23K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 22.06 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) การทดสอบสุดท้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

           ณ ปราสาทเมืองเวทมนตร์

     "องค์ราชินีเพค่ะ หม่อมฉันมีเรื่องจะมาทูลให้ทราบเพค่ะ"

     "เรื่องอะไรงั้นหรอ"

     "เรื่องของการทดสอบของพวกพ่อมดแม่มดฝึกหัดเพค่ะ"

     "มีอะไรงั้นหรอ"

     "องค์ราชินีจะให้การทดสอบต่อไปเป็นอะไรดีค่ะ"

     "เราเกรงว่าการทดสอบต่อไปคงจะต้องเป็นการทดสอบสุดท้ายซะแล้วหล่ะเฮนล่า"

     "ทำไมล่ะเพค่ะ"

     "ก็ดูเหมือนว่าพ่อมดลิโอก็คิดแผนการใหม่ขึ้นมาแล้วหล่ะ"

     "หมายความว่ายังไงเพค่ะ"

     "ก็มีสายของเรารายงานมาว่าแบร์กับชาล์วน้องสาวของลิโอกลับมาจากหุบเขาสายฟ้าแล้วล่ะ"

     "งั้นพวกนั้นก็คงรู้แล้วสินะเพค่ะว่าเราทำการทดสอบให้พ่อมดและแม่มดฝึกหัดแล้ว"

     "เราก็ภาวนาอย่าให้เป็นเช่นนั้นแต่ดูเหมือนจะไม่ทันเสียแล้ว"

     "เพค่ะ เดี๋ยวหม่อมฉันจะไปบอกผู้คุมสอบให้เพค่ะ"

     "รีบจัดการได้เลยเฮนล่า เราต้องส่งตัวพวกเขากลับไปดูแลโลกมนุษย์โดยเร็วที่สุดมิเช่นนั้นทุกอย่างจะสายเกินไป"

     "เพค่ะ"

           ทางด้านทิวาที่กำลังบาดเจ็บอยู่แต่ก็มีแดเนียลมังกรน้อยคอยดูแลจึงทำให้แผลไม่ค่อยอักเสบแล้ว

     "วาพรุ่งนี้ก็เริ่มทำการทดสอบต่อแล้ว แต่ดูเหมือนคงจะต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอนเลยหล่ะ"

     "นายหมายความว่ายังไงหน่ะแดเนียลที่ว่าจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงหน่ะ"

     "ก็พวกพ่อมดแม่มดเค้าเริ่มเคลื่อนไหวกันแล้วยังไงล่ะครับวาของผม"

     "พูดดีๆนะใครเป็นวาของนายกันแดเนียลเดี๋ยวก็โดนหรอกจากมังกรอยากเปลี่ยนเป็นกบไหมฮะ"

     "โห่วาของผมอย่าใจร้ายนักสิครับ ผมเป็นมังกรแหล่ะดีอยู่แล้ว"

     "งั้นหรอฉันนึกว่าอยากเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นซะอีก 555+ ^^"

     "^^; โห่วาของผมอ่ะใจร้ายมากเลย"

     "เอาอีกและใครเค้าไปเป็นวาของนายกันห่ะ"

     "หยวนๆน่าวาของผม"

     "เอาเหอะนายจะเรียกว่าอะไรก็เรียกไปเถอะฉันไม่ห้ามแล้ว ห้ามไปก็เท่านั้น"

     "ครับวาของผมเนี่ยน่ารักจริงๆเลยนะครับเนี่ย" ไม่พูดเปล่าแดเนียลมังกรน้อยก็เอื้อมมือไปจับแก้มทิวาคู่หูของตนส่ายไปมาอย่างเบามือ

     "ทำอะไรเนี่ยแดเนียลฉันไม่ใช่เด็กนะจะได้ให้นายมาจับส่ายหน้าเนี่ยเดี๋ยวก็โดนหรอก" ทิวายกมะเหงกให้แดเนียล

     "อ้าา วาแกล้งผมอ่ะ"

     "มันต้องโดนมากกว่านี้อีกนายหน่ะ"

     "ครับๆผมยอมแล้วครับ ไม่กล้าขัดขืนเลยหล่ะครับ"

