หลังเลิกเรียน...เธอคือฉัน

"ดาริน....ลูก...ดาริน"

ฉันค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นจากความฝัน...

"คะ....น้า"

"หนูกรี๊ดทำไม....ลูก"

"มัน...มา...ฮือ..."

ฉันพูดไรต่อไม่ได้นอกจากร้องไห้ออกมา..เเล้วเข้าไปกอดน้า

"ไม่ร้องนะ...ลูก...มันเเค่ความฝัน..ไปนอนกับน้านะ"

ฉันได้เเต่พยักหน้าเเล้วทำตามที่หน้าสั่ง...

ตอนเช้า...

"ดาริน..วันนี้ไป ร.ร.ใหม่วันเเรกนะลูก"

ฉันยิ้มตอบน้าไป..เหมือนทุกทีที่ทำ เเล้วฉันก็ลงมาจากรถ...เรื่องเมื่อคืนมันคืออะไรทำไมฉันยิ่งปวดหัวเข้าไปทุกทีเลยนะ.....มันมองไม่เห็นอะไรได้ยินเเค่เสียงเท่านั้น...มันคืออะไรกัน

ห้องเรียน...

"เด็กใหม่เข้ามาเเนะนำตัวสิจะ...."เสียงคุณครูพุดขึ้นทำให้ฉันสดุง

"สวะสดีค่ะ...ชื่อเมนดาริน เรียกดารินเฉยๆก็ได้ค่ะ...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ..."พูดจบเสียงตบมือก็ดังขึ้นเเล้วฉันก็ยิ้มไปนิดหน่อย

"ดารินหนูไปนั่งกับซินนะ"

ฉันหันมองตามที่ครูชี้เเล้วเดินเข้าไปนั่งตามที่ครูบอก

"สวัสดีจะ ฉันชื่อซิน"

ฉันยิ้มตอบเเล้วเงียบไป