หลังเลิกเรียน...เธอคือฉัน

"ดาริน....ลูก...ดาริน"
ฉันค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นจากความฝัน...
"คะ....น้า"
"หนูกรี๊ดทำไม....ลูก"
"มัน...มา...ฮือ..."
ฉันพูดไรต่อไม่ได้นอกจากร้องไห้ออกมา..เเล้วเข้าไปกอดน้า
"ไม่ร้องนะ...ลูก...มันเเค่ความฝัน..ไปนอนกับน้านะ"
ฉันได้เเต่พยักหน้าเเล้วทำตามที่หน้าสั่ง...
ตอนเช้า...
"ดาริน..วันนี้ไป ร.ร.ใหม่วันเเรกนะลูก"
ฉันยิ้มตอบน้าไป..เหมือนทุกทีที่ทำ เเล้วฉันก็ลงมาจากรถ...เรื่องเมื่อคืนมันคืออะไรทำไมฉันยิ่งปวดหัวเข้าไปทุกทีเลยนะ.....มันมองไม่เห็นอะไรได้ยินเเค่เสียงเท่านั้น...มันคืออะไรกัน
ห้องเรียน...
"เด็กใหม่เข้ามาเเนะนำตัวสิจะ...."เสียงคุณครูพุดขึ้นทำให้ฉันสดุง
"สวะสดีค่ะ...ชื่อเมนดาริน เรียกดารินเฉยๆก็ได้ค่ะ...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ..."พูดจบเสียงตบมือก็ดังขึ้นเเล้วฉันก็ยิ้มไปนิดหน่อย
"ดารินหนูไปนั่งกับซินนะ"
ฉันหันมองตามที่ครูชี้เเล้วเดินเข้าไปนั่งตามที่ครูบอก
"สวัสดีจะ ฉันชื่อซิน"
ฉันยิ้มตอบเเล้วเงียบไป