     "งั้นหรอถ้าอีกทีคราวนี้นายโดนแน่แดเนียลคอยดู"

     "ครับๆไม่ทำแล้วครับ"

     "ให้มันจริงเถอะนายหน่ะ"

     "จริงๆนะครับวาของผม"

     "หรอออ"

     "ก๊าฟป๋ม^^"

     "เหอะ =_=;"

     "อ้อ วาแล้วนี่วาแผลหายอักเสบรึยังครับ"

     "ดีขึ้นเยอะเลยหล่ะ ขอบใจน่ะแดเนียล"

     "ไม่เป็นไรครับ วาดีขึ้นก็ดีแล้วหล่ะครับ"

     "เรื่องการทดสอบเค้าจะเอายังไงกันเนี่ย"

     "นั่นสินะครับ" ยังไม่ทันที่ทั้งสองจะคุยกันจบผู้คุมก็ประกาศเรียกเข้าห้องประชุมที่ห้องประชุมเวทมนตร์ทันที ทุกคนจึงไปรวมกันที่ห้องประชุมเวทมนตร์ ทิวาและแดเนียลในร่างมังกรมาถึงจึงมาหาที่นั่งและได้พบกับมิล่าและโรส

     "เป็นไงมั่งอ่ะวา ขอโทษนะที่ไม่ได้ไปเยี่ยมเลยอ่ะ" มิล่าพูด

     "ไม่เป็นไรหรอกมิล่า" โรสจึงถามทิวาอย่างเป็นห่วง

     "แผลหายดีแล้วรึยัง"

     "ดีขึ้นเยอะเลยหล่ะ"

     "วาแล้วนี่ถ้าเค้าจะให้ทำการทดสอบวาจะไหวหรอ"

     "สบายมาก ฉันว่าพวกเราไปหาที่นั่งเถอะเดี๋ยวผู้คุมก็คงจะมาแล้วหล่ะ" ทิวาพูดทั้งสามคนจึงไปหาที่นั่งพร้อมทั้งมังกรทั้งสามด้วย

     "วา มิล่า โรส มานั่งตรงนี้สิ" ริวเรียกทั้งสาม ทั้งสามจึงเดินเข้าไปและนั่งที่ที่ริวบอก

     "เป็นไงบ้างวา"

     "สบายจ๊ะ แค่นี้หน่ะจิ๊บๆ"

     "งั้นหรอ ดีแล้วหล่ะ"

     'ทุกคนมากันครบแล้วสิน่ะค่ะ ทุกคนคงจะยังไม่ทราบเรื่องที่เราเรียกมาในวันนี้ ที่วันนี้เราเรียกพวกเจ้ามาก็เพราะเรื่องของการทดสอบ เราจะให้ทุกคนทดสอบบทสุดท้ายกันเลย และเมื่อทดสอบบทนี้เสร็จเราก็จะให้พวกเจ้ากลับไปยังโลกมนุษย์ การทดสอบที่ว่าก็คือ หาเขายูนิคอนที่หุบเขาหิมะ นี่คือบททดสอบสุดท้าย ขอเชิญทุกคนเข้ารับการทดสอบได้เลยค่ะ' เมื่อผู้คุมพูดจบทุกคนจึงแยกย้ายกันไปที่หุบเขาหิมะ ทิวาและเพื่อนๆเมื่อมาถึงหุบเขาหิมะทุกคนจึงแยกย้ายกันออกตามหายูนิคอน

     "วาครับ" แดเนียลเรียก

     "มีอะไรหรอแดเนียล"

     "ผมอยากรู้ว่าถ้าเราผ่านแล้วถ้าวาต้องไปโลกมนุษย์แล้วผมล่ะครับ"

     "อันนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวเราหายูนิคอนแล้วเอาเขาไปได้แล้วค่อยถามผู้คุมแล้วกันนะ"

    "ครับ ถ้างั้นเราไปตามหายูนิคอนกันเถอะครับ"

    "^^ อืมๆไปกันเถอะ"ทั้งคู่จึงไปตามหายูนิคอนกันต่อ ทางด้านผู้คุม

     "ผู้คุมเฮนล่าค่ะทำไมวายังไม่มาอีกล่ะค่ะ"

     "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันแต่บททดสอบของทิวาคงจะยากกว่าของคนอื่น"

     ' เท่าที่จำได้ทุกๆครั้งก็ได้รับแต่บททดสอบที่เสี่ยงอันตรายกว่าทุกคนเลยนี่หน่า ' เฮนล่าคิด

     "แล้วจะเอายังไงดีล่ะค่ะคุณเฮนล่า"

     "เราทำได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้นแหล่ะโรส มิล่านั่นก็คือเชื่อใจทิวายังไงล่ะ"

           ด้านทิวาและแดเนียล

     "หิมะแรงชะมัดเลย"

     "นั่นสิครับ จะเอายังไงต่อดีล่ะครับวา"

     "ยังไงพวกเราก็ต้องหายูนิคอนให้พบให้ได้เลยหล่ะ อดทนหน่อยนะแดเนียล"

     "พวกเธอหน่ะมีความอดทนมากเลยนะเพื่อที่จะตามหาฉันหน่ะ ยอมทนมาถึงขนาดนี้เลยงั้นหรอ สำหรับเด็กอย่างพวกเธอทำได้ถึงขนาดนี้ก็เยี่ยมมากแล้วหล่ะ"ยูนิคอนพูด

     "ฉันต้องการเขาของนาย ขอเถอะนะพวกเรามาไกลกันถึงขนาดนี้ก็เพราะว่าพวกเราต้องการที่จะมานำเขายูนิคอนของนายกลับไปนะ"

     "ว้า ขอกันง่ายๆอย่างนี้เลยงั้นหรอ"

     "แล้วจะให้พวกเราทำยังไงห่ะ!"

     "ใจเย็นสิมังกรน้อย เราไม่ได้หมายความว่าจะไม่ให้พวกเจ้าซะหน่อยเพียงแต่เราต้องการของแลกเปลี่ยนเท่านั้น"

     "ของแลกเปลี่ยนงั้นหรอ แล้วอะไรล่ะคือของแลกเปลี่ยนที่ว่าหน่ะ"

     "ของสิ่งนั้นพวกเจ้ามีอยู่แล้วหล่ะ ของสิ่งนั้นก็คือลูกกวาดสีรุ้งยังไงล่ะ"

     "อย่างนี้นี่เอง นี่สินะเป็นเหตุผลที่การตามหาลูกกวาดสีรุ้งเป็นสิ่งจำเป็นที่ไม่อาจตัดออกไปได้"

     "ใช่แล้วหล่ะ เจ้าเข้าใจถูกแล้วหล่ะ ตามจริงก็ไม่ค่อยจำเป็นหรอก แต่เพราะมันเป็นสิ่งที่หาง่ายที่สุดมันจึงจำเป็น"

     "อย่างนี้นี่เอง"

     "ถ้างั้นแค่ต้องการลูกกวาดสีรุ้งอย่างเดียวใช่มั้ย" ยูนิคอนพยักหน้า ทิวาจึงหยิบลูกกวาดสีรุ้งให้กับยูนิคอน

      "ขอบใจพวกเจ้านะ"

     "ไม่เป็นไรหรอกมันเป็นหน้าที่"

     "งั้นหรอ ^^"

     "อืม"

     "อ่ะนี่เขาของฉันเอง" พูดจบยูนิคอนจึงส่งเขาให้ทิวา

     "ขอบคุณนะ"

     "มีอีกเรื่องที่พวกเจ้าต้องรู้นะ"

     "มีอะไรงั้นหรอ"

     "เรื่องของเขายูนิคอนที่เธอได้ไปเมื่อกี้นี้หน่ะ"

     "ทำไมหรอ"

     "ก็มันจะสามารถกลายเป็นอาวุธคู่ตามแต่ใจพวกเจ้าต้องการ แค่นึกอาวุธมาตามที่ใจปรารถนาแต่อาวุธนั้นจะไม่สามารถกลับมาเป็นเขาได้อีกและก็ไม่อาจกลายเป็นอาวุธอื่นได้เช่นกัน"      

     "อืมเข้าใจแล้วหล่ะ"

