นี่คือรักจริงๆใช่ไหม

9.3

เขียนโดย cracked

วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 11.58 น.

  7 บท
  39 วิจารณ์
  12.21K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2557 09.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ตกลงฉันรักใครกันแน่เนี่ย!!~

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 " เวลามันก็ผ่านไปเรื่อยๆ ผมยังคงรอคอยผู้หญิงที่ผมรัก "

" ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงคนนั้นเค้าเป็นอะไร "

" นี่ๆนาโนกิเข้าแถวได้แล้วจ๊ะ "

" คะ..ครับ "

 ระหว่างที่ผมเดินไปเข้าแถวนั้น ครูนิชิซังก็เดินตามผมมาพร้อมกับชวนผมคุย 

" นาโนกิ เธอนะก็รู้ไม่ใช่เหรอว่า ครูมิคุรุซังเขาไม่มา "

" คะ... ครับ รู้แล้ว แต่ผมคิดถึงครูเขานี่ "

" สงสัยตกหลุมรักครูมิคุรุเข้าแล้วล่ะมั้งนี่ นาโนกิ "  ครูนิชิซัง ส่งยิ้มหวานให้ผม

" ตึกๆ ตึกๆ "  ทะ... ทำไม หัวใจเรามันเต้นแรงขนาดนี้ รอยยิ้ม ( อันแสนมีเสน่ห์ )  ของครูนิชิซัง ที่ต่างยิ้มให้คนหลายคนมาแล้ว "

 " ผะ..ผมขอตัวก่อนครับ "

 ผมพูดกับครูนิชิซังพร้อมกับวิ่งออกไปจากวินาทีนั้น เพราะถ้าขึนอยู่เราคงละลายกลายเป็นน้ำแน่ๆ

 

คาบเรียนวิชาสังคม

" ผมได้มาเจอครูนิชิซังอีกครั้งในคาบเรียน "

" คราวนี้ผมหลบหน้าครูเขา " 

" แต่ครูนิชิซังก็มาหาผมจนได้!! " 

"  นี่เมื่อเช้าเป็นอะไรไป นาโนกิ ครูเห็นเธอหน้าแดงมากเลยนะ "

" มะ..ไม่มีไรครับ "

" นี่เป็นผู้หญิงต้องพูด ค่ะ สิ " 

"  คือ มันไม่ชินอะ...ครับ " 

"  มันคงดัดยากแล้วล่ะ เพราะเธอนะชอบพูดคำว่าครับมาตั้งแต่ มัธยมตอนต้นใช่ไหม!! " 

"  คะ...ครับ  ครูรู้ได้ไงครับนี่ " 

"  ข้างบ้านครูก็มีเด็กที่เหมือนเธออยู่คนหนึ่ง " 

" เหรอครับ "

" จ๊ะ "

เวลาผ่านไป จนครูมิคุรุมาโรงเรียน

" เช้าวันนั้นผมวิ่งไปหาครูมิคุรุแล้วก็ถามครูจนครูตอบคำถามผมไม่ทัน "

" ครูครับครูเป็นอะไรเนี่ย!! ทำไมร่างกายครูมีแต่บาดแฟผลอย่างนี้ "

" แล้วทำไมครูไม่บอกผม ครูก็รู้ว่าผมเป็นห่วงครู "

"  Facebook ครูก็ไม่เล่นอ่ะ "

" พอๆ ก่อน นาโนกิ ครูไม่เป็นอะไรแล้วครูปลอดภัยแล้ว ครูก็แค่รถชนกันนิดเดียวไม่เป็นไรมากจ๊ะ "

" นี่คือไม่เป็นไรมากใช่ไหมเนี่ยครู แผลที่ข้อเท้าเย็บตั้ง 4 เข็มแหนะครู "

" ฮ่าๆๆ ครูไม่เป็นอะไรก็ไม่เป็นอะไรสิ ห่วงครูมากถึงขนาดนั้นเลยเหรอ "

" ก็คนมันระ.... "

" เฮ้!! ไอ่น้องหนีหน่อยสิ "

 จู่ๆก็มีรุ่นพี่เข้ามาบอกให้ผมหนีไป

" พี่จะพาครูไปพักผ่อน "

" ตุ๊บ!! โอ๊ยพี่ทำอะไรเนี่ย "

 รุ่นพี่พวกนั้นผลักผมและก็ยัง ท้าผมต่อยด้วย

" พี่ครับอย่าทำผมเลยผมไปก็ได้ "

" ก่อนที่ผมจะวิ่งหนีไป ผมหันมาดูครูมิคุรุที่ยังคงยืนยิ้ม "

" ผมพูดกับตัวเองในใจว่า ครูมิคุรุซังใจร้าย ผมกำลังโดนรังแกอยู่แท้ๆ ไม่คิดจะตือนรุ่นพี่เขาเลย "

 " ผมวิ่งหนีออกมาจากตรงนั้นทันที "

" ผมไม่สนช่วงเวลานั้นผมไปอยู่กับครูนิชิซัง "

"และตอนนี้ผมรู้สึก เกลียดครูมิคุุรุอย่างเข้ากระดูก ( แต่ยังไม่ดำ ) ผม ไม่กล้าสู้หน้าเขา คือพูดง่ายๆ ไม่อยากเห็นหน้าเขาเลย  "  

"และตลอดเวลาผมก้ไปอยู่กับครูนิชิซังจนความรักที่ผมให้ครูมิคุรุเริ่มหดหาย ผมรู้สึกว่าผมนะรักครูนิชิซังอย่างแท้จริง ซะแล้ว!! "

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา