นี่คือรักจริงๆใช่ไหม

" ตอนนี้ก็ใกล้จะปิดเทอมแล้ว ตั้งแต่เปิดเทอมมานี่ ผมอยู่กับครูนิชิซังมาตลอดและยังคงเหมือนเดิมตลอด 
ผมหลบหน้า ครูมิคุรุซังทั้งๆที่ บางทีครูเขามาหาผม  และบางครั้งผมยังเห็นครูถือช่อดอกไม้มาหาผมพร้อมกับถามทุกคนในห้องว่าผมอยู่ไหน  "
" แต่ผมกลับหลบหน้า ผมไม่รู้ว่ามันถูกหรือเปล่าทำแบบนี้ "
 " จนวันปัจฉิมนิเทศ มาถึง!!  "
" ผมทำใจเตรียมตัวเตรียมใจอำลาพี่ๆของผม และครูที่รัก "
" บ่ายวันนั้น ครูมิคุรุซังเดินตรงเข้ามาหาผมพร้อมกับพาผมไปห้องน้ำ วินาทีนั้น ผมอยู่กับครูเขาแค่ 2 คนเท่านั้น "
" ผมเริ่มทักขึ้นมาก่อน  ครูมีอะไรให้ผมช่วยหรือครับ "
" ครูมิคุรุไม่พูดแต่เข้ามากอดผม และถามผมข้างๆหู ว่า "
" เป็นอะไรทำไมต้องหลบหน้ากันด้วย ครูตั้งใจจะเอาดอกไม้มาขอโทษเรื่องวันนั้น แต่เธอหลบหน้าครู ทำไม "
" น้ำตาครูมิคุรุเรืิ่ม ไหลมาทีละนิดๆ "
"ผมกอดครูกลับพร้อมกับพูดว่า"
" ผมขอโทษครับครู  ผมขอโทษ ครูให้อภัยผมได้ไหม ผมไม่รู้ ผมไม่รู้ว่าครูจะมาหาผม "
" ผมขอ จูบ ครูได้ไหม "
" อะ..อื้ม "
" ครูมิคุรุซังตอบผมแบบไม่ทวนคำที่ผมพูด "
" และผมก็ย่อเข่าลงจูบครูอย่างถนุถนอม แต่จูบไม่นานนักเพราะเป็นที่อยู่นี่คือโรงเรียน "
" ครูครับ เป็นแฟนกับผมได้ไหม ถ้าครูไม่รังเกียจจะรับรักจากผู้หญิงด้วยกันนะ "
"  ผมนะตกหลุมรักครูตั้งแต่แรกแล้วนะครับ "
" ครูก็เหมือนกันจ๊ะ"
" อ้าว  อย่างนี้เราก็ใจตรงกันนะสิ "
ฮ่าๆๆๆ  
 
 
 หลังจากปิดเทอมวันนั้น ผมก็มาหาครูที่บ้านและชวนครูไปเที่ยวกันแทบทุกวัน 
จนวันหนึ่งครูถามผมว่า
" นี่นาโนกิอีก 2 อาทิตย์ครูจะไปต่างประเทศนะ "
" แล้วครูไปกี่เดือน หรือ ปี หรือ วัน "
" คงจะ 1 ปี มั้ง "
" ทำไมไปนานจัง "
" ก็แค่ 1 ปีเท่านั้น นะ อย่างอนนะ "
" ไม่ได้งอนครับ ผมรู้ว่าที่ครูไปเนี่ยเพราะงาน !!  "
" งั้นดูแลตัวเองดีๆล่ะ ครับ  ที่รักของผม !! "
" ขอบใจนะที่เชื่อใจกัน "
" กลับมาครั้งนี้ ผมมีอะไรจะเซอร์ไพร์ด้วยนะ !!  "
" อะไรเหรอจ๊ะ แม่คูณณณณ  "
" รอที่รักกลับมาก่อนสิ "
" อ่า จ๊ะๆๆ "
 
 วันอำลาก็มาถึง
" ผมมาส่ง ครูมิคุรุซังที่สนามบิน  "
" โชคดีนะ ครับที่รัก "
" นี่นาโนกิก่อนไปครูขออะไรอย่าง 1 ได้ไหม "
" อะไรครับ "
" ครูมิคุรุซังดึงเนคไทน์ให้ใบหน้าของผมลงมาให้เสมอกับใบหน้าอันแสนสวยขแงครูเขา แล้ว ครูเค้าก็จูบผมอย่างดูดดื่ม "
" พะ..พอได้แล้วล่ะ อายคนอื่นเขา  "
" แหม!! จากกันไปซะ 1 ปี ขอจูบหน่อยไม่ได้เหรอ ! "
" นั่นเขาขึ้นเครื่องกันแล้วนะจ๊ะ ตะเอง!!  ไปได้แล้วคร๊าบบ ที่รัก "
" จ๊ะ บ๊าย..บายคนดี "
" เฮ้อ ! ความรักของเรานะทำไมมันถึงยาวนานเยี่ยงนี้ !!  กว่าจะเรียกว่ารัก  เราต้องผ่านความทุกข์มามากซะจน บรรยายไม่ถูก!! "
 