     "แล้ววาอยากได้อาวุธแบบไหนหรอ"

     "นั่นสินะ ถ้างั้นครั้งนี้ฉันให้นายเลือกแล้วกันนะ"

     "จริงหรอ วาให้ผมเลือกจริงๆหรอ"

     "อืม ^^"

     "ถ้างั้นก็ต้องเอาแบบที่วาของผมใช้ได้ด้วย อ๋อ นึกออกแล้วหล่ะครับ ถ้างั้นก็เอาล่ะนะ" พูดจบแดเนียลจึงกลายร่างเป็นมนุษย์และร่ายเวทตามที่ยูนิคอนบอกพร้อมกับนึกอาวุธ พร้อมๆกับที่ร่ายคาถา เมื่อร่ายเวทเสร็จทิวาก็ต้องอึ้งกับอาวุธที่แดเนียลนึก

     "ธนูกับดาวกระจายเวทมนตร์งั้นหรอ มาเป็นคู่เลยแฮะ"

     "ผมนึกเอาอันที่วาของผมสามารถใช้ได้ง่ายๆแล้วก็อาวุธที่ผมอ่านใจวาได้หน่ะ วาหน่ะชอบธนูใช่มั้ยล่ะ" ทิวายิ้มให้แดเนียล

     "อืม ^//^ ขอบใจนะ"

     "ครับผม"

     "ถ้างั้นพวกเราต้องขอตัวก่อนนะ แล้วก็นะ การทดสอบของที่นี่ง่ายที่สุดเลยหล่ะ"

     "งั้นหรอสงสัยต้องทำให้มันยากกว่านี้แล้วหล่ะมั้งครับ"

     "แบบนี้อาจจะดีแล้วก็ได้ค่ะ"

     "อืม"

     "ถ้าอย่างงั้นพวกเราขอตัวก่อนนะ" ทิวาพูด

     "บ๊ายๆแล้วเจอกัน" แดเนียลกล่าวลา

     "อืม โชคดีนะ ยังไงเราต้องได้เจอกันอีกแน่" ทิวาและแดเนียลจึงกลับไปหาผู้คุม

           ด้านของผู้คุม

     "ทำไมยังไม่มากันอีกนะหนูรู้สึกเป็นห่วงยังไงก็ไม่รู้ค่ะคุณเฮนล่า" มิล่าถาม

     "มาแล้วค่ะ ผู้คุมวามาแล้วหล่ะค่ะ"โรสพูด ทุกคนจึงหันไปมอง

     "วาเป็นไงบ้าง"

     "ไม่เป็นไรเลยสบายมากง่ายสุดๆเลยหล่ะ"

     "อืมดีแล้วหล่ะ ว่าแต่ของวาเลือกอาวุธแบบไหนมาหรอ ขอดูหน่อยสิ"

     "ได้สิ"

     "ว้าว ยอดไปเลย มีทั้งธนูทั้งดาวกระจายเลย ว่าแต่เข็มขัดอันนี้มันคนละอันกับที่ใส่มารึเปล่าวา"

     "อืม เข็มขัดอันนี้คุณยูนิคอนให้มาหน่ะ พร้อมกับกระเป๋าใส่ดาวกระจาย ส่วนธนูอันนี้ถ้าไม่ได้ใช้มันก็จะกลายเป็นเหมือนกระบองอ่ะแต่แค่อันมันเล็กกว่า"

     "งั้นหรอ วาเนี่ยเข้าใจคิดเนอะ"

     "อันที่จริงฉันก็ไม่ได้คิดหรอกนะ แดเนียลคิดหน่ะ"

     "งั้นหรอสุดยอดไปเลยนะเนี่ย ของฉันให้ซาโต้คิดให้เหมือนกัน นี่ไงดาบของฉัน ตรงที่จับเป็นรูปมังกรด้วยหล่ะ แล้วก็นะมีอีกอย่างนึงนะนี่ไงแซ่ของฉัน"

     "สุดยอดเลย"

     "ของฉันก็มีนะมิล่า ทิวา นี่ไงมีดพกแล้วก็เข็มอาบยาพิษ"

     "เล่นแรงนี่หน่าโรส" มิล่าพูด

     "พวกเธอหน่ะเลือกอาวุธกันได้ยอดมากเลยนะ"

