ยังคิดชื่อไม่ออกนะคะ ลองอ่านดูรับรองว่าจะติดใจ >_<

     กริ๊งงงงงง กริ๊งงงงงง กริ๊งงงงงงงง

     เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น 'ปุ่ก!' เสียงมือใครบางคนเดินมาปิดนาฬิกาที่อยู่บนหัวนอนฉัน ใครกันหว่า..? ฉันอยู่ในคอนโดนี้กับ....เฮือกกกก! ฉันรีบกระเด้งตัวลุกขึ้นมาจากเตียงและพบว่า...

     "ซอนมิน!!!" หมอนั่นกำลังยืนเก๊กมองมาทางฉันอยู่ "นี่คุณ!! คุณเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง?!"

     ก็เมื่อคืนหมอนี่นอนที่ห้องนั่งเล่นไม่ใช่หรอ ละ..แล้วมันเข้ามาได้ยังง้ายยยยย ไหนตอบบบ ToT???

     "เดิน" ตอบหน้าตาเฉย

     "ขอบคุณจ้ะ! โว้ยยยยยย! ไม่ใช่! ฉันถามว่าคุณเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง ในเมื่อ.."

     "คุณไม่ได้ล็อคประตู ผมได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกดัง มันลำคาณหูเข้าใจช้ะ?!"

     เออ!! อธิบายแบบนี้ตั้งแต่แรกก็ดีละ โว้ยยยยยทำคนสวยรมณ์เสียตั้งแต่เช้า -*- 

     "แล้วคุณอาบน้ำหรือยัง?" ฉันถามพลางเดินไปเอาผ้าขนหนู

     "ยัง" เขาตอบพร้อมกับเดินไปเอาผ้าขนหนู(ของฉัน)เช่นกัน

     (  -_-)+++++++++(-_-  ) ชิ้ง!!

     เหมือนมองตาก็รู้ใจ ฉันและเขาวิ่งไปแย่งกันเปิดประตูห้องน้ำอย่างรวดเร็ว หมอนี่แรงเยอะชะมัด ให้ตายเถอะอปป้า อ๊ากกกกกกก T^T

     "นี่คุณ ฉันจะอาบก่อน ผู้ชายต้องเสียสละให้ผู้หญิงสิ"

     "นี่มันสมัยไหนแล้วคุณ ผมตื่นก่อน ผมก็ต้องอาบก่อนสิ"

     "ไม่อ๊าวววววว ฉันจะอาบน้ำก่อน ปล่อยลูกบิดประตูเดี๋ยวนี้ มันจะพ๊างงง T^T"

     "ไม่ปล๊อยยยยย! คุณนั่นแหละปล่อย ผมจะอาบน้ำก่อน!!"

     "ไม่เอาโว้ยยยย นี่คุณรู้จักคำว่าเสียสละบ้างมั้ย Lady First น่ะเข้าใจป...อุ๊บส์ :X"

     ...

     ..

     .

     ริมฝีปากของฉัน ถูกริมฝีปากของคนที่อยู่ตรงหน้าประกบลงมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะถอนจูบออกอย่างช้าๆ มือของฉันแทบจะไม่มีแรง ให้ตายเถอะ! เขาจูบฉันใช้ม้ายยย เขาจูบฉ้านนนน นี่มันจูบแรกนะโว้ย แล้วนาย นายยยย!! ซอนมินนายเอาจูบแรกของฉันป๊ายยย T^T

     "แล้วนี่ First Kiss ด้วยรึเปล่า" เขาว่าพลางกระตุกยิ้มทีนึง ก่อนจะเดินเปิดประตูเข้าห้องน้ำไป ปล่อยให้ฉันยืนตาค้างตะลึงกับสิ่งที่เขาทำ พอตั้งสติได้ฉันก็...

     "ซอนมิน!! คุณจูบฉันงั้นเหรอ คุณจูบฉ้านนนนน อ้ากกกกกกก อย่าออกมาเชียวนะ แม่จะขว้างด้วยแจกันเนี่ยแหละ ฮึ่ย"      

     ฉันโวยวายพลางเดินไปถือแจกันที่ตั้งอยู่บนโต๊ะมาถือไว้ในมือ ฉันหวังว่าเขาจะได้ยินคำด่าเมื่อกี้นะ แต่ฉันกลับได้ยินเสียงผิวปากอย่างสบายใจออกมาจากห้องน้ำแทน บร๊ะะะ! หมอนี่ เดี๋ยวก็เปลี่ยนชื่อจากซอนมินเป็น วอนโดนตีนหรอก ชึ่ย!!!

