นี่คือรักจริงๆใช่ไหม

" ตอนนี้ก็ใกล้จะปิดเทอมแล้ว ตั้งแต่เปิดเทอมมานี่ ผมอยู่กับครูนิชิซังมาตลอดและยังคงเหมือนเดิมตลอด 

ผมหลบหน้า ครูมิคุรุซังทั้งๆที่ บางทีครูเขามาหาผม  และบางครั้งผมยังเห็นครูถือช่อดอกไม้มาหาผมพร้อมกับถามทุกคนในห้องว่าผมอยู่ไหน  "

" แต่ผมกลับหลบหน้า ผมไม่รู้ว่ามันถูกหรือเปล่าทำแบบนี้ "

 " จนวันปัจฉิมนิเทศ มาถึง!!  "

" ผมทำใจเตรียมตัวเตรียมใจอำลาพี่ๆของผม และครูที่รัก "

" บ่ายวันนั้น ครูมิคุรุซังเดินตรงเข้ามาหาผมพร้อมกับพาผมไปห้องน้ำ วินาทีนั้น ผมอยู่กับครูเขาแค่ 2 คนเท่านั้น "

" ผมเริ่มทักขึ้นมาก่อน  ครูมีอะไรให้ผมช่วยหรือครับ "

" ครูมิคุรุไม่พูดแต่เข้ามากอดผม และถามผมข้างๆหู ว่า "

" เป็นอะไรทำไมต้องหลบหน้ากันด้วย ครูตั้งใจจะเอาดอกไม้มาขอโทษเรื่องวันนั้น แต่เธอหลบหน้าครู ทำไม "

" น้ำตาครูมิคุรุเรืิ่ม ไหลมาทีละนิดๆ "

"ผมกอดครูกลับพร้อมกับพูดว่า"

" ผมขอโทษครับครู  ผมขอโทษ ครูให้อภัยผมได้ไหม ผมไม่รู้ ผมไม่รู้ว่าครูจะมาหาผม "

" ผมขอ จูบ ครูได้ไหม "

" อะ..อื้ม "

" ครูมิคุรุซังตอบผมแบบไม่ทวนคำที่ผมพูด "

" และผมก็ย่อเข่าลงจูบครูอย่างถนุถนอม แต่จูบไม่นานนักเพราะเป็นที่อยู่นี่คือโรงเรียน "

" ครูครับ เป็นแฟนกับผมได้ไหม ถ้าครูไม่รังเกียจจะรับรักจากผู้หญิงด้วยกันนะ "

"  ผมนะตกหลุมรักครูตั้งแต่แรกแล้วนะครับ "

" ครูก็เหมือนกันจ๊ะ"

" อ้าว  อย่างนี้เราก็ใจตรงกันนะสิ "

ฮ่าๆๆๆ  

 หลังจากปิดเทอมวันนั้น ผมก็มาหาครูที่บ้านและชวนครูไปเที่ยวกันแทบทุกวัน 

จนวันหนึ่งครูถามผมว่า

" นี่นาโนกิอีก 2 อาทิตย์ครูจะไปต่างประเทศนะ "

" แล้วครูไปกี่เดือน หรือ ปี หรือ วัน "

" คงจะ 1 ปี มั้ง "

" ทำไมไปนานจัง "

" ก็แค่ 1 ปีเท่านั้น นะ อย่างอนนะ "

" ไม่ได้งอนครับ ผมรู้ว่าที่ครูไปเนี่ยเพราะงาน !!  "

" งั้นดูแลตัวเองดีๆล่ะ ครับ  ที่รักของผม !! "

" ขอบใจนะที่เชื่อใจกัน "

" กลับมาครั้งนี้ ผมมีอะไรจะเซอร์ไพร์ด้วยนะ !!  "

" อะไรเหรอจ๊ะ แม่คูณณณณ  "

" รอที่รักกลับมาก่อนสิ "

" อ่า จ๊ะๆๆ "

 วันอำลาก็มาถึง

" ผมมาส่ง ครูมิคุรุซังที่สนามบิน  "

" โชคดีนะ ครับที่รัก "

" นี่นาโนกิก่อนไปครูขออะไรอย่าง 1 ได้ไหม "

" อะไรครับ "

" ครูมิคุรุซังดึงเนคไทน์ให้ใบหน้าของผมลงมาให้เสมอกับใบหน้าอันแสนสวยขแงครูเขา แล้ว ครูเค้าก็จูบผมอย่างดูดดื่ม "

" พะ..พอได้แล้วล่ะ อายคนอื่นเขา  "

" แหม!! จากกันไปซะ 1 ปี ขอจูบหน่อยไม่ได้เหรอ ! "

" นั่นเขาขึ้นเครื่องกันแล้วนะจ๊ะ ตะเอง!!  ไปได้แล้วคร๊าบบ ที่รัก "

" จ๊ะ บ๊าย..บายคนดี "

" เฮ้อ ! ความรักของเรานะทำไมมันถึงยาวนานเยี่ยงนี้ !!  กว่าจะเรียกว่ารัก  เราต้องผ่านความทุกข์มามากซะจน บรรยายไม่ถูก!! "

 " ตอนนี้มันก็ผ่านไปแล้ว 3 เดือน ผมยังคงเรียนอยู่ตอนนี้เรียนอยู่ ม.5  ทุกอย่างเป็นปกตินะ "

" วันหนึ่ง ขณะที่ผมนั่งทานไติมอยู่ที่สวนสาธารณะนั้น มีผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตานี่คุ้นๆ "

" เอ!! นั่นมันครูนิชิซังนี่นา ?? "

" ครูนิชิซังครับ "  ผมเอ่ยทัก

" อ้าว นาโนกิเองเหรอ!! "

" ครับ ผมเองแล้วครูเป็นไงบ้างครับเนี่ย สบายดีไหม!! "

" จ๊ะสบายดี แล้วเธอล่ะครูได้ยินว่า เธอเป็นแฟนกับครูมิคุรุเหรอ!! "

" ครับ!! กะว่าถ้าครูมิคุรุกลับมาจากต่างประเทศ จะขอหมั้นไว้ก่อนอะครับ!! "

" แล้วเธอเอาเงินที่ไหนมา หมั้นเนี่ย!! "

" ที่บ้านผมนะ รวยจะตาย ไม่เป็นไรหรอกครับ!!  "

" แล้วครูล่ะไม่มีแฟนอีกเหรอครับ "

" ครูนะกำลังจะไป บอกรักโยชิเขาอยู่จ๊ะ แต่ไม่รู้ว่าเขาหายไปไหน "

" อ้าวครู ครูชอบไอ้โยชิมันเหรอ! "

" ก็ใช่นะสิ!! เนี่ยครูอุตส่าห์มาพูดกับเธอเป็นคนแรกเลยนะเนี่ย "

" ขณะที่ผมกับครูนิชิซังพูดคุยกันอยู่นั้นผมรู้สึกว่ามีคนแอบสุ่มดู พวกผมอยู่!! "

" และตอนนั้นผมกำลังจะกลับบ้าน "

" นาย นายแย่งแฟนฉัน ตุ๊บ !! "

" เสียงหมัดอันหนักแน่น ต่อยบนหน้าผม อย่างแรง "

" นี่ๆ คุณ เดี๋ยวใครไปแย่งแฟนคุณ เนี่ย " 

" ผมลุกขึ้นตอนเขาเผลอ "

" อ้าวนั่น โยชิ! นาย..นายหายไปไหนมา "

" นาโนกิ!! แก.. แกแย่งแฟนฉัน "

" เดียวๆๆ ฉันเนี่ยนะแย่งแฟนนาย ไม่จริงหรอก!! ฉันนะมีแฟนแล้วนะ "

" ไม่จริงหรอกนาโนกิ!! นายโกหก พูดมาตรงๆก็ได้ว่านายนะเป็นแฟนกับครูนิชิซัง ! "

" หะ... ฉันเนี่ยนะเป็นแฟนกับครูนิชิซัง "

" ใช่!!~ ฉันเห็นนายคุยกับครูเมื่อกี้ กระหนุงกระหนิงเชียว!! "

" โยชินายบ้าไปแล้ว!! เมื่อกี้ที่คุยกันก็เรื่องนายเนี่ยแหละ! "

" โยชิทำหน้างงๆ คะ..คุยกันเรื่องฉัน "

" ใช่นะสิ! ครูเขานะ ตามหานายเพื่อจะบอกรักนายเลยนะ! "

" โยชิไเ้ยินคำนั้นก็อึ้งไปหลายวิฯ แล้วก็พูดขึ้นว่า "

" คะ..ครูเขา ตะ..ตามหาฉัน พะ..เพื่อ บะ..บอกรักฉันเนี่ยนะ ! "

" ก็ใช่นะสิ โยชิ นี่รีบตามครูไปก่อนที่ครูเขาจะกลับ เมืองนอกนะ!! "

" ครูเขาจะกลับเมืองนอกหรือนาโนกิ วันไหน?? เมื่อไหร่?? "

" เอ่อ!! โยชิฉันว่านายไปถามครูเค้าเองเถอะนะ "

 ปริ้ว!!  โยชิวิ่งไปทันทีหลังจากผมพูดจบ!!

" สาธุ พระเจ้าขอให้ทั้งสองคนเขานะสมหวังในความรักทีเถอะ!! "