     "ริว" ทั้งสามพูดพร้อมกัน

     "แล้วอาวุธนายล่ะ"

     "ของฉันหรอ กรงจักรแล้วก็ดาบหน่ะ"

     "ยอดเลยพวกเธอทุกคนหน่ะ"

     "ผู้คุมเฮนล่า"

     "ทุกคนช่วยมารวมกันตรงนี้หน่อยนะจ๊ะ ฉันจะขอชี้แจงเรื่องนี้อีกเรื่องก่อนที่ทุกคนจะต้องไปรวมตัวกันที่ห้องประชุมเวทมนตร์ เรื่องที่ฉันจะแจ้งนั่นก็คือในวันพรุ่งนี้ทุกคนจะต้องกลับไปที่โลกมนุษย์ซึ่งที่ห้องประชุมเขาก็จะแจ้งเรื่องนี้อยู่แล้วนั่นก็คือทุกคนจะต้องช่วยกันปกป้องมนุษย์ให้ปลอดภัยจากพ่อมดลิโอและเมื่อเรื่องนี้จบเมื่อไหร่เราก็จะเรียกพวกเธอกลับมาหรือหากว่ามีเหตุสุดวิสัยอะไรเราถึงจะเรียกแต่หากว่าจะมาที่นี่ก็ต้องได้รับอนุญาตก่อนและที่สำคัญคือมังกรของพวกเธอต้องอยู่ฝึกที่นี่สองวันแล้วจึงจะไปที่โลกมนุษย์ได้ แค่นี้แหล่ะที่ฉันจะคุย เชิญทุกคนไปที่ห้องประชุมเวทมนตร์ได้เลยค่ะ" ทุกคนจึงไปรอที่ห้องประชุมเวทมนตร์

     "วาครับ" แดเนียลในร่างชายหนุ่มพูด

     "มีอะไรหรอแดเนียล"

     "คือผมหน่ะอยากไปพร้อมกับวานี่หน่า"

     "ไม่เป็นไรหรอกน่า เดี๋ยวค่อยไปก็ได้"

     "แต่ว่าผมอยากไปพร้อมกับวาของผมจริงๆนะ"

     "นายเนี่ยชอบทำตัวเหมือนเด็กจริงๆนะ"

     "ก็ได้ผมจะตั้งใจฝึกจะได้ไปหาวาได้แบบภาคภูมิใจสุดๆเลย"

     "อืม ดีแล้ว"

     "ครับ" ทิวาและแดเนียลจึงตามทุกคนไปที่ห้องประชุมเวทมนตร์

     'ทุกคนมากันแล้วน่ะค่ะ ถ้างั้นพวกเราจะขอแจกคทาและกำไลให้กับทุกคนเลยน่ะค่ะ' เมื่อพูดจบทุกคนจึงไปรับคทาและกำไลรูปหัวใจ

     "วาของวาได้คทารูปอะไร"

     "ของฉันหรอรูปหัวใจสีชมพูหน่ะ"

     "ของฉันรูปดาว"

     "ของฉันรูปดอกกุหลาบ"

     "ของผมรูปหัวใจสีขาว"

     "พวกเราคงต้องกลับโลกมนุษย์แล้วหล่ะ ไปเหอะมิล่า โรส ไปก่อนนะริว"

     "เดี๋ยววา"

     "มีอะไรหรอริว"

     "เออคือว่าไว้ว่างๆผมขอไปเที่ยวบ้านวาได้มั้ย"

     "อืมได้สิ"

     "ขอบคุณนะ"

     "จ๊ะๆถ้างั้นวาขอตัวก่อนนะริวไม่ได้ไปโรงเรียนนานแล้วคิดถึง"

     "คิดถึงโรงเรียนหรือว่าคิดถึงคนที่อยู่โรงเรียนกันแน่"

     "0//0 บ้าหรอชั้นจะไปคิดถึงใครกันเล่า ไปได้แล้ว ไปก่อนนะริว"

     "ครับ"

     "ไปนะริว" โรสและมิล่าพูด ริวจึงพยักหน้าให้ทั้งคู่ 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา