storyloveยัยแมวขโมยตัวร้ายไล่(จับ)หัวใจคุณหมอตัวดี

                                                     4

"รีบไปเร็วเข้า!o[]o"พอลอว์ตะโกนให้ฉันไปฉันรีบวิ่งออกไปโดยที่ไม่ลืมปิดประตูจากนั้นลอว์รีบล็อคประตูทันที แล้วนายคิดจะฉันโดนนางพยาบาลพวกนี้รุมทึ้งฉันรึไงห๊าาา!แงๆTΑTตายแน่เลยฉัน

ตึก ตึก ตึก!

ฉันรีบเร่งฝีเท้าเพราะหลังจากที่วิ่งออกมาพวกนางพยาบาลก็ไล่ตามฉันมาใหญ่เร็วเข้านามิ!หาที่ซ่อนสิ!พอนึกออกก็รีบวิ่งไปหลังกำแพงก่อนที่พวกนางพยาบาลจะตามมาทัน

"พวกเราหายัยนั่นให้เจอ!"หัวโจกนางพยาบาลพูดออกมา

"กล้าอยู่กับท่านลอว์สองต่อสองฉันไม่ให้อภัยแน่!"เห็นไหม!พวกเขาจะรุมทึ้งฉันอ่ะแงๆ T0T

หลังจากพวกนางพยาบาลไปกันแล้วเหมือนมีคนอยูข้างหลังฉันพอหันไปพบใบหน้าหล่อๆผมสีทองเหลืองดวงตาสีฟ้าเข้มฉายแววให้เห็นความงามขอบอกเลยว่าหล่อมากๆ(แต่ไม่ใช่สเป็คฉันยะ)

"เธอมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ละสาวน้อย?"

"หลบพวกนางพยาบาล พวกเขาจะมารุมทึ้งฉัน"ฉันตอบไปตามความเป็นจริง

"เธอไปทำอะไรมาละ?"

"พวกเขาเห็นว่าฉันอยู่ในห้องลอว์สองต่อสองแต่ที่จริงแล้วฉันเป็นผู้ช่วยเขา"

"งั้นเหรอ นี่!สาวน้อยเธอชื่ออะไรเหรอ?"

"นามิ แล้วคุณละ?"

"คาเวนดิช ยินดีที่ได้รู้จักนะนามิจัง ∧-∧"คาเวนดิช..เฮ้ย!อย่าบอกนะว่าเจ้าชายคาเวนดิชหนึ่งใน4หนุ่มฮอตนิสัยดี สุภาพ หล่อ แถมรวยอีกด้วยเป็นที่รักของนางพยาบาลทุกคนใครแตะต้องแม้แต่ปลายเล็บก็เข้าโรงบาลกันหมดทุกคน - -∧

"นี่ นามิจังไปกินข้าวกับผมไหม?^-^ /"อ๊ะ!จะว่าไปเราต้องไปเอาข้าวให้ลอว์นี่นา - -ไปกับคาเวนดิชมีโอกาจจะโดนตบ50%แต่เขาอาจปกป้องเราอาจจะรอดก็ได้

"ได้สิแต่ฉันกลัวนางพยาบาลมารุมทึ้งฉันนะสิ"ต้องให้คาเวนดิชตกหลุมพลางก่อน

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันหาข้ออ้างไม่ให้เธอเจ็บตัวเพราะพวกเขานะ"โป๊ะเช๊ะ!-w-

"จริงเหรอขอบคุณนะ"ฉันพูดพลางยิ้มหวาน

จากนั้นพอฉันเดินตามหลังคาเวนดิชรู้สึกว่านางพยาบาลจิกสายตามาทางฉันกันหมดพอถึงโรงอาหารฉันไปซื้อแซนวิสกับข้าวแกงกระหรี่(ไม่รู้ว่าลอว์กินอะไรเลยซื้อไปมั่วๆ)หลังจากซื้อของเสร็จฉันกะว่าจะหนีเขาแต่ว่า.....

"นามิจังทางนี้.."คาเวนดิชที่กำลังโบกมือให้ฉันโดยที่เขาไม่รู้ว่ามันเป็นสัญญาณอันตรายสำหรับฉันT^Tเพราะว่าพวกนางพยาบาลหันมามองฉันตาเขียวปั๊ดเลยอะฉันจำใจต้องไปนั่งกับเขา

"นามิจังกินเยอะจังเลยนะ^-^"

"เปล่าหรอกของฉันแซนวิสส่วนแกงกระหรี่ของลอว์ -  -"

"หมอนั่นทำไมไม่ยอมออกมานะบังคับให้นามิจังมาซื้อแทนใจร้ายชะมัด -*-"

"ที่จริงฉันอาสาว่าจะซื้อให้เขาหน่ะ- -"

"งั้นเหรอ"

จากนั้นฉันกินแซนวิส3ชิ้นเสร็จฉันรีบคว้าข้าวแกงกระหรี่แล้วบอกลาคาเวนดิชฉันรีบจ้ำอ้าวไปที่ห้องลอว์ทันที

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ลอว์ฉันมาแล้ว"

แอ๊ด...

"แล้วข้าวฉันละ? - - "ลอว์ถามหาข้าว

"นี่ไง!ข้าวแกงกระหรี่"ฉันยื่นจานข้าวแกงกระหรี่ให้

"....."เขารับข้าวแกงกระหรี่โดยที่ไม่ขอบใจฉันสักนิด-*-

"...ขอบใจที่ไปซื้อข้าวมาให้..."เขาพูด

"มะ...ไม่เป็นไรo///o"นี่!ฉันเป็นอะไรไปทำไมต้องเขินเขาด้วยนะ-///-แค่คำว่าขอบใจเท่านั้นเอ๊งงง!

.............................................................................

แหม กำลังฟิน-0-/ เอาละตอนต่อไป.........ไม่บอกดีกว่าคุคุคุ

ปล.ถ้าสั้นไปขออภัย - -