 
 " ตอนนี้มันก็ผ่านไปแล้ว 3 เดือน ผมยังคงเรียนอยู่ตอนนี้เรียนอยู่ ม.5  ทุกอย่างเป็นปกตินะ "
" วันหนึ่ง ขณะที่ผมนั่งทานไติมอยู่ที่สวนสาธารณะนั้น มีผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตานี่คุ้นๆ "
" เอ!! นั่นมันครูนิชิซังนี่นา ?? "
" ครูนิชิซังครับ "  ผมเอ่ยทัก
" อ้าว นาโนกิเองเหรอ!! "
" ครับ ผมเองแล้วครูเป็นไงบ้างครับเนี่ย สบายดีไหม!! "
" จ๊ะสบายดี แล้วเธอล่ะครูได้ยินว่า เธอเป็นแฟนกับครูมิคุรุเหรอ!! "
" ครับ!! กะว่าถ้าครูมิคุรุกลับมาจากต่างประเทศ จะขอหมั้นไว้ก่อนอะครับ!! "
" แล้วเธอเอาเงินที่ไหนมา หมั้นเนี่ย!! "
" ที่บ้านผมนะ รวยจะตาย ไม่เป็นไรหรอกครับ!!  "
" แล้วครูล่ะไม่มีแฟนอีกเหรอครับ "
" ครูนะกำลังจะไป บอกรักโยชิเขาอยู่จ๊ะ แต่ไม่รู้ว่าเขาหายไปไหน "
" อ้าวครู ครูชอบไอ้โยชิมันเหรอ! "
" ก็ใช่นะสิ!! เนี่ยครูอุตส่าห์มาพูดกับเธอเป็นคนแรกเลยนะเนี่ย "
" ขณะที่ผมกับครูนิชิซังพูดคุยกันอยู่นั้นผมรู้สึกว่ามีคนแอบสุ่มดู พวกผมอยู่!! "
" และตอนนั้นผมกำลังจะกลับบ้าน "
" นาย นายแย่งแฟนฉัน ตุ๊บ !! "
" เสียงหมัดอันหนักแน่น ต่อยบนหน้าผม อย่างแรง "
" นี่ๆ คุณ เดี๋ยวใครไปแย่งแฟนคุณ เนี่ย " 
" ผมลุกขึ้นตอนเขาเผลอ "
" อ้าวนั่น โยชิ! นาย..นายหายไปไหนมา "
" นาโนกิ!! แก.. แกแย่งแฟนฉัน "
" เดียวๆๆ ฉันเนี่ยนะแย่งแฟนนาย ไม่จริงหรอก!! ฉันนะมีแฟนแล้วนะ "
" ไม่จริงหรอกนาโนกิ!! นายโกหก พูดมาตรงๆก็ได้ว่านายนะเป็นแฟนกับครูนิชิซัง ! "
" หะ... ฉันเนี่ยนะเป็นแฟนกับครูนิชิซัง "
" ใช่!!~ ฉันเห็นนายคุยกับครูเมื่อกี้ กระหนุงกระหนิงเชียว!! "
" โยชินายบ้าไปแล้ว!! เมื่อกี้ที่คุยกันก็เรื่องนายเนี่ยแหละ! "
" โยชิทำหน้างงๆ คะ..คุยกันเรื่องฉัน "
" ใช่นะสิ! ครูเขานะ ตามหานายเพื่อจะบอกรักนายเลยนะ! "
" โยชิไเ้ยินคำนั้นก็อึ้งไปหลายวิฯ แล้วก็พูดขึ้นว่า "
" คะ..ครูเขา ตะ..ตามหาฉัน พะ..เพื่อ บะ..บอกรักฉันเนี่ยนะ ! "
" ก็ใช่นะสิ โยชิ นี่รีบตามครูไปก่อนที่ครูเขาจะกลับ เมืองนอกนะ!! "
" ครูเขาจะกลับเมืองนอกหรือนาโนกิ วันไหน?? เมื่อไหร่?? "
" เอ่อ!! โยชิฉันว่านายไปถามครูเค้าเองเถอะนะ "
 ปริ้ว!!  โยชิวิ่งไปทันทีหลังจากผมพูดจบ!!
" สาธุ พระเจ้าขอให้ทั้งสองคนเขานะสมหวังในความรักทีเถอะ!! "