     ฉันถือแจกันและลากเก้าอี้มานั่งหน้าประตูห้องน้ำ ดักรอหมอนั่นเผื่อออกมาปุ๊ปจะได้ฟาดปั๊ป คิดแล้วแค้นโว้ยยยยย!!

SonMin Story     

     แอ๊ดดดดดด ผมเปิดประตูห้องน้ำออกมา มันทำให้ผมแทบจะระเบิดหัวเราะออกมาเลยล่ะ เพราะผู้หญิงที่นั่งเอาหัวพิงกับฝาผนังห้องน้ำ ทั้งสองมือถือแจกันไว้นั่นแหละ อ่า..คุณเดาไม่ผิด มีโซ ไงล่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ผมควรจะปลุกเธอดีไหมนะ ไม่ดีกว่าเดี๋ยวจะโวยวายเอา -0- ปล่อยให้หลับตรงนั้นแหละ 

     ผมเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เพื่อที่จะเปลี่ยนชุด แต่!! ชิบละผมลืมไปว่ายัยนี่ลักพาตัวผมมา ซึ่งผมไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย ให้ตายเถอะแล้วผมจะใส่ชุดอะไรเนี่ย

     "นี่คุณ คุณ!" ผมเรียกเธอให้ตื่น

     "หือ? มีไรหยอ?" เธอตื่นพร้อมกับงัวเงียและ..เธอคงจะลืมไปว่าในมือถือแจกันไว้อยู่ และก็เป็นอย่างที่คาด เธอลืมจริงๆ แถมยังเผลอปล่อยมันร่วงลงมาด้วยแหละ

     เพล้งงงง!!!!! 

     "บ้าเอ๊ย! คุณทำแจกันแตก"

     "เฮ้ย! ไม่นะ O.O" มีโซรีบลุกขึ้นมาดูแจกันของเธอ "ฉันก่ะจะเก็บไว้ฟาดหัวคุณซะอีก แต่ฉันทำไมมันแตกซะก่อน ไม่นะ ToT" บร๊ะ! ยัยนี่ -*-

     "ไม่เป็นไรช่างมันเหอะเนอะ เดี๋ยวผมเก็บให้" 

     ว่าแล้วผมก็ก้มลงไปเก็บเศษแก้วที่แตกกระจายอยู่หน้าห้องน้ำ ทุกคนเข้าใจผมใช่ไหมครับ ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ นุ่งแค่ผ้าเช็ดเดินออกมา กะลังจะแต่งตัว เสื้อผ้าไม่มี เลยต้องมาปลุกยัยนี่ตื่น เพื่อที่จะถามว่าจะให้ผมใส่อะไร แต่เธอทำแจกันแตก ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษผมจึงอาสาเก็บเศษแก้วเอง แต่...!!

     พรึ่บ! O.O

     "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด" 

     ให้ตายเถอะ ผ้าขนหนูผมหลุด!!!!

     "คุณ! ไอ่โรคจิต ไอ่บ้า ไอ่ลามก ไอ่หื่นกาม ไอ่..!@#$%^&*()_+" ทุกสารพัดคำด่าของมีโซหลุดออกมาจากปาก บางทีหลุดเป็นภาษาไทยด้วยก็มี เย้ยยย! ผมรีบลุกขึ้นนุ่งผ้าเช็ดตัวเหมือนเดิม

     "คุณๆ ใจเย็นๆ ผ้าเช็ดตัวผมแค่หลุดน่า"

     "ไอ่บ้า คุณจูบฉันแถมยังมาแก้ผ้าให้คนอื่นเขาดูอีก คุณมันโรคจิตชัดๆ ฉันไม่น่ารับจ้างงานบ้าๆนี่เลย ถ้ารู้ว่าคุณเป็นคนแบบนี้" เธอว่าพลางปิดตาและหันหน้าไปทางอื่น

     "นี่คุณ ให้มันน้อยๆหน่อย ผมก่ะจะช่วย ทำคุณบูชาโทษจริงๆเลย -0-" ผมว่าพลางส่ายหัว "งั้นคุณเก็บเศษแจกันนี่ละกัน ผมไม่ทำละ" ผมว่า ก่อนจะเดินไปที่ห้องนั่งเล่น ผมคงจะต้องใส่ชุดเก่าไปพลางๆก่อนสินะ -*-

MeSo Story

     ยี้! ไอ่คนบ้า จูบคนอื่นแล้วยังจะมาแก้ผ้าให้คนอื่นดูอีก โรคจิตชัดๆ ชึ่ย! ฉันเก็บเศษแจกันที่แตกอยู่บนพื้นหน้าห้องน้ำ 

     พอเก็บเสร็จ ฉันก็อาบน้ำ ฉันอาบน้ำนานมากๆเลยแหละ จริงๆฉันเป็นคนอาบน้ำเร็วมากเลยนะ แต่เพราะไม่อยากไปเจอหน้าหมอนั่น เลยเลือกที่จะแช่อยู่ในห้องน้ำแทน และแน่นอน ฉันแต่งตัวในห้องน้ำเสร็จสรรพค่ะ -0-

     แอ๊ดดดดดด ฉันเปิดประตูห้องน้ำออกมา เดินไปตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งพลางเช็ดหัวไปด้วย

     "นี่คุณ! ผมหิวอ่ะ แล้วผมก็ไม่มีเสื้อผ้าใส่ด้วย"

     "เรื่องของคุณ" ฉันตอบหน้าตาย

     "เห้ย! ได้ไงแต่คุณเป็นคนพาผมมาที่นี่นะ คุณยังต้องทำงานอยู่นะ ทำให้ผมมีความสุขไงจำไม่ได้หรอ"

     "เออ จำได้ แล้วจะให้ฉันทำไร ฉันไม่อารมณ์ทำอะไรทั้งสิ้นแหละตอนเนี้ย" ฮึ่ย! โมโห

     "ไปทานข้าวข้างนอกกัน แล้วก็แวะซื้อเสื้อผ้าของผมด้วย :D" เขาเสนอ

     "ฉันขี้เกียจ อยากไปก็ไปเองดิ"

     "ไม่ได้นะคุณ คุณก็รู้ว่าผมไม่เคยมาเมืองไทย และผมก็ไม่รู้จักใครเลยนอกจากคุณ ฉะนั้นคุณต้องไปกับผม"

     "ไม่ไป" ฉันตอบ พลางหวีผมไปด้วย

     "ต้องไป"

     "ไม่ไป"

     "ไม่งั้นผมจะ..." เขาว่าพลางลุกขึ้นมาจากโซฟาและเดินตรงมายังที่ฉันนั่ง 

     "จะ...จะอะไร" ฉันถามพลางแหงนหน้าขึ้นมองคนตัวสูง

     "จูบไง" 

     ฉันได้ยินคำว่าจูบถึงกับผงะค่ะท่านผู้อ่าน ให้ตายเถอะ!!!!! เหตุการณ์หน้าห้องน้ำมันรีเพลย์กลับมาอีกแล้วววว T^T

     "คุณอย่าทำแบบนั้นนะ"

     "แล้วสรุปจะไปไม่ไป ไม่ไปผมจูบจริงด้วย" เขาว่าพลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้

     "เหวยยยยย!" ฉันร้องพลางวิ่งหนีมาอยู่อีกฝั่งหนึ่ง

     "จะไปไหน!!!" เขาวิ่งตาม

     "ว้ายยยยยย! โอเคๆไปก็ไป ฮึ่ยยยย!" ในที่สุดก็แพ้จนได้ :(

     ในชีวิตนี้ มีคนเคยถามฉันว่าฉันกลัวอะไร แต่ฉันก็มักจะตอบว่าไม่กลัวอะไรเลย แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันกลัวอะไร ฉันกลัว 'จูบ' ของซอนมินไงล่ะ เพราะมันสามารถทำให้ฉันตายได้เลยถ้าเขาจูบฉัน อ๊ากกกกกกกกกกกก!!!

Top ♥ : แล้วคุณอาบน้ำหรือยัง?

MeSo

to be continued...